Europa wil eenheid over Iran, maar ondermijnt Trump over Jeruzalem

Door Caroline Glick - 25 april 2018

Terwijl de Franse president Emmanuel Macron en de Duitse bondskanselier Angela Merkel deze week verslag deden met hun terugblik op het bezoek aan het Witte Huis, is de berichtgeving in de media over de betrekkingen tussen de Verenigde Staten en de Europese Unie gericht op de pogingen om president Donald Trump ervan te overtuigen dat hij trouw moet blijven aan de nucleaire overeenkomst met Iran van zijn voorganger Barack Obama.

Terwijl de Europese leiders druk uitoefenen op Trump om zijn Iraanse beleid af te stemmen op dat van hen, voeren Macron, Merkel en Federica Mogherini, commissaris voor Buitenlands Beleid van de Europese Unie, een veelzijdige campagne om een van de belangrijkste initiatieven van Trump op het gebied van het buitenlands beleid te ondermijnen en in diskrediet te brengen, namelijk Jeruzalem.

Sinds Trump op 6 december vorig jaar officieel erkende dat Jeruzalem de hoofdstad van Israël is en aankondigde de Amerikaanse ambassade van Tel Aviv naar Jeruzalem te willen verplaatsen, hebben Macron, Mogherini en Merkel een grote inspanning geleverd om zijn beleid te ondermijnen.

Op 14 mei zal Minister van Financiën Steve Mnuchin een 250 leden tellende Amerikaanse delegatie naar Jeruzalem leiden, om deel te nemen aan de opening van de Amerikaanse ambassade in de Israëlische hoofdstad. Veertig wetgevers en andere hoge ambtenaren, naar verluidt met inbegrip van de hoge adviseurs van President Trump, Ivanka Trump en Jared Kushner, die ook zullen toetreden. Vice-president Mike Pence en VN-ambassadeur Nikki Haley sluiten zich mogelijk ook bij de delegatie aan.

Merkel, Macron en Mogherini hebben hard gelobbyd om Trump ervan te overtuigen zijn campagnebelofte om de Amerikaanse ambassade te verhuizen naar de hoofdstad van Israël niet na te komen. Alle drie waarschuwden zij dat elke verandering in het Amerikaanse beleid ten aanzien van Jeruzalem de regio op dramatische wijze zou destabiliseren. Maar, zoals het Inlichtingen- en Terrorisme-Informatiecentrum Meir Amit meldde, is het Palestijnse geweld tegen Israël niet significant toegenomen in de zes maanden na de aankondiging van Trump vergeleken met de zes maanden die eraan voorafgingen.

Toen Trump, onbewogen door hun bangmakerij, vorig jaar december gewoon doorging met zijn vastberadenheid om Jeruzalem te erkennen, leidden Merkel, Macron en Mogherini de aanklacht in om deze verhuizing te veroordelen. Volgens berichten in de media hebben belangrijke Arabische staten, Saoedi-Arabië en Egypte, in hun landen grote kritiek op de stap van de VS voorkomen. Maar in schril contrast daarmee heeft de EU zich tot het uiterste ingespannen om de kritiek scherp te houden.

Eind december hebben de EU-lidstaten Frankrijk, Groot-Brittannië, Nederland en Zweden samen met de andere tien leden van de VN-Veiligheidsraad - afgezien van de VS - voor een ontwerpresolutie gestemd waarin de VS wordt verzocht hun erkenning van Jeruzalem in te trekken en hun ambassade in Tel Aviv te houden. De VS was de enigen die zich tegen de resolutie verzette en men keurde de resolutie goed met een stemming van 14 tegen 1.

Niet gestoord door het vetorecht en de woedende reactie van ambassadeur Haley, stemden twee dagen later 23 EU-lidstaten, zonder vetorecht en onder leiding van Frankrijk en Duitsland, voor een resolutie van de Algemene Vergadering waarin het Amerikaanse beleid "nietig" werd verklaard.

De VS is niet zonder bondgenoten in Europa.

Uit respect voor de VS trotseerden vijf EU-lidstaten Brussel - Roemenië, Tsjechië, Letland, Hongarije en Kroatië - en onthielden zich van stemming voor de resolutie van de Algemene Vergadering.

Belangrijker is dat de Tsjechische president Milos Zaman, in weerwil van het standpunt van de EU, de erkenning van Jeruzalem door Trump enthousiast heeft toegejuicht en heeft gezegd dat ook Tsjechië zijn ambassade van Tel Aviv naar de hoofdstad van Israël zal verplaatsen.

Afgelopen donderdag vertelde Liviu Dragnea, de leider van de regerende sociaaldemocratische partij in Roemenië, voor de Roemeense televisiezender Antena3 dat Roemenië ook zijn ambassade naar Jeruzalem zou verplaatsen.

