door Walid Shoebat - 31 augustus 2016
Het is tijd om te leren en te begrijpen, ja om wakker worden, en niet te sluimeren, om olie in uw lampen te doen en niet in het donker te zitten. HET IS GEDAAN. De Turkse President Recep Tayyip Erdogan ondertekende de verzoeningsovereenkomst met Israël in een wet. Met hetzelfde tempo heeft Saoedi-Arabië ook zijn historische vrede aangeboden aan Israël na de realisatie van een isolement in het Midden-Oosten. Iran probeert nu ook een handreiking te doen naar koning Salman van Saoedi-Arabië om vrede te sluiten, terwijl Rusland en Turkije ook vrede sloten. Inderdaad, dit jaar kan worden gemarkeerd als 'vrede in onze tijd', terwijl het Midden-Oosten implodeert in veel sektarische strijd. Dit maakt dit jaar tot een zeer ongewoon jaar in de afgelopen decennia. Dus wat is er precies gaande, en wie is de duivel hier, Turkije, Iran, Rusland of Saoedi-Arabië, en hoe speelt dit allemaal profetisch? Hier zullen we de sleutel met u delen om alles te ontgrendelen. Lees langzaam, neem het op, en blijf wakker.
Het is over dit punt dat westerlingen gewoon niet meekomen ten aanzien van de moslimwereld. Het Midden-Oosten is "complex" is een mythe. Het is niet zo complex in haar werking als het westen. Het eerste soort van vrede in de moslimwereld is, dat vrede wordt aangevraagd door de zwakkere moslimnatie aan de sterkere niet-islamitische natie toe. Dit wordt gedaan om tijd te winnen, om sterkte te krijgen, en concessies en ingang bij de vijand.
Als het gaat om andere soorten vrede, een vrede van moslim naar moslims, dan in tegenstelling tot de christenen in het westen, zal de sterkere moslimnatie vrede willen maken met de zwakkere moslimnatie, om deze later op te slokken. Het is de verleiding van de souteneur tegenover de naïeve prostituee. Een zwakkere moslimnatie zoals Saoedi-Arabië zou de neiging hebben om vrede met zijn sterkere vijand (Israël) te sluiten, maar vrede met de andere sterkere moslimvijand, Iran, vermijden. Dit is precies wat er gebeurt.
Turkije dringt zich echter op aan Israël om zo grote concessies te verkrijgen. Deze concessies ontmaskeren de mythe dat de Joden slimmer dan de duivels zijn.
Erdogan heeft officieel een deal laten goedkeuren door het Turkse Parlement waarin gevraagd wordt van Israël om $20 miljoen schadevergoeding te laten betalen (toegeven van schuld, hoewel zij werden aangevallen bij het uitvoeren van een formele inspectie) aan een fonds voor de gezinnen van de doden in de Mavi Marmara incident (die gedood moesten worden) zes jaar geleden, en Turkije toestaan dat het humanitaire hulp zal bieden aan Gaza via de haven van Ashdod. In ruil voor deze Turkse wetgeving, waarin alle uitstaande juridische claims tegen de soldaten van de IDF worden voorkomen, zal Turkije worden verplicht om te voorkomen dat Hamas voorbereiden doet van aanslagen op Israël – met inbegrip van fondsenwerving op Turkse bodem (ja zeker).
Het laatste bewijst dat Israël met vuur speelt, met name na een gelekt inlichtingendocument in Duitsland waaruit blijkt dat Turkije de financiering doet van een aantal terroristische groeperingen in het Midden-Oosten, met inbegrip van Hamas. Dit alles had geen invloed op de deal. Inderdaad is Israël bij de neus genomen voor 'vrede tegen elke prijs'.
