Tot de volkeren: Wie kent 70? Ik ken 70!

Door Tuly Weisz - 19 april 2018

Getallen hebben een grote betekenis in het Jodendom; en het zeventigste jaar van onafhankelijkheid van Israël krijgt een bijzondere betekenis als we ons realiseren dat 70 volgens de Joodse traditie het aantal naties van de wereld vertegenwoordigt.

Het getal 70 vormt een boekverwijzing, waarnaar wordt verwezen aan het begin en het einde van de Vijf Boeken van Mozes.

De eerste keer dat het getal 70 verschijnt is in de lijsten van genealogie na de overstroming. Genesis 10 somt precies 70 nakomelingen van Noach op. Volgens het middeleeuwse commentaar van Rabbenu Bacheye "leren we uit dit vers dat de wereld uit 70 naties bestaat, elk met hun eigen taal".

Vanuit Genesis vertelt de Thora het verhaal van de vorming van het Joodse volk. Aan het eind van de Chumash keren we echter terug naar het universele getal 70.

Als het volk Israël zich voorbereidt om het land Israël binnen te gaan, geeft Mozes het volk de opdracht om grote stenen te verzamelen, ze te bedekken met kalk en "elk woord van deze leer heel duidelijk [be'er hetev]" op te schrijven (Deuteronomium 27:8). De Talmoed legt uit dat "be'er hetev" betekent dat Mozes de Thora vertaalde in 70 talen. Het was niet genoeg dat "deze leer" begrepen werd door Israël, Mozes wilde het delen met alle 70 volken in hun eigen taal.

Dit concept lijkt de Joden vreemd, wij zijn immers geen missionair volk. Door de geschiedenis heen was de Thora iets wat we onze kinderen onderwezen, maar niet aan onze buren.

Terwijl het Joodse volk over de hele wereld verspreid werd en in die 70 talen leerde spreken, vergaten we nooit onze eigen heilige taal, en fluisterden we de Hebreeuwse gebeden en de leer van de Thora rustig voor onszelf, in onze synagogen en studiezalen.

Gedurende het grootste deel van onze geschiedenis bogen we ons hoofd liefdevol naar de tekst van de Thora, maar werden we in een defensieve houding weggedrukt uit de rest van de wereld om ons heen, ook uit die 70 naties van wie we in goede genade afhankelijk van waren. Het mandaat van Mozes om met trots onze leer naar de rest van de wereld te verspreiden was al lang vergeten.

Met de oprichting van de staat Israël, 70 jaar geleden, is alles veranderd.

Zelfs seculiere zionisten zagen het herstel van Israël als de vervulling van de universele bestemming van het Joodse volk en dit had een diepe impact op de hele wereld.

Een gepassioneerde premier David Ben-Gurion sprak over de grote invloed die de Bijbel had op de vorming van "een geïnspireerd volk dat geloofde in zijn baanbrekende missie tot alle mensen, in de missie die was gepredikt door de profeten van Israël".

In de afgelopen zeventig jaar heeft Israël onze universele missie op onvoorstelbare wijze naar voren geschoven, zelfs voor Ben-Gurion.

In 2018 verhuist de grootste bondgenoot van Israël, de Verenigde Staten, zijn ambassade naar Jeruzalem. Het inkomend toerisme naar de Joodse staat is op een historisch hoogtepunt. Er ontstaan nieuwe relaties met lang vijandige naties, zoals Saoedi-Arabië. En we hebben nieuwe handelspartners in het Verre Oosten. Dit zijn allemaal tekenen dat de naties van de wereld Israël op ongekende manieren omarmen.

Israël heeft de komende zeventig jaar en daarna een grote kans om meer landen ervan te overtuigen hun ambassades naar de hoofdstad van ons land te verhuizen, om het aantal buitenlandse toeristen en potentiële wereldwijde investeerders uit te breiden en uiteindelijk om een veel grotere impact op de wereld te hebben.

[Editor: Want wanneer zij zullen zeggen: Er is vrede en veiligheid, dan zal een onverwacht verderf hun overkomen, zoals de barensweeën een zwangere vrouw, en zij zullen het beslist niet ontvluchten. 1Thess. 5:3 ]

Bron: Unto the Nations: Who Knows 70? I Know 70! - Israel News