Het Mysterie van het verloren Jubeljaar: Deel 10 - 50 jaar terug

Door Bob O'Dell & Gidon Ariel - 10 februari 2016

In deel 9 legden we de onenigheid uit over de vraag of Jubeljaren elke 49 jaar of om de 50 jaar moeten worden herhaald - vanuit zowel de geschiedenis als de Bijbel. Dit alles komt voort uit de geweldige inname van Jeruzalem in december 1917 en de hereniging van Jeruzalem in juni 1967, welke 49½ jaar uit elkaar lagen. Deze gebeurtenissen liggen 50 jaar uit elkaar op de Gregoriaanse kalender, en 49 jaar uit elkaar op de Joodse kalender!

Vandaag gaan we terug in de tijd en kijken naar de 49 en 50 jaar die voorafgaan aan december 1917, dus in het jaar 1868, en we kijken wat er kan worden geleerd uit de geschiedenis. Heeft God ons bepaalde aanwijzingen gegeven over een Jubeljaarpatroon?

Volgens de Joodse kalender begon de zevenjarige Shemitahcyclus in de herfst van 1861 en duurde tot en met de herfst van 1868. Dat betekent dat het Shemitahjaar liep van de herfst van 1867 tot de herfst van 1868, waardoor het potentieel van het Jubeljaar loopt van herfst van 1868 tot de herfst van 1869. Is er iets opmerkelijk gebeurd in dat jaar?

Allereerst, waar moeten we naar zoeken? In principe moeten we op zoek zijn naar de bevrijding uit de slavernij, als eigendom naar het Joodse volk hersteld wordt. Is er iets gebeurd in die richting? Ja.

Duitsland had in de voorgaande jaren een proces doorgemaakt van gelijkheid brengen aan de Joodse burgers, en voltooide dit proces op 3 december 1868, toen Saksen, als de laatste regio van de staat, gelijkheid verleende voor alle Joden. Later in datzelfde jaar creëerde Pruisen, dat de regio tussen Duitsland en Rusland regeerde, een confederatie met Duitsland, waardoor er een nog meer wijdverbreide gelijkheid voor de Joden kwam op 3 juli 1869 (voor meer informatie zie Wikipedia over de geschiedenis van de Joden in Duitsland).

Dit was een cruciale gebeurtenis in de emancipatie van de Joden in Europa. Maar om eerlijk te zijn, moeten we erop wijzen dat de Joodse emancipatie in Europa over het algemeen niet op die datum, maar pas twee jaar later kwam, in 1871, en na de Frans-Pruisische oorlog meer grondgebied in de Confederatie bracht van wat nu Frankrijk is, en de nieuwe zuidelijke staten, waaronder Beieren, die aan de Confederatie werden toegevoegd en gedwongen om de Joodse gelijkheid in te stellen. Toch kan in redelijkheid worden gesteld dat de Confederatie van 1869 de belangrijkste beslissing was, en dat de gebeurtenissen in 1871 een uitbreiding waren van het grondgebied van een rijk dat door God werd gezegend voor zijn positieve houding ten opzichte van het Joodse volk. Sterker nog, we moeten er rekening mee houden dat de beslissing om gelijkstelling toe te kennen aan Joodse vrouwen, volledig en in alle zaken, waaronder eigendomsrechten, is geboren uit de mentaliteit van het liberalisme en de Verlichting die vaak seculier en anti-God was. Hoe ironisch was het dat het duurde tot een seculiere humanistische beweging opkwam, om eindelijk te doen wat de kerk gedurende eeuwen in diezelfde regio niet heeft gedaan. De Joodse vrijheid in Duitsland zou in feite 64 jaar duren tot het bewind van Adolf Hitler in 1933 begon.

Interessant is dat 1869 ook het jaar zou zijn dat de Tempel Sociëteit van Duitsland, aangeduid als de Tempeliers, wat een sekte was van de Duitse lutheranen, verhuisde naar Palestina en gemeenschappen opzette in Haifa en aan de Jeruzalemweg in Jaffa, en daarna een kleine wijk in Jeruzalem oprichtte, een paar jaar later. Met betrekking tot Jeruzalem zelf, te beginnen in 1860, kwamen de Joodse wijken buiten de stadsmuren, in 1860, 1868, 1869, 1872, 1873 en 1874. We noemen dit omdat met betrekking tot de datering van het Jubeljaar in het verleden, we die datering ook altijd in verband brachten met Jeruzalem.

Als we overschakelen naar Amerika in diezelfde sleutel-periode van de herfst van 1868 tot de herfst van 1869, is het interessant om op te merken dat op 25 december 1868, de Verenigde Staten gratie verleenden aan de laatsten van de Confederate rebellen. Die Confederatie-militairen werden vrijgelaten in fases over de voorafgaande jaren sinds 1865, maar de klus werd uiteindelijk afgesloten op 25 december 1869, waardoor ze de volledige vrijheid kregen om terug te keren naar hun huizen en hun families. Dit soort van acties is zeer consistent met de principes achter het Jubeljaar.

