Artikel

Sinds het Hagmann-verslag van afgelopen 22 mei heb ik talrijke opgewonden e-mails ontvangen van profetie enthousiastelingen en bezorgde christenen die niet op de hoogte waren van de profetie over de laatste Romeinse keizer en de verbinding met de moderne Katholieke Eschatologie en de verbazingwekkende parallellen tussen deze visie en actuele gebeurtenissen op het Vaticaan en de activiteiten door Paus Franciscus, die letterlijk gescheurd lijken te zijn uit de pagina's van de oude Sibyl-voorspelling (alsof de paus en de ingewijden één lijn volgen). Dit zette veel evangelicals op het verkeerde been. Ze konden niet wachten totdat ze de volledige analyse hadden gelezen in de laatste inbreng van mij en Cris Putnam, "De laatste keizer, de islamitische Antichrist, en de laatste kruistocht van het Vaticaan", welke afgelopen dinsdag uitkwam met een massale tijdelijke weggeef-actie), omdat vaak wordt verondersteld dat katholieke eschatologie het bijbelse overzicht volgt, zoals gepresenteerd in Daniël en Openbaring. Er zijn echter aanzienlijke verschillen als gevolg van hun noodzakelijke nadruk op de lopende openbaring. Een dergelijke ontwikkeling is de "Laatste keizer van de wereld" of de "Grote Katholieke Monarch", ook wel genoemd de "Laatste Romeinse Keizer", als een figuur uit een middeleeuwse Europese legende, die zich ontwikkelde als een onderdeel van de vroege apocalyptische literatuur. Hij maakte zijn debuut in de Apocalypse of Pseudo-Methodius..

De laatste keizer van de wereld

Dan ontstaat er een plotseling verdrukking en angst tegen hen. De koning van de Grieken, dat wil zeggen de Romeinen, zal tegen hen opkomen in grote woede, die gewekt is vanuit een dronken roes en ontwaakte terwijl men dacht dat hij dood en uitgeteld was (Ps. 78:65). Hij zal uitgaan tegen hen vanaf de Ethiopische Zee en het zwaard sturen en verwoesting in Ethribus, hun vaderland, en hun vrouwen en kinderen die wonen in het Land van de belofte roven. De zonen van de koning zullen afdalen met het zwaard en zullen hen afsnijden van de aarde. Vrees en beven zal over hen komen en over hun vrouwen en kinderen van alle kanten. Zij zullen treuren over hun nakomelingen, wenen over hen en alle dorpen in het land van hun vaderen. Door het zwaard zullen zij in de handen van de koning van de Romeinen vallen — in gevangenschap, dood en verval.

De koning van de Romeinen zal zijn juk op hen opleggen, zeven keer zo zwaar als hun juk woog. Grote nood zal hen aangrijpen; verdrukking brengen, met honger en dorst. Zij en hun vrouwen en hun kinderen zullen slaven worden en hen dienen, en hun slavernij zal honderd keer meer bitter en hard zijn. De aarde zal vervolgens verstoken zijn van vrede; elke man zal terugkeren naar zijn eigen land en het erfdeel zijner vaderen — Armenië, Cilicië, Isaurië, Afrika, Griekenland, Sicilië. Iedereen die werd achtergelaten in gevangenschap zal terugkeren naar de dingen die zij en hun vaders bezaten, en de mensen zullen zich vermenigvuldigen op de verlaten aarde als sprinkhanen. Egypte zal worden verwoest, Arabië met vuur verbrand, het land van Ausania verbrand en aan de zee-provincies wordt vrede gebracht. De hele verontwaardiging en woede van de koning van de Romeinen zal uitstralen naar degenen die de Heer Jezus Christus weigeren. Vervolgens zal e aarde in vrede leven en zal er grote vrede en rust op de aarde zijn, zoals er nog nooit is geweest, noch ooit meer zijn zal, tot de definitieve vrede bij het einde der tijden...

