Dit is het moment voor een Israëlische overwinning

door Daniel Pipes | 31 december 2016

Het door de VS gesponsorde Israëlisch-Palestijnse "vredesproces" begon in december 1988, toen de leider van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie, Yasir Arafat, de Amerikaanse voorwaarden kreeg en de "VN-resoluties 242 en 338 accepteerde en Israels recht van bestaan erkende en afzag van terrorisme" (eigenlijk, gezien Arafats sterk geaccentueerde Engels, klonk het alsof hij "afstand had gedaan van toerisme").

Dat vredesproces kwam knarsend tot stilstand in december 2016, toen de VN-Veiligheidsraad Resolutie 2334 aannam. Khaled Abu Toameh, misschien wel de best geïnformeerde analist van de Palestijnse politiek, interpreteerde de resolutie als aan de Palestijnen te vertellen: "Vergeet de onderhandelingen met Israël. Oefen gewoon druk uit op de internationale gemeenschap om Israël te dwingen te voldoen aan de resolutie en alles over te leveren waar u om u vraagt."

Zo 28 jaar van frustratie en futiliteiten galmden in een norse afsluiting, en de tijd is nu gekomen om te vragen: "Wat komt er daarna?"

Ik stel voor: een Israëlische overwinning en een Palestijnse nederlaag. Dat wil zeggen, Washington moet de Israëli's aanmoedigen om stappen te nemen die Mahmoud Abbas, Khaled Mashal Saed Erekat, Hanan Ashrawi en de rest van die bemanning doen beseffen dat de koets op zijn kant ligt, en dat het niet uitmaakt hoeveel VN-resoluties er passeren, hun foute droom om de Joodse staat te elimineren ter ziele is, en dat Israël permanent is, en sterk en taai. Nadat de leiding deze realiteit erkent, zal de Palestijnse bevolking in het algemeen volgen, wat er eventueel toe kan leiden dat andere Arabische en islamitische staten, tot een oplossing van het conflict komen. Palestijnen gaan dan eindelijk profiteren van de vrijlating uit een cultus van dood, en in plaats daarvan gaan ze zich concentreren op het opbouwen van hun eigen beleid, maatschappij, economie en cultuur.

Terwijl het Midden-Oosten-beleid van de inkomende Trump-regering nog duister blijft, heeft President-elect Trump zelf zich luidruchtig tegen de resolutie 2334 verzet. Men heeft gesignaleerd (bijvoorbeeld door zijn keuze van David M. Friedman als ambassadeur in Israël) dat hij openstaat voor een dramatisch nieuwe aanpak van het conflict, een die veel gunstiger is voor Israël dan van Barack Obama. Met zijn levenslange lijst van aanhoudende overwinning ("We zullen zo veel te winnen hebben als ik gekozen ben, dat winnen u kan gaan vervelen"), zal Trump waarschijnlijk een benadering gaan uitvoeren, zodat onze kant gaat winnen en de andere kant verliezen.

Overwinning past ook bij de huidige sfeer waarin Israëls premier Binyamin Netanyahu zit. Hij is niet alleen woedend vanwege het opgegeven worden in de Verenigde Naties, hij heeft een ambitieuze visie voor Israël die van mondiaal belang is. Verder werd hij onlangs gefotografeerd toen hij het boek van de historicus John David Lewis bij zich droeg: Niets minder dan overwinning. Beslissende oorlogen en de lessen van de geschiedenis (Princeton University Press, 2010). Dit laat dus zien die hij expliciet denkt in termen van overwinning in een oorlog. Lewis geeft in zijn boek zes van zulke studies, en sluit elk van hen af met: "Het tij van de oorlog draaide toen één kant de nederlaag geproefd had en haar wil om door te gaan ineenstortte, in plaats van te volharden."

Tot slot, het juiste moment is er gezien de termen van de grotere tendensen in de regionale politiek. Dat de Obama-regering een feitelijk bondgenoot werd van de Islamitische Republiek Iran, maakte de Soennitische Arabische Staten bang, Saoedi-Arabië als eerste, wat hen veel realistischer maakte dan ooit tevoren. Zij hebben Israël nodig, voor de eerste keer, want de kwestie "Palestina" heeft nogal van haar waarde verloren, evenals de Arabische denkbeelden over Israël als de aartsvijand, wat een ongekende flexibiliteit mogelijk maakte.

Deze vier redenen - Veiligheidsraad-resolutie 2334, Trump, Netanyahu en Iran - dit is het juiste moment om het nieuwe jaar in te gaan met een nieuwe regering en met een vernieuwd Midden-Oostenbeleid, met het streven om de Palestijnen de "smaak van een nederlaag te geven".

Daniel Pipes (@DanielPipes) is de Voorzitter van het Midden-Oosten-Forum

Bron: This Is the Moment for an Israeli Victory :: Daniel Pipes