Artikel

Veel despoten in het Midden-Oosten hebben historisch gezien de vrije wereld ervan beschuldigd terroristisch te zijn.

Voor Hamas en de Moslimbroederschap bijvoorbeeld is de hele westerse beschaving een terroristische machine die geprogrammeerd is om het moslimbloed te vergieten. De Turkse krachtpatser, president Tayyip Erdogan, vormt daarop geen uitzondering.

In een toespraak in april noemde Erdogan, blijkbaar getroffen door geheugenverlies betreffende de invasies van Turkije op Noord-Cyprus, evenals die van enkele weken geleden in het Syrische Afrin, de Israëlische premier Benjamin Netanyahu een "terrorist". Erdogan vertelde aan zijn partijgetrouwe mensen:

"We hebben geen schande van een invasie op ons, Netanyahu. U bent een indringer en op dit moment bent u aanwezig in die landen als een indringer. Tegelijkertijd bent u een terrorist."

In een andere toespraak, opnieuw blijkbaar lijdend aan geheugenverlies betreffende al een decennia durende Arabische en moslimoorlogen tegen Israël, zei hij: "U [Israël] bent een terroristische staat. Het is bekend wat u hebt gedaan in Gaza en wat u hebt gedaan in Jeruzalem. U hebt niemand in de wereld die van u houdt". Alsof de hele wereld een fan van Erdogan is.

Op 7 april beschuldigde Erdogan Frankrijk ervan om terroristen aan te moedigen door "hen te ontvangen" in het Elysée-paleis, te midden van een diplomatieke ruzie tussen de NAVO-bondgenoten Turkije en Frankrijk over de steun van Parijs aan de Syrische Democratische Strijdkrachten (SDF), de belangrijkste door Koerden gedomineerde grondmacht die de Islamitische Staat in de Syrische gebieden. SDF is ook een bondgenoot van de Amerikaanse troepen die vechten in Syrië. Maar Erdogan zei het al:

"U [Frankrijk] zult dit niet kunnen uitleggen. U zult zich niet van deze terreurlast kunnen ontdoen... Zolang het Westen deze terroristen voedt, zult u wegzinken".

In februari waarschuwde Turkije de Amerikaanse soldaten in Syrië voor de mogelijkheid om als terroristen te worden behandeld als ze de Koerdische militanten zouden blijven steunen. Vicepremier Bekir Bozdağ dreigde dat Amerikaanse soldaten het risico liepen bij botsingen betrokken te raken en dat Turkse troepen geen onderscheid zouden maken als er Amerikanen in Koerdische uniformen zouden verschijnen.

In het wereldbeeld van de Turkse regering bestaat bijna het hele continent Europa uit terroristische staten. In een toespraak op 25 april beschuldigde premier Binali Yıldırım de Europese naties, met uitzondering van Spanje, ervan terroristische organisaties te steunen. Een paar weken eerder waarschuwde Yıldırım Bosnië-Herzegovina, een staat die bevriend is met Turkije, dat het een doelwit zou kunnen zijn als het de "Gülenistische terreurorganisatie" zou steunen, een verwijzing naar de moslim-geestelijke, Fethullah Gülen, die ooit Erdogans trouwe bondgenoot was, maar nu in ballingschap leeft in Pennsylvania.

Iedereen die onbevangen nadenkt over het één-mans-regime van Erdogan, in eigen land of in het buitenland, kan het etiket "terrorist" krijgen. Op 24 maart bekritiseerde Erdogan anti-oorlogsstudenten aan een van de beste universiteiten van Turkije, Boğaziçi, en noemde hij de mensen daar dat ze terroristen waren nadat een gevecht op de campus uitbrak vanwege de militaire invasie van Turkije in een Koerdische enclave in het buurland Syrië. Hij noemde de protesterende studenten "communistische, verraderlijke jeugd", die protesteerden tegen de "religieuze, nationalistische, lokale jeugd". De "communistische jongeren" werden onmiddellijk gearresteerd als verraders.

Op 25 april veroordeelde een Turkse rechtbank 14 personeelsleden van de oppositiekrant Cumhuriyet tot een gevangenisstraf op beschuldiging van "terrorisme" en legde straffen op die varieerden van 2½ jaar tot 7½ jaar. Een andere gedaagde in dit geval, die niet bij Cumhuriyet in dienst was en voor zijn activiteiten op Twitter was aangeklaagd, kreeg de strengste straf, 10 jaar. "Het is de journalistiek zelf geweest die in het beklaagdenbankje heeft gestaan; en de vonnissen van vandaag trotseren alle logica en beledigen de gerechtigheid," zei Milena Buyum, Turkse campagnevoerder bij rechtengroep Amnesty International. "Deze politiek gemotiveerde zinnen zijn duidelijk bedoeld om angst op te wekken en elke vorm van onenigheid tot zwijgen te brengen."

Dat alles is krankzinnig. Als Erdogan niet vecht tegen honderden miljoenen "terroristen", waaronder bijna het hele Europese continent, de VS en waarschijnlijk ook de helft van zijn eigen land, is hij bezig sterkere banden aan te knopen met landen als Rusland, Soedan en Iran.

Tijdens een bezoek aan Soedan in december noemde Erdogan zijn gastheer, president Omar al-Bashir, "zijn broeder". Helaas is de broer van Erdogan, al-Bashir, een man die door het Internationaal Strafhof wordt gezocht op beschuldiging van genocide en oorlogsmisdaden tegen zijn volk.

Erdogan is ondertussen een bondgenoot van Rusland en Iran, en wil ironisch genoeg, de door Rusland en Iran gesteunde dictator van Syrië, de Syrische president Bashar al-Assad, omverwerpen en "vrede in Syrië brengen", terwijl hij de Koerdische enclaves in het noorden van het land binnenvalt.

In Erdogans ideologische tweedeling bestaat de wereld uit "terroristische" landen, zoals het hele Europese continent (minus Spanje), plus de VS en de helft van zijn eigen land, in tegenstelling tot "nobele" landen zoals Rusland, Soedan en Iran.

Burak Bekdil, een van Turkije's leidende journalisten, werd na 29 jaar onlangs ontslagen bij de Turkse krant omdat hij voor Gatestone had geschreven wat er in Turkije gebeurde. Hij is medewerker bij het Midden-Oosten Forum.

Turkije: De wereld van Erdogans terroristen omvat iedereen behalve de terroristen