Maar als de Jubeljaar gaat over de bevrijding van slaven, en niet alleen soldaten, kunnen we dan een gebeurtenissen lokaliseren in de richting van de bevrijding van de slaven in een cruciaal jaar? Eigenlijk kunnen we dat niet! De belangrijkste evenementen voor de vrijlating van de Amerikaanse slaven kwamen in eerdere jaren in de volgende fasen:

1 januari 1863: The Emancipation Proclamation. Het derde jaar van een Shemitahcyclus.
18 december 1865: De verklaring van goedkeuring van het Dertiende amendement dat de slavernij afschafte. Het vijfde jaar van een Shemitahcyclus.
9 juli 1868: De goedkeuring van de Veertiende amendement dat een eerlijk proces garandeerde voor al degenen die zijn geboren op Amerikaanse bodem en dat gelijke bescherming gaf aan de voormalige slaven onder de wet. Het zevende jaar van een Shemitahcyclus en een Shemitahjaar.

Is het u ooit opgevallen hoe vaak belangrijke wetgeving of besluiten met grote gevolgen optreden in een Shemitahjaar? Neem bijvoorbeeld de legalisatie van abortus in 1973 en de regeling van het homohuwelijk in 2015! In feite is het ironisch om te beseffen dat het Veertiende amendement als juridische rechtvaardiging werd gebruikt voor uitspraken door het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten voor abortus en het homohuwelijk! In ons boek 'Israël First!' bespreken we het Shemitahjaar uitgebreid en bieden een spirituele reden voor deze aansluiting in de tijd. Maar met betrekking tot de bevrijding van slaven, en het gebrek aan het dingen die vallen in een jubeljaar, wijzen wij erop dat de Shemitahjaar vereist om schulden vrij te geven, maar ook de vrijlating van contractarbeiders die voor een eigenaar werkten. In deze context is de vrijlating van Amerikaanse slaven in een Shemitah jaar absoluut zinvol!

Laten we nu eens 50 jaar terug te gaan van 1917 tot 1867, om te zoeken naar belangrijke gebeurtenissen in dat jaar.

Met betrekking tot de Joodse emancipatie was 1867 het jaar dat Oostenrijk-Hongarije werd gevormd, en het jaar dat aan de Joden gelijke rechten in die confederatie werd gegeven. Dit is een mijlpaal, zij het niet zo groot als de Duits-Pruisische confederatie twee jaar later. Met betrekking tot de Tempelier-activiteiten in Palestina in 1867 was dit eigenlijk de eerste poging, weliswaar een mislukte, om zich te vestigen in de buurt van Tel Shimron in het noorden van Israël. We zouden dit bewijs willen samenvatten als wel bestaand, maar als een zwak tot matig bewijs.

Toen we nog eens 50 jaar terug gingen vanaf 1867 tot 1817, vonden we geen bijzondere gebeurtenissen. Misschien een van onze lezers?

Wanneer we teruggaan naar 49 jaar 1868-1869 en dan afdalen naar 1819 of 1820, vinden we slechts twee gebeurtenissen die een opmerking waard zijn. De eerste was een poging om een roep om Joodse emancipatie te onderdrukken. In Würzburg in Duitsland riepen pleidooien voor de emancipatie van de Joden rellen op tegen de Joden, die zich uiteindelijk verspreidden naar Denemarken en Polen. De Carlsbad-decreten die in de plaats daarvan aangenomen werden verminderden de vrijheden met het doel "de orde te herstellen", maar uiteindelijk hadden ze het tegenovergestelde effect en de Joden zouden pas 49 jaar later worden geëmancipeerd. Ten tweede markeerde het jaar 1819 de lancering van het eerste Amerikaanse oorlogsschip dat werd ontworpen om de schepen van slavenhandelaars te vangen voor de kust van Afrika. Deze inspanning resulteerde met het aanhouden van slechts 100 schepen in dan komende 42 jaar in slechts een kleine vooruitgang. Het werd gestaakt aan het begin van de Amerikaanse Burgeroorlog. We rekenen deze gebeurtenissen wel als bestaand, maar als zeer zwak bewijs.

Dus laten we onze bevindingen samenvatten. Kijkend naar al deze gebeurtenissen is het duidelijk dat als er een patroon in geschiedenis zou bestaan, het een patroon is dat steeds duidelijker wordt. In het geval van 49 jaar hebben we:

49 Jubeljaren	Sterk historisch bewijs
1819 - 1820	Zeer zwak
1868 - 1869	Gemiddeld
1917 - 1918	Sterk
1966 - 1967	Extreem sterk

In het geval van 50 jaar hebben we:

50 Jubeljaren	Sterk historisch bewijs
1817	Niet door ons gevonden
1867	Gemiddeld zwak
1917	Sterk
1967	Extreem sterk

In de bovenstaande tabellen gaat er een kleine voorkeur uit naar een 49 jaar herhalend patroon van Jubeljaren.

Contact maken met anderen

Wat denkt u? Als u eerder geneigd bent tot een 50 jaar patroon, op basis van wat in dit artikel gepresenteerd werd, leerde u meer en bent u meer geneigd tot een 49-jarig patroon dan voorheen?

De volgende keer

De volgende keer zullen we uitleggen waarom het patroon van de recente geschiedenis ons niet noodzakelijkerwijs hoeft te vertellen wat Gods plannen zijn voor het komende Jubeljaar! We hadden een spannend interview met een sleutel-rabbi in Israël, die ons hielp aan fascinerende nieuwe informatie om meer over het Jubeljaar te leren. Wie is deze rabbi, en wat weet hij dat ons een goede sprong vooruit kan geven?

Zie je volgende keer als we allemaal blijven samenwerken om het Mysterie van het verloren Jubeljaar op te lossen.

Bron: The Mystery of the Lost Jubilee: Part X - The Back Fifty - Israel News