Dan zullen de "poorten van het noorden" worden geopend en de kracht van die naties die Alexander daarin opsloot, zal uitgaan. De hele aarde zal doodsbang zijn als ze hen ziet; de mensen zullen angstig zijn, en vluchten en in paniek zich verbergen in de bergen, grotten en graven. Zij zullen sterven van schrik en zeer velen zullen worden vervuld met angst. Er zal niemand zijn om de lichamen te begraven. De stammen die zullen uitgaan vanuit het noorden, zullen het vlees eten van de mannen, en het bloed van dieren drinken als water. Zij zullen eten de onreine slangen, schorpioenen en elke vorm van vuile en gruwelijke beesten en reptielen, die kruipen op de aarde. Zij zullen de dode lichamen van beesten eten en zelfs van vrouwen de abortussen. Zij zullen jongeren doden en wegnemen uit de buurt van hun moeders en opeten. Zij zullen de aarde corrumperen en vervuilen. Niemand zal in staat zijn zich staande te houden tegen hen.

Na een week van jaren, wanneer zij de stad van Joppe veroverd hebben, zal de heerser één van de prinsen van zijn gastheer sturen en in een moment neerslaan. Hierna zal de koning van de Romeinen afdalen en wonen in Jeruzalem voor zeven en half-zeven tijden, d.w.z. jaren. Wanneer de tien en een half jaar zijn voltooid zal de Zoon van Verderf verschijnen.

Hij zal worden geboren in Chorazaim, opgevoed in Betsaïda, en regeren in Kapernaum. Chorazaim zal blij zijn omdat hij in haar werd geboren, en Kapernaum omdat hij in haar zal hebben geregeerd. Om deze reden gaf de Heer in het derde Evangelie de volgende verklaring: "Wee u, Chorazaim, wee u Betsaïda, en u Kapernaum — die tot de hemel toe verhoogd bent, u zult tot de hel toe neergestoten worden" (Lukas 10:13-15). Wanneer de Zoon van Verderf is opgestaan, kan de koning van de Romeinen Golgotha betreden waarop het hout van het Heilige Kruis wordt gezet, op de plaats waar de Heer de dood voor ons onderging, en de koning de kroon van zijn hoofd nemen en deze plaatsen op het Kruis en zijn handen uitstrekken naar de hemel, en zal het Koninkrijk van de christenen overhandigen aan de vader. Het Kruis en de kroon van de koning worden tezamen opgenomen naar de hemel. Dit is omdat het Kruis waaraan onze Heer Jezus Christus voor de gemeenschappelijke zaligheid van allen is opgehangen zal beginnen te verschijnen vóór hem bij zijn komst om te oordelen het gebrek aan vertrouwen van de ongelovigen. De profetie van David zegt: "In de laatste dagen zal Ethiopië (Cusj) zich haasten zijn handen naar God uit te strekken" (Psalm 68:32), en zal er aan worden voldaan doordat deze laatste mannen hun handen uitstrekken naar God, het nageslacht van de zonen van Chuseth, de dochter van Phol, de koning van Ethiopië. Wanneer het Kruis is opgeheven omhoog, hoog naar de hemel, zal de koning van de Romeinen direct zijn geest geven. Dan zal elk vorstendom en macht worden vernietigd, zodat de Zoon van Verderf manifest kan worden. [i]

Het karakter van de laatste Romeinse keizer wordt nog steeds onderwezen als de standaard-eschatologie in het katholicisme. Bijvoorbeeld, de gastheer Desmond Birch, van de katholieke televisieshow, beschrijft de laatste dingen, op het EWTN netwerk, gezien als een expert op het gebied van de eindtijd, de "Grote Monarch" of de Koning:

Deze (de profetieën van de kerkvaders en andere latere grote heiligen met betrekking tot de Grote Monarch) bevatten alle profetie van: (1) tegen het einde van tijd maar voorafgaand aan de anti-Christus, de wereld zal zeer verontrust zal zijn, (2) de problemen worden beëindigd voor een tijd door een grote tijdelijke heerser, een Grote Vorst of Koning, (3) die nauw samenwerkt met een zeer grote en heilige Paus, (4) samen herstellen zij de vrede in de wereld die gedurende een beduidende periode duurt tot die tijd, (5) aan het eind van die tijd worden de mensen slecht omdat ze de verleidingen niet kunnen weerstaan die komen uit de blijvende vrede en welvaart (6) omdat alles steeds erger wordt dan "ooit tevoren", voor Anti-Christus komt. [ii]

