De verantwoordelijkheid van Abbas voor de crisis in Gaza

door Bassam Tawil | 21 augustus 2018

• In een brief aan de secretaris-generaal van de VN, beschuldigde het Ministerie van Buitenlandse Zaken van Mahmoud Abbas Israël van het plegen van "misdaden" tegen Palestijnse burgers, met name in de Gazastrook, en hernieuwde het de oproep om de Palestijnen "internationale bescherming" te bieden.


• Dit is dezelfde Abbas die met zijn sancties het recente geweld langs de grens tussen de Gazastrook en Israël op gang heeft gebracht. Als iemand "internationale bescherming" nodig heeft, zijn het de demonstranten die het doelwit zijn van de veiligheidstroepen van Abbas op de Westelijke Jordaanoever.


• Abbas is vooral bezorgd over het feit dat de internationale gemeenschap achter zijn rug om economische en humanitaire projecten in de Gazastrook zal financieren. Hij wil dat het geld via zijn regering wordt uitgegeven. Hij wil elke cent controleren die de internationale gemeenschap uittrekt voor het welzijn van zijn volk.


• Wat wil Abbas precies? Hij wil dat de bevolking van de Gazastrook blijft protesteren, zodat hij Israël kan blijven demoniseren.

De Palestijnse Autoriteit (PA) blijft een beleid van dubbel beleid voeren ten aanzien van de Gazastrook.

Enerzijds proberen President Mahmoud Abbas en de leiding van de PA Israël nog steeds als enige verantwoordelijk te stellen voor de humanitaire en economische crisis in de Gazastrook. Aan de andere kant blijven Abbas en zijn regering in Ramallah strenge economische sancties opleggen aan de Gazastrook.

Nu buigt Abbas zich erover om een staakt-het-vuren-overeenkomst tussen Israël en Hamas en de andere Palestijnse terreurgroepen in de Gazastrook te dwarsbomen. Abbas zegt bezorgd te zijn dat een dergelijke overeenkomst de weg zou vrijmaken voor de uitvoering van het nog aan te kondigen vredesplan voor het Midden-Oosten van de Amerikaanse president Donald Trump.

Hoewel ze het Trump-plan nog nooit hebben gezien, beweren Abbas en het Palestijnse leiderschap in Ramallah dat het de oprichting van een afzonderlijke Palestijnse staat in de Gazastrook beoogt. Zij voeren ook aan dat het plan van de Trump-regering het Palestijns-Israëlisch conflict wil omvormen van een politiek en nationaal conflict, tot een conflict dat uitsluitend verband houdt met humanitaire en economische kwesties. Abbas zegt te vrezen dat de humanitaire en economische hulp die de internationale gemeenschap in het kader van een staakt-het-vuren aan de Gazastrook belooft, gericht is op het verkrijgen van concessies van de Palestijnen, met name met betrekking tot kwesties die verband houden met Jeruzalem en de Palestijnse vluchtelingen.

Abbas beweert ook dat een eventuele staakt-het-vuren-overeenkomst de tweedeling tussen de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook zou verstevigen. Hij betoogt dat de PLO, de "enige legitieme vertegenwoordiger van het Palestijnse volk", de enige partij die gemachtigd is om een overeenkomst met Israël te ondertekenen.

Herinnering: In maart 2018 besloten Abbas en zijn regering een reeks strafmaatregelen op te leggen aan zijn eigen volk, de Palestijnen in de Gazastrook. De maatregelen omvatten onder andere het stopzetten van de betalingen aan duizenden ambtenaren en het dwingen van duizenden anderen tot een vervroegde uittreding. Hij besloot ook Israël niet langer te betalen voor de elektriciteit die het aan de Gazastrook levert en beperkte de hoeveelheid medicijntransporten naar de kustenclave.

Abbas heeft zijn sancties tegen de Palestijnen in de Gazastrook verdedigd met het argument dat Hamas weigerde de controle over de kustenclave Gaza over te dragen aan zijn regering in overeenstemming met eerdere "verzoenings"-overeenkomsten tussen zijn heersende Fatah-fractie en Hamas.

Vervolgens kwamen de gewelddadige rellen van Palestijnen langs de grens tussen Gaza en Israël - georganiseerd door Hamas en geëtiketteerd als de "Mars van Terugkeer" - die in maart begonnen. Hun hoogtepunt was toen er brandstichtingsvliegers en ballonnen in Israël werden gelanceerd.

