De Wereldraad van Kerken voedt het Monster

9 februari 2015 - door Susan Warner

Opgericht in 1948, is de Wereld Raad van Kerken (WCC) een genootschap van 345 protestantse en orthodoxe christelijke kerken in 110 landen. Hun doel is "ondersteuning van de afgevaardigde kerken en oecumenische partners in het bevorderen van gerechtigheid en vrede in onze wereld als een uitdrukking van het geloof in de drie-ene God."

Om hun "gerechtigheid en vrede"-initiatieven te bevorderen, spannen ze samen met hun islamitische en Palestijnse vrienden in een heimelijke regeling om Israël te saboteren. Hun anti-Zionisme-web strekt zich uit tot in heel Europa, Amerika en Afrika. Aangezien dit misschien een gedurfde bewering lijkt, is het het waard om enkele onmiskenbare bewijzen te onderzoeken.

WCC is een van de vele coalities van christenen die de extreem linkse en de jihadistische agenda als omhelzen van medewerkers en verzoeners. Volgens Melanie Phillips, een Britse journalist en commentator, is de islamitische tactiek juist grotendeels te wijten aan de steun en aanmoediging door christelijke leiders. Deze sterke allianties helpen de voortgang van de islamitische agenda. Respectabele christelijke instellingen zoals het WCC zijn partners en zelfs bevriend met deze verschrikkelijke islamitische broederschap onder het mom van oecumene.

"Kunnen we niet alles erdoor krijgen?" zegt dit WCC. "Laten we dan beginnen met een vriendelijke dialoog." ... "Laten we wat hekken herstellen." ... "Jezus zei: 'Heb je vijanden lief'."

Hoewel christendom en de islam niet veel gemeen hebben, duurde het niet lang om een gemeenschappelijk verhaal te vinden - de demonisering van Israël en het zionisme. Ze kunnen het dan wel niet eens worden over wie God is, of over Jezus als de Messias of over Mohammed als de belangrijkste profeet, maar ze staan op één punt vierkant achter elkaar: Israël is de snode aanstichter van 's werelds wreedheden door voortdurend appartementen en huizen te bouwen in Ramat Shlomo.

Een toevallige waarnemer vraagt zich misschien af waarom de WCC een dialoog beoogt met deze radicale islamitische groepen, aangezien de islam toch beweert dat ze een wereldwijd kalifaat willen met de Sharia als hun bestuur- en leersysteem, en met de jihad als hun tactiek. Dit is slechts één van de monsters van de laatste honderd jaar. Hitler was het monster van de jaren 1930, en het communisme controleerde de jaren 50 tot 80. En vandaag hebben de krachten van het fascisme, het Links, en de islamitische jihad zich samengevoegd in een helse leviathan om de beschaafde wereld te verslinden.

Aan de oppervlakte lijkt praten met islamisten onschuldig genoeg. Islamisten echter maken geen geheim van hun plannen om een nieuwe wereldorde te maken en van "ongelovigen" te bevrijden. Documenten zoals de Hamas Pact en het PLO Handvest geven een overzicht van hun plannen om Israël en het Westen te vernietigen. De Moslimbroederschap heeft een uitgeschreven plan om te infiltreren in de Verenigde Staten en daar de islamitische hegemonie uit te voeren. Hezbollah in Libanon is een van de vele marionetten van Iran en is openlijk toegewijd aan de vernietiging van Israël. Haar manifest verkondigt dit:

"Onze primaire stelling in onze strijd tegen Israël stelt dat de Zionistische entiteit agressief is vanaf haar oprichting, en gebouwd op gronden die ontnomen zijn aan hun eigenaren, ten koste van de rechten van de islamitische bevolking. Daarom zal onze strijd alleen eindigen wanneer we onze vijand hebben vernietigd. "We erkennen geen verdrag met hen, geen staakt het vuren en geen vredesakkoorden, noch afzonderlijke noch geconsolideerd."

Iran, de grootste staatsexporteur van wereldwijd terrorisme, beweert regelmatig dat haar doel suprematie is door de vernietiging van Israël en alle "ongelovigen". Daarvoor zet Iran de Iraanse revolutionaire garde in tot aan de verre uithoeken van de wereld.

Tarek Fatah, een moslim journalist, schreef onlangs in The Toronto Sun:

"...het succes van de islamisten is deels te wijten aan, naar wat ik geloof, een groot verraad van het maatschappelijke middenveld door het politieke Links in de westerse democratieën. In plaats van de strijd te leiden tegen dit fanatieke religieus obscurantisme, hebben ze het omarmd."

Terwijl het instinct van Fatah juist is, hebben ze verzuimd een groot blok van christenen te omvatten, geleid door het WCC, in het knuffelen van links met hun fatale omhelzing.

Zeker, de WCC is niet het meesterbrein van anti-Zionisme of het anti-Judaïsme. De wereldgeschiedenis biedt daarvoor voldoende bewijs. Mohammed en zijn jongens kregen hun eerste smaak te pakken in het afslachten van Joden in Medina in 624. Niets is hier nieuw.