Studenten van de bijbelse eschatologie erkennen dat die katholieke overtuigingen niet zijn afgeleid uit het Oude of Nieuwe Testament, maar eerder uit latere tradities, bekend als privé openbaringen, "die zijn gedaan sinds de dagen van Christus." [iii] Birch citeert vele geleerden en heiligen in de christelijke geschiedenis die wezen op een heilige Paus en Grote Monarch die een tijdperk van vrede situeert net vóór de Grote Verdrukking uit de Bijbelse profetie. [iv]

Een zeventiende-eeuwse Duitse priester, bekend als "de eerbiedwaardige Bartholomew Holzhauser" in de katholieke literatuur, schreef een beroemd commentaar op het boek Openbaring, die nog steeds in hoog aanzien staat vandaag bij de rooms-katholieken. Hij betoogde dat de zeven sterren en de zeven kandelaren, gezien door Johannes zeven perioden van de kerkgeschiedenis betekenen, vanaf haar oprichting tot de wederkomst van Christus voor het definitieve oordeel. Ook bepleitte hij dat de zeven perioden overeenkomen met de zeven kerken van Klein-Azië genoemd door Johannes in Openbaring, een mening die wordt gedeeld door vele protestantse premillennialisten. Volgens Holzhauser, 'begon de vijfde periode van de rooms-katholieke kerk in 1520, en zou zich uitbreiden tot de tijd van de 'Heilige Paus', en dat de vijfde periode zou worden gekenmerkt door grote oorlogen, het verlies van invloed door de Rooms-Katholieke kerk, morele laksheid, en moslims opnieuw zouden opstaan om problemen voor de Latijnse Kerk te veroorzaken. [v]

Verschillende beschrijvingen van de vijfde periode beschrijven goed de recente geschiedenis binnen en buiten de katholieke kerk. Bijvoorbeeld, zo is het eenmaal christelijke avondland weggezakt tot nieuwe dieptepunten in termen van promiscuïteit, anticonceptie, abortus, enzovoort. Zelfs zo, dat de afgenomen Katholieke morele invloed grotendeels te wijten is aan de hypocrisie die voortvloeit uit een wereldwijde institutionele cover-up van schandalige pedofiele priesters. (Gedetailleerd in ons eerste boek, Petrus Romanus).

Paus Franciscus lijkt overeen te komen met de beschrijving van de "Heilige Paus" zittend tijdens een moderne moslimopstand, en die uitreikt naar de islamitische autoriteiten om samen te werken richting een gemeenschappelijke doel van een wereldwijde religieuze gemeenschap die is verstoken van radicalen in beide instellingen [precies wat de Grand Imam en paus Franciscus afgelopen tijd deden). De "Heilige Paus" waarvan men ook profeteerde dat hij de Oosters-orthodoxen terug zou brengen in de gemeenschap met Rome. Precies zoals het teken in een toespraak tot de orthodoxe kerk van St. George in Istanboel (voorheen Constantinopel), zei Paus Franciscus: "Het enige dat de katholieke kerk als verlangen heeft en waar ik naar streef als bisschop van Rome... is communie met de orthodoxe kerken." [vi] Francis had daarna in februari 2016 een ontmoeting met Patriarch Kirill in een "allereerste Pauselijke ontmoeting met het hoofd van de Russisch-Orthodoxe kerk, een historische ontwikkeling in het 1000-jarige schisma dat het Christendom verdeelde." [vii]

Na de vijfde periode van duisternis, straf en restauratie, voorspellen de Katholieke profetieën dat een grote Monarch zal opstaan om de radicale islam te overwinnen en de wereld naar een oecumenisch Rome te veranderen. Holzhauser profeteerde:

Er komt een dappere koning naar voren die is gezalfd door God. Hij zal een katholiek zijn en een afstammeling van Louis IX, maar ook een afstammeling van een oude Duitse keizerlijke familie, geboren in ballingschap. Hij zal heersen als de opperste in tijdelijke aangelegenheden. [viii]

