VOLGENDE maand komt de tempel van Baäl naar Times Square. Reproducties van de ruim 15 meter hoge boog die de tempel ingang gevormd heeft, zullen worden geplaatst in New York en Londen, in een eerbetoon aan de 2000 jaar oude structuur die de Islamitische Staat vorig jaar heeft verwoest in de Syrische stad Palmyra. De groep verwoeste Palmyra als een dolle, een stad die zijn hoogtepunt bereikte in de tweede en derde eeuw na Chr. De wereld ontstak in woede en spoorde de wetenschappers en natuurbeschermers aan tot actie. Talloze niet-gouvernementele organisaties zijn nu het beschadigde culturele erfgoed in de regio aan het catalogiseren en in kaart brengen.

De ritualistische verering van Baäl leek kortweg een beetje hierop: volwassenen verzamelen zich rond het altaar van Baäl. Zuigelingen worden dan levend als een zonde-offer aan de godheid verbrand. Temidden van het gruwelijke geschreeuw en de stank van verkolend mensenvlees, nemen de leden van de gemeenschap – zowel mannen als vrouwen - deel aan biseksuele orgieën. Het ritueel was bedoeld om economische welvaart te produceren door zo aan Baäl te vragen om regen voor de vruchtbaarheid van "moeder aarde".

De natuurlijke gevolgen van een dergelijk gedrag - zwangerschap en bevalling – en de bijbehorende financiële lasten van het "niet-geplande ouderschap" werden gemakkelijk gecompenseerd. Men kan kiezen om deel te nemen aan homoseksueel gedrag of – het kind op aanvraag beschikbaar stellen als offer – en gewoon weer deelnemen aan een ander vruchtbaarheidsceremonie met de "beëindiging" van het ongewenste kind.

Het moderne liberalisme wijkt weinig af van zijn oude voorganger. Hoewel de macabere rituelen zijn ontsmet met bloemrijke en eufemistische kunstige voorwaarden, blijven in de kern de leerstellingen en praktijken griezelig vergelijkbaar.

De naam Bel werd vooral gebruikt voor de Babylonische god Marduk, en wanneer gevonden in de Assyrische en Neo-Babylonische als persoonlijke namen of genoemd in inscripties in een context van het Mesopotamische, kan het meestal worden gezien als een verwijzing naar Marduk en niet een andere god. Zo verwijst ook Belit zonder enige ondubbelzinnigheid meestal naar Bel Marduk's echtgenoot Sarpanit. Marduks moeder, de Sumerische godin genaamd Ninhursag, Damkina, Ninmah en andere namen in het Sumerisch, stond echter vaak bekend als Belit-ili 'Vrouw van de goden' in het Akkadisch.

De Akkadische naam Marduk ontleent aan de Sumerische MAR.UTU, een god van de jacht. Van hem wordt gezegd in een opstand te zijn tegen de goden van zijn ouders, waarna hij gekroond werd als koning van de goden. In de Babylonische traditie was hij het die Babylon (Babilu, "poort van de goden") opgericht heeft. Zijn tempel in Babylon droeg de naam E.SAGILA, "huis dat het hoofd omhoog richt" en de toren daaraan gekoppeld heette in het Sumerisch Etemenanki "huis van de stichting van hemel en aarde". De gelijkenis met de toren van Babel is duidelijk.

In deel acht van deze studie die we onderzochten bewijzen we dat Nimrod in Egypte als koning Narmer bekend was, die later als de god Osiris, de heer van de onderwereld, werd vergoddelijkt. In deel vijf keken we naar het bewijs dat Nimrod bij de oude Sumeriërs bekend was als de grote koning Enmerkar, die probeerde om een enorme toren te bouwen voor de goden in de oude stad van Eridu — een stad waarnaar wordt verwezen als het oorspronkelijke "Babylon" door de historicus Berossos. [1] Traditioneel is de toren van Babel-gebeurtenis van oudsher geassocieerd met Nimrod en Joodse commentaren, evenals de Joodse geschiedschrijver Josephus zeer nadrukkelijk lijkt te zijn op dit punt. Met betrekking tot de naam van de Sumerische Enmer-kar, betekent het achtervoegsel "kar": "jager". En zo is "Enmer-kar" in feite "Enmer de jager", net zoals Nimrod wordt aangeduid als de "machtige jager" in Genesis 10. Bovendien wordt Enmerkar ook genoemd op de Sumerische koningslijst "degene die Uruk gebouwd heeft", net zoals Nimrod wordt beschreven in Genesis 10:10 als een Koninkrijk hebbend dat begon in "Babel (Eridu) en Erech (Uruk)... in het land van Sinear." Na zijn dood werd Enmerkar in een Sumerische mythe vereerd als de semi-goddelijke held Ninurta en uiteindelijk is deze cult uitgegroeid tot de grote cultus van Marduk, dat de staatsgodsdienst van Babylon werd na de veroveringen en religieuze innovaties van Hammurabi.