De opkomst van de Russisch-Turkse-Iraanse alliantie

Door Britt Gilette | 17 oktober 2018

Begin september kwamen Rusland, Turkije en Iran bijeen in Teheran om de toekomst van Syrië te bespreken. Het was slechts een van de vele ontmoetingen in de afgelopen jaren tussen deze drie machtige landen in de politiek van het Midden-Oosten. Midden september kwamen Rusland en Turkije overeen om gecoördineerde militaire patrouilles uit te voeren op de grenzen van een "gedemilitariseerde" bufferzone tussen de Syrische troepen en de rebellen in de provincie Idlib in Syrië. Idlib is het laatste grote bolwerk van rebellen en jihadistische groepen die Assad omver probeerden te werpen in een burgeroorlog die meer dan 400.000 mensen heeft gedood en voor miljoenen ontheemden heeft gezorgd. Voor Rusland en Iran is het heroveren van Idlib van cruciaal belang om de militaire overwinning waar ze nu bijna acht jaar voor vechten en ernaar hunkeren om de Syrische burgeroorlog te voltooien. Nu de oorlog ten einde loopt, zullen deze drie mogendheden de toekomst van Syrië bepalen.

Op het eerste gezicht lijken Rusland, Turkije en Iran onwaarschijnlijke bondgenoten te zijn. Turkije is bijvoorbeeld een soennitische moslimnatie, terwijl Iran een sjiitische moslimnatie is. Turkije is ook lid van de NAVO, een alliantie die speciaal is opgericht om de Russische militaire agressie tegen te gaan. Deze drie landen hebben veel verschillen en een aantal concurrerende belangen. Maar met het verstrijken van de tijd komen ze steeds dichterbij. Waarom Syrië? Syrië. De aanhoudende Syrische burgeroorlog legt de nadruk op een aantal overlappende belangen voor deze landen. Het begrijpen van die belangen is de sleutel tot het begrijpen van de reden waarom deze landen samenkomen. Laten we dus eens kijken naar wat elke natie wil bereiken.

Rusland

Waarom geeft Rusland zo veel om Syrië? Verschillende redenen. Ten eerste heeft Rusland een belangrijke marinefaciliteit in Tartus, Syrië. Het is de enige overzeese basis van de Russische marine, die van vitaal belang is voor de reparatie en het bijtanken van de Russische marine. Zoals we hebben gezien, zal Rusland ervoor vechten om zijn marine-installatie in Tartus te behouden. Ten tweede is Syrië al lang een bondgenoot van Rusland en de Sovjet-Unie. De Syrische Assad-familie, die dateert uit de Koude Oorlog, is op één lijn gebracht met Rusland tegen de westerse invloed in de regio. Rusland wil Assad aan de macht houden en zijn regionale aanwezigheid behouden. Syrië is ook een lucratieve markt voor de verkoop van Russische wapens en goederen, en Rusland wil die markt niet verliezen. Ten derde wil Rusland meer doen dan alleen maar aanwezig blijven in het Midden-Oosten. Het wil dit uitbreiden. De militaire intrede van Rusland in de Syrische burgeroorlog in 2015 heeft het tij van de oorlog doen keren. Het boekte uiteindelijk de overwinning voor Assad. Dit betekent dat Rusland een enorme invloed zal blijven uitoefenen op Assad en Syrië. Tot slot dient de alliantie van Rusland met Turkije en Iran om zijn invloed in het Midden-Oosten te versterken, maar het dient ook een ander doel. De opwarmende relatie tussen Turkije en Rusland (en Vladimir Poetin en Recept Erdogan) verdeelt de NAVO. Het zet de relatie tussen Turkije en zijn westerse NAVO-bondgenoten onder druk. Het is dus gemakkelijk in te zien waarom Rusland zo'n gevestigd belang heeft in zowel Turkije als Syrië.

