Artikel

"Voorzeker, de Heere HEERE doet niets tenzij Hij Zijn geheimenis heeft geopenbaard aan Zijn dienaren, de profeten." (Amos 3:7).

Eindtijd experts praten veel over de Gog-Magog oorlog van Ezechiël 38-39, een profetie die een krachtige federatie voorspelt, blijkbaar geleid door Rusland, die bestemd is om op een dag Israël binnen te vallen. Sommigen denken dat deze vervulling zelfs voor onze deur staat.

Maar een minder bekende profetie wint aan momentum in onze dagen: Psalm 83, waar een andere federatie probeert Israël uit te roeien.

Deze psalm lijkt de huidige problemen aan te pakken waar de Midden-Oosten-landen samenzweren om Israël te vernietigen.

"Een lied, een psalm van Asaf. O God, zwijg niet, houd U niet doof, wees niet stil, o God! Want zie, Uw vijanden tieren, wie U haten, steken hun hoofd omhoog." (Psalm 83: 1-2)

Psalm 83 is meer dan een gebed of een pleidooi tot God om wraak op de vijanden van Israël. Het blijkt dat een coalitie van 10-leden het uitverkoren volk wil vernietigen en wil beschikken over het Beloofde Land.

Deze psalm werd echter niet in een tijd van oorlog geschreven. Hij werd zo'n 3000 jaar geleden geschreven door koning Davids aanbiddingsleider, Asaf, in een tijd van grote welvaart, vrijheid en vrede.

Koning David had beslissend gezegevierd over de vijanden van Israël, en Israël kon zich vrij uitbreiden, omdat de supermachten van Egypte en Assyrië allebei zwakker werden.

Davids koninkrijk had zich daarom uitgebreid van de Rode Zee tot aan de Eufraat.

Maar Asaf was niet alleen een aanbiddingsleider; volgens 2 Kronieken 29:30 was hij ook een chozeh (ziener of profeet).

Als profeet zag Asaf dat na deze periode van rust op een bepaald moment deze federatie de totale vernietiging van Israël zou zoeken. Die tijd lijkt nu te naderen.

"Kom, zeiden zij, laten wij hen uitroeien, zodat zij geen volk meer zijn en aan de naam van Israël niet meer gedacht wordt." (Psalm 83:5)

Hoewel Asafs visie in een tijd van vrede werd ontvangen, moet het al enige bezorgdheid hebben veroorzaakt voor sommigen, omdat velen die genoemd worden in de confederatie hun haat al eerder hadden getoond.

Natuurlijk, zelfs vandaag de dag wordt de samenzwering tegen het Joodse volk niet beschouwd als iets nieuws. Vanaf de Filistijnen tot aan de nazi's is tegen het Joodse volk samengespannen.

"Want zie, Uw vijanden tieren, wie U haten, steken hun hoofd omhoog. Zij beramen listig een heimelijke aanslag tegen Uw volk en beraadslagen tegen Uw beschermelingen." (Psalm 83:3-4)

"Want samen hebben zij in hun hart beraadslaagd; dezen hebben een verbond tegen U gesloten." (Psalm 83:5)

De tien-leden-coalitie van Psalm 83 vormt een verbond met elkaar tegen niet alleen het volk Israël, maar ook tegen de God van Israël.

De coalitie is niet tevreden met alleen maar het vernietigen van Israël als een natie; ze willen de herinnering aan de naam van Israël wegvagen; in feite het verbond met Abraham verbreken.

In het verbond met Abraham beloofde God dat er een uitverkoren volk zal komen door middel van Abraham (Genesis 22: 17-18), door Isaak (Genesis 26: 2-4), en door Jacob (Genesis 28:14) en dat God hen het Beloofde Land zou geven (Genesis 15:18; Jozua 1:4).

