De staat van de Staat Israël: Het evangelie en het Lichaam van de Messias

18 April 2018 - door Songfish

(Oorspronkelijk geschreven voor een Spaanstalige christelijke krant)

Wat is God aan het doen in Israël? Wat is de geestelijke staat van de staat Israël als ze 70 jaar als een soevereine natie onder de naties van de wereld viert? Haar successen op vele gebieden overtreffen ruimschoots de normale verwachtingen van andere naties. Door de lange lijst van talrijke vernieuwingen en ontwikkelingen waar Israël bekend om is, heeft God de aandacht op zichzelf gevestigd door zijn wondere volk! (Jes. 11:11-12) Maar hoe beoordelen we heel Israël door het Woord van God? Er zijn veel perspectieven over Israël en veel meningen van gelovigen over de huidige geestelijke situatie hier in het land. Eén ding is zeker: Israël is als natie nog steeds resistent tegen het goede nieuws dat Jezus (Jesjoea) de Messias is.

De apostel Paulus schreef dat Israël de vijand van het evangelie is omwille van de heidenen, en geliefd omwille van de vaderen. De vaderen zijn Abraham, Izaäk en Jakob/Israël, met wie YHVH een verbond heeft gesloten, waarbij aan hen en hun nakomelingen als een erfenis en eeuwig bezit het land Kanaän werd beloofd onder een eed. Hij beloofde dat een trouw overblijfsel van hun fysieke nakomelingen zijn heilige volk zou worden en dat Hij hun God zou zijn. Deze beloften moeten nog worden nagekomen en de HEER vervult ze trouw tot op de dag van het heil (Jes. 14:24-27; Ezechiël 36:22-28; Rom. 9:11). Vrees de HEERE, en geef Hem de heerlijkheid!

Wat betekent het om een vijand van het evangelie te zijn? Het betekent niet alleen dat de meeste Joden niet in Jezus geloven. Het betekent ook niet dat we hier niet vrij zijn om te evangeliseren, ook al is het dan niet sociaal goedgekeurd. Het betekent dat de Joodse religie (en alle andere religies) van haar aanhangers eist dat zij hun gerechtigheid verdienen door middel van werken van de wet van die religie. Met hoop op beloning in deze wereld of in de komende wereld is afhankelijk van het hebben verdiend in uw toekomstige leven... als er een is. Het geloof dat eens in de zoveel tijd aan de heiligen is gegeven, is dat het goede nieuws (het evangelie) van God, dat redding en eeuwig leven een geschenk zijn van de Vader aan allen die oprecht in Zijn Zoon, Jezus Christus, geloven. Het is Jezus die de straf en het losgeld betaalde voor ieder van ons en voor onze zonde, door Zijn offerdood aan het kruis. Wij worden dan gerechtvaardigd door het geloof in Zijn opstanding uit de doden. Het Rabbijnse jodendom accepteert Jezus niet en kan dat ook niet accepteren voor wie Hij is; als dat wel zo zou zijn, zou het niet langer de religie zijn zoals het is. De meeste Messiasbelijdende Joden in Israël zijn het er vandaag over eens dat we niet onder het gezag staan van de rabbijnen of van de Mondelinge Wet. Met andere woorden, we beoefenen het Rabbijnse/Talmoedische/Farizees Judaïsme niet. Dus onder de traditionele Joodse wetgeving worden we niet als koosjere Joden geaccepteerd (Joh. 9:16-41).

In dit jaar van de viering van de 70e Onafhankelijkheidsdag in Israël woont 43 procent van de Joden in de wereld, oftewel bijna 7 miljoen Joden. Meer dan de helft van het Joodse volk dat in Israël woont, is in Israël geboren. De werkelijkheid is dat meer dan 99% van de Joden in Israël op dit moment niet gelooft in Jesjoea/Jezus als de Messias, de Zoon van God. Zij (en al het andere ongelovige Joodse volk ter wereld) zijn in geestelijke ballingschap - gescheiden van hun God vanwege hun zonde van ongeloof in de Vader en zijn Zoon (Joh 15,23-25; 1Joh. 2,23). Jezus vertelde zijn discipelen om het evangelie van verlossing en het Koninkrijk van God eerst aan de Joden te brengen, en dan aan alle bevolkingsgroepen in de hele wereld. Israël en het Joodse volk waren de eersten die te horen kregen hoe ze gered moesten worden, en het ging via hen op dezelfde manier naar de niet-Joden. Deze manier van redding - wedergeboorte door de Heilige Geest door bekering en geloof in het evangelie, is nog steeds de enige manier voor zowel Joodse als niet-Joodse mensen om gered te worden, en dat wordt nog steeds bestreden. Toch is het de enige manier waarop Israël als natie gered kan worden (Zach. 12:10; Rom. 11:25-27)

Mijn vrouw en ik emigreerden voor het eerst naar Israël in 1981. Op dat moment waren er naar schatting ongeveer 200 gelovigen in het land. We leerden elkaar kennen via nationale muziekconferenties en jaarlijkse nationale Pesach-conferenties. Op dit moment zijn er schattingen, variërend van ongeveer 14.000 tot 30.000 gelovigen in Israël (deze cijfers zijn moeilijk te verifiëren). We hebben de ontwikkeling van Messiasbelijdende groepen en gemeenten door het hele land gezien. De immigratie van joodse gelovigen wordt vandaag de dag steeds moeilijker door wat hierboven werd gezegd: Israël is de vijand van het evangelie. Dit verhindert echter niet dat veel Joodse gelovigen succesvol kunnen emigreren, volgens de wil van God. Evangelisatie gebeurt meestal door persoonlijk getuigenis en verklaringen. Een nieuwe ontwikkeling is de internet-evangelisatie in het Hebreeuws, die grote aantallen Hebreeuwssprekende Israëli's bereikt, waar ze ook wonen. Soms worden er grotere evangelisatiecampagnes gevoerd door verschillende groepen. Hetzelfde gebeurt onder de Arabieren, die ook maar een klein percentage van de wedergeboren gelovigen onder zich hebben.

