Door Hanna Bocander | 8 januari. 2016
Hanna is feministe, en gemeenteraadslid van de conservatieven, woonde in Syrië, en was niet verrast door het nieuws uit Keulen.
We kozen zorgvuldig uit waar en hoe we ons verplaatsten. Uiteraard vertoonden we geen stukje huid tussen onze nek en tenen, het zou al te uitnodigend zijn, ja zelfs een aanmoediging.
Dit is de belangrijkste feministische tekst die ik ooit schreef. Het gaat over ons recht om niet bang te hoeven zijn.
Toen ik 11 was, verhuisde mijn familie naar Damascus in Syrië. De eerste woorden die ik geleerd in het Arabisch, behalve "Marhaba" - hoi - was "sharmuta" - hoer.
Zo werd ik genoemd bijna elke dag.
Seksuele intimidatie op de Oudejaarsavond in Keulen, Växjö en Kalmar maakt me niet verbaasd, maar bang en is gebaseerd op mijn eigen ervaringen. Ik lees het nieuws en dacht, onderwijl gedachten van dankbaarheid voor het feit dat ik twee zonen heb en geen dochters.
Ik las het nieuws en herinner mij heel goed het gevoel van die starende ogen, mannen die alleen en als groep ons achtervolgden, deed "kssss, geluiden maakten, terwijl zij mij tussen de benen grepen. Ik lees het nieuws en bedenk weer hoe vaak ik zelf bang was, altijd klaar om op vlucht te slaan.
In de file gebeurde het meermaals dat de man in de auto naast me begon te masturberen met het kijken naar mij. En ik dan 11 jaar oud. Ik heb heel snel geleerd om nooit een man in de ogen te kijken, dat is een seksuele uitnodiging van mijn kant zou zijn, een zware ervaring. En ik was 12 jaar.
Dit gebeurde nooit als mijn vader erbij was, wij de meisjes/vrouwen dan altijd met respect behandeld werden, dan waren we veilig, maar als ik met mijn zussen en mijn moeder was, was het één brok ongemak.
We kozen zorgvuldig waar en hoe we ons verplaatsen. Uiteraard toonden we geen blote huid tussen de nek en de tenen, zou dit al te uitnodigend zijn, zelfs aanmoedigend.
Eén keer toen mijn moeder en ik op weg waren naar huis vanaf de winkel een man rende op haar af en kneep haar hard in de borsten. Mijn moeder had boodschappentassen in beide handen en kon niet zelf onmogelijk verdedigen.
Als kinderen worden betrokken bij een seksueel misbruik van de moeder is natuurlijk absoluut verschrikkelijk. We zijn naar Amman verhuisd in Jordanië en ik was nog geen 13.
Deze ervaring was bepalend voor de rest van de adolescentie en mijn gedachten over mannen was niet erg hoog, ik zag ze als dieren, zo was de ervaring die ik had met hen en zich zo hadden gedragen.
160.000 asielzoekers kwamen naar Zweden in 2015, een overgrote meerderheid, meer dan 70 procent van hen mannen zijn. Een meerderheid van deze mannen zijn jonge mannen.
Bijna al deze jonge mannen komen uit landen met patriarchale structuren, waar de rol van vrouwen wordt gemarginaliseerd en haar vrijheid en kansen ernstig zijn beperkt en gecontroleerd worden door mannen.
Het denken van deze mannen over de westerse vrouw is waarschijnlijk vanuit de films en porno, deze Syrische en Afghaanse mannen hadden maar zelden een andere contacten met westerse en Europese vrouwen.
En zoals het beeld van onszelf is dat we net zo zijn als in de pornofilms is het misschien niet eens verwonderlijk dat het dan mis gaat? Hoe kunnen we geloven dat deze mannen hun houding tegenover vrouwen veranderen als ze de grens oversteken naar Europa?
Hoe kunnen politici zo naïef zijn om te geloven dat werk het antwoord is voor de integratie uitdaging?
Ik roep op voor een nationale strategie voor het opleiden van de nieuw aangekomen mensen in de gelijkheid van vrouwen, democratie, vrijheid van godsdienst en homo's vanaf dag één in Zweden. Ende straf aan te scherpen voor seksuele molestering en verkrachting.
Als men niet de principes kan onderschrijven van menselijke gelijkheid, kan men geen Zweeds burgers worden. Dit moet onmiddellijk worden ingevoerd, anders zullen we meer van soortgelijke evenementen zien optreden als die in Keulen.
Voetnoot: Het bericht is eerder op Hanna Boca Flinders Facebook-pagina gepubliceerd.
Bron: ”Utbilda nyanlända i jämställdhet från dag ett”