"Toen verscheen de HEERE hem en zei: Trek niet naar Egypte, maar woon in het land dat Ik u noemen zal. Verblijf als vreemdeling in dit land. Ik zal dan met u zijn en u zegenen, want aan u en uw nageslacht zal Ik al deze landen geven. Ik zal de eed gestand doen die Ik Abraham, uw vader, gezworen heb. Ik zal uw nageslacht zo talrijk maken als de sterren aan de hemel en uw nageslacht al deze landen geven. In uw nageslacht zullen alle volken van de aarde gezegend worden,"(Genesis 26:2-4)

Natuurlijk, als door een menselijk coalitie de tegenstander de naam van Israël zou kunnen wegvagen, zou dat in feite maken dat de God van Israël machteloos toe moest kijken en een leugenaar zijn ten overstaan van de hele wereld.

Het Davidische verbond / De Eeuwige Troon (2 Samuël 7:12-13; Jesaja 9:5-6; Lukas 1:31-33).

"Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven, en de heerschappij rust op Zijn schouder. En men noemt Zijn Naam Wonderlijk, Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst. Aan de uitbreiding van deze heerschappij en aan de vrede zal geen einde komen op de troon van David en over zijn koninkrijk, om het te grondvesten en het te ondersteunen door recht en gerechtigheid, van nu aan tot in eeuwigheid. De na-ijver van de HEERE van de legermachten zal dit doen." (Jesaja 9:5-6)

Nieuwe Verbond/Eeuwig Verbondenheid (Jeremiah 31:33; John 14:16–17)

"Voorzeker, dit is het verbond dat Ik na die dagen met het huis van Israël sluiten zal, spreekt de HEERE: Ik zal Mijn wet in hun binnenste geven en zal die in hun hart schrijven. Ik zal hun tot een God zijn en zíj zullen Mij tot een volk zijn." (Jeremia 33:31)

Het Woord van God echter is nauwkeurig, betrouwbaar, en er is geen tegenstander die Gods plannen kan dwarsbomen.

Zijn verbond met Abraham is onvoorwaardelijk en eeuwigdurend. Zelfs na de ongehoorzaamheid van Israël, die Hij voorzag, zou Hij Zijn volk thuis brengen naar hun eigen land na een periode van ballingschap.

"Ik doe het niet om u, huis van Israël, maar om Mijn heilige Naam, die u ontheiligd hebt onder de heidenvolken waarheen u gegaan bent. .... Ik zal u uit de heidenvolken halen en u uit alle landen bijeenbrengen. Dan zal Ik u naar uw land brengen." (Ezechiël 36:22, 24)

En God doet de vervulling van deze profetie gestand, tot groot ongenoegen van degenen die de herinnering aan Israël willen uitroeien.

Terwijl veel vijanden van Israël de natie Israël en het Joodse volk hebben willen vernietigen, identificeert Asaf specifiek tien landen/groepen die zich verenigen tot een coalitie voor dit doel:

"Want samen hebben zij in hun hart beraadslaagd; dezen hebben een verbond tegen U gesloten: de tenten van Edom en de Ismaëlieten, Moab en de Hagrieten, Gebal, Ammon en Amalek, Filistea met de bewoners van Tyrus. Ook Assyrië heeft zich bij hen aangesloten, zij zijn voor de zonen van Lot een sterke arm geweest." (Psalm 83:5-8)

Hoewel deze groepen niet meer herkenbaar zijn aan hun oude namen, heeft Bill Salus, auteur van Israelistine en Psalm 83: The Missing Prophecy Revealed de hedendaagse equivalenten/afstammelingen van deze coalitieleden benoemd alsvolgt:

Salus heeft eraan gewerkt om een aantal van deze oude groepen te identificeren op basis van hun oude locaties en anderen naar waarheen ze zijn gemigreerd.

Auteur en profetie-expert Joel Richardson heeft ieder lid van de groep geïdentificeerd, maar heeft ook zijn conclusies alleen op hun oude locatie in de 10e eeuw voor Christus gebaseerd. Daarom is het dat zijn locaties en conclusies enigszins verschillen van die van Salus.