"Gisteren keurde de overheid een memorandum goed om te beslissen de procedure te beginnen om de ambassade effectief van Tel Aviv naar Jeruzalem te verplaatsen," zo zei hij.

Mogherini en haar collega's waren er niet blij mee. Israel Radio meldde zaterdag dat Mogherini de Roemeense president Klaus Ionhannis berispte en eiste dat de regering haar besluit zou intrekken. Israel Hayom meldde dat zij op soortgelijke wijze handelde tijdens ontmoetingen met de Tsjechische premier Andrej Babis.

Mogherini's sterk bewapende tactiek leverde resultaten op.

Enkele uren na de aankondiging van Dragnea ontkende Iohannis dat Roemenië van plan is om zijn ambassade naar Jeruzalem te verplaatsen. Vrijdag zei Babis dat de Tsjechische Republiek haar ambassade niet naar Jeruzalem zal verplaatsen.

Een paar dagen voordat zij de duimschroeven bij de Roemenen en Tsjechen aandraaide, woonde Mogherini de top van de Arabische Liga bij in Dahran in Saoedi-Arabië, en moedigde de Arabieren aan om zich te verzetten tegen Amerika's besluit om de Amerikaanse ambassade te verplaatsen naar Jeruzalem.

In navolging van het standpunt van de UNESCO - de culturele organisatie van de VN, die elke Joodse band verwerpt met de stad die al meer dan 3000 jaar als de Joodse spirituele hoofdstad fungeert - zei Mogherini: "Als Europeanen en Arabieren delen wij in het bijzonder een belang bij het behoud van de unieke status van onze gemeenschappelijke heilige stad, Jeruzalem.

In haar toespraak voor de Algemene Vergadering na de goedkeuring van de anti-Amerikaanse resolutie afgelopen december, merkte Haley op dat het besluit van President Trump om de Amerikaanse ambassade naar Jeruzalem te verplaatsen "de wil van het Amerikaanse volk en onze rechten als natie weerspiegelt om de locatie van onze ambassade zelf te kiezen". Zij betreurde het dat de Algemene Vergadering de VS "uitzonderde" vanwege "het uitoefenen van onze rechten als soevereine natie".

Haley opende haar toespraak door een parallel te trekken tussen de institutionele discriminatie van de VN tegen Israël en het uitzonderen van de VS voor afkeuring over haar besluit om de Amerikaanse ambassade naar Jeruzalem te verplaatsen.

Het gedrag van de EU is in dit verband bijzonder opmerkelijk geweest.

De inspanningen van de EU om het Amerikaanse beleid ten aanzien van Jeruzalem te ondermijnen, beperken zich niet tot de anti-Amerikaanse stemmen in de VN, of het vragen van steun van de EU-lidstaten tegen de Amerikaanse stap.

Deze week meldden de Israëlische media dat een door de EU gefinancierde en door Israël geregistreerde niet-gouvernementele organisatie (NGO) die zich bezighoudt met de bestrijding van Israël, Ir Amim (Stad van Naties), een verzoekschrift heeft gericht tot het Israëlische Hooggerechtshof om de opening van de Amerikaanse ambassade in Jeruzalem te blokkeren. Zij heeft het Ministerie van Buitenlandse Zaken in de lijst van beklaagden opgenomen.

Zoals NGO Monitor, een Israëlische non-profitgroep die toezicht houdt op anti-Israëlische Palestijnse en Israëlische NGO's, heeft gedocumenteerd, speelt Ir Amim een belangrijke rol bij het opstellen van de beleidsverklaringen van de EU tegen de Israëlische soevereiniteit over de Israëlische hoofdstad.

De voorzitter van NGO Monitor, Prof. Gerald Steinberg, vertelde aan Breitbart News dat de verklaringen van de EU, die eenduidig vijandig staan tegenover de bewering van Israël dat het soeverein is over Jeruzalem, "bijna woord voor woord worden is genomen uit de door EU gefinancierde rapporten van Ir Amim". (Lees hier meer.)

Ir Amim's verzoekschrift vraagt aan het hof om de opening van de ambassade te blokkeren vanwege plannings- en bouwontheffingen die Israël aan de Amerikaanse regering heeft verleend om de bouwactiviteiten in verband met de omvorming van het Amerikaanse consulaat in Jeruzalem tot Amerikaanse ambassade te bespoedigen. Maar terwijl hun formele argument milieu en procedureel is, benadrukt Ir Amim in zijn openbare verklaringen dat het doel politiek is. Zolang de VS geen ambassade opent voor "Palestina" in Jeruzalem, zou het niet toegestaan moeten worden om haar ambassade open te stellen voor Israël in de stad, aldus Ir Amim.

Overigens is het standpunt van Ir Amim ook het standpunt van de EU.

