www.wimjongman.nl
Wekelijks commentaar door Dr. Lerner
Israël mag Hamas geen jaren geven om zich voor te bereiden om aan te vallen.
Donderdag 2 augustus 2018
Volgende week zal het Israelische Veiligheidskabinet regelingen bespreken die Hamas en de andere groepen zouden toestaan om in de Gazastrook letterlijk alles te blijven doen en ook in de voorbereiding om Israël aan te vallen op een tijd en plaats van hun keuze.
Ja. Alles en nog wat.
Zeker, we zullen plichtsgetrouw militaire plekken treffen terwijl we erin slagen om die te identificeren en toe te voegen aan onze steeds groeiende doelen-databank. Maar we zullen geen van hen vernietigen, behalve binnen het kader van een of andere dit-voor-dat uitwisseling van vuur.
En zelfs dan zullen we voorkomen dat we echt belangrijke plekken vernietigen, om te voorkomen dat een uitwisseling van dit-voor-dat uit de hand loopt.
Tot op heden bijvoorbeeld hebben we blijkbaar nog een plek te vernietigen die in onze doelenbank geassocieerd wordt met langeafstandsraketten die Tel Aviv, de Ben Gurion Luchthaven, en daarachter kunnen bereiken.
Het is uiterst moeilijk om te beoordelen welke capaciteiten Hamas en de anderen hebben ontwikkeld en uitgebreid onder een 'rust voor rust overeenkomst' gedurende een aantal jaren.
Tot nu toe hebben we hun capaciteiten heel slecht beoordeeld. We realiseerden ons alleen dat zij raketten hadden die Tel Aviv konden bereiken toen zij die werkelijk lanceerden, en we waren stomverbaasd over wat Hamas met de tunnels kon doen.
Ik vrees eerlijk gezegd dat de projecties van de potentiële kosten van 'rust voor rust' nog meer op maat gemaakt worden om het te ondersteunen.
Gaza is geen Libanon.
We spreken over evacuatie van de bevolking in de buurt van Libanon tijdens de oorlog.
Er wonen te veel mensen binnen het bereik van Gaza.
En een groot aantal strategische plaatsen: havens, industriële faciliteiten, militaire voorzieningen e.d.
Als u vijf slimme Israëlische reserveofficieren zou nemen en hen een maand ggeven om te plannen wat ze zouden doen als ze Hamas zouden leiden, en daarvoor drie jaren van 'rust voor rust' zouden hebben, dan zouden ze met een programma komen dat iedereen zou ontzetten.
Kunnen we het ons veroorloven om zo zelfgenoegzaam te zijn dat we aannemen dat Hamas niet in staat is om een gelijkwaardig programma uit te voeren?
Een herinnering: er is absoluut geen garantie wie of wat er aan de macht zal zijn in Egypte, Jordanië, Syrië, Libanon of Saoedi-Arabië over drie jaar.
We zouden geconfronteerd kunnen worden met een meervoudige nachtmerrie, waarbij Gaza dienst doet als een strategische voorwaartse positie in een strijd om de Joodse staat te vernietigen.
Rust kan inderdaad een paar jaar wel een leuk iets zijn.
Maar kunnen we het ons veroorloven om de potentiële prijs te betalen?
________________________________________