Hoewel deze 10-leden-coalitie nog niet openlijk kan worden verenigd in een actie tegen Israël, hebben deze landen die vandaag bestaan, zich al verenigd onder de waarden van de islam.

Bovendien wordt de islam beïnvloed door een rivaliteit die teruggaat tot aan Ismaël en Isaak, evenals naar Ezau en Jakob.

Deze oude wrok tegen de zoon van de belofte is misschien de aandrang tot aanslagen en samenzweringen tegen het bestaan van een Joods thuisland.

Natuurlijk zijn deze Psalm 83-landen actief in een samenzwering vandaag om ofwel het land van Israël over te nemen en het tot hun eigendom te maken, of om te voorkomen dat Israël een Joodse staat zal zijn. Met andere woorden, ze willen Israël geen land maken dat het Joodse volk kan beschermen en onderdak bieden tegen degenen die hen haten. Laten we eens een beetje dichterbij kijken naar de volgende groepen:

Tijdens de vredesonderhandelingen van 2013-2014 tussen Israël en de Palestijnse Autoriteit (PA) met Mahmoud Abbas, maakte de Palestijnse president zijn bedoelingen over het bestaan van Israël duidelijk:

"We zullen het Joodse karakter van Israël niet erkennen en aanvaarden. We hebben veel excuses en redenen die ons verhinderen dat te doen," zei Abbas.

"We zullen marcheren naar Jeruzalem met miljoenen, als vrije mensen en helden," beweerde hij. (JPost)

Hoewel Jordanië en Israël van een vredesverdrag sinds 1994 hebben genoten, vertelde op 2 februari 2014 de Jordaanse minister van Buitenlandse Zaken Nasser Judeh zijn parlement dat Israël niet moet worden erkend als een Joodse staat, en dat Jordanië ook niet de Palestijnse vluchtelingen (tenten van Edom) mag opnemen. (ArutzSheva)

In een reactie op 8 februari 2014 heeft het Jordaanse parlement gestemd om Israël niet erkennen als een Joodse staat. (I24news)

Dat sentiment doordringt in de samenleving en, waar zelfs 81% van de Jordaniërs antisemitische opvattingen heeft, heeft 70% positieve standpunten over Hamas. (JPost)

Terwijl Hezbollah, de terroristische groep gevestigd in Libanon, de Syrische president Assad helpt oorlog te voeren tegen de rebellen, kwam op 2 augustus 2013 Hezbollah-leider Hassan Nasrallah uit het verborgene van de bevolking van Libanon eraan om te herinneren: "Israël vormt een gevaar voor alle mensen van deze regio ... waaronder Libanon, en het te verwijderen is een Libanees nationaal belang. "(JPost)

Dat geloof blijft vandaag.

Hoewel Gaza officieel een deel is van de Palestijnse Autoriteit, geregeerd door president Abbas, regeert de terroristische organisatie Hamas (vergelijkbaar met het woord voor "geweld" in het Hebreeuws) de Gaza en heeft geprobeerd om een coalitie te vormen met moslimgroepen die bereid zijn om Israël te weerstaan.

Het Handvest bepaalt: "[Hamas] zal alleen helpen alle verenigingen en organisaties die willen optreden tegen de zionistische vijand en degenen die hen bijstaan."

In januari 2014 zei Hamas-minister van Binnenlandse Zaken Fathi Hamad dat het doel van Hamas is, de totale vernietiging van Israël.

"We komen achter de zionisten aan met al onze leiders en soldaten," zei Hamad. "Je hoeft alleen maar acht jaar te wachten op het land Palestina, voordat het ondergaat." (JPost)

We hebben nu ongeveer vijf jaar achter ons gelaten.

Sommige commentatoren geloven dat Egypte en Israël het hoogste niveau van vrede en samenwerking ervaren, omdat zij hun vredesverdrag van 1979 hebben ondertekend, in het bijzonder in de beveiliging tegen Hamas, waar ze de honderden terreurtunnels vernietigen, waardoor ze vanuit Gaza wapens smokkelen naar ISIS in het Sinaï-schiereiland.

