Artikel

Door Prof. Paul Eidelberg, voorzitter van het Israel-Amerika Renaissance Instituut, Jerusalem en Philadelphia - augustus 2016

Deel V. Achter het multiculturele relativisme: Serge Trifkovic, het zwaard van de profeet

Introductie: Na te hebben onderzocht wat goed opgeleide en ervaren ex-moslims zeggen over de islam - moslimmannen en -vrouwen die hebben gewoond en geleden onder de verschillende islamitische regimes — zal de lezer des te meer verbijsterd zijn door de doctrine welke de Universiteiten hebben uitgebroed over het multiculturele relativisme, dat alle niveaus van onderwijs in het liberale democratische Amerika en het sociaal-democratische Europa heeft doordrongen.

Zoals aangegeven in het begin van ons overzicht over de islam, is het dit relativisme dat het gruwelijke kwaad verduistert — de genocide en politicide — wat begaan wordt in naam van Mohammed en zijn godheid. Relativisme heeft het westen ontmand. Het corrumpeert het Amerikaanse buitenlandbeleid. Het vraagt de politici van de seculiere democratische staten in Amerika en Europa, de terroristen en tirannieën te sussen, vooral die welke zich sieren met een woeste religie. Dat de beschaving die is geïnspireerd door de profeten van Israël, de dialogen van Plato, de werken van Aristoteles, de Bergrede, de tragedies van Shakespeare — een beschaving, die bovendien wetenschappers geproduceerd heeft als Newton en Einstein, en staatslieden zoals Washington en Churchill — dat deze beschaving zich moet buigen naar despoten die Mohammed en zijn Jihad-liefhebbende godheid aanbidden — wat een opoffering van het intellect is dit; een verraad aan gerechtigheid en mensheid; en een aanfluiting van de menselijke grootheid!

De huidige schrijver zal ongetwijfeld worden beschuldigd van "islamofobie" en paranoia, door academici die islamitische vervloekingen zoals "Dood aan Amerika" en "Dood aan Israël" als slechts retoriek aanmerken, en die daarom de academische doctrine aanhangen van "conflictoplossing" die is geworteld in moreel en cultureel relativisme. De professoren van deze doctrine hebben ofwel saaie droge waanvoorstellingen, of lijden aan een pathologische ontkenning van het kwaad. Volgens het centrum voor de studie van de politieke islam, en zoals gerapporteerd in FrontPageMagazine, 21 februari 2007, hebben moslims ongeveer 270 miljoen mensen afgeslacht sinds de overmacht van Mohammed! Serge Trifkovic neemt deze gegevens serieus.

Met The Sword of the Prophet (2002), ontving Dr. Trifkovic, die van Servische afkomst is, zijn doctoraat aan de Universiteit van Southampton in de UK, en volhardde met een postdoctoraal onderzoek aan het Hoover Instituut in Stanford. Zoals te verwachten, is Trifkovic vertrapt door critici die vragen stellen bij zijn begrip van de islam en de betrouwbaarheid van zijn bronnen. Het is niets anders dan "islamofobie", een kwaal die ze ook aan Amerikaanse geleerden toeschrijven, zoals Robert Spencer, auteur van The Truth about Muhammad: oprichter van the World's Most Intolerant Religion (2006). Deze critici manifesteren wat de titel aangeeft van Allan Bloom's beroemde boek The Closing of the American Mind [Het sluiten van de Amerikaanse geest, 1987]. Hun obscurantisme bracht mij ertoe het voorwoord te schrijven van Dr. Trifkovic in het FrontPageMagazine interview van Abul Kasem, wiens uitbeelding van de islam ten zeerste concretiseert wat Trifkovic zegt over de islam in The Sword of the Prophet.. [i]

Trifkovic portretteert Mohammed als een fanatieke krijgsheer die gebruikt maakt, of de uitvinder is van islamitische ideeën in het proces van verovering van Mekka en Medina. Onder vermelding van de Koran en de Hadiths — zet Trifkovic de islamitische profeet neer als wreed, onwetend en wellustig. Dus, na het afslachten van de Arabische stamleden en de plundering van hun kamelen, ontvoerden de profeet en zijn volgelingen hun vrouwen en hebben een orgie van verkrachting geënsceneerd. Een Hadith legt uit:

Wij begeerden hen, want we leden onder het gebrek aan onze vrouwen, maar tegelijkertijd wilden wij ook losgeld voor hen vragen. Dus we besloten tot het hebben van geslachtsgemeenschap met hen, maar onder het observeren van 'azl [coïtus interruptus]. Maar wij hebben gezegd: wij doen een daad terwijl de boodschapper van Allah onder ons is; waarom niet aan hem gevraagd? Dus we vroegen de boodschapper van Allah... en hij zei: het maakt niet uit of je het wel of niet doet, want elke ziel die geboren zal worden tot de dag der opstanding, die zal geboren worden [een visie conform de islam-doctrine van de voorbeschikking (I.E.)]. [ii]

Aan de mannen van een Joodse stam heeft Mohammed de keuze aangeboden van zich te bekeren tot de islam of de dood. Op hun weigering werden er 900 onthoofd in het gezicht van hun vrouwen en kinderen. "Het oordeel van Allah is uitgesproken op het hoogste," was Mohammeds commentaar. De vrouwen werden vervolgens verkracht. Trifkovic merkt op: "Dat Mohammeds daden en woorden, vereeuwigd zijn in de Quran, en opgenomen in de tradities, is eerlijk gezegd schokkend voor de normen van onze tijd — en strafbaar voor onze wetten; ze variëren van oorlogsmisdaden en moord tot aan verkrachting en molestering van kinderen — het spreekt bijna voor zich." [iii]

Trifkovic is zich bewust van het culturele en historische relativisme dat de westerse intellectuelen laat zeggen: "We moeten het niet beoordelen met de maatstaf van onze eigen cultuur betreffende leden van andere culturen die hebben geleefd in andere tijdperken." Hij tackelt dit relativisme door erop te wijzen dat "zelfs in de context van een zevende eeuws Arabië, Muhammad zijn toevlucht moest nemen tot een goddelijke openbaring als middel om de heersende morele code in zijn eigen milieu te onderdrukken." [iv] Mohammed openbaarde zodoende ernstig gebrekkige man vanwege de normen van zijn eigen samenleving, evenals die van de Joodse en christelijke geschriften, en zelfs door de wet waarvan hij beweerde het goddelijk benoemde medium en waarnemer te zijn. Trifkovic vat zijn beoordeling van Mohammed samen met een citaat van de eminente oriëntalist Sir William Muir (1819-1905): "Het zwaard van Mohammed en de Koran zijn de meest dodelijke vijanden van de beschaving, de vrijheid en de waarheid die de wereld reeds heeft gekend." [v]

[i] Serge Trifkovic, het zwaard van de Profeet: Islam, geschiedenis, theologie, impact op de wereld.

[iv] Ibid., 50. Ibn Warraq, Zie waarom ik geen Moslim ben (New York: Prometheus Books, 2003), 97, oorspronkelijk gepubliceerd in 1995, die dit relativisme verwerpt.

Islam, onze dodelijkste vijand: De tijd raakt op.