Palestijnen: de gruweldaden waar niemand over praat

door Khaled Abu Toameh - 6 februari 2018

Waarom moeten we de wereld blijven herinneren aan de benarde situatie van de Palestijnen in Syrië? De reden is dat de internationale gemeenschap en de pro-Palestijnse groeperingen in de hele wereld zich geen zorgen lijken te maken over de gruweldaden die worden gepleegd tegen Palestijnen in Syrië of in welk Arabisch land dan ook, omdat zij niet door Israël zijn begaan.

Een Palestijns vluchtelingenkamp is al meer dan 1660 dagen belegerd. Honderden van de kampbewoners zijn gedood, terwijl tienduizenden mensen werden gedwongen om hun huizen te ontvluchten.

Degenen die in het kamp zijn gebleven - vooral ouderen, vrouwen en kinderen - leven in onuitsprekelijke sanitaire omstandigheden en drinken vervuild water.

Meer dan 200 Palestijnen uit het kamp, dat sinds 2013 belegerd is, zijn gestorven aan voedsel- of medicijngebrek. De omstandigheden in het vluchtelingenkamp zijn gezien naar alle maatstaven afschuwelijk.

Waarom hebben de meesten van ons niet gehoord over deze huiveringwekkende "leefomstandigheden" die voor dit kamp kenmerkend zijn? Omdat het niet op de Westelijke Jordaanoever ligt, of in de Gazastrook.

De naam van het kamp is Yarmouk, en het ligt ongeveer vijf mijl van de Syrische hoofdstad Damascus.

Meer dan 100.000 Palestijnen woonden vroeger in het 2,11 vierkante kilometer grote Yarmouk kamp, voordat in 2011 in Syrië de burgeroorlog uitbrak.

Tegen het einde van 2014 was het aantal kampbewoners gedaald tot 13.000.

Sinds 2012 is het kamp het toneel van hevige gevechten tussen verschillende partijen: de Syrische oppositie, het Syrische leger en zijn bondgenoten in het Volks Front voor de Bevrijding van Palestina - General Command (PFLP-GC), een Palestijnse terreurgroep onder leiding van Ahmed Jibril, en de islamitische staat (ISIS).

In 2015 is ISIS erin geslaagd grote delen van het kamp Yarmouk over te nemen, ondanks de belegering door het Syrische leger en de Palestijnse terreurgroep PFLP-GC.

Het leven van de Palestijnse bewoners van het kamp is toen omgevormd tot een hel.

Het is niet zo dat de omstandigheden in het kamp voordien goed waren. Er waren momenten dat het Syrische leger en de PFLP-GC zware artillerie gebruikten om huizen en scholen te bombarderen, waardoor tientallen bewoners, waaronder veel vrouwen en kinderen, werden gedood.

Het Syrische leger en de Palestijnse terreurgroep die als gevolmachtigde optreedt, omringen het kamp van alle kanten en verhinderen zo de toegang tot voedsel en medicijnen. Binnen de grenzen van het kamp pleegt ISIS bijna dagelijks wreedheden tegen de bewoners.

Vorige week hebben ISIS-terroristen bijvoorbeeld twee Palestijnse mannen naar een openbaar plein gesleept en geëxecuteerd voor verbijsterde bewoners. De twee mannen werden geïdentificeerd als Ramez Abdullah en Bashar Said. Abdullah werd in het hoofd geschoten, terwijl Saids keel in gebruikelijke ISIS-stijl werd doorgesneden.

Een ISIS "gerecht" had de twee schuldig gevonden van spionage voor de PFLP-GC en Aknaf Beit Al-Makdis ("Supporters van Jeruzalem"), een Palestijnse rebellengroepering die heeft gevochten tegen ISIS binnen het Yarmouk-kamp.

Dergelijke openbare executies zijn verre van ongewoon in de straten van Yarmouk.

In februari 2107 executeerde ISIS kampbewoner Mohammed Attiyeh. Een maand later werden nog eens vier Palestijnen door de terreurgroep geëxecuteerd. In juli van datzelfde jaar heeft ISIS de Palestijnse tiener Mohammed Elayan geëxecuteerd nadat hij was veroordeeld voor het helpen van gewonde strijders die tot een anti-ISIS-groep behoorden.

Een paar dagen geleden hebben ISIS-terroristen in het kamp een vrouw gearresteerd, nadat ze weigerde zich te onderwerpen aan een lichaamsonderzoek op een controlepost. Kampbewoners zeggen dat ze nu bang zijn voor het leven van de vrouw, die niet bij name is geïdentificeerd. Haar lot zal waarschijnlijk niet beter zijn dan de vele van de kampbewoners wier verblijfplaats onbekend blijft na in hechtenis te zijn genomen door ISIS.

Alsof dit nog niet genoeg is, rapporteren bronnen binnen het kamp dat de ISIS-terroristen ook alle levensmiddelen uit winkels en huizen in beslag hebben genomen.

Bovendien blijft ISIS doorgaan met voorkomen dat patiënten het kamp verlaten voor medische behandeling, volgens de actiegroep voor Palestijnen van Syrië.

