Open brief:
Een Golani-soldaat is oprecht verbaasd en teleurgesteld over de verontwaardiging ten aanzien van de sluipschutter-video, en groet alle kameraden die de grens verdedigen tegen Hamas aanvallen.
In de afgelopen dagen heb ik al het gepraat gehoord over overdreven en onnodige schietpartijen bij de terreurmarsen, die hun hoogtepunt bereikten met de rechtvaardige verontschuldigingen voor het vreugdegeschreeuw van de sluipschutter in de video. Ik hoorde het, en ik ben ontsteld.
Ik verbaasde me erover hoe die mensen, voor wie ik dagenlang niet heb geslapen, voor wie ik liters vocht zweette, waarvoor ik het contact met het normale leven had verbroken, zodat zij rustig konden leven, maar die met dezelfde kalmte bezig zijn om mij en mijn vrienden te besmeuren. De strijders die geen dag en geen nacht kennen, geen vakantie, geen sabbat, geen familie en vrienden. De strijders die vanaf dit moment al veertig dagen opgesloten zitten aan de grens met de Gazastrook.
Ja, ook ik heb tientallen uren doorgebracht achter vuile wallen en werd in verschillende posities geconfronteerd met een Arabische menigte die me bombardeerden met slingers en katapulten, vervloekten en in de richting van het hek kwamen. In feite verder dan het hek. Ook ik heb die 'onschuldige' demonstranten ontmoet.
Voor hen die het niet begrepen, ze komen niet om ons gedag zeggen. Zij knippen het hek door en beschadigen de operationele mogelijkheden ervan. Hun andere hobby's zijn om binnen het hekwerk gebied te komen door het gooien van handgranaten, het plaatsen van explosieve apparaten, en zelfs door te schieten. En dat allemaal natuurlijk tijdens onschuldige onlusten of bij het landbouwwerk.
Een verhaal: een onschuldige chauffeur naderde het hek en liet een verwoestende bom achter die pas een tijdje later werd geïdentificeerd. Toen hij opzettelijk tot ontploffing werd gebracht, werd het hek volledig weggevaagd. Het is gemakkelijk te raden wat er met onze troepen zou zijn gebeurd als hij dan was geactiveerd. Dit zijn geen sprookjes, ik was er. U moet begrijpen waarom het nodig is om ze koste wat het kost van het hek verwijderd te houden.
Het is voor mij belangrijk dat u ook een andere zaak begrijpt: wij staan 24/7 bij het hek klaar voor u. We werken voortdurend tegen een terreurorganisatie die ons voortdurend aanvalt, ons onder de loep neemt en op welke manier dan ook probeert te kwetsen. Dit is de situatie waarin we ons minuut na minuut, dag na dag, voor een lange periode bevinden. Om in zo'n situatie het hoofd te kunnen bieden en goed te kunnen handelen, moet je een vechter zijn. Om te begrijpen dat er hier een vijand is die je onderzoekt, en die je pijn wil doen. Om hem af te schrikken, zul je de rode lijnen moeten aangeven en, zoals ze zeggen, hen het hoofd te laten buigen. Een vechter, trouw aan zijn naam, vecht, en vecht maar voor één doel: het verdedigen van de staat Israël en zijn bewoners. Dat is onze psychologie, dat is onze routine.
Als we deze taak aankunnen en de vijand zowel heimelijk als openlijk pijn kunnen doen, zijn we blij en hebben voldoening. Het is niet alleen legitiem, het is essentieel.
Daarbij wordt verwacht van mensen die profiteren van het werk van onze handen, van het zweet van ons lichaam, en die een comfortabel leven leiden ten koste van onze vrijheid, om ons niet te verloochenen, niet schijnheilig te zijn ten koste van ons.
Aan de bloedende harten die klagen over lage motivatie bij het rekruteren van gevechtssoldaten, is het aan te raden om een eenvoudige berekening van één plus één te doen.
En aan mijn dierbare kameraden die net weer op een andere tour, een nieuwe missie zijn, en weer een andere positie beveiligen, en die het thuis en een beetje normaal leven missen, en hun ziel geven aan het volk van Israël:
Ik groet jullie en ik houd van jullie!
Ondertekend,
Een Golani-strijder
Bron: Open letter: Golani fighter writes to all of us - Israel National News