Het Palestijnse vredesplan

Door Bassam Tawil - 13 maart 2018

• Een vredesinitiatief afwijzen omdat de inhoud ervan je niet bevalt, is één ding. Verzetten tegen een vredesinitiatief dat bedoeld is om het leven van je volk te verbeteren, is iets heel anders.
• De Palestijnse leiders maken zich geen zorgen om hun eigen volk, dus waarom zouden zij zich zorgen maken over vrede met Joden?
• Zij zullen nooit een ander plan accepteren, ook al komt het van de profeet Mohammed.

Het is gemakkelijk in te zien waarom de Palestijnen tegen het plan voor vrede in het Midden-Oosten van de Amerikaanse regering zullen zijn. De Palestijnen houden niet van wat ze over het plan horen, al is dat nog niet eens openbaar gemaakt.

Een vredesinitiatief afwijzen omdat de inhoud ervan je niet bevalt, is één ding. Het verzet tegen een vredesinitiatief dat bedoeld is om het leven van je volk te verbeteren is iets heel anders. Dit laatste tart de logica en onthult de tegenvallende aspecten van de menselijke natuur.

De Palestijnse haat jegens de Amerikaanse regering en president Donald Trump is zo hevig, dat de Palestijnen bereid zijn om de ellende van hun volk te verlengen.

De Palestijnse leiders geven niets om het voortdurende lijden van hun volk. Geef die leiders banen, geld en macht, maar hun volk mag verdoemd worden.

Opnieuw zijn de twee miljoen Palestijnen die in de Gazastrook wonen, het slachtoffer geworden van de hebzucht, onzorgvuldigheid en idiotie van hun leiders.

Vorige week hebben we weer een voorbeeld gezien van hoe Palestijnse leiders bereid zijn om te strijden voor hun eigen belangen, en dat ten koste van hun volk, allemaal om aan de macht te blijven en om maar de middelen naar hun geheime (en soms openbare) bankrekeningen vloeiende te houden.

De afgezant van het Midden-Oosten van de VS, Jason Greenblatt, kondigde in een opinie-artikel in The Washington Post aan dat het Witte Huis binnenkort een vergadering zou organiseren met "belangrijke landen en belanghebbenden om echte oplossingen te vinden voor de problemen die in de Gazastrook zijn veroorzaakt."

Met andere woorden, de Amerikaanse regering vertelt ons, dat zij zich zorgen maakt over de situatie in de Gazastrook en met andere partijen wil samenwerken om de levensomstandigheden van de Palestijnen te verbeteren, die de afgelopen tien jaar hebben geleden onder het corrupte en meedogenloze regime van Hamas.

Het initiatief van de VS om de twee miljoen Palestijnen van de Gazastrook te helpen, had door de Palestijnse leiders moeten worden verwelkomd. De regering van president Donald Trump doet iets wat geen enkele Palestijnse of Arabische leider de afgelopen tijd heeft gedaan: een speciale bijeenkomst over de Gazastrook bijeenroepen om een oplossing te vinden voor wat veel Palestijnen daar de "humanitaire en economische crisis" noemen.

Wanneer was het de laatste keer dat de Palestijnse Autoriteit en haar president, Mahmoud Abbas, zo'n vergadering bijeengeroepen hebben om de benarde situatie en het leed van hun volk in de Gazastrook te bespreken? Abbas geeft niet alleen niets om zijn volk in de Gazastrook, hij draagt ook de verantwoordelijkheid voor de crisis. Het afgelopen jaar hebben Abbas en zijn regering van de Palestijnse Autoriteit de Gazastrook een reeks sancties opgelegd, die de crisis en het lijden van de bevolking nog verergerden. Deze sancties, die gericht zijn op het ondermijnen van de concurrenten van Abbas in Hamas, omvatten onder meer het stopzetten van de betaling van de door Israël aan de Gazastrook geleverde elektriciteit, het verlagen van de salarissen van duizenden PA-ambtenaren, het opschorten van de sociale bijstand aan honderden gezinnen en het afdwingen van een vervroegde uittreding voor duizenden ambtenaren.

