Artikel

We komen nu naar de berg Hermon. Damascus had als stad ook een "hoge plaats", een "heilige plaats", en het was een legitieme "heilige berg". De mensen van Damascus hadden hun eigen "heilige berg". Het was de hoogste van de bergen vanaf de Eufraat in het noorden helemaal naar het zuiden naar Egypte en naar het centrale deel van het schiereiland Sinaï. Die berg was "Hermon". Het was de grootste van de heilige bergen van het Midden-Oosten. Het werd beschouwd als de heiligste berg vanaf het begin van de Hittieten, door alle volken van Palestina en zelfs door de Grieken en Romeinen (zie: Encyclopaedia Britannica, Vol.5, p.876). Zelfs in de Griekse en Romeinse tijd werd de heiligheid van de Hermon erkend als de centrale plaats voor aanbidding van alle goden van de wereld (het maakt niet uit wie ze waren). Kijk eens naar dit feit. Aan de voet van de berg Hermon aan de zuidwestelijke kant was een plaats genaamd Panias door de Grieken na de tijd van Alexander de Grote (het is het moderne Banias), en Caesarea Filippi was het in de tijd van het Nieuwe Testament. Deze plaats was een zeer oecumenische "heilige plaats" die gewijd was 'aan alle goden van de wereld' (niet alleen voor de ene "God" van een bepaalde natie). Inderdaad, het woord "Panias" aan de voet van de berg Hermon in het Grieks betekende dat de plaats was gewijd als een goddelijk heiligdom voor "alles wat God was". Op het noordoostelijke deel van deze "goddelijke berg" stond de belangrijkste stad van het gebied. Die stad was Damascus, waar de mensen in de oudheid direct op hun berg Hermon keken als de centrale plaats van hun religieuze overtuigingen (en niet alleen dat, het was deze berg die verondersteld werd te zijn in de ogen van de meeste vroege volkeren op aarde de meest belangrijkste van alle bergen in de wereld).

Het Boek van Henoch Sectie 3 (Een niet-canoniek werk uit ongeveer honderd jaar voor Christus, maar door Judas in het Nieuwe Testament positief genoemd, zie Judas vers 14) in het zesde hoofdstuk vermeldt dat de 'zonen van God' naar de aarde kwamen en seks hadden met de dochters van de mensen (en Titanen of Reuzen werden geboren uit die vrouwen), de plaats waar ze het aardse milieu binnenkwamen was via de top van de berg Hermon. Die gebeurtenis werd erkend door de vroege mensen in die zin dat het de "Poort naar de Hemel" was voor de goddelijke wezens om naar de aarde te komen of terug te keren naar de hemel, dat was op de top van de berg Hermon. Dat is de reden waarom het een "heilige plaats" werd voor alle mensen op aarde.

Dit betekent dat de berg Hermon werd beschouwd als een "Bethel" of een "Sion", nog voor de Toren van Babel werd gebouwd in het land van Sinear (Genesis 11:1-9). En toen God de invloed van de 'Toren van Babel' in Sinear vernielde, richtten sommige mensen gewoon weer hun aandacht op de berg Hermon als de heiligste plaats op aarde, en ze maakten een verbinding naar de "Toren van Babel" door het "Senir" te noemen (een duidelijke en eenvoudige variant van "Shinar"). Let op wat Deuteronomium 3:8,9 zegt: "de berg Hermon (welke Hermon de Sidoniërs Sirjon noemen en de Amorieten noemden het Senir") - dat wil zeggen, de belangrijkste groep van de Amorieten heeft gewoon gebruik gemaakt van een nauwe variant van "Shinar" - Senir - in een religieuze verbinding van de Hermon naar Babylon en de Toren.

Waarom was de berg Hermon belangrijk voor de vroegere mensen die direct na de zondvloed van Noach leefden? Er zijn historische verslagen (en die worden bevestigd door de leer van de Bijbel zelf), dat de 'zonen van God', die vanuit de hemel naar de aarde kwam, en toen ze seksuele betrekkingen hadden met de "dochters van mensen" zich ingevoerd hebben naar de aarde bij de berg Hermon (Deze vereniging produceerde een nageslacht waar God een hekel aan had. Hij strafte de wereld met een wereldwijde vernietigende zondvloed, maar er is niets in de bijbelse tekst dat laat zien welke straf God heeft toegebracht aan de "zonen van God." Op een bepaalde manier moeten zij later zijn vergeven want in Job 1:6 en 2:1 vinden we dat deze 'zonen van God' niet langer worden gekastijd voor wat ze deden in de tijd van Noach, die God boos maakten met hun acties. God de Vader kan boos zijn op zijn kinderen, maar aan het eind zal hij hun wandaden vergeven en zelfs verheffen boven hun verwachtingen). "Mount Hermon was 's werelds eerste" berg Zion". Laten we zien of de Heilige Schrift dit feit toont.

