Democratie

De favoriete klacht van Israëlisch links en het Amerikaanse liberaal-joodse establishment tegen alles wat de zogenaamd "rechtse" regering van Israël doet, is dat het "ondemocratisch" is.

Ze definiëren gewoonlijk het begrip democratie niet, maar ze zijn er zeker van dat de Nationaliteitswet, én de NGO Transparantiewet, én de campagne om het gebrek aan evenwicht recht te zetten tussen het Hooggerechtshof en de Knesset, én de Draagmoederschapswet, "ondemocratisch" zijn.

Wat is democratie nu eigenlijk? Het lijkt mij dat er één basisidee is, samen met een aantal voorwaarden die nodig zijn om het te verwezenlijken. Het basisidee is zoiets als dit:

De burgers van een staat uiten hun wil door middel van vrije en eerlijke verkiezingen, en de regering regeert volgens deze wil.

Geen enkel land heeft een zuivere democratie, waarin alle of zelfs de meeste besluiten per referendum worden genomen. Daarom heeft elke democratie een soort regeling voor een representatieve regering. In Israël wordt dit geïmplementeerd door een systeem waarin de burgers op een partij stemmen, die een nationale kandidatenlijst voor de Knesset opstelt. De leden van de Knesset worden vervolgens uit elke lijst gekozen in verhouding tot de stemmen die hun partij heeft gekregen. In de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk vertegenwoordigen leden van bestuursorganen geografische entiteiten. Er zijn talloze manieren om dit te doen, elk met voor- en nadelen.

Om ervoor te zorgen dat de overheid zich op een manier gedraagt die de wil van het volk weerspiegelt, is het niet voldoende om simpelweg een representatieve structuur te hebben. Er zijn nog enkele andere voorwaarden waaraan moet worden voldaan om vrije en eerlijke verkiezingen te kunnen houden en om ervoor te zorgen dat de regering, zodra zij is gevormd, de wil van het volk weerspiegelt. Sommige van deze voorwaarden zijn:

Deelname aan verkiezingen. Als slechts een klein percentage stemt, zal het resultaat niet de algemene wil van de burgers tot uitdrukking brengen.

Geheime en veilige stemmingen. Burgers mogen niet onder druk worden gezet hoe te stemmen, en hun stemmen moeten eerlijk worden geteld.

Vrije pers en vrije informatiestroom in de samenleving. Burgers moeten de kans krijgen om de zaken te begrijpen, zodat ze verstandig kunnen stemmen.

Burgerrechten. De regering heeft de plicht haar burgers te beschermen en mag zich niet meer met hun normale leven bemoeien dan absoluut noodzakelijk is. Vrijheid van meningsuiting en vergadering zijn essentieel. De regering moet er voor de mensen zijn, niet tegen hen.

Rechtsstaat. De regering zelf moet handelen in overeenstemming met de wetten van de staat, met name wanneer zij handelt om eigendommen of vrijheid van haar burgers weg te nemen. Burgers moeten altijd in beroep kunnen gaan of verhaal kunnen halen tegen illegaal gedrag van de staat.

Controles en balans. Er moet in mechanismen worden voorzien om ervoor te zorgen dat corrupte of incompetente ambtenaren kunnen worden verwijderd. Van de overheid wordt verwacht dat zij de algemene wil van de burgers uitvoert, wat begrepen wordt als de wil van de meerderheid, zolang dit niet in strijd is met de grondbeginselen van de staat. Zo mag het bijvoorbeeld niet mogelijk zijn dat een meerderheid aan burgers die tot een minderheid behoren, grondrechten ontzegt. Democratie impliceert geen tirannie door de meerderheid.

Er zijn andere vereisten om zeker te zijn van een fatsoenlijke samenleving, maar het lijkt mij dat het bovenstaande de vereisten zijn voor een staat om democratisch genoemd te worden.

De wet van de natiestaat schendt geen van de bovengenoemde beginselen. Het komt zelfs niet eens in de buurt. Ja, de Arabische minderheid van Israël heeft een hekel aan het volkslied Hatikva en de vlag. Zij zou graag zien dat het Arabisch dezelfde status krijgt als het Hebreeuws. Het zou graag willen dat veel dingen anders waren, maar geen van de dingen die ze niet leuk vinden doet afbreuk aan hun burgerrechten. Hun recht om te stemmen en hun functie uit te oefenen, in hun levensonderhoud te voorzien, hun kinderen onderwijs te laten volgen, in aanmerking te komen voor uitkeringen van het Israëlische National Insurance Institute en deel te nemen aan het Israëlische gezondheidszorgstelsel is niet ingekort. Overheidsvormen en verkeersborden die zowel in het Arabisch als in het Hebreeuws zijn, zullen dat blijven.

