Tien stellingen

19 juni 2016 - door Vic Rosenthal

Ik ben een nationalist, zionist, tribalist en havik.

Hier zijn tien dingen die ik denk:

1. 'Israël is een Joodse staat' met een concrete betekenis: de eigenaars van het land van Israël zijn het Joodse volk, maar niet al haar burgers.
2. Arabieren die in Israël wonen, moeten volledige burgerrechten hebben, maar zij moeten begrijpen dat zij in andermans thuisland leven. Het is natuurlijk en juist dat de vlag, volkslied, primaire taal en andere symbolen die van het Joodse volk zijn.
3. Het is geen burgerrecht om op te roepen tot de vernietiging van de staat of de moord van haar volk.
4. Israël moet niet blij zijn met niet-Joodse migranten.
5. Iedereen in Israël moet vrijheid hebben van religieuze aanbidding, en de heilige plaatsen kunnen bezoeken. Maar de regering van Israël moet soeverein zijn over elke centimeter van het land van Israël, in het bijzonder de Tempelberg.
6. Iedereen moet de eigen religie kunnen volgen of in het ontbreken daarvan zonder dwang zijn. Maar de officiële godsdienst van de staat Israël moet het jodendom zijn.
7. Israël en het Joodse volk hebben een absoluut recht om zich te verdedigen.
8. Collectieve schuld rechtvaardigt collectieve bestraffing.
9. Niemand heeft het recht om te proberen Joden te vermoorden, of Israëli's, zelfs als hun middelen ineffectief zijn.
10. Er moet een doodstraf komen voor moorddadig terrorisme.'

***

Voor velen merken deze tien stellingen mij aan als anti-democratisch, zelfs racistisch en fascistisch, ongetwijfeld met inbegrip van de twee voormalige Ministers van Defensie die onlangs toespraken gaven over wat ze geloven dat een verval is in Israëls collectieve moraal, en die de regering-Netanyahu ervan beschuldigden daarvoor verantwoordelijk te zijn.

Hun beslissingen zouden zelfs harder zijn als ik hen vertel dat ik de daad van Sgt. Elor Azaria begrijp en me ermee identificeer, die schoot op de gewonde Arabische messentrekker en hem doodde, die (ondanks wat Azaria en de juridische verdediging vertelde) waarschijnlijk geen gevaar was voor hem of anderen, alsmede het idee dat geen enkele terrorist zijn poging tot daad van terrorisme moet overleven.

Het zou ook niet helpen als ik toegeef dat ik het eens ben met de beslissing van de Cultuur en Sport Minister Miri Regev over het ontzeggen van overheidsgeld aan een Arabische theatergroep die een toneelstuk presenteerde waarin een terroristische moordenaar in een positief daglicht staat. Of dat ik denk dat er een Basiswet moet komen (het Israëlische equivalent van een grondwetswijziging) waarin het concept van een Joodse staat wordt gedefinieerd en beschermd, net zoals er een is voor de idee van een democratische staat. Of dat ik 'kolonisten' zie als mensen met dezelfde rechten als alle andere burgers, met inbegrip van het recht niet uit hun huizen te worden gegooid.

Sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog hebben de 'verlichte' mensen in het westen geloofd dat nationalisme verantwoordelijk is voor de verschrikkingen van de 20e eeuw, en dat internationale instellingen zoals de VN en de EU dit hebben tegengewerkt. Zij geloven verder dat tribalisme, de overtuiging dat men een hogere prioriteit moet geven aan het welzijn van de eigen mensen dan die van anderen, racisme is, en altijd in de krachtigste bewoordingen moet worden veroordeeld. Het wordt beschouwd als een dwingend beginsel van een universele moraal dat iemand verplicht om ieder ander mens gelijk te behandelen, ongeacht zijn of haar relatie tot u.

Deze beginselen worden altijd gerechtvaardigd met argumenten over mensenrechten en moraal, hoewel sommige cynici erop wijzen dat ze door het departement van de psychologische oorlogsvoering van de Sovjet-KGB werden aangemoedigd om de vijanden van de nationalistische en tribalistische Russen te verzwakken.

Degenen die denken dat ze de toon gezet hebben van de morele koers in Israël, zoals de voormalige ministers van Defensie en 99% van onze journalisten, schrijvers, kunstenaars, advocaten, rechters en academici die zijn toegewijd aan deze universalistische moraal.

Er is niets hierin meer waar over de universalistische opvatting dan het tribalisme. Argumenten voor de ene of het andere mogen afhangen van de verwachte resultaten. Het westerse argument tegen tribalisme is dat het leidt tot oorlog en genocide, terwijl universalisme vrede en samenwerking produceert.

Maar precies het tegenovergestelde is waar in de wereld van vandaag.

Laten we eens kijken naar de Europese Unie als een voorbeeld van een universalistisch project. Vanwege haar universalistische houding naar de buitenrand-liberale regels over het verlenen van asiel bijvoorbeeld – en het afschaffen van de grenscontroles daarin, worden momenteel de Europese landen vernietigd door de ongecontroleerde vijandige migratie. Degenen die geen tribalistisch beleid voeren en hun grenzen sluiten zullen het niet overleven.

Dit is omdat het universalisme een vorm van unilaterale morele ontwapening is. Het is praktisch alleen mogelijk als iedereen het doet. En het tribalisme van de moslims doet dat niet. Dus terwijl de EU effectief kan zijn in het voorkomen van een nieuwe oorlog tussen Frankrijk en Duitsland, beschermt dat haar lidstaten niet tegen omverwerping door degenen die op haar morele principes spuwen.

Israël is een ander voorbeeld. Omringd door tribale samenlevingen die al decennia lang al doordrongen zijn van hun haat tegen de Joodse staat, kan het zich niet kan veroorloven haar grenzen naar de Gaza te openen. En het kan geen toezeggingen accepteren van de PLO dat een Palestijnse staat in het zeer strategische Judea en Samaria een rustige buur zal zijn.

Maar niet alleen zou het een strijd zijn voor Israëls overleven als men de universalistische beginselen zou aannemen, het zou in strijd zijn met de conceptie van een Joodse natie.

Dit idee van een volk dat is verbonden met een land - zelfs wanneer het land zou worden geregeerd door anderen en Joden er een minderheid in waren – onderhoudt het Joodse volk als een natie sinds bijbelse tijden, een geschiedenis, langer dan enige ander afzonderlijk volk op aarde. Niets is in het Judaïsme fundamenteler dan de relatie tussen God en het Joodse volk en het land van Israël.

Ik vind het ironisch dat dezelfde mensen die erop aandringen dat "alle religies moeten worden nageleefd" en van wie de aspiraties van alle soorten van etnische groepen - met inbegrip van de 'Palestijnen', die een van de zwakste vorderingen heeft in zijn verdediging van te worden beschouwd als een natie - zo sterk bezwaar heeft tegen het Joodse nationalisme.

Ik denk dat als er vandaag een referendum zou zijn, de grote meerderheid van de Israëli's het eens zou zijn met de bovenstaande tien stellingen.

Eigenlijk hebben wij zo'n referendum ten minste om de vier jaar. Het heet verkiezingen, En ik ben ervan overtuigd dat de volgende zal resulteren in een regering waarin zelfs meer nationalistische, tribalistische en haviken zijn dan de huidige. En dat zou een goede, morele zaak zijn.

Bron: Ten propositions | Abu Yehuda