Artikel

Er is nooit een succesvolle en langdurige atheïstische beschaving geweest — en zal er nimmer komen — is de mening van vele scherpzinnige waarnemers. En het is ook blijkbaar de overtuiging van de radio-reus Michael Savage, die een geweldige waarschuwing heeft afgegeven in zijn programma van afgelopen woensdag.

"Tenzij het christendom een nieuw enthousiasme ontvangt, wat door de westerse wereld waart en het christendom zelf tegen de tegenkrachten opkomt," zo zei hij, "zal het hele Westen instorten tijdens uw leven."

Savage, auteur van talrijke bestsellerboeken en gastheer van het award-winnende radioprogramma Savage Nation, waarschuwt al lang dat het westen in gevaar is door de "wilden" van buitenaf, en wordt verwilderd door militante secularisten van binnenin. Nu, met het aanpakken van de kern van de zaak, is Savage onvermurwbaar dat de dood van het christelijke geloof de dood van het westen voorspelt, zoals hij zei:

Ik kan het bijna bewijzen. Ik kan het bijna voelen. Het is gewoon voelbaar voor mij.

En ik ben niet de enige die dit ziet of voelt. Ik weet dat iemand met een zekere mate van intelligentie boven het minimum, ziet wat er gaande is in Europa, en ze zeggen dat wij (Amerika) niet ver achterlopen.

Vermoedelijk verwees Savage naar de aanvaarding van de golven van on-geassimileerde moslimmigranten door het seculiere Europa — waaronder sommige jihadisten — met de islamisering van het continent, en het snelle morele verval en de verwording van het gehele westen.

Het is voor velen duidelijk dat de erosie van het westen met haar fundamentele geloof synoniem is met de uitholling van haar grondvesten. De tweede president van Amerika, John Adams, gaf reeds een waarschuwing af voor dit effect, toen hij in 1798 zei: "Onze Grondwet werd slechts gemaakt voor morele en religieuze mensen. Het is totaal ontoereikend voor de overheid van anderen." Merk op dat op dat moment het westen nog steeds terecht als een "christendom" kon worden genoemd, en de oprichters in het algemeen bedoelden "christelijk" bij het gebruik van de term "religieus". Dus heeft Adams duidelijk niet het christendom bekeken als zo velen het vandaag doen — als iets dat "apart" kan worden gehouden ten koste van alles omdat het een belemmering zou zijn geworden voor onze constitutionele regering - maar hij zag het juist als een voorwaarde daarvoor.

Waarom? Nou, de Britse staatsman Edmund Burke schreef in 1791: "Mannen zijn gekwalificeerd voor de burgerlijke vrijheden die naar verhouding tot hun beschikking staan om morele ketens aan te leggen op hun eigen begeerten." En George Washington noemde de oorsprong van morele ketens vijf jaar later door te zeggen: "Laat ons met de nodige voorzichtigheid betrachten met de veronderstelling dat moraliteit kan worden gehandhaafd zonder religie. Zowel rede en ervaring ons verbieden te verwachten dat de nationale moraal met een uitsluiting van het religieuze beginsel kan zegevieren."

Terwijl ik niet al te diep zal ingaan op de relatie tussen religie en moraal hier (dat deed ik hier: stukje gedaan), citeer ik nu één van de vele denkers die dit herkenden, zoals de Russisch schrijver Fyodor Dostoevsky. Toen hij schreef in zijn werk uit 1880 The Brothers Karamazov: "Als God niet bestaat, is alles toegestaan." En dit is niet moeilijk te begrijpen: zonder aanvaarding van de eeuwige, onveranderlijke, goddelijke auteur van goed en fout, kunnen alle morele vragen (en in het bijzonder de antwoorden) worden beantwoord met het cynische: "Wie zegt dat? Dat zijn uw waarden; maar leg die niet op mij!"

Natuurlijk verklaart dit ook hoe een eens gezonde beschaving kon samenvouwen in een zelfgekozen tirannie. Een ontwikkelde en morele volwassene die de "regels van het leven kent" kan veilig onderhandelen over de wereld, net als een volwassen coureur die vertrouwd is met de regels van de weg veilig kan navigeren over alle hoofd- en zijwegen. Maar een klein, onbeschaafd kind moet worden gevolgd — en vaak gecontroleerd — door moeder of vader of de verzorger. Voor een onbeschaafd opgegroeid kind geldt hetzelfde, behalve dat de verzorgers in zijn geval agenten en het strafrechtelijk systeem zullen zijn. En zoals het is bedoeld voor individuen, zo ook voor groepen, zelfs voor volken. Alleen hun verzorger is de staat.

