Een open brief aan Lauren Daigle

Ron Cantor - 3 december 2018

Beste Lauren,

Nog niet zo lang geleden werd ik door een vriendin opgehaald op een vliegveld in Virginia. Er was prachtige muziek en ik vroeg wie het was. "Lauren Daigle". Het volgende wat ik nu weet, jij bent een groot gebeuren dat loopt!

Ik houd van je muziek! Je bent zo begaafd; zo getalenteerd. Je hebt een prachtige stem. Je hebt al miljoenen mensen aangeraakt. Het lijkt erop, net als Esther, dat God je heeft opgevoed "voor een tijd als deze". We hebben je boodschap nodig - we hebben je muziek nodig.

Deze week hebben veel gelovigen je aangevallen. Deze brief is geen nieuwe aanval. In plaats daarvan wil ik gewoon wat gedachten met je delen. Dus mijn lezers weten dat deze brief betrekking heeft op je recente opmerkingen over homoseksualiteit. (op 8:23) Toen aan je werd gevraagd of het een zonde was, zei je dat je dat niet wist - dat het Gods zaak was - dat als iemand het wist, je zou willen dat ze je het vertellen. Ik denk niet dat je dat echt gelooft.

Ik kan me niet voorstellen hoe het is als ik halverwege mijn twintigste in de schijnwerpers wordt gezet en dat ik in front van de hele wereld wordt gevraagd wat mijn opvattingen zijn over homoseksualiteit - een wereld die zegt dat je wreed bent als je niet dezelfde geslachtsgemeenschap omarmt. Velen zouden onder die druk zijn afgebrokkeld - ironisch genoeg zijn zij juist degenen die jou aanvallen. Hoe gemakkelijk is het om te oordelen vanuit een positie van obscuriteit.

Maar ik snap het. Tenminste, dat denk ik. Je bent geprezen door Hollywood-elites, van Ellen tot Jimmy Fallon. Ze houden van jou. Het voelt goed. (Ik wou dat ze mij leuk vonden!) Jij bent een van de grootste artiesten in Amerika op dit moment. Hoe vertel je hen de waarheid zonder hen pijn te doen? Hoe blijf je trouw aan de God die je bracht waar je bent, zonder je carrière te kwetsen?

De vraag die je jezelf moet stellen is simpel: waarvoor heeft God je op laten staan? Om geprezen te worden? Om bemind te worden? Rijk en beroemd zijn? Ik weet dat je weet dat dit niet de redenen zijn. Hij heeft je opgevoed om een stem te zijn. Hij heeft je verheven, zodat je anderen in Zijn aanwezigheid kon verheffen.

Maar Hollywood is een krachtige drug. Bekendheid is gevaarlijk, vooral als je jong bent. Je begint vragen te stellen. Wie ben ik om anderen te vertellen hoe te leven? Wat als twee mensen van hetzelfde geslacht van elkaar houden? Wie ben ik om dat te beoordelen? Het is een gladde helling. En voordat je het weet, begin je het woord van God te compromitteren voor de Ellen's en Oprah's van de wereld.

Maar laten we terugkeren naar de vraag. Waarom heeft God je op laten staan? Ik weet het zeker: het was niet om compromissen te sluiten. Ik wil je aanmoedigen om met je platform de waarheid in liefde te spreken. Je hoeft niet gemeen te zijn, om eerlijk te zijn. In plaats van te zeggen dat je het niet weet, zou je kunnen zeggen:

Ik zeg niet dat ik alles begrijp en het is een verwarrende kwestie, maar Gods woord noemt het een zonde, net zoals alle andere seksuele relaties - zelfs tussen tegengestelde geslachten - buiten Gods orde, een zonde zijn. Het is moeilijk voor mij om dit te zeggen omdat ik niemand wil kwetsen en eerlijk gezegd wil ik ook niet afgewezen worden. Maar ik kan de God die ik mijn hele leven al gekend heb niet afwijzen, alleen maar voor roem en acceptatie. Mijn gebed, voor iedereen, is dat ze heelheid zouden vinden door Jezus.

