Palestijnen: Abbas' grote bluf - opnieuw

door Bassam Tawil | 18 januari 2018

In zijn wanhoop slingert Abbas scheldwoorden in alle richtingen. Hij heeft zijn toevlucht genomen tot zijn oude-nieuwe strategie om ons te waarschuwen dat als er niet zijn eisen wordt voldaan, Wereldoorlog III zal uitbreken. Abbas wil ons doen geloven dat de Palestijnse kwestie in het midden van de aandacht van de wereld moet blijven - anders, zal er bloed vergoten worden en geweld komen in de straten van de meeste landen.

De PLO-leiders, die elkaar ontmoetten in Ramallah op 15 januari, hebben de aanbeveling gedaan dat de Palestijnen hun erkenning van Israël zullen intrekken.

Die aanbeveling kwam in reactie op de aankondiging van de Amerikaanse President Donald Trump om Jeruzalem te erkennen als de hoofdstad van Israël.

De PLO-leiders hebben hun leiderschap ook geadviseerd de coördinatie met Israël betreffende de veiligheid op te schorten. Zij hebben ook een herziening genoemd van alle overeenkomsten die werden gesloten met Israël, met inbegrip van de Oslo-akkoorden.

De vergadering van de Centrale Raad van de PLO werd voorgezeten door president Mahmoud Abbas, die er de afgelopen weken voor heeft gekozen om openlijk op ramkoers te gaan met de Amerikaanse regering, mogelijk in de hoop dat het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken zal teruggaan naar de situatie van voorheen.

Abbas staat sinds Trumps aankondiging van 6 december over Jeruzalem in de oorlogszuchtige modus. In een toespraak voor de zitting van de Centrale Raad van de PLO, bespotte Abbas Trump en slingerde een vervloeking naar hem toe. Abbas zei dat hij hoopte dat God Trumps huis zou "vernietigen". De Arabische Yakhrab baytu betekent "Moge zijn huis worden vernietigd". Volgens The Guardian heeft Abbas het niet "letterlijk bedoeld voor het Witte Huis of de Trump Tower. Maar de ruimere zin is niet te missen."

Abbas' toespraak bevatte ook antisemitische opmerkingen waarin hij beweerde dat Israël een koloniaal project was, dat niets te maken had met het Jodendom.

Abbas richtte zijn haat ook tegen de Arabische landen en de Palestijnen die zich verzetten tegen zijn beleid en zijn autocratische leiderschap.

Zijn hatelijke opmerkingen tegen de Amerikaanse regering en Israël weerspiegelen de groeiende staat van isolement waarin de Palestijnse leider zich sinds kort bevindt.

Hoewel Abbas niet de Arabische landen bij name vermeldde, was het duidelijk dat hij verwees naar Saoedi-Arabië en Egypte toen hij eiste dat de Arabische wereld zou stoppen met hun inmenging in de binnenlandse aangelegenheden van de Palestijnen. Dit was een toespraak van een leider die voelt dat hij steeds relevanter wordt met iedere dag die er voorbijgaat.

Abbas' woede over de Arabische landen vloeit voort uit zijn geloof dat hij door hen tekortgedaan wordt in zijn confrontatie met de Trump-regering en Israël. Abbas vindt net als veel Palestijnen dat de Arabische landen hun Palestijnse broeders weer de rug hebben toegekeerd, aangezien ze genoeg hebben van het gezeur van de Palestijnse leiders en het gebrek aan geloofwaardigheid.

Abbas en de Palestijnen missen de dagen van de Obama-regering, waarvan ze aanvoelden dat die vijandig was ten opzichte van Israël en voortdurend aan hun zijde stond. Abbas moet helemaal gewend zijn geraakt aan de sympathieke opmerkingen door de Obama-regering gericht tot de Palestijnen. Voor Abbas en de Palestijnen waren het elke keer dat de regering-Obama Israël veroordeelde wegens "bouw van nederzettingen" goede oude dagen. Die lijken nu met de komst van een nieuwe president in het Witte Huis verdwenen te zijn.

Abbas slingert in zijn wanhoop zijn scheldwoorden in alle richtingen. Hij heeft zijn toevlucht - al weer - tot zijn oude strategie genomen om ons te waarschuwen dat als er niet aan eisen zijn wordt voldaan, Wereldoorlog III zal uitbreken. Abbas wil ons doen geloven dat de Palestijnse kwestie in het centrum van de aandacht van de wereld moet blijven – anders, zal er bloedvergieten en geweld komen in de straten van de meeste landen.

Moet iedereen Abbas' dreigingen serieus nemen? Het antwoord is simpel: Nee.

