Wie is hier de echte eigenaar?

Raed Salah weet dat aan Israël toestaan dat moslims worden gecontroleerd voordat ze de Berg oplopen, betekent dat de Joden de eigenaren zijn.

door Dr. Mordechai Kedar - 25 juli 2017

Tijdens een van de vorige rondes van islamitische geweld in Jeruzalem, verklaarde Sheikh Ichrima Zabri, toen moefti van Jeruzalem en Palestijn: "Wij zijn hier de eigenaren!"

Hij verwees daarbij naar de Tempelberg.

Die verklaring vat nauwkeurig het moslimprobleem samen betreffende alles in Jeruzalem en met name op de Tempelberg. Opgemerkt moet worden dat dit hier de aanvaarde, niet-extremistische islamitische benadering is. Moslims geloven dat de islam, en niet het jodendom, eigenaar is van Jeruzalem en de Tempelberg.

Dit is wat er achter de moslimweigering zit om door door de poorten met de metaaldetectoren te lopen, die waren geplaatst door de politie bij de Tempelberg-ingangen. Als Israël kan eisen de moslims te controleren, samen met ieder ander die de berg oploopt, zou dat bewijzen dat Israël en de Joden de eigenaren zijn. Moslims zijn niet in staat om dit te aanvaarden - ze geloven dat het Jodendom een "valse religie" (Din Bat'l) is en dat alleen de islam de "ware godsdienst" (Din Chak) is. Joden kunnen alleen leven onder een islamitische bescherming als "dhimmi's", met beperkte rechten, zeker niet met inbegrip van het hebben van een leger en politie met de bevoegdheid om de moslims te vertellen wat te doen.

Islam ontstond om het jodendom en alles dat ooit aan de Joden toebehoorde te ontnemen. Dat is hoe het Land van Israël "Palestina" werd, en de Tempelberg omgezet in de "Al Aqsa-moskee", en de Patriarch Abraham de eerste moslim werd en van Koning Salomo wordt gezegd dat hij een moskee in Jeruzalem zou hebben gebouwd. Joodse aanwezigheid en activiteit in Jeruzalem en op de Tempelberg wordt gezien als jodendom dat terugkeert naar de status van een levende en ademende godsdienst. Moslims die de theologische uitdaging beseffen zijn niet in staat om dit te aanvaarden.

De enige manier waarop de islam met de Israëlische soevereiniteit kan leven is door te erkennen dat Israël nu sterk en onoverwinnelijk is, zodat elke poging om het te overwinnen zeker zal eindigen in de nederlaag. Deze erkenning kan ertoe leiden dat de moslims instemmen met een tijdelijke wapenstilstand met Israël (Salaam in Arabisch). Die zal duren zolang Israël nog sterk, gevaarlijk en onoverwinnelijk is. De mogelijkheid van een permanente vrede met de Joden in Europese stijl bestaat niet in het Midden-Oosten, wat betekent dat alleen macht en een bereidheid om die te gebruiken Israël een tijdelijke vrede zal geven die eeuwig zal zijn - dat wil zeggen, als Israëls onoverwinnelijkheid voor eeuwig is.

Daarom moet Israël tegen de moslims zeggen, en bij voorkeur in het Arabisch: "De staat Israël is soeverein in heel het grondgebied van Jeruzalem en het accepteert geen dictaat van welke persoon, staat, organisatie, of groep op het gebied van veiligheid die volledig afhankelijk is van haar besluit. De aanval van afgelopen vrijdag vond plaats. Daarbij werden twee grenspolitieagenten vermoord. Het bleek dat moet worden voorkomen dat wapens op de Tempelberg worden gebruikt, en de enige manier om dit te waarborgen is door middel van technologie, net als bij de kantoren van de National Insurance Institute (waar de moslims heengaan voor het ontvangen van kinderbijslag, ouderdomspensioenen, nabestaanden- en werkloosheiduitkering, en dan metaaldetectoren passeren.) Iedereen die weigert de detectoren te passeren of weigert te worden gecontroleerd door andere methoden, met alle respect, gaat buiten de Tempelberg blijven."

