door Bassam Tawil | 12 april 2018
De meedogenloze retoriek die de Palestijnen tegen de VS gebruiken, suggereert dat ze besloten hebben de Amerikanen op gelijke voet te stellen met Israël. Ze hebben de tdagen gemist dat het VS BuZa soms pro-Palestijnser leek dan de Palestijnen zelf.
Haatstoespraak en opruiing vormen de kern van het Palestijnse verhaal.
De Palestijnen voeren al tientallen jaren een massale en wrede campagne tegen Israël. Deze campagne heeft het voor geen enkele Arabier mogelijk gemaakt om zelfs maar na te denken over de vooruitzichten op vrede met Israël. Met name de Palestijnse haat tegen Israël is niet gekoppeld aan wat Israël wel of niet doet. De Palestijnse haat tegen Israël is veeleer gebaseerd op het bestaan van Israël. Palestijnen hebben een hekel aan Israël omdat ze geloven dat de Joden geen recht hebben op een soeverein land in het Midden-Oosten.
Palestijnse haatzaaiende uitlatingen tegen Israël maken deel uit van het wereldlandschap: inmiddels verwacht niemand meer iets van hen. Een Palestijnse moskeeprediker die Joden "afstammelingen van apen en varkens" noemt, is helemaal al geen verhaal meer waard - het is gewoon meer van hetzelfde. Ook het verminken of vermoorden van een Jood door een Palestijn is norm geworden.
Er zal een dag komen - en die is niet ver weg - waarop Palestijnen die zich niet tegen Israël en de Joden keren, opmerkelijk zullen zijn. De dag komt waarop het enige verhaal dat de moeite waard is, is te vermelden dat een Palestijn die dag geen terroristische aanslag heeft gepleegd op een Jood.
Er is veel inkt vermorst over de voortdurende pogingen van de Palestijnen om Israël te delegitimeren en Joden te demoniseren. Honderden, zo niet duizenden van dergelijke gevallen zijn in de afgelopen decennia gedocumenteerd. We zijn zo gewend geraakt aan deze Palestijnse campagne van opruiing en indoctrinatie dat we het niet meer anders zien dan als de dagelijkse kruiswoordpuzzel in de krant.
Deze campagne van haat en opruiing heeft altijd gediend als katalysator voor terreuraanslagen op Joden, van wie er sinds de oprichting van Israël zeventig jaar geleden duizenden zijn gedood en gewond geraakt.
De afgelopen maanden zijn we getuige geweest van een nieuwe wending in de vijandige Palestijnse campagne. Israël is niet langer het enige doelwit van deze campagne. Voor de Palestijnen is er een nieuwe vijand in de stad gekomen: de VS, President Donald Trump, en zijn regering.
De anti-Amerikaanse aandrang van de Palestijnen is in ieder geval ongekend - vanwege haar toon en haar terminologie. Nooit eerder durfden de Palestijnen hun minachting, vijandigheid en afschuw uit te spreken over een president van de VS en zijn hoge functionarissen.
Israël kan zich nu troosten met het feit dat het niet langer alleen aan de top staat van de meest gewilde vijandenlijst van de Palestijnen.
De meedogenloze retoriek die de Palestijnen tegen de VS gebruiken, suggereert dat ze besloten hebben de Amerikanen op gelijke voet te stellen met Israël. Uit de beledigende retoriek blijkt ook dat de Palestijnen de "goede oude tijd" van de regering-Obama missen, die ze bewonderden vanwege wat ze zagen als hun steun voor alles wat de Palestijnen zeiden of deden en hun anti-Israëlische standpunten.
De Palestijnen missen de dagen dat de regering-Obama op alle beschikbare podia, met name in de Verenigde Naties, in het openbaar tegen Israël protesteerde. Ze missen de regelmatige briefings van Amerikaanse functionarissen die blijk gaven van "politieke correctheid", door de nederzettingen af te keuren, en door hun moeite om iets te zeggen tegen de Palestijnse misstanden. Zij missen de dagen waarin de ambtenaren van de Obama-regering, zich uitspraken, officieel of niet, tegen Israël en zijn eerste minister, Benjamin Netanyahu. Ze missen de tijd dat BuZa soms meer pro-Palestijns leek dan de Palestijnen zelf.
Sinds december 2017, toen president Trump zijn besluit aankondigde om Jeruzalem te erkennen als de hoofdstad van Israël, voeren de Palestijnen een systematische campagne van haat en opruiing tegen de Amerikaanse regering en haar topambtenaren. Naarmate de dagen verstrijken, escaleert deze campagne in haar lasterlijke toon.
Er gaat nauwelijks een dag voorbij zonder dat de Palestijnse Autoriteit (PA) of een van haar hoge vertegenwoordigers een vernietigende aanval lanceert op de Trump-regering in het bijzonder en de VS in het algemeen.
Ter herinnering: we hebben het over dezelfde Palestijnse Autoriteit die jaarlijks miljoenen dollars aan Amerikaanse hulp blijft ontvangen. We hebben het ook over dezelfde PA waarvan de veiligheidstroepen worden opgeleid en uitgerust door Amerikanen en Europeanen. We hebben het over dezelfde PA die in Washington een "diplomatieke missie" heeft die actief deelneemt aan de campagne van aanzetten tegen de VS en haar leider.
