Artikel

Nimrod was van de tweede generatie na de zondvloed. Zijn vader was Cush, de zoon van Ham, de zoon van Noach.

In de Sumerische geschiedenis na de zondvloed was de tweede koning van Uruk met de naam Enmerkar, een zoon van Mesh-ki-ang-gasher.

Enmerkar is een samengesteld woord. Het voorvoegsel betekent namelijk "heer"; en het achtervoegsel kar is Sumerisch voor "jager". Dus Enmerkar was Enmer de Jager. Klinkt dat bekend?

En Cusj verwekte Nimrod; die begon een geweldenaar op de aarde te worden.

Hij was een geweldig jager voor het aangezicht van de HEERE; daarom wordt gezegd: Als Nimrod, een geweldig jager voor het aangezicht van de HEERE.

Genesis 10:8-9 (HSV)

De Hebreeën, doen graag wat met taal en transformeerden Enmer — de medeklinkers N-M-R (Vergeet niet, geen klinkers in oud Hebreeuws) — in Nimrod, waardoor het klinkt als marad, het Hebreeuwse woord voor "rebel".

Begrijp verder dit: Een episch gedicht van ongeveer 2000 v. Chr. genaamd Enmerkar en de heer van Aratta bevatte de basisgegevens van het verhaal van de Toren van Babel.

We weten niet precies waar Aratta lag, maar de schattingen variëren van Noord-Iran tot aan Armenië. (Dat zou interessant zijn. Niet alleen ligt Armenië in de buurt van het centrum van het oude Koninkrijk van Urartu, en werd wellicht een cognaat voor Aratta genoemd, de plaats waar Noach landde met zijn boot — de bergen van Ararat. Het is dus mogelijk dat Nimrod/Enmerkar probeerde de mensen te intimideren — zijn neven in principe — die zich in de buurt bevonden waar zijn overgrootvader met de ark landde. "Maar we weten het gewoon niet.) Waar het dan ook was, Enmerkar dwong dit naburige koninkrijk met kracht tot het verzenden van bouwmaterialen naar hem voor een paar projecten die na aan zijn hart lagen.

Enige achtergrond: Het gedicht verwijst naar Enmerkar de hoofdstad van Uruk als de "grote berg". Dit is intrigerend, sinds Uruk, net als het meeste van Sumerië, in een alluviale vlakte ligt waar juist geen bergen zijn hoe dan ook. Uruk is de thuishaven van twee van de belangrijkste goden van de Sumerische pantheon, Anu, de hemelgod, en Inanna, zijn kleindochter, de godin van de oorlog en seks. (En met seks bedoelen we buitenechtelijk en vleselijk.)

Terwijl Anu reeds mooi met pensioen was (zoals de latere Kanaänitische god El), en zijn taak heeft overhandigd als hoofd van het pantheon aan Enlil, heeft Inanna een zeer actieve rol gespeeld in de Sumerische samenleving. Bijvoorbeeld, zo hebben geleerden de rituele teksten vertaald voor herbergiers als het bidden tot Innana, met de vraag aan haar om hen te garanderen dat hun bordelen met winst zouden draaien.

Blijkbaar was deel van het probleem tussen Enmerkar en de koning van Aratta, wiens naam we kennen uit een aparte epos, Ensuhkeshdanna, een dispuut over wie de favoriet van Inanna was. Een van de bouwprojecten die Enmerkar wilde oppakken was een prachtige tempel voor Inanna, de E-ana ("Huis van de Hemel"). Hij wilde dat Aratta de grondstoffen daarvoor leverde. Blijkbaar was dit niet alleen omdat er niet al te veel hout, juwelen of edele metalen zouden zijn op de vlakten van Sumerië, maar ook omdat Enmerkar wilde dat de heer van Aratta zich zou onderwerpen en zou erkennen dat hij door Inanna gekozen was. En dus bad Enmerkar tot Inanna:

"Mijn zuster, laat Aratta vakkundig goud en zilver voor mij bewerken voor Unug (Uruk). Laat ze de vlekkeloze blokken lapis lazuli uitsnijden, laat ze ... de doorschijnende vlekkeloze lapis lazuli ... het bouwen van een heilige berg in Unug. Laat Aratta een tempel bouwen uit de hemel neergehaald — uw plaats van aanbidding, het heiligdom E-ana; laat Aratta vakkundig het interieur inrichten van de heilige jipar, uw woonplaats; laat mij, de stralende jeugd, laat mij door u worden omarmd. Laat Aratta dienen onder het juk van Unug namens mij." [i]

Merk op dat Inanna's tempel iets was, zoals Uruk, in vergelijking met een heilige berg. En gezien de aard van de godin Inanna, was de omhelzing die Enmerkar gezocht heeft meer dan alleen — ahum — een zegswijze.

