Artikel

In overeenstemming met het nieuwe Europa hebben in Leeuwarden "ongeveer twintig tegenstanders van de plannen [om asielcentra in de regio te stichten] politiebezoek aan huis ontvangen." Met andere woorden, Nederland stelt een staat van censuur in, waardoor de vraag opkomt: Is Nederland nu een politiestaat?

Zijn in Europa de regeringen nu vijand geworden? Het bewijs wordt sterker dat men, zelfs bij een milde opvatting die indruist tegen het officiële overheidsbeleid van het land, in de gevangenis kan belanden, of op z'n minst een bezoek van de vriendelijke lokale volgzame politie kunt ontvangen. Is Europa feitelijk tot een politiestaat geworden?

Verscheidene Europese regeringen zijn bezig om naar hun burgers toe, die kritiek hebben op migranten of op het Europese migratiebeleid, duidelijk te maken dat ze de strafrechtelijk grenzen overschrijden. Mensen die "te ver gaan" volgens de autoriteiten, worden gearresteerd, vervolgd en soms veroordeeld.

De politie bezocht personen in Nederland, die in oktober 2015 op Twitter naïef kritische opmerkingen hebben gemaakt over asielcentra. In de binnenstad van Sliedrecht kwam de politie naar het kantoor van Mark Jongeneel en vertelde hem dat hij "teveel" tweette en dat hij moest "letten naar de toon waarop": zijn tweets "kunnen opruiend schijnen". Zijn aanval? De stad had een vergadering met de burgers gehouden over een vluchtelingencentrum in de regio, en Jongeneel had een paar tweets gepost. Eén zei: "Het College van Sliedrecht komt met een voorstel om 250 vluchtelingen op te nemen de komende twee jaar. Wat een slecht idee!" Eerder had hij ook getweet: "Moeten we dit laten gebeuren?!"

Hij was niet de enige. In Leeuwarden gebeurde in overeenstemming met het Nieuwe Europa dit:

"...meer dan twintig tegenstanders van de plannen [voor een asielcentrum] in de regio kregen thuis bezoek van de politie. Ook gebeurde hetzelfde in Enschede, en op sommige plaatsen in het Brabant, waar volgens de Nederlandse media mensen zich kritisch hadden uitgelaten over de komst van vluchtelingen op een pagina op social media over dit onderwerp. Hen werd verteld ermee te stoppen".

Een woordvoerder van de nationale politie verklaarde dat tien inlichtingeneenheden van "digitale rechercheurs" de Facebook-pagina's en Twitter-accounts in real-time controleren, op zoek naar berichten die "te ver gaan", zodat zij de mensen kunnen bezoeken om hen te vertellen "welk effect een post of tweet op het internet kan hebben." Met andere woorden, Nederland staat is overgegaan tot het censureren, dus komt de vraag op: Is Nederland nu een politiestaat?

In het Verenigd Koninkrijk werd Scott Clark gearresteerd in februari 2016 voor het schrijven op de Facebookpagina van de Schotse Defense League dat Syrische vluchtelingen "de vervelende kant van ons zouden zien." Volgens een nieuwsverslag verwees hij naar het seksuele geweld op vrouwen in Keulen in Duitsland op Nieuwjaarsavond door mannen met een Arabische of Noord-Afrikaanse uiterlijk als rechtvaardiging voor zijn online opmerkingen, waarin hij ook schreef, "als er iets gebeurt met een jong meisje ik persoonlijk in het gezicht van raadsleden zal spugen die steeds maar doorgeduwd hebben om hen hier gehuisvest te krijgen..." Hij schreef ook: "Er is defacto een islamitische invasie. Defacto gaat er iets naar beneden. Zojuist getuige geweest van 15 Syriërs in de lokale zuiptent... Ik verzette me tegen hun aankomst vanaf het begin."

"Ik hoop dat de arrestatie van deze persoon een duidelijk signaal is dat de politie van Schotland niet elke vorm van activiteit zal tolereren, die zou kunnen aanzetten tot haat en provocerende en kwetsende opmerkingen over sociale media."

In Duitsland werd een echtpaar, Peter en Melanie M. vervolgd in een strafrechtelijk proces voor het maken van een Facebookgroep die kritiek heeft op het regeringsbeleid t.a.v. migratie. Volgens de nieuwsberichten vermelde de pagina het overstromen van ons land door de oorlog en de economische vluchtelingen. Zij brengen terreur, angst en verdriet. Ze verkrachten onze vrouwen, en onze kinderen worden in gevaar gebracht. Maak hier een einde aan!"

Bij het proces verdedigde Peter M. zijn online-opmerkingen en zei: "Men kan zich niet eens uitdrukken in een kritisch standpunt over vluchtelingen zonder als Nazi te worden aangeduid. Ik wilde een discussieforum maken waar je kunt zeggen hoe je denkt over de vluchtelingen..." Hij zei dat hij in zijn rol als beheerder van de groep, nazistische of radicale opmerkingen verwijderde, maar aangezien Facebook de pagina had verwijderd, kon hij het bewijs niet aan het Hof presenteren.

