Paus Franciscus versterkt de Palestijnse weigering om de vijandelijkheden met Israël te beëindigen

door Giulio Meotti - 19 januari 2017

Door het openen van een Palestijnse ambassade in deze kritieke periode van een steeds intensievere anti-Israël-vijandigheid, probeert de Paus de Palestijns-Arabische isolering van de Joodse staat te rechtvaardigen en door internationale druk onaanvaardbare omstandigheden op te dringen voor een overgave.

De activiteiten van Mahmoud Abbas in Rome begonnen op 14 januari met de formele opening van de Palestijnse ambassade in het Vaticaan.

De "Palestijnse president", nu in zijn twaalfde jaar van zijn termijn van vier jaar, had vervolgens een ontmoeting met paus Franciscus. Dat was voor de derde keer sinds het begin van zijn pontificaat vier jaar geleden. De spraakmakende bijeenkomst vond plaats terwijl de Palestijnen druk bezig zijn met het omzeilen van de vredesbesprekingen met Israël en met de internationalisering van het Israëlisch-Palestijnse conflict.

Een paar weken geleden veroordeelde de VN-Veiligheidsraad met Resolutie 2334 Israël vanwege de "nederzettingen"; en verzuimde het enig vergrijp te vermelden van de talloze Palestijnse steekpartijen en auto-rammings van Israëlische burgers. De Obama-regering, die de UN hinderlaag had gepland en georkestreerd, weigerde voor het eerst in veertig jaar het veto uit te spreken over de anti-Israël-resolutie, waardoor deze zou passeren.

Deze week, op 15 januari 2017, domineerde de "Palestijnse kwestie" de Franse "vredesconference" in Parijs. Door het openen van de Palestijnse ambassade in deze kritieke periode van een intensievere anti-Israël-vijandigheid, probeert de Paus de Palestijns-Arabische isolering van de Joodse staat te rechtvaardigen en door internationale druk onaanvaardbare omstandigheden op te dringen voor een overgave.

Het pausdom van paus Franciscus is helaas gekenmerkt door een lange lijst van anti-Israël gebaren, die niet dienstbaar zijn voor de zaak van de vrede, die hij beweert voor te staan.

Toen de Paus in 2014 Israël bezocht, werd hij gefotografeerd biddend bij een Israëlische veiligheidsbarrière, die slechts was opgericht om de golf van Palestijnse aanvallen met zelfmoordaanslagen te stoppen tegen de Israëlische burgers. De Paus stond voor een graffiti die de Palestijnen vergelijkt alsof ze onder de Joden zijn als onder de Nazi's. "Bethlehem lijkt op het Getto van Warschau", geeft de graffiti te lezen. Zo ja, dan ziet het er alleen zo uit op die manier, aangezien de de stad Bethlehem met een christelijke meerderheid in 1995 werd overgedragen aan de totale controle door de Palestijnse Autoriteit, waarna de meeste belegerde christenen zijn gevlucht als gevolg van een islamitische vervolging.

Helaas, Franciscus' preek, die hij gaf in Bethlehem, bevatte niet de taal van de vrede; het was gewoon een vermaning aan Israël: "Zijn we als Maria en Jozef, die Jezus verwelkomd hebben en Hem verzorgd hebben met de liefde van een vader en moeder? Of zijn we als Herodes, die Hem wilde elimineren?" Was Paus Franciscus, zoals Caroline Glick schreef, bezig de Israëli's onderuit te halen in een vergelijking met Herodes, terwijl het historisch gezien de Palestijnen zijn die zo hebben gehandeld als Herodes, aangezien zij de Joden willen elimineren?

Ook ontmoette de Paus de Palestijnse "vluchtelingen", alsof de oorlog van 1948 de bron van de conflicten was tussen de twee volkeren, in plaats van eeuwen waarin de moslims christenen en andere niet-moslims ontheemden van Perzië, het christelijke Byzantijnse Rijk, Noord-Afrika, Zuid-Spanje tot het grootste deel van Oost-Europa.

Paus Franciscus aanvaarde vervolgens een uitnodiging voor een bezoek - samen met Muhammad Ahmad Hussein, de Grand Mufti van Jeruzalem - aan de Tempelberg, de heiligste plaats voor het Jodendom en ook de derde heiligste plaats in de islam, na Mekka en Medina. Maar dit is dezelfde Palestijnse moefti die het terrorisme rechtvaardigde tegen de Israëli's door te zeggen, onder andere in opruiende verklaringen, dat "het uur van de opstanding niet zal komen totdat jullie de Joden bevechten."

Een jaar vóór zijn bezoek aan de regio begroette paus Franciscus de katholieke gelovigen bij een algemene publieke samenkomst in Rome, en zei:

"Ik vraag u om te bidden voor de vrede in het Midden-Oosten: in Syrië, in Irak, in Egypte, Libanon en in het Heilige Land, waar de Vredevorst is geboren".

Was het zo moeilijk voor het hoofd van de Katholieke kerk om het woord "Israël" te gebruiken in plaats van het "Heilige Land"?

Eerder, toen hij de schrijn van St. Franciscus in Assisi bezocht, zei de paus:

"Laten we luisteren naar de schreeuw van al degenen die wenen, die lijden en die sterven vanwege geweld, terrorisme of oorlog, in het Heilige Land, zo dierbaar voor Sint Franciscus, in Syrië, in het Midden-Oosten en overal in de wereld."

Nogmaals, de paus weigerde de Israëlische Joden te vermelden als onder de slachtoffers van het terrorisme.

In de dagen vóór de lancering van een verwoestende "derde Intifada" tegen de Israëlische burgers, noemde de paus Mahmoud Abbas een "engel van vrede". Echt? Een engel van vrede? Volgens Shmuely Boteach "heeft Abbas zijn leven doorgebracht met het vermoorden van Joden" - door de financiering van de terreuraanval van München in 1972, door de oproepen tegen de Joden en door de Palestijnse terroristen te verheerlijken. De paus prees een corrupte voorstander van terroristen, een beul die elk democratisch proces in de Westelijke Jordaanoever heeft afgeschaft.

In mei 2015, op "Naqba Day" ("catastrofale dag") - ter herdenking van de dag van de geboorte van Israël, toen vijf Arabische landen een oorlog tegen Israël lanceerden, maar de oorlog verloren - gaf paus Franciscus de Palestijnen een nieuwe symbolische overwinning door het ondertekenen van dit Verdrag dat formeel de "Staat Palestina" erkend.

Paus Franciscus heeft tijdens deze vier jaar voortdurend aanzienlijke belemmeringen opgeworpen op de weg naar vrede tussen de Israëliërs en Palestijnen - een vrede op basis van dialoog, wederzijds respect en een einde van het conflict. In plaats daarvan heeft deze vermeende man van vrede, Abbas, zijn weigering versterkt om te onderhandelen met de Joden - "de oudere broer van de christenen", zo genoemd door Paus Johannes Paulus II - en de vijandelijkheden met hen te beëindigen. Als dit zijn visie is op Caritas, wat een tragische schande is dat.

Giulio Meotti, cultureel redacteur voor Il Foglio, is een Italiaanse journalist en auteur.

© 2016 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.

Bron: Pope Francis Strengthens Palestinian Refusal to End Hostilities with Israel