Europa's overlevingscrisis

"De mogelijkheid dat Europa een museum of een cultureel pretpark wordt voor de 'nouveau riche' van de globalisering is niet geheel uitgesloten". Deze opvatting van Europa als een uitgestrekt cultureel themapark werd gepresenteerd door wijlen historicus Walter Laqueur, die voor zijn vooruitziende prognose over de crisis in Europa "de onmisbare pessimist" wordt genoemd. Laqueur was een van de eersten die inzag dat de huidige impasse waarin het continent zich bevindt veel verder gaat dan de economie. Het punt is dat de tijd van Europese kracht voorbij is. Door de lage geboortecijfers krimpt Europa dramatisch. Als de huidige trend zich voortzet, aldus Laqueur, zal de bevolking van Europa over honderd jaar "slechts een fractie zijn van wat het nu is, en in tweehonderd jaar zijn sommige landen misschien verdwenen".

Helaas komt de "dood van Europa" dichterbij, en wordt het zichtbaarder, en wordt steeds vaker besproken door populaire schrijvers.

"In een tijd waarin de literatuur steeds meer gemarginaliseerd raakt in het openbare leven, herinnert Michel Houellebecq er opvallend aan dat romanschrijvers inzichten kunnen geven over de maatschappij die geleerden en experts missen," schreef de New York Times over deze belangrijkste Franse auteur. Houellebecq "spreekt" door zijn best verkopende romans, zoals Submission, maar ook door zijn openbare lezingen. De laatste conferentie die Houellebecq in Brussel bijwoonde - ter gelegenheid van de Oswald Spengler Prize, ter nagedachtenis van de auteur van The Decline of the West - was gewijd aan dit onderwerp. "Samengevat," zei Houellebecq, "de westerse wereld als geheel pleegt zelfmoord."

Waarom is Europa zo geobsedeerd geraakt over zijn eigen afnemende demografie en een stijgende vruchtbare immigratie uit Afrika?

Volgens Ross Douthat, schrijvend in The New York Times: "de Westerse gesteunde inspanningen van een bevolkingscontrole in de ontwikkelende wereld"... "komt terug in de bespreking" om drie redenen:

"Omdat de Afrikaanse geboortecijfers niet zo snel zijn vertraagd als westerse deskundigen ooit hadden verwacht, omdat de Europese demografie de wet van Macron volgt in de richting van het graf, en omdat de Europese leiders niet langer zo optimistisch zijn over het assimileren van immigranten als zelfs een paar jaar geleden."

Douthat verwijst naar twee toespraken van de Franse president Emmanuel Macron. In 2017 noemde Macron de problemen van Afrika "beschaafd" en betreurde het dat ze "zeven of acht kinderen per vrouw hebben". In een tweede toespraak bij de Gates Foundation vorige week, zei Macron: "Presenteer mij de vrouw die besloot om zeven, acht of negen kinderen te krijgen, als ze perfect opgeleid was." De vraag die Macron impliciet aan de orde stelt is: hoe kan Europa zijn eigen opgeleide mensen met hun lage geboortecijfers beheren en tegelijkertijd het hoofd bieden aan massale vruchtbaarheid en immigratie uit Afrika en het Midden-Oosten? Het lijkt erop dat Europa zich in een demografische strijd met de rest van de wereld bevindt en alleen maar kan verliezen.

Door deze existentiële uitdaging, met een neerwaartse spiraal waarin de Europeanen langzaam lijken uit te sterven door zich niet te vermenigvuldigen, lijkt het erop dat Europa ook alle vertrouwen heeft verloren in haar zwaar bevochten Verlichtingswaarden, zoals persoonlijke vrijheden, de rede en de wetenschap ter vervanging van bijgeloof, en de scheiding van kerk en staat.

Deze zijn van cruciaal belang als Europa echt wil overleven. De vooraanstaande historicus Victor Davis Hanson schreef onlangs:

"Te oordelen naar de grote beslissende historische factoren van de beschavingsmacht - brandstof, energie, onderwijs, demografie, politieke stabiliteit en militaire macht - is Europa aan het verdwijnen. Het besteedt slechts 1,4% van zijn collectieve BNP aan defensie... En met een vruchtbaarheidscijfer van minder dan 1,6% krimpt en vergrijst Europa langzaam - vandaar het kortzichtige immigratiebeleid van Angela Merkel, die immigratie blijkbaar ook ziet als een oplossing voor de demografische crisis met een snelkoppeling naar goedkope arbeid".

Maar zoals Walter Laqueur schreef: "Zelfs als de achteruitgang van Europa onomkeerbaar is, is er geen enkele reden dat het een ineenstorting zou moeten worden."

Op een recente Europese bijeenkomst zei de Italiaanse minister van Binnenlandse Zaken, Matteo Salvini, die aan het hoofd staat van de anti-immigratie Liga partij:

"Ik heb collega's horen zeggen dat we immigratie nodig hebben, omdat de bevolking van Europa ouder wordt, maar ik heb een heel ander standpunt... Ik geloof dat ik in de regering zit om ervoor te zorgen dat onze jongeren het aantal kinderen hebben dat ze een paar jaar geleden hadden en dat we niet het beste van de jeugd van Afrika naar Europa overbrengen. Misschien moeten ze dat in Luxemburg doen, maar in Italië moeten we mensen helpen meer kinderen te krijgen, in plaats van moderne slaven (uit Afrika) mee te nemen om de kinderen die we niet hebben te vervangen".

