Dore Gold - 22 december 2016
Direct na de Tweede Wereldoorlog wilden de VS en hun bondgenoten een herhaling voorkomen van de praktijk van de As-mogendheden, die de bevolkingen van de gebieden die onder hun controle kwamen, onder dwang overbrachten, en hun eigen bevolking in diezelfde gebieden hebben uitgezet. Om deze reden stelden de geallieerden in 1949 de Vierde Conventie van Genève op, op de manier waarop ze het deden. Maar dit is niet wat er gebeurt met de Israëlische nederzettingen, zoals Israël heeft voor decennia bepleit.
Er is een plek, waar dit scenario zich nu afspeelt – en het is niet op de Westelijke Jordaanoever. Het doet zich voor in Syrië, waar soennitische Arabieren systematisch vervangen worden door sjiieten uit Irak en andere landen om daardoor de demografische samenstelling te veranderen van de Syrische staat, overeenkomstig de belangen van Iran. Teheran wil een sjiitische gordel aan hun westelijke grens tot aan de Middellandse Zee om hun hegemonie vast te leggen in het Midden-Oosten.
En wat doet de VN daaraan? Het is aan het beraadslagen over een nieuwe ontwerp-resolutie ter veroordeling van de Israëlische nederzettingen, en negeert onderwijl de massa-overdracht van bevolkingsgroepen over de hele Levant. Zoals gebruikelijk is het geobsedeerd door Israël terwijl het de gevaarlijke acties van Iran negeert.
De Palestijnen zelf zijn in de Interim-overeenkomst van 1995 overeengekomen, dat de kwestie van de Israëlische nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever moet worden behandeld als een item voor onderhandelingen tussen de partijen. Het is daarom niet houdbaar voor de Palestijnse leider Mahmoud Abbas om herhaaldelijk te weigeren met Israël te onderhandelen, en dan te verwachten dat de VN-Veiligheidsraad zijn bezorgdheid overneemt. De VS heeft de Interim-overeenkomst ondertekend als een getuige, en een veto uitspreken over de voorgestelde ontwerp-resolutie aangaande de nederzettingen.
De VN van haar kant moet maatregelen nemen om de etnische zuivering van Soenni-populaties in het Midden-Oosten te stoppen, zoals die zich vandaag voordoet. Maar dat zou vereisen om tegen Iran en zijn bondgenoten op te staan, iets waarvoor veel landen die in de Veiligheidsraad zitten, ronduit huiverig zijn.
Ambassador Dore Gold diende als President van het Jerusalem Center for Public Affairs sinds 2000, en is vanaf juni 2015 Directeur van het Israel Ministry of Foreign Affairs.
Bron: How Did Israeli Settlements Become a Legally Contentious Issue at the UN?