De wet stelt dat Israël de natiestaat van het Joodse volk is. Maar er staat niet in dat alleen joden mogen stemmen. Het belet de Arabieren niet hun mening te uiten. Of u nu van mening bent dat het racistisch, onnodig of absoluut essentieel is, het heeft geen invloed op het democratische karakter van de staat, op de een of andere manier.

De NGO-transparantiewet die twee jaar geleden werd aangenomen, is weer een zwart schaap van Israëlisch links. Net als de Nationaliteitswet was het uiteindelijk aangenomen wetsvoorstel veel zwakker dan de oorspronkelijke versie. NGO's die meer dan de helft van hun financiering van buitenlandse regeringen ontvangen, moeten dit melden; als dit niet gebeurt, wordt een boete opgelegd die veel lager is dan de genoemde buitenlandse fondsen.

De bewering dat deze wet ondemocratisch is, is precies het tegenovergestelde van de waarheid. Hier hebben we vijandige Europese landen die organisaties financieren die zich inzetten om de democratisch gekozen regering van Israël te ondermijnen, en eerlijk gezegd, om de dodelijke vijanden van Israël te helpen. Het is duidelijk dat juist deze onderneming gekant is tegen het democratische beginsel dat de Israëlische burgers, en niet de burgers van Duitsland en Noorwegen, het beleid in dit land moeten bepalen. Echte democratie vereist meer dan openbaarmaking; buitenlandse inmenging moet worden verboden.

De bevoegdheden van het Israëlische Hooggerechtshof zijn uitgebreid - het gerechtshof zelf heeft ze uitgebreid - zelfs tot het punt dat het voor de Knesset onmogelijk is geworden om een wet aan te nemen die de linkerzijde (en het linkse gerechtshof) niet zou goedkeuren (de wet van de natiestaat is al aangevochten, en zal interessante juridische kwesties aan de orde stellen aangezien het een basiswet is). Het Hof is veel meer geworden dan een legitieme controle op de wetgevende macht - het is een volwaardige politieke acteur geworden.

Pogingen om het proces voor het selecteren van rechtbankmedewerkers te veranderen, om meer evenwicht te brengen, en voorstellen om een supermeerderheid van de Knesset in staat te stellen beslissingen van het Hof terzijde te schuiven, zijn aangevallen omdat ze - u raadde het al - 'ondemocratisch' waren. Wat de democratie in feite schaadt, is een niet-gekozen elite die het wetgevingsproces dat de wil van de burgers zou moeten realiseren, kan tegenhouden, en dat ook doet.

Een ander voorbeeld van een misverstand over het begrip democratie is de controverse over de Draagmoederschapswet. Sinds 1996 betaalt de Israëlische gezondheidszorg in Israël de draagmoeders voor heteroseksuele paren waarbij de vrouw geen kind kan krijgen. Onlangs werd de wet uitgebreid tot alleenstaande vrouwen, maar ondanks beloften van de Premier en anderen, werden homoseksuele mannen daarin niet opgenomen. Dit leidde tot een enorme verontwaardiging, verkeersopstoppende demonstraties en de bewering dat de wet ondemocratisch was.

De wet zelf is niet ondemocratisch. Het is mogelijk onterecht discriminerend en om andere redenen laakbaar, maar het heeft niets met democratie te maken. Homo's kunnen nog steeds stemmen, een politiek ambt bekleden en hun mening kenbaar maken. Hun burger- en mensenrechten worden niet aangetast door de weigering van de regering om dit specifieke voordeel tot hen uit te breiden (het is geen recht om de regering te laten betalen voor een draagmoeder).

Aan de andere kant is het misschien wel ondemocratisch dat religieuze partijen hun macht gebruiken om de coalitie te verstoren en zo de wil van de meerderheid van de Israëlische burgers verijdelen, die waarschijnlijk de uitbreiding van de voordelen van draagmoederschap tot homoseksuele mannen ondersteunt. Het besluitvormingsproces mag dan ondemocratisch zijn geweest, het besluit zelf is dat niet. Israël is geen volmaakte democratie, en het vermogen van minderheidspartijen in een coalitie om de regering in de klem te houden, is een van de ernstigste onvolkomenheden.

Echte democratie is moeilijk te verkrijgen en te behouden. We hebben in Israël het geluk dat we de mate van democratie hebben die we hebben - de meeste volken in de wereld leven met veel minder. Toch moeten we er alles aan doen om het te behouden en te verbeteren. Woorden hebben betekenissen, en misbruik ervan maakt het alleen maar moeilijker om de nodige gesprekken te voeren.

Bron: On democracy | Abu Yehuda