Waarheidsserum voor de Palestijnen

17 december 2017 - door Vic Rosenthal

Het is bijna alsof de Trump-regering een waarheidsserum heeft toegediend aan het Palestijnse leiderschap met haar verklaring over Jeruzalem.

Toen Trump op 7 december verklaarde dat de Verenigde Staten Jeruzalem erkende als de hoofdstad van Israël, reageerden de Palestijnen met woede. Soms lijkt het alsof woede een standaard-emotie van de Palestijnen is wat betreft Israël. Maar het is niet zo direct duidelijk waarom de Trumps opmerkingen hen zo woedend maakten.

Trump was voorzichtig in zijn aankondiging doordat hij niet de grenzen specificeerde van de Israëlische soevereiniteit, die moeten worden bepaald door middel van onderhandelingen tussen de partijen. De Palestijnen hebben opnieuw geëist dat de stad zou worden verdeeld volgens de "groene lijn", de 1949-wapenstilstandslijn die het pre-1967-Israël gescheiden hield van het door Jordanië bezette gedeelte van de stad, en Trumps verklaring sluit dit niet uit. Inderdaad, hij zei dat hij een vredesakkoord wilde faciliteren dat permanente grenzen zal opstellen. Wat is dan het probleem?

Gisteren, in het kader van het komende bezoek van Vice-President Pence, zei een Amerikaanse functionaris dat het "moeilijk voor te stellen" was dat de Klaagmuur geen onderdeel van Israël zou zijn in een definitieve regeling. Dit veroorzaakte ook een Palestijnse furie. Abbas' senior assistent Nabil Abu Rudeineh reageerde dat de Palestijnse Autoriteit niet zou accepteren dat er wijzigingen zouden komen in de "grens" van "Oost-Jeruzalem". Maar men moet zich afvragen: als men denkt dat er een Oost-Jeruzalem is met een "grens", wat staat er dan aan de andere kant?

Verwachten de Palestijnen dat de VS zal zeggen dat heel Jeruzalem toebehoort aan hen? Duidelijk niet. Dus waarom de woede, de rellen, de raketten, en het terrorisme?

Enkele van de redenen zijn gerelateerd aan andere dingen die Trump zei in zijn toespraak, evenals dingen die hij niet heeft gezegd.

Trump erkende het historische feit dat Jeruzalem "de hoofdstad is van het Joodse volk in de oudheid daar gevestigd". Dit is direct in tegenspraak met het Palestijnse verhaal dat Joden geen geschiedenis hebben in het land vóór de 20e eeuw, en dat zij afstammen van een oude Palestijnse beschaving die men wil ontwortelen.

Ondanks het feit dat er de sterkst mogelijke archeologische en historische bewijzen bestaan voor het traditionele westerse verhaal van de Joodse herkomst in het Land van Israël, staan de Palestijnen en andere Arabieren in het geloof van de verschillende tegenstrijdige verhalen, zoals dat ze afstammen van de Kanaänieten of de Filistijnen. Hetzelfde geestelijke vermogen waarmee de Arabieren geloven dat de Mossad de 9/11 aanslagen heeft gepleegd en dit op hetzelfde moment als een grote overwinning van de islam zagen, maakt het Palestijnse verhaal geloofwaardig voor hen. Pas onlangs, met de komst van de postmoderne leringen, zijn ook de westerlingen in staat om tot een soortgelijke intellectuele gymnastiek te komen!

Trump zei ook dat hij een vredesakkoord wilde vergemakkelijken dat "voor beide partijen aanvaardbaar" was, en dat de VS "voorstander is van een tweestatenoplossing die wordt overeengekomen door beide zijden." De Palestijnen weten dat een dergelijke regeling niet mogelijk is. Ze weten dat hun idee van een "tweestatenoplossing" iets heel anders is dan de door Israël geaccepteerde versie van de "twee staten voor twee volkeren". Hun versie vraagt om een Palestijnse Arabische staat waarin Joden niet welkom zijn, naast een Israël dat niet langer zichzelf zal definiëren als een Joodse staat en dat het miljoenen Arabische "vluchtelingen" zal opnemen. En ze weten dat Israël daarmee nooit zal instemmen.

