EUROPA'S OORLOG TEGEN DE JOODSE STAAT

Door Caroline B. Glick - 11 december 2017

Zondag en maandag bezocht de Israëlische Premier Netanyahu Parijs en Brussel voor een confrontatie met de leiders van Europa en hij daagde hun vijandige houding naar Israël uit.

Europa is het epicentrum van de politieke oorlog tegen Israël. Europa bevecht Israël op de straten van Europa. Europa bevecht Israël in de wandelgangen van de macht in Brussel, evenals in de andere westerse hoofdsteden van Europa, en in de VN. Europa bevecht Israël in Israël zelf.

Europa's oorlog tegen Israël is een passief-agressieve campagne, die wordt gevochten en gelijktijdig ontkend. Maar in de afgelopen jaren is het masker steeds verder afgezakt.

In de dagen die verstreken sinds de Amerikaanse President Donald Trump zijn dramatische aankondiging deed dat de VS Jeruzalem erkent als de hoofdstad van Israël en begon met concrete stappen om de ambassade naar deze stad te verplaatsen, is het onmogelijk geworden om Europa's oorlog tegen Israël nog langer te ontkennen of te negeren. Europa's antwoord op de aankondiging van Trump is extreem, gewelddadig, en meer uitgesproken geweest dan de reactie van de Arabische wereld.

De door de EU gefinancierde Palestijnse Autoriteit reageerde op Trumps stap door zijn onderdanen aan te sporen tot rellen en aanvallen op Israëliërs.

Zondag gaf Yassin Abu el-Qura gehoor aan zijn oproep. Qura stak toen de jood Asher Elmalich in het hart zodat deze kritisch gewond raakte. Elmalich was bewaker bij het centrale busstation van Jeruzalem.

Volgens Kanaal 2 maakt Qura deel uit van een prominente familie van Fatah-leden die nauwe banden heeft met de PA en de EU - en ook van de door de VS gefinancierde en opgeleide veiligheidstroepen. Zijn vader is de bevelhebber van een van de veiligheidsafdelingen in Salfit in Samaria. Twee van zijn broers zijn ook PA-veiligheidsagenten.

Rond dezelfde tijd dat Qura bezig was met het neersteken van Elmalich, kondigde de Britse regering aan dat het de PA 20 miljoen pond aanvullende budgettaire middelen zal geven.

Qura's aanval was opmerkelijk, omdat deze plaatsvond tegen de achtergrond van een gebrek aan deelname aan protesten georganiseerd door de PA. Zoals de voormalig Midden-Oosten bemiddelaar van de VS, Aaron David Miller, zondag twitterde: "De lage opkomst bij deze demonstraties, evenals de lage opkomst bij anti-Amerikaanse en anti-Israël demonstraties in de Arabische wereld, is een indicatie van hoeveel de regio veranderde [in het recente jaar] en ook van het verlies van centraliteit van de Palestijnse kwestie. De Palestijnse straat is uitgeput; de Arabische straat is verdwenen."

Maar terwijl de Arabische straat onverschillig was over de Trumps verklaring, werd de Europese straat razend. Duizenden demonstranten verenigden zich in Londen, Parijs, Berlijn en Stockholm. Ze verbrandden Israëlische vlaggen, en riepen op tot de vernietiging van Israël en moord op Joden.

Fysieke aanvallen op Joden zijn een integraal onderdeel van de anti-Trumprellen in Europa. Zaterdagavond gooide een groep van 20 relschoppers vuurbommen naar een synagoge in Göteborg in Zweden waar joodse kinderen een feestje hielden. Vrijdag viel een man gekleed met een keffiyeh een joods restaurant in Amsterdam aan met een knuppel en schreeuwde Allahu Akbar.

Europese officials hebben geweigerd om deze aanvallen haatmisdrijven te noemen. Aangezien zij het aanvallen van Joden, in naam van haat tegen Israël, zien als volledig gerechtvaardigd.

Bijvoorbeeld, zoals Benjamin Weinthal van The Jerusalem Post meldde in januari: een Duitse regionale rechtbank heeft bevonden dat daders die een brandbom gooiden naar een synagoge in Wuppertal in 2014 geen haat misdrijf hadden begaan. In plaats daarvan besliste het Hof dat de Duitse daders van Arabische vuurbommen tegen de synagoge het gevolg was van hun legitieme bezorgdheid over de militaire operaties van Israël tegen de Hamas-terroristen in de Operatie Protective Edge.

Vervolgens kregen ze allemaal voorwaardelijke gevangenisstraffen.

En als we overwegen dat de Europeanen weigeren om antisemitische aanslagen, gelanceerd in naam van de afwijzing van Israël, te veroordelen, dan zijn ze wel heel snel om Trump te veroordelen voor het aanvaarden van Israëls recht op zijn hoofdstad. Iedereen die iets betekent, met inbegrip van de Hoge Commissaris van de EU op Buitenlandse Zaken, Federica Mogherini, de Franse President Emmanuel Macron, de Britse premier Theresa May en de Duitse bondskanselier Angela Merkel verweten Trump dat hij de werkelijkheid erkende. Zij zeiden dat hij de vooruitzichten op vrede "bedreigde" en dreigde om de regio in "nog donkerder tijden te werpen".

Dan zijn er ook de anti-Israëlische campagnes die de EU en haar lidstaten tegen Israël en ook in Israël uitvoeren. In de nasleep van Trumps verklaring over Jeruzalem op woensdag 6 december voerden Israëlische Arabieren gewelddadige rellen uit in Wadi Ara, en dwongen de sluiting af van delen van Snelweg 65 die Tiberias met centraal Israël verbindt. Een Israëlische meisje werd in het ziekenhuis opgenomen nadat zij gewond raakte door rotsen die naar de passagiers gegooid werden in de bus waarin zij zaterdagavond reisde. Een fotograaf van Yediot Aharonot werd aangevallen en zijn motorfiets is vernield, terwijl hij probeerde om de rellen te verslaan.