De ARD publiceerde delen van het geheime verslag van de Duitse regering, wat zegt dat de eerste officiële beoordeling rechtstreeks te koppelen is aan de Turkse President Recep Tayyip Erdogan en de Turkse regering, die steun geven aan islamitische en terroristische groeperingen. Het rapport zei dat Turkije "het centrale middelpunt voor islamistische groeperingen in het Midden-Oosten" was geworden. De ARD citeerde het verslag van het Duitse Ministerie van Binnenlandse Zaken als volgt:
“
Weinigen hebben overwogen dat toen Netanyahu de deal verdedigde toen hij in juni naar Rome ging om deze te sluiten, dat deze deal niet alleen Turkije toegang geeft tot de Gaza, maar dat ook Jeruzalem zal worden geopend voor een extra bedevaart, wanneer immers de moslims de Hadj naar Mekka doen, zij bovendien naar Jeruzalem kunnen uitwijken, naar de Tempelberg voor een extra bedevaart. Turkije stuurde zelfs een aantal positieve signalen jegens Israël uit, met inbegrip van een beëindiging van zijn veto over de Israëlische samenwerking met de NAVO.
Turkije verkreeg door deze deal niet alleen de concessies van een lucratieve deal voor gas uit Israël via Turkije naar Europa toe, maar een nog veel lucratievere deal met een spirituele inhoud waar de Joden zwaar voor betalen gaan. Dat wil zeggen: Turkije heeft zijn oog gericht op Jeruzalem.
U zult nooit in de media lezen, dat Turkije's vredesakkoord met Israël de infiltratie is om Turkije de kampioen van Jeruzalem te maken, met de bedoeling zijn overstromingen te sturen, inclusief de bevoegdheid de Tempelberg in Jeruzalem over te nemen om de huidige wettelijke voogd Jordanië weg te sturen.
Het is alsof de Jakob de soep uit de kom schept, die Esau gekookt heeft.
Jeruzalemse moslims verwelkomen in deze dagen de Turkse gezagsdragers en tonen van een grotere waardering voor Turkije dan voor Jordanië, wat gematigd is ten opzichte van Turkije. Palestijnen zijn nu gewend aan het aanvallen van de Jordaanse delegaties op de Tempelberg en dwingen hen te vluchten van de Tempelberg binnenplaats. Mehmet Görmez, de moefti van Turkije, komt nu om te spreken op de kansel terwijl de Jordaanse moefti's worden verdrongen ter voorbereiding van de dag dat Erdogan in de tempel zal spreken.
Mehmet Görmez heeft gezegd dat "Jeruzalem een deel was van de Umrah reis in het verleden [tijdens het Ottomaanse Rijk], en dat het werk werd uitgevoerd om op te nemen in het programma."
Hierdoor spelen de Turkse leiders nu al een regionale rol, vergelijkbaar met die van het Ottomaanse Rijk in de Arabische en islamitische wereld, met name door te fungeren als de bewaarders over Oost-Jeruzalem. Turkije heeft al enige tijd gewerkt aan de bevordering van de banden met Jeruzalem voor enige tijd, zodat nu moslims de bedevaart naar Jeruzalem gaan maken. De Umrah is meestal een pelgrimstocht die wordt uitgevoerd naar Mekka, Saudi Arabia door moslims, en kan op elk moment van het jaar plaatsvinden, in tegenstelling tot de Hadj die in een bepaalde maand wordt uitgevoerd.
Het Turkse Directoraat van Godsdienstzaken (Diyanet) heeft in april 2015 een besluit uitgevaardigd om in Jeruzalem, de Tempelberg (Al-Aqsa moskee) op te nemen in de religieuze Umrah pelgrimstocht. De Turkse invloed verandert de Umra Hajj, die niet langer uitsluitend in Mekka zal zijn, maar nu ook Jeruzalem zal omvatten. Dit moet een toevloed van moslims naar Jeruzalem brengen. Israël is natuurlijk bedrogen, in de hoop voor een toename van het toerisme. Turkse burgers (en moslims van over de hele wereld) zullen nu drie dagen verblijven in Jeruzalem, vier dagen in Medina en zeven dagen in Mekka.
Terwijl dit niet snel zal worden gevoeld, zal een paar jaar vanaf nu dit een stroom van moslims in het Heilige Land brengen. Terwijl Israël denkt dat dit een lucratieve business is in het broodnodige toerisme, zal het binnenkort problematisch worden, zoals we nu in Europa zien, en hierdoor: zal de draak zijn overstroming achter de vrouw aan werpen, zoals verklaard in Openbaring 12.