De meeste Joodse gelovigen in Israël spreken Russisch als hun moedertaal en veel van de gemeenten in Israël zijn Russisch sprekend. In onze congregatie, Jesjoea's erfgenaam, gebruiken we het Hebreeuws als de verenigende taal, met een aanzienlijk aantal Russisch-taligen en verschillende andere talen, en we bieden vertaling naar deze talen aan vanuit het Hebreeuws. Verheugend genoeg hebben we bijna twee generaties zien opgroeien als Israëlische gelovigen. Dit betekent dat ze Israëlisch Hebreeuws met elkaar spreken en elkaar op een natuurlijke manier kunnen begrijpen. Dit is een dynamische ontwikkeling die is voortgekomen uit de gelovige veteranen die hier verblijven en hun kinderen opvoeden en vormden in de vermaning van de Heer. Het is een waar getuigenis dat zoveel jonge gelovigen in het IDF dienen en de gelovige gemeenschap een goede naam hebben gegeven.

Ondanks de aanhoudende spanning in Israël is een gevoel van familie een overheersend kenmerk in de gemeenten, en ook in het hele land onder Israëliërs. Ik geloof dat het een afspiegeling is van de waarheid dat YHVH een Vader van Israël is, en Hij heeft een gezin gekozen als Zijn volk: de kinderen van Jakob/Israël. De 12 stammen waren eigenlijk één grote familie. Ook het Lichaam van Christus is een familie op een veel grotere schaal. Dus ook de gelovigen in Israël - een klein land met een klein percentage gelovigen - hebben het gevoel een gezin te zijn: wij zijn broeders en zusters in de Messias, met God als onze Vader. Dat helpt ons zeker om langer met elkaar om te gaan dan wanneer we die band van broederschap niet zouden voelen.

Broeders en zusters in Christus zijn ook onze Arabische broeders en zusters. We willen allemaal uitdrukking geven aan de liefde en eenheid waar Jezus voor bad. Jezus leerde zijn discipelen dat het openbaren van liefde en eenheid een noodzakelijke realiteit was om te bewijzen dat wij zijn discipelen zijn, geliefd door de Vader zoals Hij is. Het toont aan, dat Hij van de Vader naar Israël en naar de wereld gezonden werd (Joh. 17:20-23). Israël is een land van voortdurend conflict; we weten echter dat het antwoord Jezus is. Het is van het grootste belang dat wij onze volkeren in goede en slechte tijden liefde en eenheid verkondigen en dit tot uitdrukking brengen. Opdat onze gebeden en onze aanbidding acceptabel zou zijn, moeten we elkaar echt vergeven in gehoorzaamheid aan onze Ene Vader en onze Ene Heer. Vergeving is een grote uitdaging voor alle gelovigen.

Totdat de volheid van heidenen het Koninkrijk binnenkomt door bekering en geloof in het evangelie, zal Israël gedeeltelijk verhard en verblind blijven voor de waarheid van het evangelie. De Bijbel zegt dat dit de wijsheid van God is. Er zullen dus meer Arabieren gered worden, voordat er grote aantallen Joden gered zullen worden. Veel moslims van welke nationaliteit dan ook zullen gered en vergeven worden (aangezien vrijwel alle moslims niet-Joden zijn) voordat veel Joden dat zullen zijn! En God zal hen een nieuw hart en een nieuwe geest geven - Zijn Geest - en ervoor zorgen dat zij Israël tot jaloezie brengen en tegelijkertijd barmhartigheid tonen in plaats van hun eeuwige haat en haar vernietiging te zoeken.

Jakob (ongelovig Israël) probeert nog steeds om zijn eigen gerechtigheid te vestigen, onwetend van Gods gerechtigheid, en onderwerpt zich er daarom niet aan. Israël is trots op al hun geweldige prestaties en schrijft ze toe aan hun eigen kracht en vaardigheden, in plaats van God te bedanken en te prijzen, die het allemaal mogelijk heeft gemaakt.

Sta op en begrijp dat Gods plan van verlossing geduldig is vervuld in Zijn langdurige lijden om de opstand van zijn uitverkoren volk en familie te breken, zodat Zijn naam zal worden geheiligd in hen, en in hun vijanden, wanneer allen zullen weten dat YHVH de enige ware en hoogste God is, de Schepper van de hemelen en de aarde, en de zeeën, en alles wat erin is, en de Verlosser van Zijn universum dat Hij heeft geschapen en gemaakt. In de naam van Jezus zal elke knie buigen en elke tong belijden dat Hij HEERE/YHVH is, tot eer van de Vader!

Terwijl u nederig voor Israël bidt, gedenk dan dit woord tot hen en tot ons: "Laat de wijze niet opscheppen in zijn wijsheid, laat de machtige niet opscheppen in zijn macht, noch laat de rijke opscheppen in zijn rijkdom. Maar laat hem, die roemt, daarin roemen: dat hij Mij begrijpt en kent, dat Ik YEHOVAH ben, dat Ik liefhebbend oordeel en rechtvaardigheid op de aarde uitoefen. Want daarin heb ik vreugde,' zegt YEHOVAH (Jer. 9:23-24; 1Kor. 1:31; Gal. 6:14).

Bron: The State of The State of Israel: The Gospel and The Body of Messiah – Streams in the Negev