Om eerlijk te zijn, enkele van de berichten tussen Enmerkar en Ensuhkeshdanna over Inanna waren meer van het soort kleedkamer-praat dat Donald Trump in de problemen bracht tijdens de presidentiële campagne van 2016. Maar daarmee dwaal ik af.

Nou... nee. Laten we doorgaan met de afdwaling voor korte tijd. We moeten een korte blik werpen op Inanna's rol in de menselijke geschiedenis. De godin staat bekend onder vele namen door de eeuwen heen: Inanna in Sumerië, Ishtar in Babylon, Astarte in Kanaän, Atargatis in Syrië, Aphrodite in Griekenland, en Venus in de Romeinse wereld. Laten we gewoon zeggen dat het beeld dat we van Aphrodite/Venus hadden en waarin we werden onderwezen in de middelbare school mythologie klas, misleidend was.

Aangezien wij dit een familie-vriendelijk boek willen houden, zullen we niet al te diep in de geschiedenis graven naar de kenmerken van Inanna. Geleerden zijn het niet volledig eens over de details, hoe dan ook. Maar het is veilig om te zeggen dat Inanna niet een meisje was die je mee naar je huis wilde nemen om kennis te maken met je moeder.

In feite was ze niet altijd een meisje, punt. want zie je, terwijl Inanna zeker de godin is met de meeste sex-appeal, was ze ook tweeslachtig. Ze vertoonde soms mannelijke functies, zoals een baard. Op een tablet (hoewel van veel later, in het eerste millennium voor Christus, bijna drieduizend jaar na Nimrod), zegt Inanna: "Als ik ga zitten in het bierhuis, ben ik een vrouw, en ben ik een uitbundige jongeman." [ii] Haar cultus volgelingen zijn eunuchen en travestieten, en zij was blijkbaar de eerste in de geschiedenis die een praktijk volgde van geslachtsaanpassing:

Het is heerlijk ironisch. Het progressieve ideaal van de 21e eeuw van geslachtsverandering werd meer dan vijfduizend jaar geleden gepersonifieerd door de Sumerische godin Inanna, een vrouw die verlangde net zo veel (of meer) naar seks en vechten dan de mannen, en die alles aannam wat er komt in liefde en oorlog, en die beter is in beide dan mannen. Haar persoonlijkheid wordt gevierd door de moderne geleerden als complex en moedig, de traditionele genderrollen van Inanna omdraaien tot een icoon van een onafhankelijk man/vrouw/anders-zijn.

Er is een voortdurende discussie onder de wetenschappers over de vraag of het priesterschap van Inanna ook betrokken was bij de rituele seks. Het concept van een goddelijk huwelijk was gemeenschappelijk in het oude Mesopotamië, maar over het algemeen waren de deelnemers een god en zijn echtgenote. Het lijkt erop dat de rituelen waren bedoeld om de god te behagen, zodat hij zou openstaan voor verzoeken van een stad of koninkrijk dat onder zijn bescherming stond.

Echter, als een harimtu, wat zou dit kunnen betekenen "tempel prostituee", of gewoon kan verwijzen naar een alleenstaande vrouw, heeft Inanna zelf deelgenomen aan de ritus met een koning. En sinds ze de dominante partner was in de rituele koppeling, zijn de rolpatronen misschien niet zo duidelijk gedefinieerd als wij zouden veronderstellen.

Vanuit een christelijk perspectief echter is Inanna helemaal niet zo complex. Ze is als het idee van een slechte Hollywood-scenarioschrijver, een fantasie-vrouw voor een 15-jarige jongen. Inanna is egoïstisch, wordt geregeerd door haar passies, en is destructief wanneer ze haar zin niet kan krijgen. De Sumerische held Gilgamesj, die Uruk regeerde twee generaties na Enmerkar, wordt mede herinnerd aan een afwijzing van Inanna. Zoals hij in het verhaal vertelde, leed elk van de mannen in haar leven onder de afschuwelijke gevolgen — bijvoorbeeld, Dumuzi de herder, die regeerde als een koning in Bad-Tibara, de tweede stad in Sumer in het koningschap na Eridu.