De Turkse president riep vorig jaar de burgers op om:
Maar dit is niet alles. Turkije is niet de enige speler die Israël benadert. De Jerusalem Post heeft net gemeld dat Saoedi-Arabië een verbazingwekkende openbare verschuiving heeft gemaakt naar Israël:
Saoedi-Arabië's belangrijke verschuiving on Israël in vriendschappelijke termen af te schilderen is minder bedrieglijk dan van Turkije. Saoedi-Arabië is steeds geïsoleerder geworden, en onder de tafel door ziet het Israël als zijn enige hoopvolle bondgenoot.
En het is meer dan alleen maar een romantische media-affaire. We hebben een handdruk gezien tussen directeur-generaal Dore Gold van Israëls Ministerie van Buitenlandse Zaken en de adviseur van de voormalige Saoedische regering, Anwar Esaki. Vervolgens leidde Eshki een Saoedische delegatie naar Jeruzalem in de daarop volgende maand, wat openbaar erkend werd. Vervolgens deelde de Saoedische prins Turki bin Faisal Al Saud ook het podium met Israëls voormalige militaire inlichtingen chef, Amos Yadlin.
Het kan niet romantischer worden dan dit. Dit is radeloosheid. Saudi-Arabië is bang voor Iran.
Een typische veronderstelling zou zijn dat als Saoedi-Arabië Iran vreest, dat een Westerling dan de veronderstelling doet dat Saoedi-Arabië vrede wil met Iran. Immers, Israël sluit vrede met Saoedi-Arabië en Turkije met Rusland, en dan is het tijd voor iedereen om in het Jacuzzi bad te springen.
Vergeet niet, als het gaat om moslim met moslim vrede, dan zou de sterkere moslimnatie vrede willen maken met de zwakkere moslimnatie om die later op te slokken. Het is de verleiding van de souteneur tegenover de naïeve prostituee. Een zwakkere moslimnatie zoals Saoedi-Arabië zal de neiging hebben om vrede met zijn vijands sterkere vijand (Israël) te sluiten, en een vrede met die andere sterkere moslimvijand, Iran, te vermijden.
Iran is militair krachtiger dan Saoedi-Arabië. Javad Zarif, Minister van Buitenlandse Zaken van Iran, heeft Riyadh aangeboden om de betrekkingen te herstellen, maar de Saoedi's hebben zijn toenadering afgewezen.
"Momenteel zijn er geen onderhandelingen tussen de Saoedi's en ons. Wij hebben alleen tegengestelde opmerkingen," vertelde Ali Shamkhani, de secretaris van Irans Supreme National Security Council, aan de tv-zender Rusland Today vorige week.
"Wij zien dat de Saoedi's irrationeel handelen. Ze zijn begonnen met een media-hype tegen ons en blijven ons beschuldigen. Wij sloten de deur van de dialoog met geen enkel land, met uitzondering van het bezettingsregime van Israël."
Wordt Saoedi-Arabië irrationeel door de aangereikte olijftak uit Iran niet te aanvaarden?
Nee. Als het gaat om Saoedi-Arabië, begrijpen zij, in tegenstelling tot Israël of het westen, heel goed dat elke vrede met andere tegengestelde moslimstaten een vruchteloze Hudna is, praten tegen de wind in, waardeloos, als papier koken, en drank als bittere kruidenthee, de verering van een gouden kalf in de Sinaï, dat ze uiteindelijk moesten pletten tot stof en zijn bittere smaak drinken.
Als het gaat om landen als Iran en Turkije, vatten de Amerikanen het niet. Michael Rubin beschrijft het misverstand van de Westerlingen met betrekking tot Turkije het beste. Hij schrijft:
Daarom wordt Saoedi-Arabië, het wereldcentrum voor het exporteren van de ideologie van de Jihad, onderzocht. Het weet dat het Midden-Oosten slechts één taal begrijpt naast de Koran in het Arabisch: de taal van kracht.
Ongeacht welke gebaren van vrede of romantische poëzie Iran ook gebruikte om de hoer van Arabië te lokken, ze zal geen krimp geven. Heshmatollah Falahatpisheh, een lid van de nationale veiligheid en buitenlandse zaken-commissie van het Iraanse Parlement, wees op de positie van de Iraanse opperste leider Ayatollah Ali Khamenei, en probeerde de Saoedische koning Salman te verleiden zijn oorlog tegen de sjiitische Houthis in Jemen op te geven en te zorgen voor vrede:
De koning gaf 'geen krimp' en voor een goede reden. Hij weet dat Iran tijd wil kopen voor het verspreiden hun revolutie in Jemen, Bahrein en Saoedi-Arabië zelf, en in de rest van de Golf.