Het stilzwijgen en de onverschilligheid van de internationale gemeenschap die het Palestijnse offensief uitschreeuwt, versterkt de Palestijnse leiders in het stimuleren van hun wrede retorische aanvallen, en deze op te voeren.
En net als de situatie met Israël zal deze aansporing en indoctrinatie worden vertaald in gewelddaden en het uiten van haat jegens de VS. Verbrandingen van beeltenissen van Trump en Amerikaanse vlaggen zijn de norm geworden op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook. Ook het aanvallen en intimideren van Amerikaanse burgers die Palestijnse steden en dorpen bezoeken, is een vertrouwd beeld geworden in het Palestijnse landschap.
Het roepen van anti-Amerikaanse leuzen is zo gemeengoed geworden dat men de indruk krijgt dat de Amerikanen verantwoordelijk zijn voor het totaal van alle Palestijnse, Arabische en islamitische ellende. Het is slechts een kwestie van tijd voordat een Amerikaans staatsburger of een functionaris die een Palestijnse stad bezoekt, verwond raakt of, God verhoede het, gedood wordt. Amerikaanse burgers zijn niet langer anders dan een Israëlische soldaat of kolonist; ook zij zijn legitieme doelwitten van Palestijns geweld geworden. Dat is wat de campagne van haat en opruiing met het Palestijnse publiek heeft aangedaan.
Wanneer president Mahmoud Abbas van de Palestijnse Autoriteit de ambassadeur van de VS in Israël, David Friedman, een "hondenzoon" noemt, zegt hij tegen de Palestijnen dat ze deze Amerikaan moeten behandelen zoals ze deze dieren behandelen: zonder enig respect, met smaad en minachting. In de islam worden honden traditioneel beschouwd als ritueel onrein.
Voor veel moslims heeft alleen al het zien van een hond tijdens het gebed de kracht om de smeekbeden van een gelovige moslim te vernietigen.
Abbas' vernederende opmerking stuurt een boodschap naar de Palestijnen dat er geen verschil is tussen een "onreine" hond en de ambassadeur van Trump in Israël. Abbas, die verre van naïef is, kent maar al te goed de kracht van deze belediging in de islam: hij zou deze nooit gebruiken tegen zijn rivalen in Hamas of een Arabische moslim.
Friedman is niet de enige Amerikaanse topambtenaar die het doelwit is van de grove campagne van haat en minachting van de Palestijnse leiders. De Amerikaanse ambassadeur bij de VN, Nikki Haley, staat ook bovenaan de lijst. Het feit dat ze vrouw is, maakt haar als prooi nog gemakkelijker.
Saeb Erekat, de top PLO-ambtenaar, heeft er geen probleem mee om tegen dat Haley te zeggen "houd je mond". Zou Erekat ooit een Arabische of moslimvrouw in het openbaar zo durven beledigen? De gevolgen zouden rampzalig zijn. De familie van de vrouw zou het nooit voorbij laten gaan en als Erekat geluk had, zou hij alleen in een ledemaat worden geschoten.
De organisatie die Erekat vertegenwoordigt overigens, de PLO, wordt door Palestijnen vaak de Organisatie van Professionele Leugenaars genoemd.
Vorige week heeft de Palestijnse Autoriteit deze anti-Haley-campagne naar nieuwe hoogten van hypocrisie getild door haar aan te klagen als de "ambassadeur van haat, vijandigheid en duistere ideologie".
De Amerikaanse gezant voor het Midden-Oosten, Jason Greenblatt, is een ander frequent doelwit van de Palestijnse campagne van haat en opruiing. Palestijnen slingeren bijna elke dag beledigingen naar Greenblatt, hoewel ze blijkbaar nog steeds niet hebben besloten of ook hij een "hondenzoon" is.
Nu krijgen de Palestijnen van hun leiders te horen dat de VS "medeplichtig" is aan de Israëlische "misdaden". De Palestijnen zijn woedend over het feit dat de VS Israël niet heeft veroordeeld voor het verdedigen van zijn grens met de Gazastrook tegen infiltratiepogingen van Hamas in de afgelopen twee weken.
De Palestijnen zijn nog bozer op de regering-Trump omdat deze de recente anti-Israëlische resoluties in de Veiligheidsraad heeft tegengehouden. De resoluties hadden Israël moeten veroordelen voor het dwarsbomen van pogingen door duizenden Hamas-aanhangers om de grens te doorbreken en Joden te doden. De tijd is voorbij dat de regering-Obama het aannemen van dergelijke anti-Israëlische resoluties bij de VN zou toestaan.
Laten we duidelijk zijn: de anti-Amerikaanse campagne maakt de weg vrij voor terroristen om Amerikanen te vermoorden. Het voedt zich met de ideologie van de islamitische staatsterreurgroep Al-Qaeda, Moslimbroederschap en Iran, die de VS beschouwt als de "Grote Satan".
De Palestijnse campagne is als een vergunning om Amerikaanse burgers en ambtenaren te doden. De internationale gemeenschap slaagt er echter wederom niet in om de Palestijnen ter verantwoording te roepen vanwege hun opruiing.
Gisteren was het Israël. Vandaag de dag zijn het de Amerikanen. Zouden de Europeanen durven te raden wie de volgende is die aan de beurt is?
Bassam Tawil is een moslim uit het Midden-Oosten.
Vertaling door W.J. Jongman en H. Sleijster
© 2018 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.
Bron: Palestinians: License to Kill Americans