De EU heeft tientallen miljoenen dollars jaren geïnvesteerd voor de radicalisering van de Israëlische Arabische gemeenschap in de afgelopen jaren. Organisaties als Adalah Baldana, Massowa, Zohrot en de Negev Coëxistentie Forum werden geïndoctrineerd. Ze drongen er bij de Israëlische Arabieren op aan om hun Israëlische identiteit op te geven, zich als Palestijnen te beschouwen en het bestaansrecht van Israël af te wijzen.

Uit enquêtegegevens blijkt dat een grote en groeiende meerderheid van de Israëlische Arabieren willen integreren in de bredere Israëlische samenleving. Maar toch zijn met de effectieve en onbeperkte financiering uit Europese regeringen de radicale krachten die het land terug willen binnen de Israëlische Arabische gemeenschap, erin geslaagd hun tegenstanders in stilte te intimideren en hun leden aan te zetten om Israël te verwerpen.

Dit brengt ons vervolgens naar de rol van de EU bij de ondermijning van de Israëlische politiek meer in het algemeen. Voor de afgelopen paar maanden heeft de linkse politieke strateeg en zelfbenoemde anti-corruptie drakendoder Eldad Yaniv het voortouw genomen in een politieke campagne om te eisen dat premier Benjamin Netanyahu zou worden aangeklaagd.

Yanivs campagne gaf demonstraties tegen Netanyahu die door de erin betrokken media wijd en zijd werd verslagen.

Netanyahu's aanhangers hebben er herhaaldelijk op gewezen dat de slogans en de borden in deze demonstraties minder aandacht besteden aan het oproepen van Netanyahu om in staat van beschuldiging te worden gesteld dan aan het oproepen tot omverwerping. Dat wil zeggen, wat Netanyahu's aanhangers beweren is dat wat Yaniv doet, het publiek manipuleren door ongefundeerde beschuldigingen van corruptie te gebruiken om de publieke steun voor de regering te verminderen ten dienste van radicaal links.

Afgelopen zaterdag in een demonstratie in Tel Aviv, droeg men deze beschuldigingen uit. Opvallend was een gigantische, helder verlicht bord getoond dat te lezen gaf: "BDS". Radicale demonstranten roepen op om Israël te vernietigen en hebben gezworen om nooit het "Zionisme" te verdedigen.

Volgens een onderzoeksrapport over de demonstratie dat maandag werd gepubliceerd in Israël Hayom, zitten er grote geldschieters en organisaties achter de demonstraties, zoals "One Voice", een in de VS ingeschreven NGO die financiële steun ontvangt van de EU en van de 'Britse Moslim Organisatie' en van 'Labor Vrienden van Palestina'. Andere groepen ontvangen ook geld van de EU-regeringen en van door de overheid gefinancierde NGO's. Met andere woorden, volgens het verslag financiert de EU deze Israëlische groepen, die er openlijk aan werken om de democratisch verkozen Israëlische regering omver te werpen.

Op zondag en maandag bezocht Netanyahu Parijs en Brussel in een confrontatie met de leiders van Europa en daagde hij hun vijandigheid naar Israël uit. Hij vertelde zijn Europese gastheren dat hun verzet tegen Trumps erkenning van de realiteit met betrekking tot Jeruzalem onhoudbaar was. Integendeel, verre van nadelige gevolgen voor de zaak van de vrede, zal Trumps erkenning van Jeruzalem als Israëls hoofdstad, deze bevorderen. Immers, zo betoogde hij, er is geen manier waarop duurzame vrede kan worden gebaseerd in de verwerping van de realiteit.

De lauwe reacties die Netanyahu ontving van Mogherini en Macron hebben duidelijk gemaakt, dat de Europeanen achter de strijd tegen Israël blijven staan, en niet voornemens zijn om de realiteit op hun weg toe te laten.

Ze voeren hun politieke oorlog om Israël internationaal te delegitimiseren, zelfs ten koste van hun eigen plaatselijke joodse gemeenschap. Ze ondermijnen de Israëlische regering in eigen land om vrede te bevorderen. Zij doen dat omdat zij denken dat hun belangen worden gediend door oorlog te voeren tegen Israël.

Vooraf aan Netanyahu's reis naar Europa en het bezoek van Vice President van de VS, Mike Pence, aan Israël later deze week, heeft de PA aangekondigd dat haar leiders Pence zouden boycotten als vergelding voor Trumps erkenning van Jeruzalem. De Palestijnse concept – dat ondersteund wordt door hun Israëlische uiterst linkse flank supporters – is dat de EU de VS als bemiddelaar moet vervangen.

Tijdens zijn ontmoeting zondag met Netanyahu verwierp Macron die suggesties. En dat is logisch. Want zelfs als hij de Amerikanen zou willen verdringen, is er geen kans dat hij slagen zou. Israël zal nooit toestaan dat de Europeanen gaan bemiddelen, om het even wat. Hun oorlog tegen Israël, zowel internationaal als binnen Israël zelf, heeft één duidelijk resultaat bereikt: de Europeanen hebben de Israëli's ervan overtuigd om hen niet te vertrouwen, om hen niet te bewonderen, en om hen niet te beschouwen als vrienden.

Bron: Our World:Europe’s war against the Jewish state - Opinion - Jerusalem Post