Artikel

Moslims hebben meer dan 10.000 christenen afgeslacht en vernietigden 13.000 kerken in Nigeria

"Meer dan 500 christelijke dorpelingen werden er gedood in één nacht." — Emmanuel Ogebe, Nigeriaans mensenrechtenadvocaat, 2 maart 2016.

Wat christenen in Nigeria ervaren is een live-opname van wat miljoenen christenen en andere niet-moslims hebben meegemaakt sinds de zevende eeuw, toen de islam "migreerde" naar hun grenzen: geweld, vervolging, slavernij en de vernietiging van kerken.

De regering Obama weigert Boko Haram te koppelen — een organisatie die zich definieert in de puur islamitische termen — aan de islam, net zoals die weigert om de ISIS te koppelen met de islam.

In alle gevallen kijkt de Obama-regering de andere kant op, terwijl ze vasthoudt dat de jihad een product is van "ongelijkheid", "armoede" en "gebrek aan kansen voor werkgelegenheid" — nooit vanwege het islamitische onderwijs.

Boko Haram, de Nigeriaanse islamitische extremistische groep, heeft meer mensen gedood in naam van de jihad dan de Islamitische Staat (ISIS), volgens de bevindingen van een nieuw verslag. Sinds 2000, toen de twaalf noordelijke Nigeriaanse deelstaten begonnen met het implementeren en meer volledig uitvoeren van de islamitische sharia-wetgeving, zijn er "tussen 9.000 tot 11.500 christenen" gedood. Dit is "een voorzichtige schatting".

Bovendien zijn "1,3 miljoen christenen intern ontheemd of werden gedwongen te verhuizen naar elders", en "13.000 kerken zijn gesloten of totaal vernietigd." "Duizenden christelijke bedrijven, huizen en andere eigendommen zijn vernietigd."

Het verslag verwijst nog naar een aantal andere factoren die de groei van de Nigeriaanse jihad verbinden met de groei van de mondiale jihad en de opkomst van de anti-christelijke, islamitische superioriteitszin

"Dat was niet aanwezig in Noord-Nigeria tot de jaren 1980 toen de Nigeriaanse geleerden en studenten uit Arabische landen terugkwamen, beïnvloed door het wahabitische en salafistische onderwijs. Elk jaar krijgen duizenden West-Afrikaanse moslims gratis beurzen voor het volgen van hun studies in de soennitische Arabische landen. Dit heeft een grote invloed gehad op de Nigeriaanse cultuur."

Deze "grote gevolgen" zijn niet beperkt tot Nigeria. Saoedi-Arabië besteedt ook jaarlijks meer dan $100 miljard voor het verspreiden van het "wahabitische en salafistische onderwijs" — waar een groeiend aantal moslims naar verwijzen als de "ware islam". Zij doen dat ook via de Europese moskeeën en die in de Verenigde Staten. Achter de radicalisering van ISIS, Boko Haram en Lone Wolf moslims, staan deze goede moslimvrienden en bondgenoten in Amerika.

"Niet alleen de radicale islam van Boko Haram is het meest opvallende voorbeeld, maar ook de islamitische Hausa-Fulani herders, ook de noordelijke politieke en religieuze moslimelite zijn belangrijke spelers in het gerichte geweld tegen de christelijke minderheid."

Onlangs, op 2 maart, verzond de Advocaat voor de Rechten van de Mens, de Nigeriaanse Emmanuel Ogebe een e-mail die zei: "Ik kwam in Nigeria een paar dagen geleden om te onderzoeken wat lijkt op de ergste massamoord door Moslim [Hausa-Fulani] herders... Meer dan 500 christelijke dorpelingen waren er gedood in één nacht."

Volgens een West-Afrikaanse bron: "Wanneer Boko Haram verslagen wordt, is het probleem niet opgelost. Christenen die leven onder de Sharia-wetgeving worden geconfronteerd met discriminatie en marginalisering en hebben maar beperkt of geen toegang tot de federale rechten."

Tenslotte stelt het verslag vast dat veel antichristelijk geweld is afgeleid van de historische "migratie van moslims in de niet-islamitische gebieden in Noord-Nigeria ter bevordering van de islamitische religieuze en missionaire agenda in alle delen van het noorden van Nigeria." Met andere woorden, wat christenen in Nigeria ervaren is een live-opname van wat miljoenen christenen en andere niet-moslims hebben ervaren sinds de zevende eeuw, toen de islam "migreerde" naar hun grenzen: geweld, vervolging, slavernij en de vernietiging van kerken.

