McMaster is een vijand van de staat Israël

Door Caroline Glick - 15 september 2017

Ondanks het gelukkige gezicht dat Israëlische ambtenaren probeerden te trekken bij de bijeenkomst van vorige maand met de inlichtingen- en veiligheidsleiders, samen met President Trumps Nationale Veiligheids Adviseur H.R. McMaster, gaf David Steinberg een primeur bij PJ media in een eerste reactie hierna, welke duidelijk maakte dat de vergadering verschrikkelijk was, en dat haar mislukking de kritiek uitdraagt die ik en andere analisten hadden tegen McMaster in het begin van augustus.

Met het ontslaan van de NSC-bestuurders en -topambtenaren, zoals Derek Harvey en Ezra Cohen Watnick, die President Trumps standpunt delen in de kijk op Israël als een strategische bondgenoot van de VS, en met de groeiende bezorgdheid van Israël over Iran en de overname van Syrië, huurde McMaster de anti-Israël-analist Kris Bauman in als het hoofd van het Bureau Israël-Palestina voor de NSC (National Security Council). En hij stond de voormalige anti-Israël Obama NSC-ambtenaren zoals Robert Malley toe om te kunnen doorgaan met het uitoefenen van invloed op de NSC.

Belangrijker nog vanuit een strategisch perspectief is het aannemen door McMaster van Mustafa Javed Ali als Senior Director van de NSC in de strijd tegen het terrorisme.

Volgens een rapport van Steinberg is Ali van mening dat Hezbollah geen terroristische organisatie is en dringt erop aan om onderscheid te maken tussen mensen die actief de trekker overhalen en hun terroristische leiders, en ziet alleen de eersten als de slechteriken, terwijl de laatstgenoemden worden geëtiketteerd als "gematigden". In deze geest verwerpt hij ook de inspanningen om de Moslimbroederschap te labellen als een terroristische organisatie.

Volgens Steinbergs exclusieve rapport, gebaseerd op verklaringen van meerdere bronnen, eiste de Israëlische delegatie vorige maand van de NSC, die werd geleid door Mossad-directeur Yossi Cohen, dat Ali tijdens de gesprekken in het Witte Huis zou worden verwijderd uit de conferentieruimte.

Zoals ik en anderen hebben gemeld, kleineert McMaster Israëls zorgen over Iran en zijn overname van Syrië.

Dit fundamentele perspectief heeft schadelijke gevolgen voor het beleid van de VS ten aanzien van Iran, zoals gisteren ook uit een ander verhaal duidelijk bleek...

Gisteren besteedde Premier Benjamin Netanyahu tijd aan zijn ontmoeting met de President van Argentinië Mauricio Macri in Buenos Aires aan een verslag van Reuters dat beweerde dat Israël zich verzet tegen een Amerikaanse terugtrekking uit Obama's nucleaire 2015-deal met Iran. Zie hier op Facebook...

Het rapport dat gepubliceerd was door Reuters schetst de Iraanse-strategie die McMaster en staatssecretaris Rex Tillerson en minister van Defensie James Mattis hebben samengesteld en hopen daarmee Trump te overtuigen dit te aanvaarden.

De gerapporteerde strategie houdt in dat de VS aan Iran zal toestaan dat de sjiitische proxies vrij spel hebben in Syrië en Irak, en om geen Amerikaanse troepen te hoeven weghalen uit de strijd tegen ISIS. Het verslag beweert dat Trumps hoogste nationale veiligheid adviseurs denken dat de door Iran bestuurde sjiitische milities een groot werk hebben gedaan door te vechten tegen ISIS.

En nogmaals, het verslag beweert ten onrechte dat Israël wil dat de VS zich blijft houden aan de nucleaire deal.

Het verslag van Reuters lijkt afkomstig te zijn van de ambtenaren die op z'n minst het plan steunen om het Pro-Iran beleid van Obama in Irak en Syrië te handhaven.

Wat de rest van de strategie betreft, draait het rond de Amerikaanse reacties op het intensiveren van de Iraanse agressie in de Golf. Met andere woorden, het Trump-team wil Iran zich laten uitrollen tot in de Levant, met het opofferen van Israël en Jordanië, en doen alsof Iran geen algemene strategie behoeft waarbij de hele regio is betrokken.

Alles tezamen genomen blijkt uit het Steinberg-verslag en uit het verslag van Reuters dat Trumps nationale veiligheidsteam, dat verdedigd wordt door McMaster, aan het Obama-beleid vasthoudt van afwijzing van het belang van het Bondgenootschap van de VS en Israël, terwijl ze Iran aan het pamperen zijn en het makkelijk maken om te komen tot een uitbreiding van macht en agressie in de Levant, en het de mogelijkheid geeft om door te gaan met een ontwikkeling van kernwapens.

Zoals het Steinberg-artikel opmerkte, nadat ik mijn Facebook-post schreef begin augustus, met daarin de beschuldigingen die geuit werden door leidende bronnen in het Witte Huis die beweren dat McMaster anti-Israël is, en dat de bondgenoten van McMaster een grote mediacampagne uitvoerden om deze beschuldigingen in diskrediet te brengen.

Deze twee verhalen geven aan, dat terwijl de pro-McMaster campagne voortging om onze kritiek tot zwijgen te brengen, de beschuldigingen die ik en anderen gemeld hebben, wel degelijk geldig zijn. Ze legden een echt probleem bloot met de strategische visie van de Trump-regering met alles wat in relatie staat met Iran en de bedreiging die ervan uitgaat naar de VS, evenals naar haar bondgenoten en de belangen in het Midden-Oosten.

Bron: McMaster is an enemy of the State of Israel -