Vervolgens, met het oog op een interruptie van Jean Asselborn, de Luxemburgse minister van Buitenlandse Zaken, voegde Salvini eraan toe:

"Ik antwoord op al uw standpunten die afwijken van de mijne: als u in Luxemburg een nieuwe immigratie nodig hebt, dan houd ik liever Italië voor de Italianen en beginnen we weer met het krijgen van kinderen."

Salvini ziet blijkbaar wat je kunt verwachten van de toekomst van Italië. Onder ongewijzigde omstandigheden zou de bevolking van Italië kunnen instorten en iets meer dan 16 miljoen inwoners kunnen bereiken, tegenover de 59 miljoen vandaag de dag. Deze verontrustende projectie ontstond dit jaar op het jaarlijkse Italiaanse "Festival van Statistiek en Demografie", waar professor Matteo Rizzolli van de Universiteit van Rome zei:

"Omdat dit in honderd jaar gebeurt, zelfs als we over 20 jaar met 8 miljoen minder zullen zijn, als we blijven doen wat we doen, zal het niets doen om het geboortecijfer op te voeren."

Europa's gevestigde orde is daarom perfect verdeeld tussen de zogenaamde "Europeïsten", die geloven dat nieuwe migranten nodig zijn om de demografische ineenstorting van de EU een halt toe te roepen, en de "Euroskeptici", die het zelf willen overwinnen. De Hongaarse premier Viktor Orbán bijvoorbeeld heeft de Europeanen opgeroepen om de "demografische achteruitgang" een halt toe te roepen door meer te investeren in traditionele gezinnen. Ondertussen heeft de Italiaanse katholieke aartsbisschop Gian Carlo Perego gezegd:

"De uitdaging voor Italië is om een land dat sterft te verzoenen met jonge mensen die van elders komen, om zo een nieuwe geschiedenis te beginnen. Als we onze deur sluiten voor migranten, zullen we verdwijnen.

"Een land dat geen kinderen meer krijgt, is voorbestemd om te sterven... We hebben een Ministerie van het Gezin opgericht om te werken aan vruchtbaarheid, kinderdagverblijven, aan een fiscaal systeem dat rekening houdt met grote gezinnen. Aan het einde van dit mandaat zal de overheid meer afgemeten worden naar het aantal pasgeborenen dan naar haar overheidsschuld.

Op het spel staat, zo zei Salvini, de "traditie van Italië, ons verhaal, onze identiteit" - de linkerzijde gebruikt de vruchtbaarheidscrisis als "verontschuldiging" om "immigranten in te brengen".

Een andere katholieke bisschop, Andrew Nkea Fuanya van Mamfe, Kameroen, zei onlangs over de lage geboortecijfers in Europa:

"Het is een heel groot iets. En ik durf te zeggen dat, vooral met de achtergrond van de islamitische invasie, dat als je door de geschiedenis heen kijkt, dat daar waar de kerk sliep, en van het Evangelie werd weggeleid, de islam dit voordeel nam en binnenkwam. Dit is wat we nu in Europa zien, dat de kerk slaapt, en de islam sluipt binnen... Europa wordt geïslamiseerd, en het zal Afrika beïnvloeden."

Europa's verval en transformatie is ook te zien in Frankrijk. Volgens nieuwe statistieken van het Franse Nationale Instituut voor Statistiek en Economische Studies, staan Mohammed en verschillende andere traditionele moslimnamen nu bovenaan de lijst van de populairste babynamen in het Franse departement Seine-Saint-Denis (1,5 miljoen inwoners). Opmerkelijk is dat twee journalisten van de reguliere krant Le Monde, Gérard Davet en Fabrice Lhomme, net een boek hebben gepubliceerd met de titel Inch'allah : l'islamisation à visage découvert ("Als Allah het wil: Het gezicht van de islamisering blootgelegd"), een onderzoek naar de "islamisering" van het gebied Seine-Saint-Denis.

Uit een onderzoek dat in juli door het weekblad L'Express werd gepubliceerd, bleek dat in Frankrijk "tussen 2000 en 2016 het aantal kinderen met minstens één buitenlandse ouder is toegenomen van 15 naar 24 procent". Die Welt meldde dat volgens het Bundesamt für Statistik in West-Duitsland 42% van de kinderen onder de zes jaar nu vanuit een migrantenachtergrond komt.

De massale ongecontroleerde immigratie naar Europa lijkt het meer kwaad dan goed gedaan te hebben. Walter Laqueur schreef:

"...ongecontroleerde immigratie was niet de enige reden voor de achteruitgang van Europa. Maar samen met de andere tegenslagen op het continent leidde het tot een diepe crisis; een wonder zal nodig zijn om Europa uit deze situatie te halen."

Zowel Matteo Salvini als Michel Houellebecq hebben erop gewezen dat het drama van een vergrijzend en vermoeid Europa geen partijgebonden of electorale kwestie is; het is een civiele kwestie. Deze kwestie zal ook bepalend zijn voor de toekomst van de Europese Unie, die door het opengrenzenbeleid zou kunnen worden weggevaagd.

De tijd dringt. Zoals Houellebecq zei in een toespraak bij de Frank Schirrmacher Prize:

"De opmars van de islam is nog maar net begonnen, omdat de demografie aan haar kant staat, en omdat Europa, dat gestopt is met het krijgen van kinderen, een proces van zelfmoord is begonnen. En het is niet echt een langzame zelfmoord. Als je eenmaal bij een geboortecijfer van 1,3 of 1,4 bent aangekomen, dan gaat het in werkelijkheid heel snel.

Giulio Meotti, Cultureel Redacteur van Il Foglio, is een Italiaanse journalist en auteur.