Abbas hoopt dat de crisis in de Gazastrook de Palestijnen zal aanzetten tot opstand tegen Hamas. Abbas kan de vernedering die hij ervoer toen Hamas zijn PA uitwees, en in 2007 de Gazastrook met geweld in beslag nam, nog steeds niet overwinnen. Abbas wil wraak omdat hij vernederd wordt door Hamas. Hij wil ook wraak omdat hij gelooft dat Hamas had gepland om hem te vermoorden toen hij nog in de Gazastrook woonde. Een voormalig ambtenaar van Hamas die overliep zou Abbas hebben gewaarschuwd voor de vermeende moordaanslag.

Abbas wil dus Hamas bestrijden tot aan de laatste Palestijn in de Gazastrook. Het is niet verwonderlijk dat Hamas ook bereid lijkt om Abbas te bestrijden tot de laatste Palestijn in de Gazastrook.

Hamas, dat de afgelopen tien jaar de twee miljoen Palestijnen van de Gazastrook in gijzeling heeft gehouden (hoewel velen van hen bij de Palestijnse parlementsverkiezingen in januari 2006 op de islamitische terreurbeweging hebben gestemd), is niet bereid om Abbas en zijn PA-regering toe te staan om de crisis te verlichten.

Hamas is niet bereid zijn militaire vleugel te ontmantelen of de veiligheidscontrole over de Gazastrook op te geven. Hamas is niet bereid afstand te nemen van Iran en zijn Libanese gevolmachtigde, Hezbollah. Hamas is niet bereid af te zien van terrorisme en geweld, noch is zij bereid het bestaansrecht van Israël te erkennen. Hamas heeft één handelwijze, die zij met volle kracht en energie volgt: Israël vernietigen en zo veel mogelijk Joden doden.

Laten we terugkeren naar het Amerikaanse initiatief om manieren te zoeken om het leed van de Palestijnen in de Gazastrook te verzachten. Wie was de eerste om dit humanitaire initiatief af te wijzen? Zou het Israël kunnen zijn? Noop. Israël was en blijft het enige land dat oplossingen heeft gezocht voor de crisis in de Gazastrook. Tip: het waren Abbas zijn PA, en Hamas, die het allemaal verwierpen vanwege hun eigen doeleinden en belangen.

Terwijl de hoogste official van het Ministerie van Defensie van Israël, Generaal-Majoor Yoav Mordechai, bijeenkomsten hield met de speciale coördinator van de Verenigde Naties voor vrede in het Midden-Oosten, om met Nikolaj Mladenov te praten over manieren om het lijden van de Palestijnen in de Gazastrook te verminderen, blijven Abbas en zijn concurrenten in Hamas beschuldigingen uiten over de verantwoordelijkheid van beide partijen voor het lijden. Abbas beschuldigt Hamas van een "humanitaire crisis", terwijl Hamas zegt dat Abbas en zijn regering het leed veroorzaken vanwege de sancties die zij de Gazastrook opleggen.

Hamas en Abbas onttrekken zich niet alleen volledig aan hun verantwoordelijkheid tegenover hun volk, ze zijn ook bereid om pogingen van buitenstaanders te dwarsbomen, in dit geval van de VS, die willen proberen een einde te maken aan de crisis in de Gazastrook. Waarom zou welke Palestijn of Arabiër dan ook een aanbod van wie dan ook afwijzen, zelfs al was het de duivel zelf, om de hulp uit te breiden naar Palestijnen in nood?

Het antwoord is opnieuw tweeledig: ten eerste zijn Hamas en Abbas te druk om elkaar te verscheuren over geld en macht, dan om oog te hebben voor de ellende van hun volk. Ten tweede dringen de twee Palestijnse partijen actief aan op voortzetting van de crisis: het stelt hen in staat Israël op verschillende internationale fora te bestoken. De relatie tussen Abbas en Hamas is slecht op een epische schaal, maar als het gaat om opstokerij tegen Israël zijn ze de beste vrienden.

De functionarissen van Hamas en PA weerspiegelen dit argument zelfs in hun afwijzing van het Amerikaanse initiatief om het leven van de Palestijnen in de Gazastrook te verbeteren.

