OBAMA'S OORLOG TEGEN AMERIKA

Alleen een tegencampagne door zijn opvolger kan het stoppen.

27 december 2016 - Caroline Glick

Oorspronkelijk gepubliceerd door de Jerusalem Post.

In 1989, na haar ambtstermijn als President Ronald Reagans ambassadeur bij de Verenigde Naties, heeft Jeane Kirkpatrick beschreven hoe de Palestijnen de VN gebruiken om Israël te vernietigen.

Volgend op de aanval van de uitgaande Amerikaanse President Barack Obama op Israël in de VN-Veiligheidsraad afgelopen vrijdag, schreef de reeds lange tijd VN-waarnemer zijnde Claudia Rossett een belangrijk artikel in PJMedia, waarin ze herinnert aan Kirkpatricks woorden.

In het artikel "Hoe de PLO werd gelegitimeerd", gepubliceerd in Commentary, zegt Kirkpatrick dat Yasser Arafat en de PLO werken "om aan de macht te komen door internationale diplomatie - versterkt door moord."

Kirkpatrick legde uit dat "de lange mars door de VN veel voordelen heeft opgeleverd voor de PLO. Het heeft een volk gemaakt, waar er geen was; een claim gelegd, waar niets was. Nu streeft de PLO naar het creëren van een staat, waar er al één is. Dat zal meer resoluties geven en meer dan één 'internationale vredesconferentie'. En zo succesvol als het geweest is door de jaren heen met haar campagne tot de de-legitimisering van Israël, zou de PLO er ook nog in kunnen slagen de campagne tot een triomfantelijk einde te brengen, met gevolgen voor de Joodse staat, wat ronduit rampzalig zou zijn."

Zoals Rossett opmerkte: met het valse argument dat Obama's steun vrijdag voor de resolutie 2334 van de VN-Veiligheidsraad in lijn ligt met het beleid van Reagan, vervormde Obama's VN-ambassadeur Samantha Power opzettelijk de historische feiten van het Amerikaanse beleid richting Israël, en de door de PLO-geleide VN-aanval tegen de Joodse staat.

Rosett vermeldde, in schril contrast met Powers leugen in eigenbelang, dat noch Reagan, noch George H.W. Bush, noch Bill Clinton, noch George W. Bush ooit een resolutie zoals 2334 zouden ondersteunen.

Obama's voorgangers verzetten zich tegen een oorlog tegen Israël bij de VN, en dat was niet alleen een uiting van hun steun voor Israël. Ze traden ook op uit een trouw aan de VS-strijdmacht, waartegen die oorlog rechtstreeks is gericht.

Het is van cruciaal belang dat we begrijpen hoe deze zaak in elkaar zit, en waarom de implicaties van resolutie 2334 ook rampzalig zijn voor de VS zelf.

Resolutie 2334 wordt gepresenteerd als een "anti-nederzettingen" resolutie. Maar het is geen resolutie anti nederzettingen.

Joodse gemeenschappen in Judea en Samaria en in de wijken in Jeruzalem worden gebruikt - zoals ze altijd zijn gebruikt - als een middel om de Joodse staat als geheel te delegitimeren, en meer in het algemeen de Palestijnse terroristen en islamitische terroristen te legitimeren. Resolutie 2334 dient het criminaliseren van Israël, het volk en het recht van Israël om te bestaan, en om de Palestijnse terroristen te omarmen en te bekrachtigen in hun oorlog ter ondermijning van Israël.

Amerika's historische weigering om dergelijke acties te accepteren in de VN-Veiligheidsraad was nooit een puur een onbaatzuchtige stellingname. Het was ook een staan voor de Amerikaanse macht en het inherente recht en de status van de Amerikaanse supermacht en het mondiale leiderschap.

Gedurende het grootste deel van zijn geschiedenis heeft de VN gediend als een proxy-slagveld, eerst voor de koude oorlog, en sinds de vernietiging van de Sovjet-Unie voor de oorlog tegen de door de VS geleide vrije wereld. Beginnend in de vroege jaren 1960, zagen de Sovjets de politieke oorlog tegen Israël bij de VN als een middel tot het ondermijnen van de morele basis van het door ons geleide Westen. Als het Israël, de enige mensenrechten verdedigende staat in het Midden-Oosten, en de VS, haar enige stabiele bondgenoot in de regio, kon delegitimeren, dan kon de morele superioriteit van een sterk samenhangend Westen, geleid door de VS, die men zei te hebben tegenover het totalitaire Sovjet imperium, ongedaan maken.

Vandaar dat de eerste Sovjet poging in 1965 bij de VN was om het zionisme, de Joodse nationale bevrijdingsbeweging, te hekelen, als een vorm van racisme, en dat was twee jaar voordat Israël de controle overnam van Judea en Samaria en Jeruzalem verenigde in de Zesdaagse oorlog.

Die poging is mislukt. Maar negen jaar later werd de formulering gebruikt in 1965, en toen voor het eerst werd het geadopteerd door de VN-Algemene Vergadering met resolutie 3379 met het belasteren van het zionisme als "een vorm van racisme".

Met hun automatische meerderheid in de Algemene Vergadering en in alle andere organen van de VN, gebruikten de Sovjets de Palestijnse oorlog tegen Israël als een proxy voor hun oorlog tegen Amerika. Na de ondergang van de Sovjet-Unie, vervolgden het islamitische blok, gesteund door de leden van het voormalige Oostblok, en tevens het ongebonden blok en de Europeanen hun campagne. Het enige dat hen ervan weerhield te winnen, was de VS met zijn vetorecht in de Veiligheidsraad.

