De eindtijd volgens Petrus
18 augustus 2013 - Bijbelstudie door Jack Kelley
"Deze tweede brief, geliefden, schrijf ik u nu. In beide wek ik door herinnering uw zuivere gezindheid op, opdat u zich de woorden herinnert die door de heilige profeten voorheen gesproken zijn, en het gebod van de Heere en Zaligmaker, dat door middel van ons, apostelen, verkondigd is." (2 Petrus 3:1-2)
Petrus schreef deze brief, één van zijn laatste, ongeveer 65 na Christus. Hij was waarschijnlijk in Rome op dat moment, omdat hij werd gekruisigd in 68, hoewel hij ook nog steeds in Babylon kan zijn geweest, waar hij de eerste brief heeft geschreven vijf jaar eerder.
Zijn doel met het schrijven was drieledig: het stimuleren van geestelijke groei onder de christenen, het bestrijden van de valse leer die in de kerk kwam, en om de zekerheid te benadrukken dat de Heer zal terugkeren. Wij zullen ons richten op dit derde punt, dat Petrus in hoofdstuk 3 behandeld.
"Dit moet u allereerst weten, dat er in het laatste der dagen spotters zullen komen, die naar hun eigen begeerten zullen wandelen en zeggen: Waar is de belofte van Zijn komst? Want vanaf de dag dat de vaderen ontslapen zijn, blijven alle dingen zoals vanaf het begin van de schepping." (2 Petrus 3:3-4)
Petrus' eerste zorg was om ons te waarschuwen tegen de valse leer die bekend zou komen te staan als het religieuze uniformitarianisme. Deze visie zegt dat God niet regelmatig in de aangelegenheden van de mens zou ingrijpen, maar net voldoende om ons te observeren als wij een lineaire reeks gebeurtenissen over een langere periode van tijd ervaren. De voorstanders beschrijven God soms als "de grote horlogemaker" die zijn universum gebouwd heeft als een meester-ambachtsman en een precisie-uurwerk assembleerde. Na het te hebben "opgewonden" en deze in beweging te hebben gezet, is Hij nu bezig te kijken hoe het loopt, afgezien van enige latere betrokkenheid door Hem. Werelden, melkwegstelsels en beschavingen worden weergegeven als bij toeval als stukjes en beetjes willekeurig samenkomen bij de vorming ervan, en de soorten evolueren naar hogere levensvormen. En zoals de enorme hoeveelheid tijdsduur aantoont die wordt doorgegeven, moeten we echt niets meer van Hem verwachten. (Een afsplitsing hiervan, genaamd proces-theologie, leert dat God aan het leren is en net zo nieuwsgierig is om te zien hoe alles zal werken zoals het gaat.) Zoals Petrus impliciet zegt, zou de opkomst van deze valse leer in feite een teken van de laatste dagen zijn.
"Want willens en wetens is het hun onbekend dat door het Woord van God de hemelen er reeds lang geweest zijn, evenals de aarde, die uit water oprijst en in water vaststaat. Daardoor is de wereld die er toen was, vergaan, overspoeld door het water. Maar de hemelen die er nu zijn, en de aarde, zijn door hetzelfde Woord als een schat weggelegd en worden voor het vuur bewaard tot de dag van het oordeel en van het verderf van de goddeloze mensen." (2 Petrus 3:5-7)
Deze valse leraren hebben bewust besloten tot het negeren van drie onbetwistbare feiten;
1) De aarde is niet ontstaan door toeval. Hij is geschapen.
2) Degene die het heeft gemaakt, grijpt regelmatig in in de aangelegenheden van de mens, en één keer in een oordeel was dit zo groot dat de hele wereld werd vernietigd.
3) En wat meer is, hij heeft beloofd om het opnieuw te doen, omdat de mens niets leerde van de eerste.
"Maar laat vooral dit u niet ontgaan, geliefden, dat één dag bij de Heere is als duizend jaar en duizend jaar als één dag. De Heere vertraagt de belofte niet (zoals sommigen dat als traagheid beschouwen), maar Hij heeft geduld met ons en wil niet dat enigen verloren gaan, maar dat allen tot bekering komen." (2 Petrus 3:8-9)
Ik geloof niet dat deze passage kan worden gebruikt ter rechtvaardiging van de "één dag is gelijk aan 1000 jaar" theorie zoals sommige profetie-studenten voorstaan. Vanzelfsprekend zijn er plaatsen zoals Hosea 6:1-2 waar deze theorie lijkt te passen, en in Ezechiël 4, waar de Heer een dag voor een jaar gebruikt, maar Hij deelde ons mee dat Hij het zo deed. Er zijn ook passages die vermelden dat de dag des Heren in sommige gevallen een dekking lijkt te zijn voor een spanwijdte van tijd met de lengte van 2000 jaar en in ander geval zo kort als 24 uur.
