Islam, onze dodelijkste vijand: De tijd raakt op.

Door Prof. Paul Eidelberg, voorzitter van het Israel-Amerika Renaissance Instituut, Jerusalem en Philadelphia - augustus 2016

Deel 1 -- Deel 2 -- Deel 3 -- Deel 4 -- Deel 5 -- Deel 6 -- Deel 7 -- Deel 8 -- Deel 9 -- Deel 10

Deel XI. Islamitisch imperialisme

Pogingen om de islamitische geschiedenis van bloedvergieten met die van de Joden gelijk te stellen is weerlegd door Raymond Ibrahim, "Samenvallen van Geschiedenis met Theologie: Joods-christelijk geweld vs. islamitische geweld." [i] Bovendien verbiedt de Thora Israël om oorlog te voeren tegen elk land dat zich aan de Noachidische wetten houdt. In tegenstelling tot de islamitische theologie wordt het noch in de Thora noch in de Talmud geboden, of wordt het prijzenswaardig genoemd om niet-Joden te doden. In feite berispt de Joodse wet hen die juichten over de dood van de Egyptenaren in de Rode Zee, omdat zelfs die verdronken goddelozen schepselen van God zijn, en zij zijn niet buiten de zaligheid. Rebbe Nachman leert dat iemand die God met heel zijn wezen dient, erin kan slagen zijn bloed zuiver te houden, maar kan buigen in de strijd en voor de wens om te willen regeren over anderen en dus zo de vrede bewerkstelligen. Dit is zeker het geval geweest bij verschillende individuele moslims.

Maar laten we realistisch zijn. We worden geconfronteerd met, en we durven het niet te negeren, het vrijwel permanente en strategische feit dat islam vanaf haar oprichting in de zevende eeuw, het bloedvergieten heeft verheerlijkt. In de naam van Allah heeft het verwoest en geplunderd, talloze christelijke, hindoeïstische, boeddhistische, zoroastrische, Joodse en andere gemeenschappen in heel het Nabije-Oosten, Azië, Afrika en Europa. Inderdaad hebben moslims volgens het centrum voor de studie van de politieke islam, en zoals gerapporteerd in FrontPageMagazine, 21 februari 2007, ongeveer 270 miljoen mensen afgeslacht sinds de dominantie van Mohammed! Deze moslims bogen op hun militaire veroveringen en het bloedvergieten als bewijs van de Arabisch-islamitische superioriteit van de waarheid van de islam, en van Allah Akhbar. Een logische waarnemer zou besluiten dat alleen de afschaffing van de islamitische arrogantie — beginnend met de vernietiging van hun heiligste plaatsen, Mekka en Medina, deze plaag van de mensheid kan wegnemen. Maar welke politicus durft te denken in deze termen? Laten we daarom dieper kijken.

Als we proberen de Arabische cultuur te begrijpen in Joodse termen, dan zouden we moeten teruggaan naar lang voor Ibn Khaldun. Inderdaad zouden we moeten beginnen met wat Genesis 16:12 zegt van Ismaël, het archetype van de Arabische man: "Zijn hand zal tegen iedereen zijn, en ieders hand zal tegen hem zijn." Midrasj Rabbah (Genesis 45:9) verwijst naar Ismaël als "een wilde onder de mannen [zoals Khaldun later zei]." Maar de Midrasj spreekt van een "wilde" in "de letterlijke zin," wat betekent dat "overwegend dat alle anderen voor rijkdom plunderen, hij voor levens plundert." Andere commentatoren verwijzen naar Ismaël als een productieve man die overvloedig zijn nakomelingen over de hele wereld zal verspreiden. Dat grote verschil met jodendom, Onkelos (c.35-120 CE) zegt van Ismaël: "Hij zal van ieder afhankelijk zijn en iedereen zal op dezelfde manier afhankelijk zijn van hem" (een profetie die tot vervulling is gekomen in onze tijd: getuige de Arabische afhankelijkheid van westerse technologie en de afhankelijkheid van het westen aan de Arabische olie).

Rabbijn Abraham Ibn Ezra (1092-1167) legt ook de verwijzing uit naar Ismaël in Genesis 16:12 als een profetie: "Zijn hand zal tegen iedereen zijn," betekent dat Ishmael eerst alle natiën de overwinning zal behalen, en daarna zal ieders hand tegen hem zijn, wat betekent dat hij uiteindelijk zal worden overwonnen.

• Laten we nu eens kijken wat Professor Efraim Karsh noteerde aan het begin van zijn boek Islamitisch imperialisme: A History (2005):

• "Mij was opgedragen tegen alle mannen te vechten totdat ze zeggen 'Er is geen god dan Allah.'" — Profeet Mohammeds afscheidsrede, maart 632

• "Ik zal deze zee oversteken naar hun eilanden om hen te achtervolgen, totdat er niemand meer op de aarde is die Allah niet zal erkennen." — Saladin, januari 1189
• "Wij zullen onze revolutie exporteren over de hele wereld... tot aan de oproep 'er is geen god dan Allah en Mohammed is de boodschapper van Allah' zal worden weerspiegeld over geheel de wereld." — Ayatollah Ruhollah Khomeini, 1979
• "Ik werd veroordeeld om de mensen te bevechten totdat ze zeggen dat er geen god dan Allah is en zijn profeet Mohammed." — Osama bin Laden, november 2001

Merk op dat "Allah" en "Muhammad" de operationele termen vormen in deze oorlogszuchtige litanie van de islam. In tegenstelling tot de God van de Bijbel is Allah absoluut transcendent: hij is puur een wil zonder persoonlijkheid. Allahs absolute transcendentie verzet zich tegen de mogelijkheid van een menselijke vrije wil of keuze. Islam gebiedt de absolute predestinatie van alles wat we denken, zeggen en doen. Het geheel van alle gebeurtenissen is onherroepelijk vastgesteld, voorbestemd en opgenomen in de eeuwigheid. Moslims zijn geprogrammeerd, en om een authentieke moslim te zijn moet men Allah's programma accepteren, die een oneindige oorlog tegen de ongelovigen eist. Theologisch gesproken, is er niet soort wezen als een "gematigde moslim". Dit betekent een eeuwigdurende oorlog.