Nu Obama vorige week gekozen heeft om de anti-Israël lynch-menigte in de Veiligheidsraad te leiden, deed hij meer dan de terroristische PLO organisatie haar grootste overwinning te schenken tegen Israël tot nu toe. Hij gaf een strategische overwinning aan alle anti-Amerikaanse krachten die trachten om de samenhang van de Amerikaanse supermacht-status te vernietigen. Dat wil zeggen, hij voerde een strategische aanval uit op de Amerikaanse macht.

Obama leidde de groepsverkrachting van Israël op vrijdag, hij ondermijnde de redelijke basis voor de Amerikaanse macht. Waarom wil de VS beweren een soeverein recht te hebben tegen de radicale krachten die de VN controleren? Als de VS het ermee eens is, dat Israël een misdaad pleegt door de burgerlijke en mensenrechten van zijn burgers te respecteren om te leven in Jeruzalem, Judea en Samaria, hoe kan dan Amerika beweren dat het een recht heeft om zijn eigen rechten en belangen te verdedigen, wanneer die botsen met de opvattingen van de overgrote meerderheid van de leden van de staten in de VN? Na Obama's aanval op Israël vrijdag hebben de senatoren Lindsay Graham en Ted Cruz de VS opgeroepen een einde te maken aan de financiële steun voor de VN, ten minste totdat de Veiligheidsraad de resolutie 2334 intrekt. Ze hebben gelijk.

Maar het is niet de woede over hoe Obama de Veiligheidsraad heeft gebruikt, en naar verwachting zal blijven gebruiken, om Israël in gevaar te brengen, waar de inkomende Trump-regering haar acties op zal moeten afstemmen. Meer een vastbeslotenheid om de Amerikaanse macht te handhaven en haar nationale veiligheid te beveiligen, wat vereist dat de VN permanent niet meer betaald, en opgeheven zal worden.

Gedurende acht jaar heeft Obama, door middel van zijn omhelzing en versterking van Amerikaanse vijanden, het verraad en verzwakking van de VS-bondgenoten, de uitmergeling van het VS-leger en de herhaalde excuses voor Amerika's beweringen in het verleden van mondiaal leiderschap, een vastberaden oorlog geleid tegen de Amerikaanse supermacht-status. Het laatste overblijfsel van de strategische en morele redenen voor de Amerikaanse macht was Israëls bescherming door Amerika in de Veiligheidsraad.

Nu het daarmee gedaan is, is de strategische noodzaak voor de VS om de VN te betalen irrelevant geworden. Dit kan alleen plaatsvinden door een permanente beëindiging van betaling van deze corrupte instelling en van het gebruik van het veto-recht van de VS in de Veiligheidsraad in de rol van VN-arbiter in zaken van internationale vrede en veiligheid, door o.a. de inzet van de VN-troepen te beëindigen op de slagvelden.

Alleen door de VN haar financiële middelen te ontnemen om VS bondgenoten en Amerikaanse belangen aan te vallen en zijn institutionele en operationele capaciteit te ontkennen om te dienen als een arbiter bij morele en juridisch superieure geschillen door de VS, alleen zo kan Amerika zijn soevereiniteit en haar belangen beschermen.

Alleen door het prestige te ontzeggen aan degene die zijn gekoppeld aan de VN, wat aan een instelling verleend is die gelegitimeerd is door democraten en autocraten gelijk, kan de komende Trump-regering Amerika's reputatie en macht weer herbouwen.

Het is niet verwonderlijk dat Obama deze slotakte in zijn presidentschap uitvoert bij de VN. Obama doet geen poging om zijn verlangen te verbergen om Amerika's onafhankelijkheid in acties te elimineren. Door het verheffen van de functie van VN-ambassadeur tot kabinetsniveau aan het begin van zijn presidentschap, heeft Obama reeds zijn overtuiging laten blijken dat deze corrupte instelling soortgelijk is aan de Amerikaanse regering.

Dit vroege signaal werd omgevormd tot openlijk beleid toen Obama de Veiligheidsraad als middel gebruikte om de Amerikaanse Senaat te omzeilen bij de uitvoering van zijn nucleaire deal met Iran.

Nu, met het negeren van de instemmingspositie van beide partijen, dat de VS anti-Israël resoluties zou moeten blokkeren bij de Veiligheidsraad om verdere actie tegen Israël te plannen in deze Veiligheidsraad in zijn laatste weken in functie, heeft Obama duidelijk zijn standpunt en zijn doel aangegeven.

Obama leidt niet slechts de oorlog tegen Israël in de Veiligheidsraad, gewoon ten behoeve van het bevorderen van de oorlog van de PLO voor de vernietiging van Israël. Hij handelt op deze manier om de legitimiteit van de Amerikaanse macht te ondermijnen.

De strategische campagne van Obama tegen zijn land kan alleen worden overwonnen door een tegencampagne door zijn opvolger.

Gelukkig heeft President-elect Donald Trump getoond, door het mijden van de multilaterale verwikkelingen ten gunste van bilaterale partnerschappen tijdens zijn presidentiële campagne, dat hij de dreiging begrijpt en alle mogelijke middelen zal aanpakken om het te bestrijden. Om de motivering van de Amerikaanse macht weer te bevestigen en weer op te bouwen, moet de Trump-regering de VN en haar legitimiteit permanent verwerpen als een orgaan van mondiaal bestuur.

Bron: Obama's War Against America | Frontpage Mag