Artikel

Het westen onderwerpt zich aan de blasfemiewetten. Denemarken, bijvoorbeeld, heeft blijkbaar besloten dat het nu tijd is om zich te beroepen op een stoffige, oude godslasteringswet. Denemarken heeft nog steeds een bepaling in het wetboek tegen godslastering, maar tot nu toe is die slechts drie keer gebruikt. De laatste keer was bijna een halve eeuw geleden, in 1971. De procureur-generaal van Denemarken heeft echter gewoon een man vervolgd voor het verbranden van een Quran.

In het Westen is godslastering als een strafbaar feit al eeuwenlang in het algemeen beschouwd als een overblijfsel uit het verleden. In een grotendeels goddeloze samenleving nemen maar weinig mensen aanstoot aan godslasterlijke opmerkingen of handelingen. Christenen zullen zich niet op vermeende godslasteraars storten met geweren en messen, en uitgevers maakten zich geen zorgen over het "beledigen" van christenen.

In 1997, toen de openbare Deense radiodienst een kunstenaar financierde om een Bijbel te verbranden, en dat op de nationale televisie heeft uitgezonden, werd niemand aangeklaagd, hoewel er klachten waren en de openbare aanklager het geval heeft onderzocht.

Nu echter zal Deense man worden vervolgd. Hij verbrandde zijn eigen Quran, in zijn eigen tuin, en heeft er vervolgens een video van geplaatst in een openbare Facebookgroep, die heet "Ja voor vrijheid, nee tegen de islam," met als de begeleidende tekst: "Overtuig uw buurman, het stinkt als het brandt." De Procureur-generaal Jan Reckendorff verklaarde:

"Het is de mening van de aanklager, dat de omstandigheden van het verbranden van heilige boeken, zoals de Bijbel en de Koran, impliceren dat het in sommige gevallen een schending in godslastering kan zijn, welke overeenkomt met openbare spot of minachting tegen een godsdienst. Het is onze mening dat de omstandigheden van dit geval vereisen dat het voor de rechtbank moet komen om in de gelegenheid te zijn hierover een standpunt te verkrijgen."

De procureur-generaal zal hier de vermelding van de Bijbel alleen uit beleefdheid gedaan hebben. Immers, er is nog niemand vervolgd voor het verbranden van de Bijbel in Denemarken, zelfs niet als het verbranden op de nationale televisie werd vertoond en als voldoende aanvallend. De Koran is duidelijk een heel andere zaak.

Het besluit heeft geleid tot een nieuw debat over de afschaffing van de bepaling over godslastering in Denemarken - een probleem dat regelmatig opduikt.

In Noorwegen werd de voorziening tegen godslastering in 2005 afgeschaft. Bij een opiniepeiling die werd uitgevoerd in januari bleek dat 41% van de Noorse moslims gelooft dat godslastering moet worden bestraft, en 7% is van mening dat de straf voor godslastering overal de doodstraf zou moeten zijn.

In Groot-Brittannië is ten minste één man vervolgd en veroordeeld voor het verbranden van de Koran (in 2011) en verscheidene zijn er gearresteerd in 2010 en 2014 .

De handhaving van bepalingen van godslastering, die naar voren komt in het grotendeels postchristelijke Europa, brengt ons terug naar de Middeleeuwen toen godslastering woest vervolgd werd door de kerk. Is dat echt een tijdperk waar de moderne Europese samenleving naar moet streven, na eeuwen van gevechten om vrijheid van meningsuiting?

In Canada hebben ondertussen anti-islamofobie-moties gepoogd om te komen tot het geleidelijk aan verbieden van alle kritiek op de islam - en enkele islamitische blasfemie-wetten - zijn al gepasseerd. Het provinciale Parlement van Ontario heeft met eenparigheid van stemmen een anti-islamofobie motie aangenomen in februari. In de motie zegt de wetgever "tegen alle vormen van haat, vijandschap, vooroordelen, racisme en intolerantie in te gaan; in het berispen van de... groeiende stroom van anti-moslimretoriek en gevoelens," en "het veroordelen van alle vormen van islamofobie." Onnodig te zeggen, dat er geen dergelijke bewegingen werden geïntroduceerd ter bescherming van het Jodendom of christendom.

In oktober 2016 heeft het Canadese nationale Parlement met eenparigheid van stemmen een anti-islamofobie-motie aangenomen, die het resultaat is van een petitie die gestart is door Samer Majzoub, die is aangesloten bij de Moslimbroederschap, en voorzitter is van het Canadese Moslim Forum. Op dat moment wist niemand wat veroordeeld werd: kritiek van de islam? Kritiek op moslims? Bespreken of ISIS een echte manifestatie is van de islam? Niemand wist het, zoals niemand de moeite nam om het te definiëren.

Echter, het ontbreken van een definitie heeft Iqra Khalid niet gestopt, een liberaal parlementslid van de regeringspartij, om een nieuwe motie in te voeren direct na de vorige, Motie M-103, in het Canadese Parlement. De resolutie vraagt dat "islamofobie" niet alleen zal worden veroordeeld, maar dat de regering een uitgebreide aanpak zal ontwikkelen ter terugdringing of eliminering van islamofobie. De motie biedt nog steeds geen enkele definitie of statistiek ter ondersteuning van zijn bewering dat "islamofobie" een probleem zou zijn in Canada. Echter, het moet nauwelijks een schok zijn voor iedereen dat de eerste motie ter veroordeling van islamofobie zo snel werd opgevolgd door een nieuwe motie met de eis van concrete overheidsmaatregelen. Nadat de eerste motie unaniem werd aangenomen, had de man die het oorspronkelijke verzoekschrift initieerde, Samer Majzoub, dit te zeggen in een interview met het Canadese Moslim Forum:

"Nu islamofobie is veroordeeld, is dit niet het einde, maar veeleer het begin... We moeten blijven werken, zowel politiek, sociaal en in de pers. Ze zijn geneigd te twijfelen aan het bestaan van islamofobie, maar nu hebben we dat niet meer te vrezen; alle blokken en politieke figuren in de vertegenwoordiging in Canada's hoogste wetgevende macht, hebben erover uitgesproken dat dit bestaat. We moeten de beleidsmakers zover krijgen om er iets aan te doen, vooral als het gaat om de liberalen, die een duidelijke openheid hebben getoond ten aanzien van moslims en alle etnische groeperingen... Ieder van ons moet hard werken in onze vreedzame en humanitaire en sociale strijd, zodat de veroordeling wordt gevolgd door een alomvattend beleid."

Wil het westen echt idealistisch veranderen en weer terug naar de Inquisitie van de Middeleeuwen?

Het westen onderwerpt aan blasfemie-wetten