Is de bekering van het Verenigd Koninkrijk tot de islam een grap? Misschien niet

Het is niet alleen een huiswerkopdracht.

2 maart 2016 - door Giulio Meotti

Jongens mogen misschien fantaseren over hun bekering tot de islam; meisjes misschien een beetje minder. Een middelbare school in Engeland, Les Beauchamps in Guernsey, vroeg aan twaalf-jarige studenten om zich hun bekering tot de islam voor te stellen. De ouders pakten het niet goed op en protesteerden. Maar de ambtenaren van het Ministerie van Onderwijs verdedigden het initiatief: "Het programma voor religieus onderwijs omvat een kader om ervoor te zorgen dat het christendom en de andere vijf grote godsdiensten (jodendom, boeddhisme, hindoeïsme, de islam en sikhisme) grondig worden bestudeerd".

Het weekblad The Spectator vraagt ​​zich af wat dat betekent. Het antwoord is dat het reeds gebeurt. 5.000 Britten per jaar omarmen de islam. De oproep van de imams tot gebed komt van de daken in de Engelse industriële voorsteden. En 100 sharia-rechtbanken handelen buiten de algemene wet om, maar binnen de steden. De kerken worden gebruikt als nachtclubs of moskeeën.

Een goede nieuwe wereld.

De afdaling van de Kerk van Engeland is een van de meest verbazingwekkende trends in Groot-Brittannië. "2030: het jaar waarin Engeland niet langer een christelijke natie is", zo kopte de Daily Mail. De Church of England is stervende, het verloor de gelovigen, kerken en openbare ruimten. Binnen een decennium zal er niets van over zijn.

In 2020 zullen de leden van de Church of England nog slechts een 680.000 leden bedragen, in vergelijking met de huidige 800.000 en de 5 miljoen in 1979. Ondertussen boekt de islam vooruitgang in de UK: de moslims zijn net uitgegroeid tot 3 miljoen. In sommige delen van Londen is de helft van de bevolking al moslim. Ze noemen het multiculturalisme!

Vier ministeries (Arbeid en Pensioenen, Economie, Belastingen, Ministerie van Binnenlandse Zaken) hebben de polygamie erkend.

Een paar jaar geleden, tijdens de Deense cartoon-crisis, viel de toneelschrijver Simon Gray de directeur van het Nationaal Theater, Nicholas Hytner aan, dat hij wel Jerry Springer zou ontvangen, maar nooit moslims in een toneelstuk zou bespotten. Hij had gelijk.

De National Youth Theatre censureerde het toneelstuk "Homegrown" over de radicalisering van Britse moslims die gaan vechten met ISIS in Syrië of Irak. Het is niet de eerste keer dat de sharia, samen met zijn favoriete bondgenoot, de laffe elite, besloten wat er op het podium komt in het theater van Londen.

Directeur Richard Bean is gedwongen tot het censureren en aanpassen van Aristophanes en zijn "Lysistrata" komedie, waarin de vrouwen van Griekenland een sexstaking houden om hun mannen tegen te houden die oorlog willen voeren. In de originele versie van Bean stoppen de islamitische maagden de zelfmoordterroristen.

En "Tamerlane" van Christopher Marlowe werd gecensureerd in het Barbican Theatre onder leiding van David Farr. De oorspronkelijke versie had geen rekening gehouden met de scène waarin de hoofdpersoon de Koran verbrandt.

In 1996 zei Prins Charles, de erfgenaam van de Engelse troon: "Het materialistische Westen heeft veel te leren van de islam". Het lijkt erop dat ze hem in Londen voor een keer serieus hebben genomen. De Bank of England heeft net haar deuren geopend voor het islamitisch financieren, terwijl drie overheidsgebouwen in Londen nu worden geregeerd door de sharia, omdat deze paleizen overgenomen zijn door islamitische beleggers.

Vier ministeries (Arbeid en Pensioenen, Economie, Belastingen en het Ministerie van Binnenlandse Zaken) hebben de polygamie erkend. Sharia wordt net zo British als fish and chips.

Ondertussen worden de Israëlische studenten behandeld als vijanden in de Britse universiteiten.

Zal imam Anjem Choudary, die pleit voor de oprichting van een Brits kalifaat, nog worden uitgenodigd om lezingen te geven in het House of Lords over ethiek?

Bron: Is UK's conversion to Islam a joke? Maybe not - Op-Eds - Arutz Sheva