Maar hier denk ik dat Petrus gewoon probeerde om te benadrukken dat God niet gebonden wordt door de tijd zoals wij, en dus wat wij waarnemen als een lange tijd, dit niet noodzakelijkerwijs zo voor Hem zou zijn. Zijn punt is dit. De lengte van de tijd die wordt doorgegeven is geen aanwijzing van een veranderende intentie. In plaats daarvan moet het gezien worden als een regel van zijn geduld gegeven aan ons om zo veel als mogelijk op tijd tot Hem te komen om vergeving.
"Maar de dag van de Heere zal komen als een dief in de nacht. Dan zullen de hemelen met gedruis voorbijgaan en de elementen brandend vergaan, en de aarde en de werken daarop zullen openbaar worden." (2 Petrus 3:10)
Vergis je niet, Petrus waarschuwt ons, dat de dag des Heren zal komen, en dat alles nieuw zal worden gemaakt. Vanwege de populariteit van de bovengenoemde valse leer zal het een heleboel mensen verrassen. En dit is precies het geval vandaag. De meeste grote kerken pleiten voor de weergave van de a-millennial profetie, die het idee verwerpt van een letterlijke terugkeer door de Heer, en de bijbelse scheppingsleer hebben ze al lang geleden verlaten. En zelfs sommige conservatieven weigeren een komend Koninkrijk, en zeggen dat alle profetie in de Bijbel al werd vervuld in 70 na Christus. (Dit is de weergave van hen het Preterisme). Vergeet niet, Petrus gaf geen waarschuwing dat niet-gelovigen deze ideeën zouden bevorderen. Hij zag dit onderricht afkomstig van binnenuit de kerk.
Sommige geleerden hebben gespeculeerd dat in vers 10, waar Petrus een ogenblikkelijke verandering beschrijft van de materie naar pure energie en dat ook in een "zuivering door vuur". Als dat het geval was dan zou Petrus al hebben verwezen naar het einde van het millennium wanneer aarde en hemel voor de tegenwoordigheid van God zullen wegvluchten (Openbaring 20:11).
We dit moeten dit niet verwarren met Jesaja 65:17 en Openbaring 21:1 die beide verwijzen naar de tijd van de 2e komst, dat Jezus noemt het herstel (vernieuwing) van alle dingen (Matt. 19:28). We weten dit omdat in de verzen die volgen, Jesaja ons een van de duidelijkste beschrijvingen gaf van het millennium in Israël op aarde. En Johannes citeerde Jesaja 65:17, dat het nieuwe Jeruzalem naar beneden komt uit de hemel, wat ook aan het begin van het millennium gebeurt. En tot slot sprak Petrus ook van dit herstel in Handelingen 3:21, maar verwees er niet naar dat de hemelen en de aarde zouden worden vernietigd op dat moment. In plaats van een restauratie, spreekt 2 Petrus 3:10 van een totale vernietiging.
"Als deze dingen dus allemaal vergaan, hoedanig behoort u dan te zijn in heilige levenswandel en in godsvrucht; u, die de komst van de dag van God verwacht en daarnaar verlangt, de dag waarop de hemelen, door vuur aangestoken, zullen vergaan en de elementen brandend zullen wegsmelten. Maar wij verwachten, overeenkomstig Zijn belofte, nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, waar gerechtigheid woont." (2 Petrus 3:11-13)
Kunnen wij echt de dag des Heren verhaasten? In Romeinen 11:25 schreef Paulus "dat er voor een deel verharding over Israël is gekomen, totdat de volheid van de heidenen is binnengegaan". Dit betekent dat de kerk een vooraf bepaald aantal leden zal bevatten, en wanneer dat aantal voltooid is, we allemaal in de Opname zullen verdwijnen. Misschien is dat een reden waarom we niet de Opname-tijd op voorhand weten. Het hangt ervan af of de kerk een vooraf bepaald aantal heeft bereikt, niet het bereiken van een vooraf bepaalde datum. Door heilig en goddelijk te leven, kunnen we invloed uitoefenen dat anderen gunstiger reageren wanneer we met ze praten over Jezus, en dat de kerk dan sneller zal groeien, en zo vervroegen we de Opname en versnellen we de komst van de dag des Heren.
