Linkse Joden: een Joodse en Amerikaanse tragedie

Door Dennis Prager - 6 november 2018

Het is waarschijnlijk onmogelijk om de schade die de linkse - niet liberale, maar linkse - Joden aan het jodendom, de Joden en Amerika toebrengen, te overdrijven. Hetzelfde kan natuurlijk gezegd worden van de schade die de linkse katholieken toebrengen aan het katholicisme en Amerika, en andere linkse christenen aan het christendom en Amerika, en, het duidelijkst, de schade die de seculiere linkerzijde aanricht. Maar aangezien antisemitisme in het nieuws is, en gezien de prominente rol van veel linkse Joden, zal ik me op hen richten.

De schade die linkse Joden aan Joden aanrichten is niet nieuw. Het begon aan het begin van links met Karl Marx, de kleinzoon van twee orthodoxe rabbijnen (zijn ouders hadden een pro forma bekering tot het christendom ondergaan). Hij schreef een van de meest antisemitische traktaten van de 19e eeuw: "Over de Joodse kwestie", gepubliceerd in 1844. Daarin schreef hij onder andere:

"Wat is de wereldlijke godsdienst van de Jood? Sjacheren ....".

"Wat is zijn wereldse God? Geld .....".

"Geld is de jaloerse god van Israël, tegenover wie geen andere god mag bestaan.....".

"Uiteindelijk is de emancipatie van de Joden de emancipatie van de mensheid van het Jodendom".

In het begin van de 20e eeuw was het een andere linkse Jood, Leon Trotski, die samen met Lenin de bolsjewistische partij in Rusland leidde, die een catastrofe was voor de Joden en de mensheid. In 1920, toen Trotski hoofd van het Rode Leger was, vroeg de opperrabbijn van Moskou, Rabbi Jacob Mazeh, hem om het leger te gebruiken om de Joden te beschermen tegen pogromistische aanvallen waarbij tienduizenden Joden werden vermoord. Naar verluidt heeft Trotski gereageerd: "Waarom kom je naar mij toe? Ik ben geen Jood." waarop Rabbi Mazeh antwoordde: "Dat is de tragedie. Het zijn de Trotskys die revoluties maken, en het zijn de Bronsteins die de prijs betalen."

Dat is het verhaal van de vele Joodse linkse partijen tot op de dag van vandaag: Joodse linkse partijen maken revoluties, en alle Joden (en miljoenen anderen) betalen de prijs.

Zo zijn veel van de leiders van de beweging om Israël economisch te wurgen - de Boycott, Divest, Sanctions (BDS) beweging - linkse Joden.

Een paar jaar geleden werd ik uitgenodigd op 's werelds bekendste discussieforum, de Oxford Union, om te debatteren over de kluchtigheid van de vraag of Israël of Hamas een groter obstakel is voor vrede in het Midden-Oosten. Een van mijn twee tegenstanders was een joodse oud-professor in Oxford. Hij stelde dat Israël een grotere bedreiging voor de vrede vormt dan Hamas.

Een andere prominente linkse jood, MIT-professor Noam Chomsky, heeft zijn leven gewijd aan het schrijven en spreken tégen twee landen: de Verenigde Staten en Israël.

De veiligheid van 's werelds enige Joodse staat is veruit het grootste veiligheidsprobleem voor het Jodendom in de wereld. Toch vallen veel linkse Joden Israël aan, ze steunen veel van degenen die Israël willen vernietigen, of doen op zijn minst niets om de veiligheid van Israël te versterken.

In Amerika heeft het linksisme vandaag de dag zoveel niet-orthodoxe synagogen vergiftigd; ze verschillen alleen van de Amerikaanse Unie van Burgerlijke Vrijheden of de Democratische Partij in hun gebruik van de Hebreeuwse liturgie.

Veel niet-orthodoxe synagogen zitten shiva - de zeven dagen in het Jodendom van rouw na de dood van een direct familielid - toen Donald Trump tot president werd gekozen. Deze perversie van het Jodendom is een voorbeeld van wat het linksisme doet met elke religie die het infiltreert. Ik vermoed dat geen van die synagogen na de moord op de elf joden in Pittsburgh op shiva heeft gezeten. Waarom? Hebben ze meer last van de verkiezing van Donald Trump? Linkse joden zijn etnisch Joods, maar hun waarden komen voort uit het links-zijn (net zoals de huidige paus katholiek is in zijn identiteit, maar zijn waarden voortkomen uit het links-zijn).

De huidige aanklacht dat het bloedbad in Pittsburgh werd veroorzaakt door president Trump, is een van de grootste lasteringen in de Amerikaanse geschiedenis. Vrijwel elke linkse columnist en commentator heeft deze leugen verspreid, meestal geschreven door linkse Joden, zoals Dana Milbank van de Washington Post. Een van hun leugens is dat aanvallen op George Soros antisemitisch zijn.

Ik denk dat George Soros een kwaadwillende kracht is. Ben ik dan een antisemiet? (Om dit te beantwoorden, laten we eens vergelijken wat ik voor Joden en Jodendom heb gedaan met wat deze linkse Joden hebben gedaan). Maar linkse Joden hebben dit altijd gedaan. Zij schreven de executie van de Rosenbergs - die als immorele linksen de geheimen van de atoombom aan Stalin hebben doorgegeven - toe aan het antisemitisme. De rechter in de zaak Rosenberg was een Jood. Maar voor linkse joden maakte dat niet uit. Sinds Stalin Trotski een "fascist" noemde, hebben linkse partijen hun tegenstanders altijd afgeschilderd als "nazi's", "racisten", "antisemieten", "fascisten", "haters" en "bigots". Dat is hun werkwijze.

Veel van deze linkse Joden baseren deze smaad over de "rol" van president Trump in de context van een al even lasterlijke bewering dat het Amerikaanse antisemitisme in het Trump-tijdperk sterk is toegenomen - met als resultaat het bloedbad in Pittsburgh - op basis van een studie van de Anti-Defamation League. De bedrieglijkheid van de studie wordt volledig blootgelegd door David E. Bernstein, professor in de rechten aan de George Mason University Law School, en tegenstander van de Trump, in twee vernietigende recensies (één op Reason.com en één in Tablet Magazine). Lees het en je begrijpt een van de belangrijkste dingen die je moet weten over links: Waarheid is geen linkse waarde. De ADL, die zich ooit bezighield met het bestrijden van antisemitisme, is nu bezig met het bestrijden van Donald Trump en het vechten namens de Amerikaanse linkerzijde.

In 1970 toonde een studie van Harris aan dat 23 procent van de Joodse studenten zichzelf "extreem links" noemde, tegenover 4 procent van de protestanten en 2 procent van de katholieken.

Veel van die studenten zijn nu deel van de niet-orthodoxe rabbijnen en lekenleiders in het Amerikaanse Joodse leven. Gezien de regel, dat wat de linkerzijde ook maar raakt, het dit uiteindelijk ruïneert (de universiteiten bijvoorbeeld), zullen de Bronsteins de prijs blijven betalen voor de revoluties van de Trotskys.

Bron: Left-Wing Jews: a Jewish and American Tragedy - Dennis Prager