Artikel

Direct na de ondertekening van de Iraanse nucleaire deal door henzelf - Iran heeft nog steeds niet ondertekend , en zelfs als het dit zou doen, zou de deal niet wettelijk bindend zijn - toonden de leden van de P5+1 (de vijf permanente leden van de VN-Veiligheidsraad plus Duitsland) hun gretigheid om betere relaties aan te gaan met hun denkbeeldige partner.

Vorige maand, na de opheffing van een 12 jaar durend internationaal handelsembargo, ging de president van Iran, Hassan Rouhani, op een vijfdaagse reis naar Italië en Frankrijk.

Ambtenaren van deze gastlanden waren zo enthousiast om de Iraanse president welkom te heten - ze deden alsof ze niet op de hoogte waren van de vele overtredingen van Iran van het non-proliferatieverdrag (NPV) dat Iran had ondertekend in 1968. Zij leken ook niet op de hoogte te zijn van de expansie door Iran richting Syrië, Libanon en Jemen, evenmin als van de blijvende rol van Iran bij het sponsoren van het wereldwijde terrorisme.

Terwijl de leiders van Frankrijk en Italië stonden te popelen om de president van Iran in Parijs te vleien, verzamelden zich duizenden demonstranten op straat om tegen het bezoek van Mr. Rouhani te protesteren, en ze benadrukten met schijn-executies Irans schendingen van de mensenrechten. In 2014 bijvoorbeeld werden er ten minste negen mensen geëxecuteerd op de beschuldiging van 'moharebeh' (vijandschap tegen God).

Zelfs vandaag de dag verblijven tientallen kinderen in de dodencel in Iran. Volgens de Iraanse wet kunnen meisjes die de leeftijd van 9 jaar bereiken en jongens die de leeftijd van 15 jaar bereiken worden veroordeeld tot de doodstraf. Een recent rapport van Amnesty International noemde Iran een van 's werelds toonaangevende daders bij het executeren van jongeren. Ondanks de ratificatie van het land van het Verdrag inzake de Rechten van het Kind - dat het gebruik van de doodstraf tegen overtreders onder de leeftijd van 18 heeft afgeschaft - schat de VN dat 160 minderjarigen in de dodencel zitten.

De Iraanse delegatie had volgens The New York Times aan de Italiaanse ambtenaren gevraagd om alle standbeelden die in de grote hal van de Capitolijnse Musea staan, te verbergen - daar waar een persconferentie tussen premier Matteo Renzi en de Iraanse president plaatsvond - om enige "schaamte" voor Rouhani te voorkomen, die zich opwerpt als een gematigde en hervormingsgezinde zoekende. Dus bij de eerste stop van het Europese bezoek van Mr. Rouhani werden de standbeelden ingepakt in lange witte kleden. Bovendien werd het spreekgestoelte aan de zijkant geplaatst - niet aan de voorkant, waar een ruiterstandbeeld van keizer Marcus Aurelius staat, kennelijk om te voorkomen dat foto's van geslachtsdelen van het paard bij de nieuwsfoto's zouden verschijnen."

Aangezien elke vorm van afbeelding 'haram' (verboden) is in de islam, wordt elke vorm van een standbeeld beschouwd als afgoderij.

Veel Italianen gaven uiting aan hun verontwaardiging over de beslissing om de beelden te bedekken. Ze beschuldigden de regering van het verraden van de Italiaanse geschiedenis en cultuur omwille van economische belangen.

Een Iraanse vrouwenrechten-organisatie, Mijn Stealthy Freedom, veroordeelde ook het besluit van de Italiaanse regering. In een post op hun Facebook-pagina schreef de groep:

"Italiaanse vrouwelijke politici, jullie zijn geen standbeelden, spreek je uit. Rome bedekt in Italië de naakte standbeelden uit respect voor de president van Iran; en de Islamitische Republiek Iran bedekt de Italiaanse vrouwelijke politici in Iran. Lief Italië, blijkbaar bent u de waarden van de Islamitische Republiek aan het respecteren, maar het probleem is dat de Islamitische Republiek Iran niet onze waarden en onze vrijheid van keuze respecteert. Ze hebben zelfs niet-moslimvrouwen gedwongen om zich te bedekken in Iran... "

In Frankrijk eisten de demonstranten dat president François Hollande de Iraanse president aansprak over de schendingen van de mensenrechten in zijn land. Frankrijks leiderschap echter stelde geen vragen van dat soort. In plaats daarvan werd de heer Rouhani verwelkomd als een superster.