Abbas' dreiging de PLO-erkenning van Israël in te trekken is zinloos. Inderdaad, de PLO heeft in 1993 het bestaansrecht van Israël erkend om "te bestaan in vrede en veiligheid", maar in wezen werd deze erkenning allang weer ingetrokken, aangezien er nooit handen en voeten aan werd gegeven

Sinds 1993 heeft het Palestijnse leiderschap precies het tegenovergestelde gepredikt aan zijn mensen. Zij heeft van alles gedaan, maar nooit de Palestijnen ervan overtuigd het bestaansrecht van Israël te erkennen.

In feite heeft de Palestijnse propagandamachine in de afgelopen twee decennia, sinds de ondertekening van de akkoorden van Oslo, hard gewerkt aan de delegitimisering van Israël en het demoniseren van de Joden. De strekking van het Palestijnse verhaal is steeds geweest: Israël heeft geen recht op een bestaan in het Midden-Oosten. Punt. De Joden werden er zogenaamd gedumpt na de Tweede Wereldoorlog als compensatie voor de Holocaust. Dit is niet hun land – en dit, ondanks dat de Joden in dat land hebben gewoond gedurende meer dan 3000 jaar.

In een toespraak eerder deze week herhaalde Abbas die boodschap toen hij elke Joodse verbondenheid met Israël ontkende. Hij versterkte deze boodschap vervolgens door verder te stellen dat de Palestijnen Israël nooit als Joodse staat zouden erkennen.

Alsof dat nog niet duidelijk genoeg was, waren veel van Abbas' ambtenaren nog eerlijker en wezen nadrukkelijk op de kwestie van het weigeren van Israëls erkenning. Osama Qawassmeh, een woordvoerder voor Abbas Fatah factie, werd enkele weken geleden geciteerd, toen hij zei dat in tegenstelling tot andere beweringen, Fatah nooit Israëls bestaansrecht had erkend.

De hele kwestie van de erkenning van Israëls bestaansrecht klinkt misschien als een grap, wanneer men hoort en kijkt naar de verklaringen van de Palestijnse leiders en woordvoerders in de afgelopen twee decennia. Dit zijn uitspraken die wel van alles aangeven, behalve de erkenning van Israël of een verlangen om in vrede en veiligheid te leven.

Israël heeft geen voordeel gehad haar vermeende erkenning van Israël door de PLO in 1993 over het recht om te bestaan.

De oorlog die Israël moet vernietigen loopt nog steeds in volle kracht. De Palestijnen hebben geen nieuwe generatie opgevoed die het recht van Israëls bestaan erkent; integendeel! Zij hebben een generatie voortgebracht die gelooft in jihad en dood, die elke Bijbelse Joodse geschiedenis en koppelingen naar het Heilige Land toe ontkent.

Dus als de Palestijnse leiders dreigen hun erkenning van Israël in te trekken, liegen ze gewoon tegen zichzelf en de rest van de wereld.

Ze liegen ook wanneer ze praten over stopzetting of opschorting van de coördinatie tot veiligheid met Israël.

Wij zijn eraan gewend om dit lange verhaal te horen. Abbas en zijn ambtenaren doen deze bedreiging wanneer ze het gevoel hebben dat de wereld niet aan hun eisen zal toegeven. Een paar maanden geleden paste Abbas dezelfde truc toe toen hij aankondigde dat hij de coördinatie met Israël over de veiligheid zou stopzetten. Uiteindelijk bleek dat hij eens te meer aan het bluffen was.

Abbas weet dat op de dag dat hij stopt met het samenwerken met Israël, dit de dag is dat Hamas hem "als een ontbijt zal eten" als het de Westelijke Jordaanoever overneemt. Abbas is zich ervan bewust dat hij aan de macht is op de Westelijke Jordaanoever dankzij de aanwezigheid van de Israel Defense Forces.

Abbas rekent erop dat de wereld een kort geheugen heeft. De verklaring die werd afgegeven door de Centrale Raad van de PLO is bijna 100% identiek aan een soortgelijk communiqué daty werd uitgegeven door dezelfde instantie in 2015. Daarin heeft de Centrale Raad van de PLO ook al aanbevolen de erkenning van Israël in te trekken en de coördinatie van de veiligheid op te schorten. Dat communiqué bleef gewoon slechts inkt op papier. Het was uitgegeven met de bedoeling meer geld af te persen van de internationale gemeenschap.

Meer dan twee jaar later vervalt Abbas weer in zijn oude capriolen. Het verschil is dat nu hij het 13e jaar nadert van zijn ambtstermijn van vier jaar. Wanneer zal hij het leren? Of beter nog: wanneer zullen wij het leren?

Bassam Tawil is een moslim, gevestigd in het Midden-Oosten.

Vertaling door W.J. Jongman en H. Sleijster

© 2018 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.

Bron: Palestinians: Abbas's Big Bluff - Again