Terwijl vele katholieke zieners een gerestaureerde Franse monarchie impliceren (bijna politiek onmogelijk), met een held die is voorspeld om te worden gekroond tot koning van het gerestaureerde Heilige Roomse Rijk, geeft Dupont als commentaar: "Maar het herstel van de monarchie zal geen lokale aangelegenheid zijn; het is een wereldwijd fenomeen. Dit markeert een komend historische tijdperk en daardoor zullen veel mensen het moeilijk vinden om te geloven." [ix] Inderdaad, het is nog moeilijker om te geloven dat hij de moslimwereld zal omzetten een katholieke, liefhebbende superkerk van welke houdbare periode ook. Andere aangehaalde profetieën voorspellen ook een Franse Monarch:

Let er op dat het Koninkrijk der Franken door God is voorbestemd tot de verdediging van de Roomse Kerk die de enig ware kerk van Christus is. Dit Koninkrijk zal ooit groot zijn onder de koninkrijken van de aarde, en al de grenzen van het Romeinse Rijk behelzen, en alle andere koninkrijken onderwerpen onder de eigen scepter. (St. Rémi, vijfde eeuw)

Bepaalde zieners zeggen dat één van de koningen van het Frankische rijk het in zijn geheel zal bezitten wanneer die koning zal leven in de laatste tijd en de grootste en de laatste der koningen zal zijn. (St. Anselm, elfde eeuw)

Vrede zal terugkeren naar de wereld wanneer de Witte Bloem weer bezit neemt van de troon van Frankrijk. (St. Hidlegard, een Duitse, 12e eeuw)

Het Franse volk zal vragen naar een goede Koning, hij die door God is gekozen. Hij zal komen, deze Verlosser die God heeft gespaard voor Frankrijk, deze koning die niet gewild is omdat hij na aan Gods hart is. Hij zal de troon bestijgen; hij zal de kerk bevrijden en de rechten van de Paus herstellen. (De Extatische van Tours, negentiende eeuw)

Is niet Frankrijk "de stam van Juda van het nieuwe verbond" (St. Pius X)? (L'Abbé de Nantes, eenentwintigste eeuw) [x]

Leidende een goddelijk geïnspireerde kruistocht, wordt van de Grote Monarch voorspeld dat hij zal veroveren veel van de Midden-Oostelijke landen. Een Katholieke deskundige op particuliere openbaringen, [xi] Dupont, heeft veel veel onthullingen verzameld over de grote Monarch:

De grote Monarch... zal veroveren het (Midden) Oosten. (Pareus, zeventiende eeuw)

Cyprus, de Turken en de barbaren zal hij onderwerpen. (Cataldus, vijfde eeuw)

De Adelaars zullen ook de Mohammedaanse landen binnenvallen. (St. Bridget, veertiende eeuw)

Hij zal Joodse en Mohammedaanse extremistische sekten vernietigen. (St. Bridget)

Hij zal de heerschappij van het Mohammedaanse rijk bedwingen. (Gekner, zeventiende eeuw)

Hij zal heersen over het huis van Agar (Hagar) en Jeruzalem bezitten. (Isidorus van Sevilla, zevende eeuw)

Hij zal het Koninkrijk van de christenen van Ismaël ontworstelen, en het op de Saracenen veroveren. Geen van de Saracenen zullen kunnen heersen. (Liber Mirabilis, zestiende eeuw) [xii]

Dupont, schrijft heel naïef, de volgende profetie toe aan de vierde-eeuwse theoloog St. Methodius van Olympus:

De dag zal komen dat de vijanden van Christus erop zullen bogen de hele wereld te hebben veroverd. Zij zullen zeggen: "Christenen kunnen nu niet ontsnappen!" Maar een grote koning zal opstaan om de vijanden van God te verslaan. Hij zal hen verslaan, en vrede zal worden gegeven aan de wereld en de kerk zal worden bevrijd van haar angsten. [xiii]