Dit is zinvol als profetiekenner Joel Richardson gelijk heeft. Hij gelooft dat de Hagarenen niet de Egyptenaren zijn, maar de noordelijke Jordaniërs (op basis van 1 Kronieken 5:10, dat een gebied ten oosten van Gilead specificeert).

In dit scenario zal de vrede en samenwerking die Israël momenteel geniet met Egypte verder doorgaan, ondanks de komende oorlog. (WND)

Bill Salus gelooft dat Saoedi-Arabië de Ismaëlische mensen zijn in Psalm 83. Net als de meeste Arabieren in het Midden-Oosten en Afrika, beweren de Saoedi's dat ze het ware uitverkoren volk zijn (als afstammelingen van Ismaël).

Gezien het feit dat Saoedi-Arabië een bondgenoot is van de Verenigde Staten en een vijand van Iran, kan het lijken dat het niet zal worden betrokken bij een coalitie tegen Israël.

Niettemin heeft Saoedi-Arabië gekozen om "nee" te zeggen tegen de resolutie in 1947 van de VN om een Joodse staat te creëren en steunde het de Arabische invasie van 1948, 1967 en 1973 met troepen, maar ook met financiën. En ze hebben geen diplomatieke betrekkingen met Israël.

7. Arabieren van de Sinaï (of van het Negev gebied) -Amalek (kleinzoon van Esau)

Salus plaatst de Amalekieten in de Sinaï. Hij is van mening dat ze deel uitmaken van Esau's familie (de Edomieten), die naar het Sinaï-gebied zijn gemigreerd, wat deel uitmaakt van Egypte.

Anderen echter denken dat de Amalekieten in de buurt van Mekka woonden tot de 10e eeuw voor Christus, dan zijn gemigreerd naar het Negev-gebied van het moderne Israël (WND). Het is daarom mogelijk dat sommige Arabische Israëli's momenteel genieten van burgerschap in Israël en van deze groep zijn.

Sterker nog, sommige Arabieren in Israël op zoek naar de vernietiging van de Joodse staat, hebben zelfs een Arabische vertegenwoordiging in de Knesset (het parlement):

"Israël moet worden gedefinieerd als een staat van zijn eigen nationaliteiten. Er zijn twee nationaliteiten in Israël. Een daarvan is [de] Joodse meerderheid, de ander is [de] Arabisch-Palestijnse minderheid," zei de vice-voorzitter van de Knesset Ahmad Tibi in januari 2014. "Zeggen dat Israël de joodse staat is, is het verwaarlozen van ons bestaan en ons verhaal, en ik zal dat niet accepteren," voegde hij eraan toe. (CBC)

Sinds de oprichting van zowel Israël als Syrië in het midden van de 20e eeuw, zijn diplomatieke banden nooit vastgesteld tussen deze twee landen, die wel een grens delen.

Syrië heeft Israël aangevallen in drie grote oorlogen in 1948, 1967 en 1973.

De situatie in Syrië is ongelooflijk vluchtig. Aangezien de Syrische president Bashar Assad de gemeenschappelijke haat tegen zijn buren deelt voor Israël, terwijl hij wordt verslagen in zijn burgeroorlog, kunnen de vele duizenden jihadistische rebellen, met inbegrip van Hezbollah en ISIS, de controle gretig ondersteunen voor een oorlog tegen Israël.

Elke invasie zou ook Rusland kunnen omvatten op een dag, dat nu een permanente marine en luchtmachtbasis in dit land heeft ten noorden van Israël.

In Psalm 83 doet de profeet Asaf een beroep op God, om hem te vragen de coalitieleden te laten omkomen in ongenade (Psalm 83:9-18).