Met andere woorden, het is Abbas zelf die de volledige verantwoordelijkheid draagt voor de botsingen tussen Palestijnen en Israëlische troepen langs de grens tussen de Gazastrook en Israël. Zonder zijn sancties zouden de Palestijnse facties de "Mars van Terugkeer" niet hebben uitgevochten - waarvan het primaire doel is te protesteren tegen de verslechterende omstandigheden binnen de Gazastrook, waarvan zij Israël de schuld geven in plaats van hun eigen leiders. Het bloed van de meer dan 150 Palestijnen die bij de rellen zijn omgekomen, zit alleen aan zijn handen.

Het geweld van de afgelopen maanden langs de grens tussen de Gazastrook en Israël had voorkomen kunnen worden als Abbas had ingestemd met opheffing van de sancties die hij zelf had opgelegd aan de twee miljoen inwoners van de Gazastrook. Hij koos er echter voor zijn maatregelen voort te zetten, zodat de Palestijnen in de Gazastrook hun woede op Israël zouden blijven richten. Abbas heeft geen hoofdkwartier of kantoren in de Gazastrook waar de Palestijnen daar tegen hem kunnen protesteren. Hij had dus niets te vrezen toen hij besloot zijn eigen volk te straffen. Hij hoeft zich ook geen zorgen te maken over de internationale gemeenschap, omdat hij weet dat Israël zoals gewoonlijk de schuld krijgt van de crisis in de Gazastrook.

Terwijl Egypte, de Verenigde Naties en andere partijen op dit moment worstelen om te komen tot een langdurig staakt-het-vuren tussen Hamas en Israël, lijkt Abbas zich plotseling ongemakkelijk te voelen. De afgelopen dagen hebben hij en zijn hoge functionarissen in Ramallah zich uitgesproken tegen het voorgestelde staakt-het-vuren door te beweren dat het deel uitmaakt van een Israëlisch-Amerikaanse samenzwering om de Gazastrook te scheiden van de Westelijke Jordaanoever en de weg vrij te maken voor de uitvoering van het ongeziene vredesplan van Tromp. Abbas is vooral bezorgd over het feit dat de internationale gemeenschap achter zijn rug economische en humanitaire projecten in de Gazastrook zal financieren. Hij wil dat het geld via zijn regering wordt uitgegeven. Hij wil elke cent controleren die de internationale gemeenschap uittrekt voor het welzijn van zijn volk.

Laten we het over de bijzonderheden hebben: Abbas probeert het lijden van zijn volk in de Gazastrook te verlengen, zodat hij de woede en het geweld van de Palestijnen in de richting van Israël kan blijven afbuigen. Hij lijkt ook te hopen dat de sancties die hij heeft opgelegd aan de Gazastrook de Palestijnen die daar wonen ertoe zullen aanzetten in opstand te komen tegen Hamas. Terwijl hij in zijn eerste doel is geslaagd - het veroorzaakte een golf van protesten tegen Israël - de wens van Abbas om Palestijnen tegen zijn rivalen in Hamas te laten opstaan is tot dusver niet erg succesvol geweest.

In plaats van bij te dragen aan de oplossing van de crisis in de Gazastrook, blijft Abbas olie op het vuur gooien door op te roepen tegen Israël en de Amerikaanse regering. In recente toespraken voor de Centrale Raad van de PLO in Ramallah heeft Abbas Israël en de VS herhaaldelijk aan de kaak gesteld en beschuldigd van samenzwering tegen de Palestijnen en van "partners" te zijn in "misdaden" tegen de Palestijnen. Hij heeft ook beloofd zijn boycot van de Amerikaanse regering voort te zetten vanwege haar "vooringenomenheid" ten gunste van Israël.

Het is niet duidelijk hoe een staakt-het-vuren in ruil voor een verbetering in de levensomstandigheden van de Palestijnen in de Gazastrook gekoppeld kan worden aan een Israëlisch-Amerikaanse samenzwering. Sinds wanneer wordt economische en humanitaire hulp beschouwd als een samenzwering tegen de Palestijnen?

Abbas heeft zich, net als de meeste Arabische leiders, nooit bekommerd om het verbeteren van de levensomstandigheden van de Palestijnen. Zij hadden de Palestijnen gemakkelijk kunnen helpen bij het opbouwen van een sterke economie en goede staatsinstellingen. In plaats daarvan willen Abbas en deze Arabische leiders de Palestijnen in vluchtelingenkampen en armoede houden, zodat ze het geld van de wereld kunnen blijven afpersen en Israël alle schuld geven. Arabische leiders lijken maar om één ding te geven: het verrijken van hun persoonlijke bankrekeningen en het veiligstellen van de toekomst van hun eigen zonen en dochters.