In de afgelopen jaren hebben de Palestijnse leiders zich vastgeklampt aan de hoop dat een vriendelijke Amerikaanse regering en VN, met de hulp van de anti-Israël landen in West-Europa en misschien Rusland en China, Israël zouden dwingen hun voorwaarden te accepteren. Maar vandaag, met Trump in het Witte Huis, en de conservatieve krachten die steeds meer macht winnen in Europa, terwijl Rusland tot op zekere hoogte afhankelijk is van Israël met het oog op haar doelen in Syrië en de Soennitische Arabische staten, die naar Israël kijken als een redder in hun strijd met Iran, is Israël een steeds belangrijkere economische speler in het Midden-Oosten en Europa vanwege de gasreserves. En ook vanwege een algemene toename van Israëls invloed over de hele wereld ziet het Palestijnse project eruit als steeds moeilijker om te bereiken.

Dit is misschien wat de Palestijnse onderhandelaar Saeb Erekat bedoelde toen hij zei dat de Trump-actie "alle mogelijkheden op twee staten vernietigde". Echter, het idee van het opleggen van de Palestijnse versie van een tweestatenoplossing aan een onwillig Israël, dat was precies wat het vernietigde.

In Trumps toespraak was ook een oproep opgenomen voor vrije toegang tot de heilige plaatsen voor alle religies, en het behoud van de "status quo" op de Tempelberg. De Palestijnen kunnen een lippendienst bewijzen aan dit beginsel tot in het abstracte. Maar als er onderhandelingen zouden worden gevoerd die specifiek betrekking hebben op verschillende sites, is het twijfelachtig of ze zouden instemmen met toegang tot Joodse plaatsen in Palestijns gebied; en als ze het daarmee eens zouden zijn, zouden ze dat in de praktijk niet toestaan. Joodse plaatsen in door de Palestijnse Autoriteit bestuurde gebieden A, zoals het graf van Jozef, kan vandaag alleen door Joodse bezoekers worden bezocht wanneer zij vergezeld gaan van een militair escorte. Wat betreft de Palestijnen zijn er geen Joodse plaatsen (zelfs de Klaagmuur heet de al-buraq muur, betreffende een gebeurtenis in een islamitische vertelling).

De ontkenning van het Palestijnse verhaal, een onstuimige hoop voor een opgelegde regeling, en de tegenspraak van wat zij als de onschendbare islamitische principes beschouwen, waren expliciet in Trumps toespraak. En nu laten we eens kijken wat hij niet zei.

President Obama had al vele malen gezegd dat "de Palestijnen een staat verdienen" en maakte duidelijk dat hij een resultaat van onderhandelingen voor ogen had met inbegrip van de uitroeping van een soevereine, aaneengesloten Palestijnse staat. De Palestijnen zijn nog verder gegaan en doen alsof ze al een staat hebben, en dat die "bezet" is. Zij bekijken de onderhandelingen als een manier om zich te ontdoen van de bezettende macht, en zo hun reeds bestaande "rechten" te implementeren. Dit is overigens waarom Palestijnse aanhangers willen praten over het land van Israël als "Israël/Palestina".

Maar Trump zei niet dat er zoiets is, of zou moeten zijn, als dit "Palestina". Het bestaat niet vandaag, en of het er zal zijn in de toekomst, hangt ervan af of beide partijen ermee kunnen instemmen. Hij zei dat Jeruzalem de hoofdstad van Israël was (hoewel hij niet precies specificeerde hoeveel van de stad toebehoorde aan Israël), maar op hetzelfde moment zei hij ook niet dat een deel van de stad de hoofdstad van "Palestina" was. De Palestijnen eisen wederkerigheid in alle opzichten met Israël, omdat ze denken dat ze dezelfde nationale status hebben. Duidelijk denkt Trump niet zo.

Eerdere presidenten spraken vaak vaag, waardoor de Palestijnen vast konden houden aan hun onduidelijke gebruik van dergelijke begrippen, zoals de "tweestatenoplossing", en hun ontkenning van duidelijke feiten, zoals het feit dat er een legitieme soevereine staat Israël is waarvan Jeruzalem de hoofdstad is. Maar hun woede over Trumps volledig realistische en eerlijke verklaring nam hun speeltje weg.

Met een paar eenvoudige woorden heeft Trump de sluier weggerukt en de Palestijnse dubbelspraak blootgelegd voor wat het is. Geen wonder dat ze woedend zijn!

Bron: Truth serum for the Palestinians | Abu Yehuda