Terwijl het nieuwe Jeruzalem, het exclusieve huis wordt van de verloste kerk, kan het terecht een huis van gerechtigheid worden genoemd, is er geen manier waarop het Duizendjarige rijk op aarde als zodanig kan worden omschreven. Veel van de bewoners zijn in hun natuurlijke staat, als ze de grote verdrukking hebben overleefd en komen direct in het Koninkrijk. Ezechiëls beschrijving van een duizendjarige Israël noemt zondoffers 14 keer in 7 hoofdstukken (Ezechiël 40-46). En uiteindelijk zal het Millennium eindigen in een massale opstand tegen God (Openbaring 20:7-10). Voor mij regelt dit het probleem in het spreken van de hemel en aarde die worden vernietigd om te worden vervangen door een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, toen Petrus sprak over de overgang van het Millennium in de eeuwigheid.
"Daarom, geliefden, terwijl u deze dingen verwacht, beijver u om onbevlekt en smetteloos door Hem bevonden te worden in vrede en beschouw het geduld van onze Heere als zaligheid; zoals ook onze geliefde broeder Paulus, naar de wijsheid die hem gegeven is, u geschreven heeft, zoals ook in alle brieven, wanneer hij deze dingen ter sprake brengt. Daaronder zijn sommige zaken die moeilijk te begrijpen zijn, die de onkundige en onstandvastige mensen verdraaien, tot hun eigen verderf, net als de andere Schriften." (2 Petrus 3:14-16)
Sommigen geloven dat Petrus hier specifiek doelde op de brief aan de Hebreeën, waarvan velen in de vroege kerk geloofden dat Paulus die had geschreven. Aangezien de Hebreeënbrief ongeveer in dezelfde tijd werd geschreven, kan er iets voor te zeggen zijn aan deze veronderstelling. In ieder geval dat het geduld van de Heer zaligheid betekent, en het onderstreept zijn eerdere verklaring dat hoe langer de Heer wacht, hoe meer mensen kunnen worden gered voordat Hij komt. Waar zou u zijn, bijvoorbeeld, als de Heer 30 jaar geleden was gekomen? Al gered? Hoe ongeveer 50 jaar geleden? Vat u het punt?
Petrus en Paulus waren samen in Rome aan het einde van hun leven, en beiden werden opgesloten in de Mamertime-gevangenis om te wachten op hun terechtstelling. Petrus was gekluisterd rechtop aan een paal 9 maanden vóór hij ondersteboven zou worden gekruisigd. Paulus, een Romeins burger, is onthoofd. Tussen de 47 gevangenen en een onnoemelijk aantal bewakers en cipiers die tot het christendom werden bekeerd. Het was hun laatste eerbetoon aan de Heer toen ze nog op aarde waren, en werkten tot op de dag dat ze stierven.
"U dan, geliefden, omdat u dit van tevoren weet, wees op uw hoede, zodat u niet door de dwaling van normloze mensen wordt meegesleept en afvalt van uw eigen vastheid. Maar groei in de genade en kennis van onze Heere en Zaligmaker Jezus Christus. Hem zij de heerlijkheid, zowel nu als in de dag van de eeuwigheid. Amen." (2 Petrus 3: 17-18)
Petrus heeft niet gesuggereerd dat het luisteren naar deze valse leraren onze zaligheid kon kosten. De uitdrukking "vallen van uw veilige positie" beschrijft een soort van denken, in plaats van in een bepaalde staat te zijn. Hij waarschuwt om ons niet te laten verwarren door de valse leer over onze zekerheid betreffende de terugkeer van de Heer, waardoor we ons de hoop laten ontnemen van het komende Koninkrijk, evenals het gevoel van veiligheid die deze hoop ons brengt.
De terugkeer van de Heer was zo net echt voor Petrus als Zijn eerste komst is geweest. Vergeet niet, Petrus was een ooggetuige van de verheerlijking op de berg. Hij keek toe toen Moses en Elia daarover spraken met de Heer. Maar hij geloofde dat de woorden der profeten zelfs meer zekerheid verstrekten omdat ze werden geïnspireerd door de Heilige Geest. Neem Petrus' advies over en doe uw huiswerk. Weet wat u gelooft en waarom. Het is uw enige bescherming tegen valse leer. "Wanneer nu deze dingen beginnen te geschieden, kijk dan omhoog en hef uw hoofd op, omdat uw verlossing nabij is." (Lucas 21:28). Als je goed luistert, hoor je bijna de voetstappen van de Messias.