Al deze bevindingen spreken het officiële verhaal tegen van de Obama-regering over de onrust in Nigeria. Jarenlang heeft men geweigerd Boko Haram - dat meer christenen en "afvalligen" dan zelfs ISIS heeft afgeslacht - op de lijst te zetten als een terroristische organisatie. Ten slotte deed men het in november 2013, na verscheidene jaren van druk van lobbyisten, wetgevers en mensenrechtenactivisten.

Eveneens weigerde de Obama-regering Boko Haram te koppelen - dat een organisatie is die zich in puur islamitische termen definieert - aan de islam, net zoals het weigert ISIS te koppelen aan de islam. Hoewel Boko Haram en zijn bondgenoten nog een jaar missen, dat zij niet de verschillende kerken bombarderen of verbranden tijdens de viering van Kerstmis of Pasen, zei op Paasdag 2012, nadat die organisatie 39 christelijke gelovigen had vermoord, de US Assistant Secretary of State for Afrikaanse zaken Johnnie Carson: "Ik wil deze gelegenheid aangrijpen om een belangrijk punt te benadrukken en dat is dat religie niet de drijvende kracht is in het extremistisch geweld" door de moslim-meerderheid in het noorden.

Dus wat is het? De regering schrijft aan Boko Haram dezelfde motivatie toe die het toeschrijft aan de Islamitische Staat — of zoals president Bill Clinton eenmaal gedenkwaardig verwees naar een Boko Haram moordcampagne: "ongelijkheid" en "armoede" zijn "de brandstoffen van al dit spul."

Deze beoordeling is vergelijkbaar met die van de claim van de Obama-regering dat het "een gebrek aan kansen voor werkgelegenheid" is, wat ISIS gemaakt heeft. Of John Brennan van de CIA, die beweerde dat de ideologie van de jihadi over de hele wereld "een heleboel keren gevoed is door, politieke repressie, economische ontrechting, door gebrek aan onderwijs en onwetendheid, dus daar zijn nu een aantal verschijnselen, waarvan ik denk dat dit de brandstoffen zijn voor deze ideologie."

Het sussen van de jihadis is het beleid geweest van de regering, of met de woorden van Clintons advies aan de Nigeriaanse regering: "Het is bijna onmogelijk om een probleem te genezen op basis van geweld met geweld." Talloze onthoofde christelijke hoofden later, toen de Nigeriaanse troepen 30 Boko Haram leden vermoordden in een bijzonder krachtig offensief dat werd uitgevoerd in mei 2013, meldde Reuters dat de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry "in een verklaring verwoordde" aan de Nigeriaanse president: "We zijn... diep bezorgd," zo zei hij, "door geloofwaardige beweringen dat de Nigeriaanse veiligheidstroepen op hun beurt grove mensenrechtenschendingen begaan, die alleen maar het geweld escaleren en brandstof zijn voor het extremisme van Boko Haram."

Het christelijke leven in de gebieden met de moslim-meerderheid in Nigeria is slechts een microkosmos vergeleken met het christelijk leven in landen met een meerderheid aan moslims in de hele wereld. Christenen worden vervolgd en gedood, hun kerken verboden, verbrand of gebombardeerd. Dankzij de Saoedische oliedollars worden de mannen achter de vervolging bijna altijd "beïnvloed door wahabitisch en salafistisch onderwijs", en omvat het niet alleen de "extremisten", maar ook de "politieke en religieuze elite." In alle gevallen kijkt de Obama-regering de andere kant op, terwijl het er volgens hen op wijst dat de jihad een product is van "ongelijkheid," "armoede" en "een gebrek aan kansen voor werkgelegenheid" - nooit is het vanwege het islamitische onderwijs.

Raymond Ibrahim is auteur van Crucified Again: Exposing Islam's New War in Christians (a Gatestone Publication, published by Regnery, April 2013), en is een Shillman medewerker bij de David Horowitz Freedom Center en Judith Friedman Rosen, en schrijvend medewerker bij het Midden-Oosten Forum.

Pasen in de VS: Wanneer christenen worden afgeslacht... kijk de andere kant op