De Apocalyps van pseudo-Methodius

Dupont noemt geen specifiek werk voor Methodius' voorspelling, maar het moet The Apocalypse of Pseudo-Methodius zijn, nu overeengekomen als van een Syrische pseudo-schrijver te zijn. Ten onrechte toegeschreven aan Methodius van Olympus, een vierde-eeuwse kerk-vader, probeert het werk de islamitische verovering van de Levant te rationaliseren — lastig in de zevende eeuw, maar niet van veel belang voor de vierde-eeuwse Olympische christenen. Geschreven in het Syrisch aan het einde van de zevende eeuw, dateren de geleerden meestal The Apocalypse of Pseudo-Methodius compositie naar precies 692 na Christus. [xiv] The Apocalypse is de oudste overgeleverde getuige van de legende van de Laatste Keizer over de Wereld. Vandaar dat wij geloven dat het geen toeval is dat de "legende van de zwarte vlag en de Moslim-verlosser, de Mahdi, als eerste circuleerde tijdens de heerschappij van de dynastie van de Omajjaden, die het islamitische rijk regeerden met de oude stad van Damascus in de zevende en achtste eeuw na Christus." [xv]

In het erkennen van haar voor de hand liggende afhankelijkheid aan christelijke bronnen, een encyclopedie vermelding geeft de samenstelling met een toevoeging een nieuw karakter:

De Apocalyps van St. Methodius, voegt echter een nieuw element toe aan de christelijke eschatologie: de opkomst van een Messiaanse Romeinse keizer. Hij werd een held in de christelijke apocalyptische literatuur tot aan het einde van de Middeleeuwen, "de basis voor de belangrijkste tak van de Byzantijnse apocalyptische traditie." [xvi] De oorspronkelijke tekst uit het Syrisch werd vertaald in het Grieks, Latijn, Slavische, Arabisch en andere talen vanaf de late zevende eeuw en vergemakkelijkt de Apocalyps voor een wijdverbreide profetische invloed. [xvii] Volgens Paul Julius Alexander was het "de basis voor de belangrijkste tak van een Byzantijnse apocalyptische traditie." [xviii]

Het is moeilijk voor ons als moderne mensen, gewend aan dit soort dramatische verhalen en literatuur via HDTV en iPods, om te begrijpen hoe belangrijk het was in de oudheid. In feite, is het niet overdreven om te zeggen dat in de ontwikkeling van de Byzantijnse apocalyptische traditie, de vertaling van de de Syrische tekst van pseudo-Methodius in het Grieks de markering was in het einde van het tijdperk van de oudheid, en het begin van die van de Middeleeuwen.[xix] The Apocalypse of Pseudo-Methodius bleef invloedrijke tot aan ten minste de veertiende eeuw. [xx] De omliggende regio Damascus die deze literatuur geproduceerd en dat is hetzelfde gebied waar veel van de Hadiths zijn geproduceerd. Geleerden zijn alleen begonnen met bronnenkritiek van de Hadith en hebben gepubliceerd de Mahdi zijn afhankelijkheid betreffende de traditie van de Laatste Keizer van de Wereld.

Onder verwijzing naar dit werk, schrijft O.Livine-Kafri: "Is er een weerspiegeling van de Apocalyps van pseudo-Methodius in de moslimtraditie?" [xxi] Geleerden erkennen vandaag dat de pseudo-Methodius niet alleen grote invloed uitgeoefend heeft op de latere apocalyptische teksten, maar dat de Apocalypse ook werd gebruikt door "theologen en historische schrijvers, en was waarschijnlijk bekend bij de moslim-traditionalisten." [xxii] Niet alleen is het de oudste overlevende getuige van de legende van de Laatste Keizer van de Wereld, het is waarschijnlijk ook het bronmateriaal voor de Hadith over de komst van de Mahdi. Het is niet erg verwonderlijk dat de moslims de Mahdi gecreëerd hebben in reactie op de Laatste Romeinse Keizer — de volmaakte Ottomaanse antiheld:

Voor zover de geschiedenis van de literaire vertalingen ons toestaan om te weten, de Psueudo-Methodius getuigt van een belangrijke innovatie met betrekking tot de patronen van eerdere eschatologische literatuur: het is de bijzondere rol van de Laatste Romeinse Keizer. Na een periode van overheersing door de stammen van Ismaël over de christelijke oikoumene ontstaat er een Romeins Keizerrijk ter bestrijding van de Ismaëlieten. Hij zal de christelijke landen bevrijden, de Ismaëlieten terugduwen naar de woestijn en hun macht vernietigen. Dan zal hij een lange periode van vrede en welvaart vestigen, die tot de invasie van de volkeren van Gog en Magog zal duren, gevolgd door de laatste keizers die zich verplaatsen naar Jeruzalem. [xxiii]

