Echte verandering komt naar Iran? Maak je klaar voor 15 maart 2017

De verborgen Zoroastrians kunnen daadwerkelijk het einde maken aan het Ayatollah-regime.

Door Dr. Mordechai Kedar - 25 december 2016

De sociale samenstelling van Irans bevolking is zeer complex, want er bestaat werkelijk niet zoiets als een Iraanse volk. In plaats daarvan zijn de Iraanse burgers onderverdeeld in vele etnische groepen: de Perzen maken ongeveer 60% uit van de bevolking, terwijl de rest Azars, Koerden, Blouchis, Arabieren, Turkmenen zijn en tientallen andere kleinere etnische groepen.

De belangrijkste godsdienst in Iran is de sjiitische islam, aangehangen door 90% van de mensen in het land, terwijl de soennieten - voornamelijk Koerden en Blouchis - ongeveer 10% uitmaken. Het land erkent het Jodendom, christendom en het zoroastrianisme en heeft een parlementszetel voor elke godsdienst.

Zoroastrianisme is gebaseerd op het geloof in twee goden, een goede en een kwade. De wereld is de arena waarin zij elkaar de bestrijden. Overdag heeft de goede god de overhand en 's nachts is het de tijd voor de kwaadaardige god. Goede gebeurtenissen worden toegeschreven aan de goede god, slechte zijn de vrucht van het werk van de kwaadaardige god.

Zoroastrianisme was de officiële godsdienst van het Sassanidische Perzische Rijk, dat is overwonnen en vernietigd tijdens de 7e eeuwse islamitisch-Arabische verovering. De Arabieren dwongen de meeste van de Zoroastrische gelovigen om de islam te accepteren, en bestraften met de dood hen die trouw bleven aan de oorspronkelijke religie. Ondanks deze vervolging, of juist vanwege die, zijn veel van de hedendaagse Iraniërs Zoroastrians, die echter pretenderen moslims te zijn. Niemand heeft enig idee wie een geheime Zoroastrian is en wie een authentiek moslim, omdat iedereen zich identificeert als een moslim, die weet hoe te bidden en vertrouwd is met de wetten en gewoonten van de islam.

Tijdens mijn academische carrière ontmoette ik veel Iraanse bannelingen. Sommigen van hen vertelden me dat het aantal mensen in Iran dat loyaal is aan de Zoroastrische religie in de miljoenen loopt en in feite vele miljoenen telt, maar dat ze er allemaal slagen als moslims te zijn, en zelfs een sterke aanwezigheid te hebben in het bewind van de Ayatollah's. Velen van hen dienen in het Iraanse leger en in de Iraanse revolutionaire garde, een flink aantal van hen bereikt de hogere echelons van de Revolutionaire Garde.

Iedere keer basten ze een tijdje uit om te demonstreren. De laatste keer was in 2009 na de Iraanse presidentsverkiezingen, die waren vervalst, waardoor de macht werd weggerukt door Mahmoud Ahmadinejad. Het land was gevuld met demonstranten, die kon zijn geëindigd met de vlucht van de Ayatollahs in vliegtuigen die klaar stonden te wachten in de Teheran - als de protesten zich hadden voortgezet. De wrede onderdrukking van de demonstraties leidde tot hun einde - tot de volgende keer.

President Obama ondersteunden de demonstranten niet op dat moment, waarschijnlijk vanwege de empathie hij had - en nog steeds heeft - voor het Ayatollah-regime, een empathie die hem vijf jaar later ertoe bracht dit duistere regime de mogelijkheid te geven van de voortzetting van haar duivelse plannen om nucleaire macht te verwerven in een volgend decennium.

Op woensdag 15 maart 2017 zal het Zoroastrische feest van Chahar Shanbeh Soori weer optreden. Zoroastrians over geheel Iran plannen een "vrijheidsfeest" voor die datum, en zijn van plan om uit te barsten in de straten in een poging tot omverwerping van het bewind van de Ayatollah. En als ze in staat zijn zich te ontdoen van hun moslimheersers, zijn ze voornemens om de zoon van de Sjah, die op dit moment in ballingschap in Europa is, terug te laten keren naar Iran om de leiding van het land op zich te nemen, net als zijn vader, die werd afgezet aan het eind van 1978.

De Zoroastrians gebruiken de sociale media om de protesten te organiseren, alsmede door het doorgeven van informatie van de ene persoon naar de andere onder degenen die zij beschouwen als betrouwbaar. Zij schatten dat er genoeg tijd is tot medio maart om het bericht in de oren van elke Zoroastrian in het land te laten klinken en zich voor te bereiden, zowel fysiek als psychologisch voor het "vrijheidsfeest".

Kan dit plan het einde betekenen van het Ayatollah-regime? Dat kan zeker, als al de Zoroastrians uitgaan, de straten op, en als ook de andere "outsider"-groepen hen vergezellen, die economisch en sociaal lijden onder de ondraaglijke corruptie voor hen, die over de ambtenaren van de overheid is gekomen.

Als de vele verborgen Zoroastrians die in het leger dienen, hun wapens richten op hun islamitische collega's, zal het leger worden verlamd, en zo ook de revolutionaire garde, de Basij militia-strijdkrachten en de inlichtingen-takken van het leger. Hierdoor zullen de Zoroastrians in de straat de overheidssector overnemen en hun eigen agenda opleggen.

De Zoroastrians-in-ballingschap, die dit "vrijheidsfeest" bevorderen en adverteren, zijn hoopvol gestemd dat deze poging lukt, vooral omdat de nieuwe Amerikaanse president Donald Trump niet erg pro-islam is en zich zeker niet in het voordeel van de Ayatollahs van Iran zal uitspreken. Eigenlijk kan hij, in tegenstelling tot Obama, de rebellen gaan ondersteunen en concrete stappen nemen tegen de Iraanse regering als het sterk tegen de demonstranten optreedt, net als in 2009.

Ik adviseer niemand de adem in te houden in afwachting van het succes van de Iraanse Zoroastrians, want het is niet helemaal duidelijk dat ze zijn serieus van plan zijn tot actie tegen de gehate regering over te gaan - en zelfs als ze uitgaan op de straten, is het helemaal niet zeker dat ze erin zullen slagen de Ayatollahs aan boord van de vliegtuigen te krijgen en uit het land. Succes hangt af van een groot aantal factoren waarvan de werking op die noodlottige dag moeilijk is te voorspellen...

Toch, rekening houdend met de vastbeslotenheid van de organisatoren, heb ik een redelijke basis om te verwachten dat zij hun plannen kunnen uitvoeren rond het midden van maart. Ik stuur ze mijn wensen voor succes vanaf dit podium. Israël zal maar al te blij worden om terug te keren naar de dagen van haar goede betrekkingen met Iran - de dagen vóór de islamitische revolutie met de vernietiging van het Sjah-regime tegen het einde van 1978.

Geschreven voor Arutz Sheva, vertaald door Rochel Sylvetsky, opiniestuk en Jodendom-editor

Bron: Is real change coming to Iran? Get ready for March 15, 2017 - - Articles -