"De humanitaire crisis in Yarmouk-kamp heeft nieuwe hoogten bereikt," zei de groep. "Het gebrek aan voedsel en medicijnen heeft ertoe geleid dat er verschillende ziekten onder de bewoners van kamp zijn uitgebroken."

De benarde situatie van Yarmouk-kamp is een microkosmos van de tragedie die de Palestijnen in Syrië ondergaan sinds het begin van de burgeroorlog in dat land.

Uit cijfers van de actiegroep Palestijnen van Syrië blijkt dat er sinds 2011 3645 Palestijnen om het leven zijn gekomen. Tot de slachtoffers behoren 463 vrouwen. Er worden nog eens 1656 Palestijnen vastgehouden in verschillende gevangenissen van de Syrische regering. Zij omvatten 105 vrouwen.

In het Yarmouk-kamp zijn 204 Palestijnen omgekomen als gevolg van gebrek aan voedsel en medicijnen. Kamp Yarmouk is meer dan 1237 dagen zonder stromend water geweest. Een ander Palestijnse kamp, Dera'ah, is al meer dan 1398 dagen zonder watervoorziening.

Al met al zijn sinds het begin van de burgeroorlog meer dan 85.000 Palestijnen van Syrië naar Europa gevlucht. Nog eens 30.000 extra vluchtelingen hebben hun toevlucht gevonden in Libanon, terwijl 17.000 hebben gekozen voor vestiging in Jordanië, 6000 in Egypte, en 8000 in Turkije.

Uit een ander verslag bleek dat 11 Palestijnen werden gedood in Syrië in januari 2018. Tien werden doodgeschoten tijdens gevechten tussen de strijdende partijen, terwijl er één overleden is als gevolg van marteling in een gevangenis van de Syrische regering.

Waarom moeten we de wereld blijven herinneren aan de benarde situatie van de Palestijnen in Syrië? De reden is dat de internationale gemeenschap en de pro-Palestijnse groeperingen in de hele wereld zich geen zorgen lijken te maken over de gruweldaden die worden gepleegd tegen Palestijnen in Syrië of enig Arabisch land, omdat zij niet door Israël zijn begaan.

Toch is het onbegrijpelijk dat de leiders van de Palestijnse Autoriteit in Ramallah, waarvan de vertegenwoordigers meer urgente zaken op hun schouders hebben, er zo onverschillig tegenover staan.

Terwijl hun volk wordt vermoord, uitgehongerd en ontheemd raakt en medische behandeling in Syrië geweigerd wordt, lijkt President Mahmoud Abbas van de Palestijnse Autoriteit meer bezorgd te zijn over de recente aankondiging Amerikaanse President Donald Trump van de erkenning van Jeruzalem als de hoofdstad van Israël.

Het winnen van een gevecht met de Amerikaanse regering is uitgegroeid tot een dagelijkse nationale sport voor Abbas en zijn topambtenaren in Ramallah. Er gaat nauwelijks een dag voorbij zonder dat een nieuwe verklaring van de Palestijnse Autoriteit wordt uitgegeven waarin Trump en het beleid van zijn regering ten aanzien van de Palestijnen krachtig worden veroordeeld. Maar als het gaat om het lijden van de Palestijnen in Syrië is Ramallah stom.

Palestijnse leiders die regelmatig vergaderen in Ramallah negeren eenvoudig de wreedheden waarmee hun volk in de Arabische landen, met name Syrië, wordt geconfronteerd. In plaats daarvan besteden de leiders het grootste deel van hun tijd aan het veroordelen van Israëlische nederzettingen en de Trump-regering, alsof de Palestijnen niet bij duizenden in een Arabisch land worden gedood.

De 82-jarige Abbas heeft inmiddels duidelijk gemaakt waar zijn prioriteiten liggen. In plaats van te zoeken naar manieren om zijn volk te helpen in Syrië en de Gazastrook, waar de ziekenhuizen te kampen hebben met een dodelijk tekort aan brandstof en medicijnen, heeft Abbas net $50 miljoen uitgegeven om een "presidentieel vliegtuig" te kopen.

Het geld dat Abbas heeft uitgegeven aan het nieuwe vliegtuig had het leven van duizenden Palestijnen in Syrië en de Gazastrook kunnen redden.

Abbas echter kan het niet schelen. Volgens hem zijn de behoeften van zijn volk de verantwoordelijkheid van de wereld.

Hij wil dat iedereen, behalve hijzelf, financiële hulp aan de Palestijnen blijft geven. Voor hem heeft het houden van een toespraak voor het Europees Parlement of de Algemene Vergadering van de VN eenvoudig voorrang op Palestijnen die sterven vanwege gebrek aan medicijnen en voedsel. Met zulke leiders hebben de Palestijnen geen vijanden nodig.

Khaled Abu Toameh, een bekroond journalist, is gevestigd in Jeruzalem.

Vertaling door W.J. Jongman en H. Sleijster

© 2018 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.

Bron: Palestinians: The Atrocities No One Talks About