Wint Israël de strijd, maar verliest het de oorlog?

De media over de hele wereld zijn vandaag de dag tegen Israël - Europa en de VN zijn vijandige entiteiten.

Door redacteur Giulio Meotti - 11 april 2018

Na de enorme bandenverbranding zullen op vrijdag de dertiende Israëlische vlaggen in Gaza worden verbrand. Net als de nazi's deden. Zij, de Gazanen zijn zo vreedzaam, beschaafd en voor coëxistentie dat ze drie dagen geleden een arme ezel namen, het met een Israëlische vlag bedekten en die vervolgens in brand staken.

Maar ondanks al deze verdorvenheid lijkt het erop, dat deze barbaarsheid de wereld meer fascineert dan de grote waardigheid van het belegerde land Israël, dat elke dag weer het recht moet winnen om te bestaan en te overleven.

Waarom wordt Israël zo slecht geacht bij het beschermen van de grens? Terwijl duizenden Israëlische gezinnen er binnen een paar honderd meter vandaan wonen. En het hoofd van Hamas, Sanwar, heeft beloofd hun "levers" op te eten en hun "harten" uit hun lichamen te scheuren? Wat zou er gebeuren als in een moment van zwakte en onzekerheid aan Israëlische zijde, er duizenden Palestijnen door de grenzen heen zouden doorbreken en in Nahal Oz, Alumim, Nirim, Beeri, Saad, de Israëlische gemeenschappen bij de grens aankomen?

800 meter scheidt de kibboets van Nahal Oz van de grens die wordt aangevallen door Hamas-terroristen. Daarachter ligt Shejaiya, een district van Gaza. Tijdens de laatste oorlog werd de kibboets van Nir Am wakker vanwege een tunnel die werd gegraven door Hamas en die uitkwam in de kleuterschool. Enkele honderden meters scheiden Nirim van Khan Younis. Wat moeten de Israëliërs die daar wonen doen? De oprichter van Hamas, de chirurg Mahmoud Zahar, uitnodigen voor een bord hummus?

In Frankrijk heeft de regering haar burgers van Joodse afkomst geen bescherming kunnen bieden. In Israël wordt niemand overgeleverd aan de genade van de terroristen.

Maar ondanks dit bewijs ziet men Gaza als een zuivere strijd over perceptie. De waarheid staat geheel aan de kant van Israël. We weten alles: dat Hamas de lichamen van de Israëliërs wil opeten, dat het antisemitisch en jihadistisch is, dat het menselijke schilden gebruikt, dat het gewonde terroristen betaalt, dat het gehandicapten en kinderen naar de marsen leidt, dat het over wapens en molotovs en granaten beschikt, dat het Israëlische leger zeer strenge regels hanteert, dat het mensenlevens respecteert, tenzij de terroristen dit in gevaar brengen, en dat achter Hamas Iran en het wereld-islamisme staat.

Toch verliest Israël de public relations-oorlog.

De media over de hele wereld zijn vandaag de dag tegen Israël, ook Europa en de VN zijn vijandige entiteiten als het gaat om het praten over de werkelijke oorzaken van dit conflict. Amerika is verward zodat zelfs de pro-Israëlische krachten die zouden kunnen spreken, zwijgen.

Hamas slaagde erin om de terroristische aanslag op een buurland aan zijn door de internationale gemeenschap erkende soevereine grenzen - het enige democratische en beschaafde land in het Midden-Oosten - om te draaien als het verhaal van wat clowns, wat kinderen en 50.000 'weerloze' demonstranten. Dit gebeurde ook tijdens de Tweede Intifada, toen "het verhaal" dat de mensen niet kenden was dat de zelfmoordterroristen optrokken tegen de duizenden echt ongewapende Israëli's, en dat de IDF alleen tanks plaatste tegenover de Muqata van die criminele moordenaar genaamd Arafat.

Voor mij doet dit alles denken aan de oorlog in Vietnam, toen Amerika het gevecht won, maar de oorlog verloor.

Hoe dan ook, er is tijd om de waarheid te herstellen. Degenen die om hen geven, hebben alleen de nodige moed nodig. Want, zoals Michael Kinsley zei: als je bang bent om te ver te gaan, ga je nooit ver genoeg.

Bron: Is Israel winning the battle but losing the war? - Israel National News