Grote zaken-deals werden ondertekend. De Franse autofabrikant Peugeot en de grootste fabrikant van voertuigen in Iran, Khodro, zijn verwikkeld in een partnerschap voor € 400 miljoen. De Franse energiereus Total ondertekende een 'Memorandum of Understanding' om ruwe olie te kopen van Iran. Total zal naar verluidt beginnen met het importeren van 160.000 vaten olie per dag op 16 februari. Twaalf dagen nadat het Westen de economische sancties had opgeheven, deed Airbus de aankondiging dat Iran Air had ingestemd met de aankoop van 118 nieuwe vliegtuigen. De deal wordt geschat op $ 25 miljard dollar.

Minister-president van Frankrijk, Manual Valls, bejubelde de handelsakkoorden van zijn land met Iran. "Frankrijk is beschikbaar voor Iran," zei hij.

Tijdens een recent bezoek aan Teheran vroeg de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, Frank-Walter Steinmeier, aan de Iraanse president om Duitsland in het achterhoofd te houden als een toekomstige halte op zijn volgende reis naar Europa.

Ondertussen, volgens een US State Department rapport, heeft Iran toegezegd de steun aan de sjiitische milities in Irak voort te zetten. Veel van deze milities zijn Syrië binnengestroomd en vechten nu naast het Assad-regime. De Rouhani-regering blijft ook de Libanese Hezbollah proxy ondersteunen, en ook de Palestijnse militanten in Gaza.

Gedurende vele jaren heeft de Iraanse president nauwe banden onderhouden met de leiders van Hezbollah, waaronder Abbas Moussavi (de voormalige leider van Hezbollah, die werd vermoord in 1992) en Hassan Nasrallah. In maart 2014 heeft de heer Rouhani publiekelijk steun toegezegd voor Hezbollah.

Rouhani's minister van Defensie is een voormalig officier van de Islamitische Revolutionaire Garde (IRGC), Brigade Generaal Hossein Dehghan. Hij leidde de IRGC-troepen in Libanon en Syrië tijdens de beginjaren van Hezbollah, 1982-1984.

Afgelopen september zei Dehghan dat Teheran Hezbollah, Hamas en iedere groep zal blijven bewapenen die deel uitmaakt van het 'verzet' tegen de VS en Israël. Iran, zo legde hij uit, beschouwt Amerika als de Grote Satan.

"Hezbollah," zo verklaarde Dehghan, "heeft ons niet nodig om hen te voorzien van raketten en wapens. Israël en de VS moeten dit weten. Vandaag de dag hebben Hamas, de Islamitische Jihad en Hezbollah zelf de mogelijkheid hun eigen middelen en wapens te produceren. Toch zullen wij niet nalaten hen te ondersteunen."

Evenals Dehghan, zijn bijna alle afspraken van Rouhani ofwel met voormalige leden van de IRGC of met andere revolutionaire instellingen, evenals ook de Iraanse rechterlijke macht en Veiligheids Ministries.

Irans schendingen van de mensenrechten onder het bestuur van Rouhani zijn toegenomen. Een 659 pagina's tellend rapport, gepubliceerd door Human Rights Watch, concludeert dat de Iraanse autoriteiten herhaaldelijk de vrije meningsuiting en afwijkende meningen hebben onderdrukt. "In een scherpe stijging ten opzichte van voorgaande jaren heeft Iran ook meer dan 830 gevangenen geëxecuteerd."

Social media gebruikers, kunstenaars en journalisten hebben strenge straffen gekregen na dubieuze "veiligheids"aanklachten. In mei 2014 werden vier jongemannen en drie ongesluierde vrouwen gearresteerd nadat een video was opgenomen waarin ze dansten op het populaire lied "Happy" en dat rondging op YouTube. Ze werden veroordeeld tot maximaal een jaar gevangenis en 91 zweepslagen op de diverse aanklachten, met inbegrip van "ongeoorloofde relaties".

In november heeft de strafrechter van het Iraanse Hooggerechtshof een uitspraak gedaan in de veroordeling van Soheil Arabi tot de dood vanwege berichten op Facebook met "belediging van de profeet" en "corrumperen van de aarde".

De morele prijs voor het sussen van Iran