Sheikh Raad Salah en de Druzen

De huidige golf van geweld begon toen twee Druzen-politieagenten werden vermoord in Jeruzalem door drie moslims van Umm el Fahm afgelopen vrijdag. De meeste Druzen-mannen dienen in het IDF en bij de grenspolitie, waardoor ze door moslims gezien worden als leden van een ketterse religie. De Druzen zijn zich volledig bewust van wat er zou gebeuren aan de verbinding tussen hun hoofd en hun schouders als extremistische moslims ooit de controle over hen krijgen. Wat er is gebeurd met de Druzen in Syrië is bewijs genoeg. Als gevolg van de moord op de politieagenten waren er een paar aanvallen op moslims, gepleegd door Druzen, en de spanning was voelbaar in de dorpen waar de bevolking gemengd is, en die bestaan uit zowel de moslim- als Druzen-bewoners.

Sheikh Raad Salah, hoofd van de nu-illegale noordelijke tak van de islamitische beweging, woont in Umm el Fahm, de woonplaats van de moordenaars. Hij spant sterk zich in om te proberen de relatie te schaden tussen de Druzen en de staat Israël, in de hoop de Druzen te overtuigen het leger en de grenspolitie te verlaten en in plaats daarvan lid te worden van de anti-Israël moslims.

Vorige week leidden de moorden hem ertoe een brief te schrijven aan de Druzen-gemeenschap, hier afgedrukt met mijn opmerkingen hieronder.

De Sheikh richtte zich tot de Druzen-gemeenschap met de gerespecteerde titel "Bnei Maarof" - mensen van liefdevolle vriendelijkheid – en niet met de titel waarmee ze zichzelf beschrijven "Avna al Tawhid" – de unieke mensen - die hen een legitimiteit in de religieuze islamitische wereld zou verlenen.

Sheikh Raad schrijft:

"Wij wensen u (de Druzen) en ons (de moslims) de mogelijkheid om te leven als een samenleving gebaseerd op het pure Arabisme in het gevoel van een verbondenheid met het echte Palestina. We willen beiden opbouwen, voor de bestwil van onze kinderen en kleinkinderen, een gezamenlijke huidige en toekomstige toekomst die het land zal bewaken, en onze huizen en de heilige plaatsen voor ons, en zal leiden tot een ontwikkeling, geluk en beleefdheid voor iedere familie. Wij willen vanuit ons beiden oproepen tot sociale vreedzame betrekkingen en positieve interpersoonlijke communicatie en interactie, vrij van blindheid en zinloos aanzetten tot een meedogenloze strijd tussen broeders.

"In mijn boeken 'Het dagboek van een gevangene', 'Leven in eenzaamheid', en 'Doelgerichte vervolging', waarin ik benadrukte dat we moeten bouwen aan een wederzijdse toekomst voor ons, en poneren dat u deel uitmaakt van de samenleving die ons samenbrengt, onderdeel van het dagelijks leven van de (Israëlische Arabische) maatschappij die zich uitstrekt van Galilea en de Carmel als de driehoek, de Negev en kustplaatsen (b.v. Jaffa, Haifa, Lydda, Ramle). Wij willen niet dat iemand is als een stuk hout opgestookt in het vuur van de bezetting in de Westelijke Jordaanoever of de prachtige Gazastrook (onder Hamasbestuur), de heilige stad Jeruzalem en de al-Aqsa of elke andere plaats.

"De realiteit in ons leven is het Israëlische racisme, vervolging en discriminatie van ons (de moslims) en u (de Druzen) in gelijke mate. Zo laat dan niet de Israëlische bezetting tussen ons komen.