Ik zeg niet dat ze dit zullen accepteren. Sommigen zullen dat wel, anderen niet. Je zult zeker geld verliezen. Sommigen zullen stoppen met luisteren naar je muziek. Maar je zult een voorbeeld zijn van zowel vriendelijkheid als van eerlijke vrijmoedigheid voor miljoenen jonge mensen. Maar nogmaals de vraag: Waarom heeft God je op laten staan?

Denk aan wat onze ontzagwekkende liefdevolle Jezus zei,

"Hij zei tegen allen: Als iemand achter Mij wil komen, moet hij zichzelf verloochenen, zijn kruis dagelijks opnemen en Mij volgen. Want wie zijn leven wil behouden, die zal het verliezen; maar wie zijn leven verliezen zal omwille van Mij, die zal het behouden. Want wat baat het een mens heel de wereld te winnen en zichzelf te verliezen of zelf schade te lijden? Want wie zich voor Mij en Mijn woorden geschaamd zal hebben, voor hem zal de Zoon des mensen Zich schamen, wanneer Hij zal komen in Zijn heerlijkheid en in die van de Vader en in die van de heilige engelen.". (Lucas 9:23-26)

Jezelf verloochenen is niet eenvoudig. Gemakkelijker is het om met de stroom van de wereld mee te gaan. Maar dit is de roep van God. Je kunt de lof van Jimmy Kimmel of Jezus Christus hebben, maar het is moeilijk omze beide te hebben. Sorry... het is waar. Dat is de roeping. En al duizenden jaren is het zo, wiens lofzang wil je zijn, die van de wereld of die van God?

Als we er niet in slagen om zonde te noemen, wat God zonde noemt, dan "schamen we ons voor Zijn woorden". Het liefhebben van het idee van Jezus, zonder Zijn woorden te omarmen, is valse aanbidding. En Jakobus zegt dat "vriendschap met de wereld vijandschap tegen God betekent". Dat betekent niet dat we geen vrienden moeten zijn met mensen in de wereld. Ik applaudisseer voor het feit dat je naar Ellen gaat, en het licht van Gods liefde schijnt. Daarom zijn we hier (Ellen, als je wilt dat ik in je show preek, weet je waar je me kunt vinden! Maar vriendschap met de wereld is wanneer we de principes van de wereld omarmen en beginnen verkeerde dingen goed te noemen, en goede dingen verkeerd. Het is wanneer we er niets verkeerds in zien als een man de voogdij over zijn zoon verliest, omdat hij hem niet wil aankleden als een meisje. Ik ben bezwaard voor je, mijn zus, en jaloers om te zien dat je je roeping vervult!

We vieren nu Chanoeka in Israël. Het is een perfect verhaal voor jouw situatie. Het Joodse volk werd verteld om Griekse goden te aanbidden en hen te offeren. Sommigen deden dat wel, anderen niet. Maar een van hen, Matiyahu genaamd, zei: "Ik, mijn zonen en mijn broers zijn vastbesloten om trouw te blijven aan het verbond dat onze God met onze voorouders heeft gesloten!"

Ik kan me niet voorstellen dat het voor hem een gemakkelijke beslissing was. Maar zijn moed zorgde ervoor dat het volk van God in heel Israël in opstand kwam tegen hun onderdrukkers. Die haddden de tempel van God verontreinigd door een varken op het altaar te offeren. Zij wonnen hun onafhankelijkheid en reinigden de tempel. We lezen vandaag over hen, niet omdat ze er deel van uitmaakten, maar juist omdat ze een impopulaire houding aannamen.

Ik bid voor je, mijn zus, dat je de kracht zult hebben om een Esther, een Matiyahu, een Daniël te zijn, die tegen de stroom in gingen en hun standpunt voor God innamen. Op een dag, wanneer je voor Jezus staat, ben je een eenling - geen Ellen, Jimmy of Oprah. Ik weet dat je deze woorden wilt horen net als ik: "Goed gedaan, mijn goede en trouwe dienaar". Ik moedig je aan! Jezus moedigt jou aan! Herinner je gewoon waarom je in de eerste plaats bent begonnen met zingen.

Je vriend, Ron Cantor

Bron: An Open Letter to Lauren Daigle | Messiah's Mandate