[Editor: In het boek Henoch sectie 5 en 6 staat dat ze geen vergeving en vrede zullen krijgen en dat de leider Azazel zelfs in een put wordt gegooid, zie sectie 4. Waarbij het in Job 1 en 2 niet duidelijk is of ze vergeving hebben ontvangen of meer dienen als aanklagers.]

In één woord "de berg Hermon" (de berg die de mensen van Damascus heilig en geheiligd hebben gehouden) werd op een bepaald moment in het verleden als de centrale "heilige plaats" voor alle mensen op aarde. Het werd gerekend als de Poort naar de hemel en het was de hemelse Poort naar de Aarde. Toen werd de Toren van Babel verwoest, en de mensen van de aarde wendden zich naar de "berg Hermon" als de centrale plaats waar God met de mensheid communiceerde. Het was, in wezen, de originele versie van "de berg Zion" voor de wereld. Dit is de reden dat de Grieken na de tijd van Alexander de Grote de bronnen die leidden naar de Jordaan de "bronnen van het heil" noemden, die ontspringen vanuit de voet van de berg Hermon. Dit werd gerekend als de plaats waar 'alle goden van de aarde' zijn (dat wil zeggen, Panias, wat betekent" ALLEN ") en keken in de richting van de heiligste plek op aarde.

[Editor: De eerste regel uit Psalm 121 "Ik sla mijn ogen op naar de bergen", en de psalmdichter gaat verder met dat zijn hulp komt van de Heere die hemel en aarde gemaakt heeft, niet van de goden die zich daar bevinden.]

U kunt geschokt zijn om dit uit te vinden, maar zelfs God Zelf verklaart dogmatisch dat de berg Hermon de eerste "berg Zion" was voor de wereld, lang voordat Jeruzalem werd bedacht door koning David en Salomo als de 'Berg Zion' van God voor Israël en zijn Juda. In duidelijke taal: God heeft de berg Hermon gezien als de originele berg Sion. Let op dat: "het gebied vanaf Aroër, dat aan de oever van de beek Arnon ligt, tot aan de berg Zion," (Deuteronomium 4:48, Christelijke spelling is Sion") en dat is de Hermon.

Deze referentie toont aan dat Mozes zelf onder goddelijke inspiratie de berg Hermon tot Gods heilige "de berg Zion" heeft uitgeroepen. Dat is juist. Zelfs Mozes was goed op de hoogte van de geschiedenis van de wereld voor zijn tijd, die ervoor zorgde dat de mensen van de hele aarde de berg Hermon rekenden als de originele "berg Zion". De tekst is zeker in deze kwestie, maar moderne geleerden die weinig van de vroege geschiedenis van de wereld willen weten, hebben tal van manieren gevonden om de tekst iets te veranderen in wat zinvol lijkt te zijn voor hen, omdat (zoals zij ernaar kijken) er slechts één "Berg Zion" is, en die was in Jeruzalem. Maar de geleerden zitten verkeerd.

Er was meer dan Eén berg met de naam "Sion". Sterker nog, elk van de zeven verschillende bergen bij Jeruzalem werd in de tijd van Christus een "Sion" genoemd. Er waren officieel (in Gods ogen) zeven verschillende bergen rondom Jeruzalem, en elk van hen kon met recht de "berg Sion" worden genoemd (en dit was inclusief de hoogste van de bergen rond Jeruzalem die de 'Olijfberg' wordt genoemd. In feite is dat de berg als de hoogste in Jeruzalem van de "bergen van Zion". Jeruzalem had "de bergen [meervoud] van Zion". (Psalm 133: 3).

Maar wacht eens even! Ik heb er al op gewezen vanuit Deuteronomium 4:48, dat de berg Hermon ook "de berg Zion" werd genoemd (en de berg Hermon had de chronologische prioriteit van het zijn als de eerste in de geschiedenis van de wereld Gods "de berg Zion" te worden genoemd). Inderdaad, dit gaf "de berg Hermon" (de originele "berg Zion") een duidelijke superioriteit over Jeruzalem, omdat de Kanaänitische stad Jebus (het begin van de naam voor Jeruzalem) NIET" de berg Zion" was tot de tijd van David, als het ten minste een duizend jaar na de berg van Damascus genoemd werd de "berg Hermon", de titel kreeg van "de berg Sion" door niemand minder dan God Zelf. Zie Deuteronomium 4:48 "... tot aan den berg Sion, welke is de Hermon"!