In feite profeteren Obadja, Ezechiël 25-27, 37:10, en Jeremia 49:1-6 dat het deze coalitie-leden inderdaad zo zal vergaan en dat ze worden vervloekt, zoals Genesis 12:3 voorspelt:

"Ik zal zegenen die u zegenen, en wie u vervloekt zal Ik vervloeken; en alle volken op aarde worden gezegend door jou heen. "

Deze verbindende profetische verzen lijken te verwijzen naar de overwinning van Israël in Psalm 83.

Een resulterend gevoel van regionale veiligheid kan Israël rijp maken voor de slag van Ezechiël 38 met de invasie van een negen leden tellende coalitie waarvan de leiders zeggen:

"Ik zal optrekken tegen een niet ommuurd land, komen bij mensen die rustig en onbezorgd wonen, die allen zonder muur en grendel wonen en geen poorten hebben, om roof te plegen, om buit te roven, ... "(Ezechiël 38:11-12)

Terwijl het Israël vandaag de dag inderdaad voorspoedig gaat en in het algemeen een veilig land is om te bezoeken, zal ze het ongelooflijk goed hebben en wonen in een ongeëvenaarde veiligheid nadat de overwinning van Psalm 83 is voltooid.

Sommige theologen hebben betoogd dat de strijd die gemarkeerd is in Psalm 83:5-8 werd vervuld in de Onafhankelijkheidsoorlog van Israël in 1948. Echter, de tenten (vluchtelingen of militaire kampementen) van Edom (Zuid-Jordanië) kwamen pas tot stand in 1949, na de oorlog.

En aangezien Psalm 83 die het eerst noemt, gelooft Salus dat de tenten van Edom een belangrijke rol zullen spelen in deze komende oorlog.

Andere theologen hebben het argument dat de Zesdaagse Oorlog van 1967 deze profetie vervulde. Toch waren slechts een gedeelte van de tien genoemde leden betrokken in die oorlog, zodat de Zesdaagse Oorlog niet lijkt als de vervulling van deze eindtijd profetie.

Aangezien geen van deze oorlogen precies voldoet aan de profetie, kunnen we begrijpen dat een toekomstige oorlog met een 10-leden-coalitie die nog zal vervullen.

Vandaag de dag past deze coalitie, die in het kader van de gemeenschappelijke waarden en drijfveren van de islam verenigd is, bij de eisen van de profetie als geen ander moment in de geschiedenis.

Daarom geloven velen dat de oorlog in Psalm 83 binnenkort zal gaan gebeuren, vóór de invasie van Ezechiël 38.

In feite wordt geen van de tien coalitieleden uit Psalm 83 genoemd in Ezechiël 38, hoewel het boek Ezechiël hen wel elders noemt.

"Op uw muren, Jeruzalem, heb Ik wachters aangesteld. Nooit zullen zij zwijgen, heel de dag en heel de nacht niet. U die het volk aan de HEERE doet denken, gun u geen rust. Ja, geef Hem geen rust, totdat Hij Jeruzalem gegrondvest heeft en gesteld heeft tot een lof op aarde... " (Jesaja 62:6-7)

Er is een gezegde dat achteraf alles goed gezien is. Ook is Bijbelse profetie gemakkelijker te begrijpen, achteraf gezien, na de vervulling.

Toch herinnert Psalm 83 ons eraan dat we een oogje in het zeil moet houden op het Midden-Oosten, en bidden voor de vrede van Jeruzalem, evenals ijverig Gods Woord te bestuderen.

Zoals we kijken, bidden en studeren, zal God ons wijsheid geven over de gebeurtenissen die zich ontvouwen, en komen de stukken van de profetische puzzel op hun plaats te liggen.

En als ze dat doen, zal dat beeld worden verlicht op dezelfde muur waar God Zijn plan voor Israël en de mensheid heeft weergegeven en waar de Messiaanse profetieën permanent gehangen hebben.

"Israël echter wordt door de HEERE verlost: een eeuwige verlossing. U zult niet beschaamd en niet te schande worden, voor eeuwig niet, nooit! "(Jesaja 45:17)