Ahmed Majdalani, een Abbas-topadviseur in Ramallah, zei tegen het initiatief in: "De VS weet heel goed dat Israël de belangrijkste reden is achter de tragedie in Gaza."

Majdalani verdient een onderscheiding als zijnde een professionele leugenaar. Dit is de man die de president en de regering vertegenwoordigt, die strenge sancties blijven opleggen aan de Gazastrook en haar inwoners. Toch is het voor Abbas en zijn medestanders comfortabeler om Israël de schuld te blijven geven en te blijven liegen tegen de internationale gemeenschap. Helaas hebben we te maken met een internationale gemeenschap die vaak snel alle leugens en verzinsels van de Palestijnen slikt.

De PA wil de crisis dus niet oplossen, noch wil zij dat iemand anders het doet - zoals de Amerikanen - en gaat helpen. De PA houdt niet van Trump of zijn ideeën voor vrede in het Midden-Oosten. Maar wat heeft dat te maken met de "economische en humanitaire crisis"? Waarom zou deze haat of afkeer de PA ertoe aanzetten om elke poging van westerlingen om hun eigen volk te helpen te verwerpen?

Denk even na over wat Hamas en Islamitische Jihad ook nog zeggen over het Amerikaanse initiatief voor de Gazastrook. De positie van de twee terreurgroepen lijkt opvallend veel op die van Abbas en zijn PA; ook zij willen de crisis blijven gebruiken om de wereld tegen Israël te verenigen. In afzonderlijke verklaringen zeiden de fracties dat de poging van Washington om de Palestijnen te helpen, bedoeld waren om Israël van haar verantwoordelijkheid te vrijwaren.

Dit zijn dezelfde terreurgroepen die het leven van de Palestijnen in de Gazastrook tot een hel hebben gemaakt. Dit zijn de groepen die oorlog, dood en verderf hebben gebracht aan de bevolking van de Gazastrook door steeds opnieuw Israël aan te vallen. Dit zijn de groepen die liever wapens dan voedsel en medicijnen in de Gazastrook importeren. Dit zijn de groepen die de Palestijnen in de Gazastrook onderdrukken en vermoorden, die alleen maar vragen om hervormingen en democratie en een beter leven.

Hamas en Islamitische Jihad verschillen niet van Abbas als het gaat om hun haat tegen de VS. Hun haat gaat zo diep dat ze liever zouden sterven dan een oplossing van de VS te accepteren. Om nog maar te zwijgen van de enorm nuttige pion die de lijdende Palestijnen zijn in het populaire en langdurige spel van besmeuren met pek en veren van Israël voor de eigen misdaden van het Palestijnse leiderschap gepleegd tegen zijn volk.

Al deze Palestijnse partijen hebben een gemeenschappelijk doel: Israël van de aardbodem te zien verdwijnen. In hun ogen valt de aanklacht tegen Israël in het algemene kader van het delegitimeren van Israël. Zij zijn van mening dat dit proces hun doel dient, namelijk het uitbannen van Israël. Ondertussen blijven de baby's en andere patiënten in de Gazastrook sterven door gebrek aan medicijnen.

Meer dan de helft van de bevolking van Gaza leeft onder de armoedegrens. Maar voor het Palestijnse Machiavelliaanse leiderschap rechtvaardigt het doel de middelen: tienduizenden Palestijnen kunnen en zullen worden opgeofferd op weg naar het doden van Joden en het vernietigen van Israël.

Palestijnse leiders geven niets om hun eigen volk, dus waarom zouden ze zich zorgen maken over vrede met Joden?

Het enige vredesplan dat de Palestijnen ooit zouden accepteren is een vredesplan dat hun missie vergemakkelijkt om Israël te vernietigen en alle Joden die in de regio wonen te doden. Zij zullen nooit een ander plan accepteren, ook al komt het van de profeet Mohammed.

Bassam Tawil is een moslim in het Midden-Oosten.

Vertaling door W.J. Jongman en H. Sleijster

© 2018 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.

Bron: The Palestinian Peace Plan