Het meest opmerkelijke is dat deze conclusie goed is begrepen door niemand minder dan John Quincy Adams, een van Amerika's geleerdste ministers! Adams, die is afgestudeerd aan Harvard, beschikte over een opmerkelijk duidelijk compromisloos begrip van de permanente islamitische instellingen van de jihad oorlog en dhimmitude. Met betrekking tot de jihad verklaarde Adams in een reeks van essays: "...hij [Mohammed] verklaart een oneindige oorlog en uitroeiing als onderdeel van zijn godsdienst, tegen heel de rest van de mensheid... Het gebod van de Koran is een eeuwigdurende oorlog tegen allen die ontkennen, dat Mohammed de profeet van God is." [ii]

Nauwelijks kan iets minder worden afgeleid uit het onderzoek van John Perazzo. Hier zijn enkele passages uit zijn artikel in FrontPageMagazine, 18 september 2002:

• Als u aanwezig was in een religieuze dienst dit afgelopen weekend, herinner u dan voor een moment waar de predikant over preekte. Was enig gedeelte in zijn of haar boodschap die enige gelijkenis vertoonde met dit:

"Hebt geen genade voor de Joden. Bestrijdt hen, ongeacht waar ze zijn... Waar u ook bent, doodt de Joden, de Amerikanen.... en degenen die hen bijstaan... Het is verboden om met Israëliërs bevriend te zijn of om hen te helpen. Houd niet van hen of ga geen overeenkomst met hen aan... Ze moeten worden afgeslacht. Zij moeten worden vermoord."

• Er is weinig kans dat de luisteraar zal wegdommelen tijdens een dergelijke preek, die in feite tijdens de eredienst die in een moskee in Gaza op 13 oktober 2000 door Dr. Ahmad Abu Halabiya werd gehouden, een lid van de "Fatwa Raad" van de Palestijnse Autoriteit, en voormalig plaatsvervangend de Rector van islamitische universiteit in Gaza. Helaas, is de inhoud geen afdwaling, maar representatief voor de vicieuze antisemitische dweperij die regelmatig donderde vanaf de islamitische preekstoelen overal in het Midden-Oosten.
• In een andere Gaza-moskee op 3 augustus 2001, gaf Sheik Ibrahim Madhi deze boodschap, die werd uitgezonden door de tv van de Palestijnse Autoriteit:

"De Koran is zeer duidelijk hierover: de grootste vijanden van de islamitische natie zijn de Joden.... Alle speren moeten gericht zijn op de Joden.... Allah heeft hen beschreven als apen en varkens.... wie hen kan bevechten met zijn wapens moet uitgaan [in de slag]. … De Joden hebben hun tanden ontbloot. Niets zal hen afschrikken, behalve de kleur van hun smerige volksbloed; niets zal hen afschrikken met uitzondering van ons vrijwillig laten ontploffen van onszelf in hun midden.... Zegeningen voor wie een kogel opspaarde om het in een Joods hoofd te planten."

• Het Middle East Media Research Institute meldt dat twee maanden eerder, deze zelfde sjeik de gelovigen vertelde: "Zegeningen aan wie een gordel explosieven op zijn lichaam of op die van zijn zonen plaatst en zich stort in het midden van de Joden, schreeuwend 'Allahu Akbar, lof aan Allah.'"
• Op 19 april 2002 noemde de Chef van geestelijken in Mekka van de Grote Moskee de Joden "het uitschot van de mensheid, de ratten van de wereld, de moordenaars van de profeten en de kleinzonen van apen en varkens". Een Egyptische krant citeerde onlangs een prediker van de meest beroemde Al-Azhar Universiteit van de islam in Caïro, waarin dit staat: "Ik haat de Joden, teneinde een beloning van God te verdienen."

Perazzo zegt verder: "Voorbeelden van dergelijke retoriek die afkomstig zijn uit de monden van geestelijken zijn legio in de islamitische landen." Zelfs de anders zo optimistische islam-student, Daniel Pipes, geeft toe (in FrontPageMagazine.com, 18 september 2002) dat deze obscene retoriek "helaas iets is dat deel uitmaakt van het hart van de [islamitische] cultuur. Dit is een weerspiegeling van de diepten van antisemitisme dat nu gevonden is in de moslimwereld... In veel opzichten is de moslimwereld vandaag vergelijkbaar met nazi-Duitsland waar men antisemitische thema's vindt... en de cultuur doordrenkt... Laten we onszelf niet voor de gek houden door te denken dat het iets marginaals is of een franje. Het staat absoluut centraal." [iii]

[i] Zie http://www.meforum.org/2105/judeo-christian-violence-vs-islamic-violence, 15 maart 2009.

[ii] Zie Andrew G. Bostom, FrontPageMagazine.com., 29 september 2004.

[iii] Zie Daniel Pipes, "Islam vs. geschiedenis, Nationale Review Online: The Corner, 2 juli 2012.

Bron: Israpundit » Blog Archive Part XI. Islamic Imperialism - Israpundit