Koning Salman weet heel goed dat je in het Midden-Oosten geen twee hanen kunt hebben op dezelfde heilige plaats. Of twee heilige plaatsen (Mekka en Karbala) die de zaak besturen, waar Arabië veronderstelt de enige te zijn voor het rondlopen om de Ka'aba.
Of een van de twee hanen, óf één van de twee heilige plaatsen, moet dan volledig verdwijnen van het oppervlak van de aarde. Het is ofwel Karbala of Mekka, Salman of Khomeini.
Dit heeft eeuwenlang gebroed en volgens de Iraanse sjiitische versie van de islamitische theologie, moet hun haan kraaien in hun heilige plaats (Karbala) en moet die winnen:
Westerlingen krijgen dat niet mee. Als de opperste leider, Ayatollah Ali Khamenei, Saoedi-Arabië instrueert om "gematigd" te zijn, "zich te gedragen", en "Saudi-Arabië instrueert dit suïcidale pad te verlaten", spreekt hij alsof het een instructie van Allah is, aangezien Allah nu boos is op Mekka vanwege zijn trots, en ongeveer op het punt staat "haar in de hel te gooien". Met andere woorden, Arabië pleegt Seppuku, niet door zichzelf, maar door Iran die fungeert als de arm van Allah.
Westerlingen weten niet, dat wanneer Oosterlingen hun Bijbel lezen, dat zij dit in Jesaja 21 en in Openbaring zien: het beest moet de hoer verbranden en haar verkrachten en dat God hen opdracht geeft dit te doen.
Saoedi-Arabië weet dat dit in onderzoek is, ongeacht welke kant het op gaat, Israël of Iran.
Iraanse analisten zeggen reeds dat Riyadh's macht ingetoomd is. Maar in werkelijkheid zijn ze beide ingetoomd om te botsen in een bittere oorlog. Kayhan Barzegar, de directeur van het Instituut voor 'Strategische Studies van het Midden-Oosten' gaf aan dat "de inzet hoog is. Irans oliefaciliteiten liggen in het zuiden en die van de Saudi's in het Oosten, en zijn relatief in de buurt van elkaar. Zij kunnen snel worden vernietigd in een hete oorlog."
Als we in het Oosten de Bijbel lezen betreffende Babylon dat de "brandende put" wordt, herkennen we precies wat er zal gebeuren. De Bijbel is voor ons Amerikanen als het lezen van de New York Times. En nu weet je waarom Saoedi-Arabië de prostituee is, die wordt gelokt. Het weet dat het gedoemd is en dat haar tijd nabij is.
Dit is waarom Westerlingen zich meer moeten richten, niet op het bezoek van de Turkse President Recep Erdogan aan St. Petersburg op 9 augustus, maar op de niet-geplande eendaagse reis naar Ankara door de Iraanse Minister van Buitenlandse Zaken, Mohammad Javad Zarif, op 12 augustus. Dit bezoek heeft de dynamische macht in het Midden-Oosten fenomenaal veranderd.
Tijdens dat bezoek heeft Teheran waardevolle inlichtingen gedeeld met de Turkse autoriteiten over een dreigende militaire staatsgreep op 15 juli. Deze factor alleen al schijnt bestemd te zijn om wonderen te doen voor de Turks-Iraanse banden.
Cavusoglu van Turkije zei: "De veiligheid en stabiliteit van Iran is de veiligheid en de stabiliteit van Turkije, en wij geloven dat dit ook geldt voor Iran."
Dit is een klap voor Saoedi-Arabië dat Erdogan's einde had aangekondigd met de staatsgreep van 15 juli. Het maakte een fatale blunder over wie haar echte minnaars waren. We kunnen nu het schrijven op de muur van het Mysteieuze Babylon lezen: "Mene Mene tekel upharsin".
U-pharsin betekent: "en de Phars". Phars, dat zijn de Perzen (Iran). Er is nog een ander 'hint' in deze profetie: de Perzen komen en het uur van het noodlot voor Arabië is nabij.