Terwijl de wereldwijde perswereld de Swastika vliegers negeert, wint Hamas de propagandaoorlog.

Door Ben-Dror Yemini - 30 april 2018

Het goede nieuws uit het zuiden is dat het aantal demonstranten aan de "Mars van Terugkeer" afneemt. Hoewel Hamas bemoedigt, roept, schreeuwt, uitzendt, publiceert - blijven de massa's weg.

Van de ene vrijdag op de andere dalen de aantallen. Tienduizenden bij het eerste protest, slechts enkele duizenden afgelopen vrijdag. In die zin is het, in ieder geval in de huidige fase, een mislukking.

Het slechte nieuws is dat het niet nodig is dat honderdduizenden of tienduizenden demonstranten slagen. Slechts één 15-jarig jongetje, van wie de dood wordt onderzocht, is de uitstekende brandstof voor de anti-Israëlische propaganda. En als het moment waarop hij werd geraakt op de camera werd vast gelegd, is het een dubbel probleem. Het is een grote kans voor Ahmad Tibi, lid van de Knesset, en niet alleen voor hem, om IDF-soldaten om te vormen tot moordenaars, en het is een kans voor de VN-gezant en andere functionarissen en "rechtenactivisten" om hun arsenaal van propagandapijlen tegen Israël te gebruiken.

De gebeurtenissen aan de grens met Gaza om een einde te maken aan de bezetting kregen veel ruimte in de mondiale pers. Maar de aankondiging van Natalie Portman zette Gaza onbedoeld weer neer op de voorpagina's, net als de verklaring van de VN-gezant en de eis van de Europese Unie om een onderzoek naar het incident in te stellen. Het IDF is in ieder geval voornemens een onderzoek in te stellen.

Laten we eens orde op zaken stellen. In de eerste plaats is elke moord op een onschuldig persoon ongelukkig. Hamas wint, de vijanden van Israël vieren het, en Israël is de enige die verliest in de situatie. Aan de grens tussen de VS en Mexico heeft niemand camera's geplaatst, hoewel daar in 2017 412 infiltranten of arbeidsmigranten zijn omgekomen en in 2016 498, inclusief kinderen. Maar de grens tussen Israël en Gaza en de wrijvingspunten in Hebron lijken het grootste aantal camera's ter wereld te bezitten.

Er is nog iets anders op camera vastgelegd: Veel van de vliegers die naar Israël werden gevlogen, werden gemarkeerd met een hakenkruis, naast het dragen van explosieven. De moefti van Jeruzalem, Haj Amin al-Husseini, was een vurige fan van de nazi's. Hij lijkt volgelingen te hebben. Het is niet alleen het verbond van Hamas of de oproepen tot de vernietiging van Israël, gezongen door een aantal demonstranten. Het zijn ook de vliegers met het nazi-symbool. En als deze gepassioneerde jonge mensen het hek naderen, kunnen er opzettelijk provocaties gebeuren waarbij er explosieve vlieger-ongevallen kunnen gebeuren, en het is jammer dat ze gebeuren.

We moeten niet generaliseren. Niet alle inwoners van de Gazastrook identificeren zich met de nazi-ideologie. Maar Hamas en zijn aanhangers, en waarschijnlijk ook veel van de demonstranten, dragen een boodschap uit van vernietiging en antisemitisme.

De gematigden gooien zich op het verspreiden van de boodschap van de vernietiging van Israël. Dat deed Rana Shubair, inwoner van Gaza, bijvoorbeeld in een artikel dat in het Hebreeuws werd gepubliceerd op de website "Sikha Mekomit" (Local Call). Zij schreef daar over de "Grote Terugkeermars bij de grens met bezet Palestina" om ons te laten zien dat als ze het over "bezetting" en over "Palestina" hebben, dan hebben ze het over Israël.

Het punt is dat de mondiale media bijna zonder uitzondering de boodschap van de demonstranten negeren. De hakenkruizen kwamen niet voor in de New York Times of in de Le Monde. Maar de Guardian publiceerde een brief van drie leden van de organisatie Breaking the Silence, met beschuldigingen van het IDF voor het instrueren van de sluipschutters om ongewapende betogers te doden.

Ze liegen. Er zijn niet dergelijke orders. Ze hebben natuurlijk niet de moeite genomen om maar één woord te spreken over de verantwoordelijkheid van Hamas en zijn aanhangers. Integendeel, zij schreven dat "het schaden van onschuldige mensen in Gaza deel uitmaakt van wat nodig is om het bezettingsregime in stand te houden". En als voormalige soldaten een brief publiceren die tot de conclusie leidt dat IDF-soldaten moordenaars zijn, hoe kunnen we dan klagen over de krantenredacties?

De leugens van Breaking the Silence, en de blinde ogen die de mondiale media hebben gericht op de afschuwelijke boodschappen van de demonstranten, verminderen de verantwoordelijkheid van Israël niet. We hadden het anders kunnen doen. Vooraf was duidelijk dat Hamas slachtoffers wilde en dat de propagandisten van Hamas onbedoeld een beschuldigende vinger naar Israël zouden wijzen. Het was duidelijk dat de strijd niet alleen in het grensgebied zou plaatsvinden, maar ook in de mondiale media.

De schade had kunnen worden beperkt door een boodschap over te brengen van het uitreiken naar de inwoners van de strook, die lijden onder Hamas, en niet onder Israël. Maar er werd niets gedaan. Hamas heeft misschien gefaald, en de massa's gaan niet protesteren, maar Israël - zoals verwacht - wordt opnieuw verslagen.

Bron: As Global Press Ignores Swastika Kites, Hamas is Winning Propaganda War - Israel News