Turkije

Wat betekent Syrië voor Turkije? Veel. Een massale aanval op de rebellen in Idlib (de thuishaven van ongeveer 3 miljoen mensen) zou een humanitaire crisis op hun grens kunnen ontketenen. Het zou een nachtmerriescenario kunnen ontketenen waarbij honderdduizenden vluchtelingen, waaronder militanten, op de vlucht slaan naar de grens van Turkije, en steden destabiliseren en steden onder hun controle krijgen. Turkije herbergt al 3 miljoen Syrische vluchtelingen, en het heeft zijn grenzen verzegeld voor nieuwkomers. Turkije wil een stabiele grens. Het wil profiteren van de burgeroorlog in Syrië en invloed en controle krijgen over Syrisch grondgebied (door steun te geven aan soennitische rebellengroepen). Turkije wil vooral de Koerdische militanten aan de grens onderdrukken. Turkije heeft al Koerdisch gecontroleerde gebieden aan haar grens in Noord-Irak. Het wil de opkomst van nieuwe gebieden vermijden. Daarmee komt het in direct conflict met de Verenigde Staten, die de Koerdische rebellen in Syrië steunen. Dit heeft Turkije dichter bij Rusland gebracht en ertoe geleid dat het Rusland en de NAVO-mogendheden tegen elkaar uitspeelt in het eigen voordeel.

Iran

Waarom is Syrië zo belangrijk voor Iran? Iran heeft decennialang nauwe banden met Syrië die teruggaan tot de islamitische revolutie van 1979, en beide zijn voorvechters van de sjiitische islamitische tak van de islam. Iran heeft al een regionale voet aan de grond in Libanon, Irak en Jemen, en het wil zijn invloed behouden en uitbreiden in een land dat grenst aan Israël en Libanon. Een aanwezigheid in Syrië geeft Iran toegang tot de Middellandse Zee, een opstapplaats voor Hezbollah en andere proxies om Israël aan te vallen, en geeft toegang tot de grens van Israël voor de Iraanse strijdkrachten om een toekomstige invasie in Israël te lanceren. Iran wil Syrië geallieerd houden tegen Israël, en aangezien Hezbollah en adviseurs van de Iraanse Revolutionaire Garde Assad gedurende de hele burgeroorlog hebben geholpen, zijn ze goed geplaatst om te profiteren als hij de macht behoudt.

Wat de toekomst inhoudt

Na bijna 8 jaar in het conflict komt er een einde aan de Syrische burgeroorlog. In de nasleep zal Syrië in invloedssferen worden verdeeld. Rusland, Turkije en Iran zullen deze gebieden domineren en deze drie landen zullen in Syrië blijven. Dit maakt het waarschijnlijk dat ze zullen blijven samenwerken om conflicten te vermijden en hun gemeenschappelijke belangen na te streven. Maar waarom zou dit u iets kunnen schelen? Omdat het nieuwe Syrië wellicht de voorbode is van de snelle vervulling van Bijbelse profetie. De gedeelde belangen van Rusland, Turkije en Iran zouden ertoe kunnen leiden dat zij een invasie kunnen gaan doen die 2600 jaar geleden voorspeld werd.

De Ezechiël 38-39-oorlog

Zes eeuwen voor de kruisiging van Jezus voorspelde de profeet Ezechiël een toekomstige invasie van Israël. Hij zei dat het in de laatste dagen zal gebeuren (Ezechiël 38:16). Hij zei dat het uit het noorden van Israël zal komen (Ezechiël 38:15; Ezechiël 39:2), en hij zei dat het een coalitie van naties onder leiding van Rusland was (Ezechiël 38:2) met Iran en Turkije (Ezechiël 38:5-6). Nooit eerder hebben deze drie landen een bondgenootschap gesloten. Maar vandaag de dag zitten ze alle drie aan de noordelijke grens van Israël. Toeval? Ik denk van niet. Wie weet waarom ze uiteindelijk zullen aanvallen, maar wees ervan verzekerd, ze zullen dat doen. Het podium is nu klaar voor de vervulling van Ezechiël 38-39. De God van Abraham, Izaäk en Jakob zal de strijd winnen (Ezechiël 39:3-6), en de hele wereld zal weten dat Hij de Ene is die achter de overwinning staat (Ezechiël 39:21).

Heeft de groeiende alliantie tussen Rusland, Turkije en Iran de basis gelegd voor de Gog- of Magog-oorlog (Ezechiël 38-39)? Vertel ons wat u ervan vindt.

Over de auteur

Britt Gillette is een toegewijde volgeling van Jezus Christus, echtgenoot van Jen en vader van Samantha en Tommy. Hij en zijn familie wonen in het zuidoosten van Virginia. Britt is de oprichter van End Times Bible Prophecy, een website gewijd aan het helpen van mensen om meer te leren over de honderden profetieën in de Bijbel.

Bron: The End Times Bible Prophecy Newsletter, October 2018