Wat betreft de ineenstorting door het uitnodigen van een vreemde overheersing, daarin speelt de moraal ook een grote rol. Immers, wordt een binnenvallend leger geconfronteerd met een drugsverslaafde, versleten bevolking die is overgegeven aan een liederlijk leven, of aan een land van gedisciplineerde Spartanen? Maar het is gemakkelijker voor de veroveraars als hun doel zo wereldvreemd is (en immoreel leven doet dit denken en dit aanmoedigen, want het is een afwijzing, en meestal een ontkenning, van de morele werkelijkheid) dat het zich niet eens bewust is van een gevaar.

Kom binnen in het moderne Westen. Om de Belgische toneelschrijver Émile Cammaerts na te spreken: "Wanneer mensen ophouden in God te geloven, is het niet zo dat ze beginnen met te geloven in niets. Het is zo dat zij in iets zullen geloven." En wat zien wij vandaag? Toen Bret Stephens vorig jaar in de Wall Street Journal schreef dat de "dood van Europa in zicht is," bedoelde hij dat de mensen slechts staan "voor oppervlakkige dingen. Europeanen geloven [alleen] in mensenrechten, tolerantie, openheid, vrede, vooruitgang, het milieu en plezier." Het is echter nog erger dan dat. Er is slechts een Waarheid, en vervolgens talloze leugens. Losgekoppeld van het eerste valt een volk onvermijdelijk ten prooi aan het laatste, en we zijn bezig zijn met het omarmen van leugens die alleen een krankzinnige kan geloven. Een pseudo-elitair dogma is momenteel, dat een jongen moet worden beschouwd als een meisje als hij beweert dat hij zich zo voelt "diep van binnen". Hoewel deze vaststelling slechts gemaakt is op basis van alleen maar gevoelens. Bovendien worden we beschouwd als dwepers als we niet deelnemen aan de waan, en als we hem toegang tot de toiletruimte naar zijn keuze weigeren. Dan is er de obsessie met het gebruik van Big Brother om de christen-zakenmensen te dwingen tot hun medewerking aan imitatie-bruiloften, die plaatsvinden, terwijl Links geen piep laat horen als moslim-zakenlieden daaraan niet willen meewerken.

En verraad is de norm. Een voormalige adjudant van de ex-Britse premier Tony Blair heeft toegegeven dat de massale immigratie vanuit de derde wereld in het Verenigd Koninkrijk was georkestreerd door de Labour-partij met het doel "dit Rechts onder de neus te wrijven en hun verscheidenheid van argumenten verouderd te maken." De Zweedse sociaal-democratische politicus Mona Sahlin heeft gezwolgen in de islamisering van haar land, door in 2001 te zeggen: "De Zweden moeten worden geïntegreerd in een nieuw-Zweden; het oude Zweden zal nooit terugkomen." De voormalige UK "gelijkheid minister" Trevor Phillips — die geholpen heeft in het populariseren van de debat-verstikkende term "islamofobie" — heeft in een verslag van 1996 toegegeven dat hij "bijna alles verkeerd had" over de islamitische immigratie, en zegt dat "hij beter had moeten weten" dan te denken dat de moslims zouden integreren. Nu zingt hij een ander politiek correct deuntje, waarin staat dat het "respectloos" is te verwachten dat de moslims niet zullen assimileren. En al die tijd worden de meer patriottische Europeanen gestraft onder "haattaal" als ze de wet voor homoseksualiteit of de islam bekritiseren.

Natuurlijk zijn er steeds minder Europeanen om te bestraffen, aangezien de vruchtbaarheidscijfers van alle westerse volkeren onder het vervangingsniveau liggen. Dus als de religiositeit zich overal verhoogt, behalve in het westen, dan veranderen de spottende, trotse seculiere westerlingen zich in een uitstervend "soort". Maar geen van deze problemen zou zijn opgetreden als we nog steeds krachtig christelijk waren.

Savage vermeldt ook de kruistochten en "wat er gebeurde om het christendom te redden", zoals hij het uitdrukte. Hij verwees ernaar hoe deze gebeurtenissen defensieve campagnes waren ter bescherming van het westen voor de islamitische invasie. En let op: de kruistochten werden voorgesteld en gepredikt door de leider van Europa's christenen, paus Urbanus II.

Natuurlijk betekent dit niet dat we soldaten moeten sturen naar het Heilige Land, maar wel dat we een heiliger land moeten worden. Wij moeten streven naar hedendaagse kruisvaarders — wat betekent dat "degenen die zijn gemarkeerd met een kruisje" — nogmaals een infuus krijgen van dat symbool in onze geesten en harten.

Michael Savage: "Het Westen zal instorten" zonder een christelijke opwekking