In de mythe, hoewel Inanna getrouwd was met Dumuzi, was ze blij om hem voor de leeuwen te gooien toen demonen probeerden haar jongere zoon weg te slepen, Lulal (Bad-Tibara de beschermheilige god), en daalde af naar de onderwereld. Op Inanna's aandringen, spaarden de demonen Lulal en namen Dumuzi in zijn plaats. De zuster van Dumuzi pleitte voor hem, dus heeft Inanna ingestemd met aan haar toe te staan om zijn plaats in te nemen voor de helft van het jaar, waardoor Dumuzi de eerste is van de vele "stervende en opstijgende goden" in het oude Nabije Oosten.

Meer dan tweeduizend jaar later, als een van de gruwelen die God aan de profeet Ezechiël liet zien van de vrouwen die bij de ingang van de Noord-poort van de Tempel huilden voor Dumuzi, in de Bijbel Tammuz genaamd.

Welnu, voor zijn onbeschaamdheid om Inanna te durven herinneren aan het lot van Dumuzi, en de andere arme sukkels die waren bezweken voor de charmes van de wilde godin, vloog ze in woede naar de hemel en eiste dat haar vader, de hemelgod Anu, de stier van de hemel zou ontketenen tegen Gilgamesj. Dat ging niet goed voor de stier van de hemel, maar helaas voor Gilgamesh, werd zijn beste vriend Enkidu vermoord door de goden als straf voor het bederven van Inanna's wraak.

We hebben dit alles gedeeld met u om dit punt te maken: dit is de godheid die Enmerkar/Nimrod tot de hoofdgodin wilde maken van zijn stad, Uruk! (Ter vervanging van haar vader Anu, ironisch genoeg.) Zou het kunnen dat de verering van deze gewelddadige, geslacht-gekke, transsexuele Inanna verantwoordelijk was voor de beslissing van Yahweh om Nimrods kunstmatige heilige berg te stoppen?

Nou... nee. Waarschijnlijk niet. Inanna heeft voor een zeer lange termijn ervan genoten om in de buurt van de top op de lijst te staan van de meest populaire goden. En waarom ook niet? Verkoop van het concept van seks aan mensen als aanbidding is heel eenvoudig.

Kijkend naar de waarden van onze moderne samenleving zit er niets raars in om te zeggen dat Inanna de geest van deze tijd is. Geslachtsverandering is de populaire smaak van de progressieven in het westen. De waarden van Inanna — als de onmiddellijke bevrediging in seks met wie of wanneer dan ook — worden beschouwd als ruimdenkender, toleranter en liefdevoller dan de deugden van kuisheid en trouw, trouw geïntroduceerd door Yahweh toen Inanna later als eerste werd vereerd als de koningin van de hemel.

Ironisch genoeg betekent dit dat de zogenaamde progressieve ideeën over gender en seksuele moraal eigenlijk terugkerend zijn! Het verlichte denken waarvan ze denken daarmee nieuwe gebieden te betreden vallen terug op de oude paradigma's, aangezien in feite gewoon de kalender wordt teruggedraaid naar meer dan duizend jaar voor Abraham.

Als Jahweh echt had ingegrepen om een einde te maken aan de cultus van Inanna, zou ze lang vergeten zijn, zoals Enki. En Miley Cyrus zou een freak zijn, geen cultuur held.

Nee, de overtreding van Nimrod was veel ernstiger. Naast de bouw van een prachtige tempel voor de godin van de prostituees, wilde hij ook het huis van de god Enki uitbreiden en upgraden, de abzu — de afgrond.

Zie voor meer informatie over dat verhaal, deel 4 van deze serie, Babel, de afgrond, en de poort van de goden.

[i] Black, J.A., Cunningham, G., Fluckiger-Hawker, E, Robson, E., en Zólyomi, G., "Enmerkar en de heer van Aratta," De elektronische teksten van de Sumerische literatuur (http://etcsl.orinst.ox.ac.uk/cgi-bin/etcsl.cgi?text=t.1.8.2.3#), gevonden 12/17/16.

[ii] Black, J.A., Cunningham, G., Fluckiger-Hawker, E, Robson, E., en Zólyomi, G. "een cir-namcub naar Inana (Inana ik)," De elektronische tekst Corpus van de Sumerische literatuur (http://etcsl.orinst.ox.ac.uk/cgi-bin/etcsl.cgi?text=t.4.07.9&charenc=j#), gevonden 12/17/16.

[iii] Sjoberg, A.W. "In-nin Sa-gur-ra: Een ode aan de godin Inanna," Tijdschrift voor Assyriologie 65, no. 2 (1976): p. 225.

Het grote begin, deel 11: Het mysterie van Inanna, hoofdgodin van Nimrod