De EU geeft al jaren jaarlijks miljoenen euro's uit om de activiteiten van anti-Israëlische ngo's te financieren. Een van de belangrijkste tactieken die deze groepen gebruiken in hun anti-Israëlische - en door de EU gefinancierde - activiteiten is 'wetshandhaving', en een van de favoriete arena's voor wetshandhaving is het Hooggerechtshof van Israël.

Het Hooggerechtshof van Israël heeft altijd een ongebruikelijke hoeveelheid macht gehad. Als enige in de westerse wereld zit het Hooggerechtshof van Israël als een rechtbank in eerste en laatste instantie voor alle klachten tegen elk overheidsoptreden dat volgens de indiener "onrechtvaardig" is. Begin jaren negentig breidde het Hof zijn bevoegdheden uit door te besluiten dat indieners van verzoekschriften zelfs zonder enig aannemelijk juridisch belang een uitspraak over de meest politieke kwesties konden verwachten. Tegelijkertijd oordeelde het Hof dat het bevoegd was om de parlementaire wetgeving die men in strijd achtte met de fundamentele rechtsbeginselen zoals beslist door de rechters, te vernietigen.

Het Hof was zich terdege bewust van de revolutionaire aard van zijn machtsovername. Rechter Aharon Barak, later de radicale president van het Hof, schetste de nieuwe aanpak van het Hof als onderdeel van een "constitutionele revolutie".

Bij het aangrijpen van de door Barak gecreëerde Israëlische beleidsvorming begon de EU miljoenen en miljoenen dollars in nieuw opgerichte radicale ngo's te pompen om hun activiteiten te financieren. In de loop der jaren hebben door de EU gefinancierde ngo's zich gewend tot het Hoge Hof om het regeringsbeleid op alle gebied te ondermijnen, van terrorismebestrijding tot immigratiebeleid, landbeleid en handhaving van wet- en regelgeving op het gebied van ruimtelijke ordening en zonering.

De EU heeft zo gehoopt het Israëlische beleid te ondermijnen, niet alleen door de resultaten ervan te wijzigen, maar ook door gerechtelijke blokkades op te werpen die de Israëlische besluitvorming zouden verstoren en een "blokkade" zouden opwerpen.

Terwijl er op dit moment niets nieuws is over de praktijk van de EU om gebruik te maken van deze ongecontroleerde macht van het Hooggerechtshof van Israël, is het opmerkelijk dat zij deze nu uitbuiten om te proberen het buitenlands beleid van de VS omver te werpen.

Prof. Eugene Kontorvich van de Northwestern University, die leiding geeft aan de afdeling Internationaal Recht van het Kohelet Policy Forum in Jeruzalem, legt uit: "In deze absurde rechtszaak probeert een door de EU gefinancierde organisatie een beroep te doen op Israëlische rechtbanken om de uitoefening van de belangrijkste soevereine rechten van de VS te blokkeren. In wezen gebruiken de EU-agenten de ondoordringbaarheid van het Israëlische rechtssysteem om het buitenlands beleid van de VS, waarmee zij het toevallig oneens zijn, te blokkeren.

Kontorovitsj merkte op dat "Ir Amin bijna zeker zal verliezen, zelfs voor de Israëlische rechtbanken". Maar zoals Steinberg aangeeft, is het doel van het verzoekschrift niet om de verhuizing van de ambassade op zich te blokkeren.

Het is om de VS in verlegenheid te brengen

"Laten we aannemen dat de rechtbank verstandig genoeg is om hun verzoekschrift te verwerpen, zo begint Steinberg, "Ir Amim krijgt dan nog steeds de publiciteit."

"Dit gaat over het beheersen van het gesprek over Jeruzalem. Ir Amim krijgt de publiciteit, die hen als een Israëlische NGO voorstelt, alsof hun standpunten legitiemer zijn dan die van de Israëlische overheid, en in dit geval legitiemer dan de overheid van de V.S," zo verklaarde hij.

Dinsdag werd gemeld dat de Europese druk op de regering-Trump vooruitgang boekt om te volstaan met symbolische veranderingen in de nucleaire overeenkomst met Iran, terwijl de inhoud van de overeenkomst ongewijzigd blijft. President Trump weegt nu zijn goede betrekkingen met Europa af tegen de noodzaak om Iran te beletten om de middelen te verwerven om een kernoorlog te voeren.

Daarbij moet de president in gedachten houden dat dezelfde Europese leiders die oproepen tot "eenheid" met betrekking tot Iran, sinds zijn aantreden een veelzijdige campagne voeren op verschillende continenten om zijn belangrijkste prestaties te ondermijnen op het gebied van buitenlands beleid. Ze proberen de erkenning van Jeruzalem als hoofdstad van Israël door president Trump te ondermijnen.

Bron: Europe wants unity on Iran but undermines Trump on Jerusalem - CarolineGlick.com