In zijn vonnis zei de rechter: "de beschrijving van de groep is een reeks van generalisaties met een duidelijk rechtse achtergrond." Peter M. werd veroordeeld tot een voorwaardelijk gevangenisstraf van negen maanden en zijn vrouw tot een boete van €1.200 met de opmerking rechter: "Ik hoop dat u de ernst begrijpt van de situatie. Als u opnieuw voor mij zult zitten, zult u uiteindelijk in de gevangenis komen."

In Duitsland kan kritisch zijn op migranten en het migrantenbeleid van de overheid ook nog andere draconische gevolgen hebben. In september 2015 meldde Die Welt dat mensen die "xenofobe" inzichten ventileren via sociale media, riskeren dat hun het recht hun eigen kinderen te zien wordt ontnomen. Er hoeft zelfs niet eens een strafbaar feit voor een rechtbank te zijn om te overwegen voorhet welzijn van het kind dat in gevaar worden gebracht, de ouders te beperken in hun recht om zijn of haar kind te zien, of om te verordenen dat een "opvoeder" aanwezig is tijdens de ontmoeting tussen ouder en kind, die kan "ingrijpen als dit vereist is". Het is ook mogelijk om bepaalde acties te verbieden, expressies of vergaderingen in het bijzijn van het kind. Als laatste redmiddel kan het Gerechtshof het kind volledig uit de zorg van de ouders nemen.

Volgens Eva Becker, voorzitter van de Werkgroep Inzake Familierecht in de Duitse Bar Association (DAV) "is de beslissende factor een gezond begrip over mensen." Becker schat dat het niet voldoende is om te overwegen of het kindwelzijn in gevaar is, als een ouder zegt dat hij liever geen Syrische migranten heeft wonen in zijn buurt. Aan de andere kant, als een vader of moeder opmerkingen maakt waarin verbale bedreigingen tegen vluchtelingen worden gemaakt in het bijzijn van het kind, dan zou hij of zij "duidelijk de kritische grens overschrijden."

Het is zelfs niet relevant of deze opmerkingen crimineel zijn volgens de Duitse wet. Zelfs een opmerking welke naar Duits recht niet strafbaar is, kan een ouder over de "kritische grens" duwen. Het is niet essentieel of de handeling misdadig is, maar of het kind wordt "beïnvloedt" op een manier die het welzijn in gevaar brengt. Indien een rechtbank vaststelt dat het welzijn van het kind bedreigd wordt, kan de ouder zijn of haar recht op toegang tot het kind aanvankelijk beperken.

Acties, in plaats van praten, worden beschouwd als nog belastender. Volgens Becker is het één ding om laatdunkend te praten met kennissen over asielzoekers in het bijzijn van het kind, maar veel erger is om het kind naar "xenofobe" demonstraties mee te nemen.

Becker definieerde nooit wat bedoeld wordt met "xenofobe". Het lijkt impliciet dat het gesprek gaat over eenzijdige vreemdelingenhaat, niet de islamitische vreemdelingenhaat tegen de niet-moslims bijvoorbeeld, maar er wordt geen poging gedaan tot een definitie, hoewel dit duidelijk het meest cruciale onderdeel van de zaak is.

Terwijl de gewone Europese burgers een arrestatie en vervolging riskeren voor "xenofobe" opmerkingen, is het een heel andere zaak voor hen in de bovenste regionen van de Europese Unie.

In een toespraak in Hamburg in oktober noemde Duitslands Eurocommissaris voor de digitale economie, Günther Oettinger, een Chinese delegatie van ministers "spleet-ogen" ("Schlitzaugen"), een expressie die algemeen wordt beschouwd als racistisch. Oettinger deed niet eens de moeite om zich te verontschuldigen, maar vertelde Die Welt dat het belangrijk was om zijn opmerkingen te zien in een "bredere context".

De Europese Commissie weigerde ook om zich ervoor te verontschuldigen, of Oettingers opmerkingen te onderzoeken, (die blijkbaar ook kleinerend waren voor vrouwen en homoseksuelen). Commissie Chef en woordvoerder Margaritis Schinas vertelde de ongelovige verslaggevers: "Wij hebben niets toe te voegen." Gevraagd of er een onderzoek zou worden gedaan naar de opmerkingen, zei hij: "We hebben geen FBI bij de Commissie."

Recentelijk, op 28 oktober, promoveerde Jean-Claude Juncker, de Voorzitter van de Europese Commissie, Oettinger tot de zeer begeerde en krachtige positie van vice-voorzitter, die verantwoordelijk is voor de EU-begroting.

De wet is duidelijk niet gelijk. Een EU-commissaris kan "xenofobe" opmerkingen maken en een promotie krijgen; Europese burgers worden voor het uitspreken in hun recht op vrije meningsuiting gearresteerd en vervolgd.

Europa: Laten we een einde maken aan de vrije meningsuiting!