Hoe kan hij over het vermeende vredesplan van Trump praten als noch hij, noch een andere Palestijn het ooit heeft gezien? Hoe weten hij en zijn hooggeplaatste PLO-ambtenaar Saeb Erekat dat het vermeende plan van Trump gericht is op het "liquideren" van de Palestijnse zaak en de nationale rechten?

Even onoprecht is het feit dat Abbas, die verantwoordelijk is voor de huidige golf van geweld langs de grens tussen de Gazastrook en Israël, nu van de internationale gemeenschap, met name de VN, verlangt dat zij de Palestijnen "internationale bescherming" tegen Israëlische maatregelen biedt. In een brief aan de secretaris-generaal van de VN beschuldigde het Ministerie van Buitenlandse Zaken van Abbas Israël ervan "misdaden" te hebben begaan tegen Palestijnse burgers, met name in de Gazastrook, en herhaalde het de oproep om de Palestijnen internationale bescherming te bieden".

Dit is dezelfde Abbas wier sancties kankerpatiënten van de chemotherapiegeneeskunde in de Gazastrook beroven.

Het is dezelfde Abbas die door de sancties duizenden ambtenaren van hun salaris in de Gazastrook heeft beroofd.

Dit is dezelfde Abbas die met hun sancties het recente geweld langs de grens tussen de Gazastrook en Israël op gang heeft gebracht.

Abbas roept op tot "internationale bescherming" van de Palestijnen, terwijl hij alles in het werk stelt om zijn volk in de Gazastrook te verwoesten. Hij wil geen staakt-het-vuren tussen Hamas en Israël; hij wil de sancties die hij aan de Gazastrook heeft opgelegd niet opheffen, en hij wil niet dat de internationale gemeenschap rechtstreeks economische en humanitaire projecten financiert die de levensomstandigheden van zijn volk zouden verbeteren. Wat wil Abbas nu precies? Hij wil dat de bevolking van de Gazastrook blijft protesteren, zodat hij Israël kan blijven demoniseren.

Erger nog, Abbas wil niet dat zijn volk zich tegen zijn sancties uitspreekt. Palestijnen die op de Westelijke Jordaanoever hebben geprotesteerd tegen zijn strafmaatregelen zijn herhaaldelijk uiteengeslagen door de politiemachten van Abbas. Vorige week nog hebben de veiligheidsfunctionarissen van Abbas in Ramallah een vreedzaam protest tegen zijn sancties afgebroken.

Abbas voelt zich prima onder protesten, zolang ze maar oproepen tot het omverwerpen van Israël of de VS. Maar Palestijnen die kritiek durven te leveren op zijn beleid worden vaak bestraft met verschillende vormen van bestraffing, waaronder detentie en mishandeling.

Abbas' onderdrukking van protesten tegen zijn sancties is weer een teken van zijn beleid van meten met twee maten ten opzichte van de Gazastrook. Als iemand "internationale bescherming" nodig heeft, zijn het de demonstranten die het doelwit zijn van de veiligheidstroepen van Abbas op de Westelijke Jordaanoever. Abbas' daden en woorden hebben laten zien dat het welzijn van zijn volk het allerlaatste is wat hij in gedachten heeft.

Abbas heeft één strategie: zijn volk aansporen tegen Israël en de VS. Hij is bereid te vechten tegen Israël en de VS tot aan de laatste Palestijn. Het is een strijd die hij voert ten koste van kankerpatiënten en behoeftige gezinnen. Voor hem is een staakt-het-vuren in de Gazastrook een slechte zaak, omdat het kalmte zou kunnen brengen en hem zou kunnen beroven van zijn vermogen om de haat tegen Israël en de VS aan te wakkeren.

De vraag is nog steeds: Zal de internationale gemeenschap toestaan dat Abbas doorgaat met het spelen van zijn vuile spel ten koste van zijn volk of zal zij wakker worden en beseffen dat Abbas deel uitmaakt van het probleem, niet van de oplossing? De beste manier om druk op Abbas uit te oefenen is hem duidelijk te maken dat zolang hij doorgaat met zijn beleid, met inbegrip van het aanzetten tegen Israël en de VS, de internationale gemeenschap zijn regering niet zal financieren.

Bassam Tawil is een islamitische Arabier uit het Midden-Oosten.

Vertaling door W.J. Jongman en H. Sleijster

© 2018 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.

Bron: Abbas's Responsibility for Gaza Crisis