Om de superioriteit van de berg Hermon verder te laten zien, inspireerde God de psalmist in Psalm 133:3, waar staat dat de heiligheid van "de bergen van Sion" op het gebied van Jeruzalem heilig en rechtvaardig was. De meeste mensen zullen geschokt zijn door wat sommigen hebben gemist te lezen in de Bijbel over het tonen van de superioriteit van de berg Hermon boven de zeven bergen van Jeruzalem. Dit is omdat God verklaarde dat het "de dauw van de HERMON" was, die daalde op "de bergen van Zion" in Jeruzalem, wat de bergen van Jeruzalem hun heiliging gaf in de ogen van God! Lees het voor jezelf in Psalm 133:3. Waar de berg Hermon als zijnde de hoogste van de bergen in het Midden-Oosten "dauw" had van een hoge kwaliteit, maar het was niet de kwaliteit van de "dauw" die God in gedachten had in Psalm 133:3. God geeft de reinigende kracht van Gods goddelijke "dauw" en de vitale voeding van de geestelijke genade van die "dauw", die kwam van de eerste, "de berg Sion", wat in de historie van de wereld ook zou kunnen heiligen en rechtvaardigen de "bergen van Sion" in Jeruzalem!

Het feit is, dat als God beslist om om te gaan met de hele wereld (hetzij in zegen of oordeel), Hij niet denkt aan "de berg Sion" in Jeruzalem. De zeven "Bergen Sions" in Jeruzalem zijn gereserveerd voor het volk van Israël en Juda. En hoewel God heeft verklaard aan de wereld dat Hij Jeruzalem heeft gekozen, boven alle andere gebieden op aarde als Zijn voornaamste vreugde en plezier; als het gaat om het omgaan met het geheel van de wereld, keert God terug naar zijn eerste "berg Sion" om Zijn decreten en oordelen te geven. Hij keert terug naar die belangrijkste berg en Damascus, omdat Damascus "de stad is van Gods lof" en "de stad van Gods vreugde".

Die stad van vreugde is Damascus en de heilige berg, "de berg Hermon", welke de eerste "de berg Sion" was. Kijk naar Jeremia 49:24,25. Deze verzen spreken van een oordeel over Damascus (zoals de oordelen over Jeruzalem en de steden van Israël), maar God gaf ook toe dat Hij Damascus ziet als de "Stad van Lof (Roem)" en "de stad van Mijn Vreugde". Hoewel in de tijd van Jeremia, moest God oordeel brengen over Damascus, Hij verklaarde ook in de duidelijkste termen (met veel klaagzang), dat Damascus en de omgeving de plaats was die Hij prees en verheerlijkte en Hij rekende het als "de Stad van Mijn Vreugde". God heeft gewoon Damascus "liefgehad" en Hij 'prees "het meer dan welk ander gebied op aarde, omdat het ook de achtertuin was van de "de berg Hermon", de originele "berg Sion".

Als 's werelds eerste "berg Sion", was "de berg Hermon" 's werelds eerste heilige berg. Dus als God een beroep wil doen op alle mensen op aarde, zal Hij Zijn aandacht richten naar Damascus en de heilige berg. Zelfs wanneer God spreekt van een harmonie tussen alle volken op aarde (die geprofeteerd is dat die komt), verwijst God naar Psalm 133. Merk op:

"Zie, hoe goed en hoe lieflijk is het dat broeders ook eensgezind samenwonen. Het is als de kostelijke olie op het hoofd, die neerdruipt op de baard, de baard van Aäron, die neerdruipt op de zoom van zijn priesterkleed. Het is als de dauw van de HERMON [berg Hermon, buurt van Damascus] die neerdaalt op de bergen van Sion. Want daar [op de berg Hermon vanwaar de rechtvaardigende dauw komt die op de zeven "Zions" in Jeruzalem valt] gebiedt de HEERE de zegen en het leven tot in eeuwigheid [voor dat tijdperk]."
* Psalm 133:1-3.