"Onze taal, het Arabisch, is hetzelfde, onze waarden en die van u zijn gebaseerd op een eervol moreel gedrag, ons dagelijks leven verbindt ons in Shfaram, Rama, Babu Snan, Maghar, Horfesh, Albukiah en andere plaatsen. Dit is de basis die we moeten behouden, terwijl (uw) verbinding met de Israëlische bezetting (van 1948) de uitzondering is. We mogen niet toestaan dat de uitzondering de natuurlijke manier wordt waarop dingen die gebeuren ons zullen overweldigen.

"Ik weet zeker, dat als u kijkt naar Sultan Pasha al-Atrash (deze Sultan was een leider van de Druzen in het zuiden van Syrië die in opstand kwam tegen de Franse bezetting in 1925), u een verlangen vinden zult dat precies dezelfde zaak is die ik nu zeg. Ik weet zeker dat als u de memoires leest met de beschrijving van onze relatie op verschillende tijdstippen tijdens de afgelopen decennia, dat u zich zult realiseren dat ze ook tot hetzelfde oproepen.

"Dan kom ik bij mezelf, de "Bnai Maarof" en alle sectoren in onze samenleving "binnen Palestina" (term die verwijst naar 1948 Israël), met alle religieuze en politieke verschillen tussen hen, ga het gesprek aan, om vergaderingen te organiseren, zodat deze oproep de basis kan zijn voor een realistisch plan voor de rest van ons leven."

Zo las Sheik Raed zijn brief voor.

Hij is blijkbaar afhankelijk van de korte herinneringen van de Druzen, die het Palestijnse verhaal hebben overgenomen in de afgelopen jaren. Zijn probleem is dat de meesten van de Gemeenschap zich ook goed de houding van de moslims herinneren richting de Druzengemeenschap in een 1000 jaar lange geschiedenis. Ze weten precies wat er zal gebeuren met die Gemeenschap als die wordt gedwongen om te leven onder de genade van een islamitische heerser als Raed Salah.

Interessant is dat Raed Salah ook de geschiedenis overhoop gooit betreffende zijn eigen doelen: Sultan Pasha al-Atrash leidde de opstand van de Druzen in 1925 tegen de Fransen, zodat zij [de Fransen] niet de Druzen-gemeenschap met Syrië zouden verbinden, omdat hij bang was, en terecht, voor de verschrikkelijke behandeling van de Druzen door de moslims, en hij wilde daarom een Druzen-autonomie behouden, zoals het was geweest onder de Osmaanse overheersing. Maar vandaag denkt Raed Salah dat hij de naam al-Atrash kan gebruiken om de Druzen te overtuigen zich te identificeren met de moslims.

Er is een Arabisch gezegde: "Een leugenaar moet een goed geheugen hebben."

En ik zou graag een antwoord willen hebben op deze vraag: Nadat de (islamitische) beweging van Raed Salah werd verboden, hoe komt het dat hij het recht heeft tot het verspreiden van zijn publieke laster? Waarom heeft de staat Israël hem niet verhinderd in het vrij verspreiden van ophitsing? In de huidige situatie is er geen ander alternatief dan beperkingen opleggen aan de mobiliteit van degenen die ophitsen zoals Salah dat doet. De Israëlische wet staat toe dat deze beperking worden opgelegd.

Democratie en vrijheid van meningsuiting mag niet gelden ter bescherming van degenen die de democratie willen ondermijnen, een beginsel dat reeds is goedgekeurd door het Hooggerechtshof in zijn arrest in de zaak Al-Ard, 50 jaar geleden (Al-Ard was een anti-Israël Arabische NGO die werd verboden in 1964). Israël moet een ondubbelzinnige boodschap overbrengen aan de interne vijanden die uit zijn op vernietiging, en de staat Israël mag hen niet toestaan om zich te verbergen achter de democratie om die van binnenuit te vernietigen. Democratie is geen zelfmoord-overeenkomst.

Geschreven in het Hebreeuws voor Arutz Sheva, vertaald in het Engels door Rochel Sylvetsky, Senior Consultant en opiniestuk redacteur van Arutz Sheva Engelse site.

Bron: Who is the real owner here? - Israel National News