De vroege Hadith-schrijvers reageerden op wat in de volksmond werd behandeld in het zevende-eeuwse Syrië, en de Syrische Apocalyps van pseudo-Methodius, die toen heet van de naald was. In een revisionistische stijl, gelijkend aan het schrijven van de Koran over Ismaël en Isaac, wordt de laatste Romeinse keizer de Mahdi van de Hadith. Dus werken zowel de katholieke als de islamitische mystici in de richting van de komst van een enkele MAN die zij als heerser over een wereldwijd socialistisch rijk ontvangen zullen!

[ii]Desmond A. Birch, Trial, Tribulation and Triumph: Before, During, and After Antichrist (Santa Barbara, CA.: Queenship Publishing, 1996).

[vi]“Pope Francis: I Seek Communion with Orthodox Churches,” Vatican Radio, http://en.radiovaticana.va/news/2014/11/30/pope_francis_i_seek_communion_with_orthodox_churches/1113017, accessed July 29, 2015.

[vii]http://www.usatoday.com/story/news/2016/02/12/pope-francis-patriarch-kirill-roman-catholic-church-russian-orthodox-church-meet/80278172/.

[viii] Yves Dupont, Catholic Prophecy: The Coming Chastisement (Rockford IL, Tan Books, 1970), 43.

[ix] Yves Dupont, “More about the Great Monarch and the Glorious Age of Peace to Come Under the Reign of the Great Monarch,” Today’s Catholic World, October 17.2006, http://www.todayscatholicworld.com/great-catholic-monarch.htm, accessed July 29, 2015.

[x] Walter Adams, “What Is the Counterrevolutionary and Royal Army of America?” Catholic Monarchy, October 25, 2016, http://catholicmonarchy.com/, accessed July 29, 2015.

[xiv]Pseudo-Methodius, Dumbarton Oaks Medieval Library, trans. Benjamin Garstad, vol. 14, Apocalypse (Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press, 2012), vii.

[xv] William McCants, The ISIS Apocalypse: The History, Strategy, and Doomsday Vision of the Islamic State, Kindle Edition, (St. Martin’s Press, 2015), Kindle Locations 374–376.

[xvi]Paul Julius Alexander, The Byzantine Apocalyptic Tradition, ed. Dorothy de F Abrahamse (Berkeley: University of California Press, 1985), 13, https://books.google.com/books?id=nw-rR_Skb-cC&lpg=PA13&vq=most%20important%20branch&dq=Apocalypse%20of%20Pseudo-Methodius&pg=PA13#v=snippet&q=most%20important%20branch&f=false.

[xx]E. J. van Donzel and Andrea B. Schmidt, Brill’s Inner Asian Library, vol. 22, Gog and Magog in Early Eastern Christian and Islamic Sources: Sallam’s Quest for Alexander’s Wall (Leiden: Brill, 2010), 30, accessed June 22, 2015, http://public.eblib.com/choice/publicfullrecord.aspx?p=682249.

[xxi] O. Livbe-Kafri, “Is There a Reflection of the Apocalypse of Pseudo-Methodius in Muslim Tradition?” Proche-Orient Chrerien56 (2006), 112–118.

[xxiii] Charles Kannengiesser, Les Pères de L’eglise Dans Le Monde D’aujourd’hui: Actes Du Colloque International Organisé Par Le New Europe College En Collaboration Avec La Ludwig Boltzmann Gesellschaft (Bucarest, 7–8 Octobre 2004) (Paris: Beauchesne, 2006), 224–-25.

ZESDE DEEL — DE LAATSTE KEIZER, DE ISLAMITISCHE ANTICHRIST EN DE LAATSTE KRUISTOCHT VAN HET VATICAAN

DEEL 6: Profetie over de laatste keizer van de wereld

De laatste keizer van de wereld

De Apocalyps van pseudo-Methodius