Laten we nu kijken naar iets dat nog belangrijker is, zelfs in verband met niets minder dat de berg Hermon (de Berg van Damascus). De belangrijkste gebeurtenis in het hele Nieuwtestamentische onderwijs (bar none), wat is opgetreden op de top van de berg Hermon, en NIET in Jeruzalem. Ja, wat is er gebeurd met Christus op de Olijfberg (zijn dood en de kruisiging en opstanding) was zeer belangrijk, maar Christus en de apostelen kregen hun toestemming om te doen wat nodig was en te worden gedaan in Jeruzalem VAN GOD ZELF op de berg Hermon. Eerlijk, de belangrijkste gebeurtenis in de geschiedenis van de bediening van Jezus Christus vond plaats op diezelfde berg (ik bedoel op de top van de berg Hermon, 's werelds eerste "berg Sion").

Ik roep u allen nu op om als broeders mij tot het einde te horen. Ik vraag u om mij verder te horen, want na wat ik straks ga zeggen, zul je op het eerste gezicht me willen beschuldigen van ketterij. Ja, dit kan het geval zijn, maar ik weet dat u allen die van Jezus Christus houdt met heel uw hart, mij in ieder geval zult horen in deze kwestie. Dus maak u klaar voor een diepe waarheid. Ik wil een verklaring geven die op het eerste gezicht lijkt op de antithese van de waarheid, maar als je uiteindelijk de geldigheid ervan gaat begrijpen, zal het de pijler worden van ons geloof in Christus Jezus als de Zoon van God.

Hier is de verklaring: Hoewel wat Christus voor ons deed aan het hout van de kruisiging, een zeer belangrijke gebeurtenis was in de menselijke geschiedenis, de rechtvaardiging voor die actie voor alle mensen werd gegeven op aarde ongeveer een jaar eerder, toen God de Vader besloot om de menselijke omgeving te betreden om Zijn geliefde Zoon (Jezus van Nazareth) in een positie van macht en gezag te plaatsen, wat geen mens ooit eerder had ontvangen. Terwijl Jezus zei dat Hij Zijn Ekklesia zou bouwen op een "Rots", sprak Hij deze verklaring uit bij de stad Panias aan de voet van de berg Hermon.

Nu komt die belangrijke gebeurtenis in de menselijke geschiedenis. Jezus nam toen zijn eerste leerlingen mee naar de top van de berg Hermon (de eerste "berg Sion") en werd voor hen veranderd (Verheerlijkt zoals Hij zal zijn als hij terugkeert in Glorie) en voor God de Vader zelf (en in dat visioen, ook voor Mozes en Elia) op deze speciale berg.

Hoe weten we dat de Transformatie van Jezus Christus plaats vond op de top van de berg Hermon? Alles moeten we dan lezen van Matteüs 16:13 tot aan het einde van het hoofdstuk. Dit gebeurde allemaal in Caesarea Filippi (onze moderne Banias, of vroeger, Panias). Die stad is een van de bronnen van de Jordaan (het water komt uit een grot direct aan de voet van de berg Hermon). Lees nu de laatste twee verzen van hoofdstuk 16 (27 en 28). Die verzen stellen dat er nog "een aantal" (NIET al de apostelen, maar "enige") de dood niet zouden smaken, totdat zij de Zoon des mensen zouden zien in het Zijn Koninkrijk in de fase van zijn regering (dit betekende, ze zullen Hem in zijn verheerlijking zien).

Ga nu direct naar Mattheüs 17. Vanaf dat moment zal een persoon een visioen zien. Het heet een VISIOEN in Matteüs 17:9. Dat visioen zal plaatsvinden op "een hoge berg" (zie: Mattheüs 17:1). Ze waren aan de voet van het Hermongebergte (wat uiteraard "een hoge berg" is).

Maar in Lukas 9:28 (dat een parallelle versie geeft van de gebeurtenis - schreef Lukas voor een heidens publiek, waar Paulus voor predikte), is de tekst meer specifiek en zegt dat het zal gebeuren op "De Berg" (het Grieks heeft de definitieve naam hoewel onze foute vertaling het heeft over "een berg"). Inderdaad was er slechts één "hoge berg" in het gebied, maar Lukas (schrijvend voor Paulus) zei dat ze toen naar "de berg" gingen. De transformatie (verheerlijking) vindt dan plaats. Aangezien alle discussie over dit onderwerp plaats vond aan de voet van de berg Hermon in Caesarea Filippi, moet dan "de berg" natuurlijk zijn: de berg Hermon. Christus en de drie leerlingen bereikten vervolgens de top.

Deel 2: De Damascus/Jeruzalem-fase van eindtijdprofetieën voor de 21e eeuw / Israël bereidt zich voor op tsunami's

De berg Hermon