Omdat het christendom het kind van het jodendom is, is het anti-Judaïsme dat door groepen zoals WCC omhelsd wordt, moeilijk te begrijpen, totdat u de vroege geschiedenis van het christendom kent. De kerkvaders begonnen hun band te verbreken met hun joodse wortels, vrijwel onmiddellijk na de dood van de apostel Paulus (de Joodse apostel van de heidenen). Al zo vroeg als in 165 had een anti-Joods verhaal zich stevig gevestigd binnen het christendom. De kerkvaders ontdeden Jezus van zijn joodse identiteit, belasterden het Joodse verhaal en werden de uitvinders van het idee van een christelijk "uitverkoren volk"-status. Ze kaapten de bijnaam "het nieuwe Israël" (ook wel "Het Israël van God"). Zij definieerden de termen opnieuw, vergeestelijkten bijbelse begrippen, ondermijnden de Joodse praktijk en hebben de Schriften opnieuw uitgelegd in hun plan ter vervanging van de Joden. John Chrysostomus' acht preken (349-407) tegen de Joden onthullen deze mentaliteit.

Het concilie van Nicea (325) was het keerpunt. Hier formaliseerde Keizer Constantijn zijn visie van een Verenigd Romeins Rijk onder de banier van het christendom. Het Romeinse heidendom liep over in de christelijke schoot als een trein. Eén van Constantijns doelstellingen was zijn Romeinse christendom van haar Joodse fundering te ontdoen. Onder zijn voorzitterschap veranderde het concilie de datums, en Pascha werd vervangen met een heidense Pasenviering. De vroege "kerkvaders" formuleerden opnieuw het beeld met de bewering dat God zijn beloften aan Abraham, Isaak en Jakob had verwijderd. De "kerk" vond het verhaal uit van de "godsmoordenaars" en beschuldigde van de Joden daarvan." Hedendaagse geleerden noemen dit de "vervangingstheologie".

Het hedendaagse christendom draagt weinig gelijkenis met de tak van jodendom die beoefend werd door Jezus, Paulus en de andere apostelen, waarvoor we de verantwoording in de evangeliën en het boek Handelingen vinden.

Hoewel Europa vandaag over het algemeen seculier is, bevat het nog steeds het DNA van het vroege christendom, en de Joodse haat verzameld in haar katholieke, orthodoxe en protestantse botten.

De Wereldraad van Kerken en haar filialen zijn bezig met het verder dragen van de fakkel van de "vervangingstheologie", in al haar hedendaagse variëteiten, wat een ernstige theologische fout is. De misleiding komt voort uit die opkomstdagen van het christendom. Terwijl de Roomse kerk het idee ter wereld brachten, hebben de kerken van de Reformatie en zijn duizenden moderne takken, met inbegrip van organisaties zoals het WCC, dit bedrog van de "vervangingstheologie" met haak, lijn en zinklood ingeslikt. Ze hebben hun ideologieën samengebracht en liggen in bed met sommige vervelende lieden in het belasteren van Israël, het zionisme en het Joodse volk.

De Presbyteriaanse Kerk (USA), een lid van WCC, is een van de giftige slangen uit het hoofd van dit monster. Volgens het verslag van Dexter Van Zile is hun stem in 2013 om het zakendoen in Israël te boycotten een voortzetting van een lange en permanente alliantie met de linkse- en pro-islamitische Boycot, Desinvestering en Sancties beweging (BDS) tegen Israël.

De kerk van Schotland, een ander WCC filiaal, veroorzaakte ook in 2013 een vuurstorm onder Joodse en pro-Israël organisaties vanwege een verslag dat beweerde dat de Bijbel Israël geen rechten geeft op het land. Echter, zij bevestigen het recht van Israël om een klein stukje te delen zo lang zij zorgvuldig vermijden op Palestijnse tenen te trappen.

De Evangelisch Lutherse kerk van Amerika (ELCA) is lid van WCC, evenals de Church of England (Anglicaans). Vele geleerden stemmen ermee in dat Maarten Luther (1483-1546), de "vader van de Reformatie," Hitlers agenda beïnvloedde met zijn bewering in zijn 'De Joden en hun leugens' dat een dode Jood slechts een goede Jood is. De door de wereld trekkende Anglicaanse dominee Stephen Sizer maakt bokkensprongen met de islamitische leiders. Hij leidt anti-Israëlische groepen zoals Vrienden van Sabeel UK en de Christ at the Checkpoint-conferentie die hij gedurende jaren hielp organiseren. Sizer heeft onlangs aangedrongen op een "Jihad tegen de Christen Zionisten". Zowel Sabeel en Christ at the Checkpoint demoniseren Israël met hun huilen over "vrede en gerechtigheid". Een van de meest recente boeken van Sizer, 'Christelijk Zionisme: routekaart voor Armageddon', is een vernietigende polemiek tegen Israël en haar vrienden.

De hele WCC-club omarmt de "vervangingstheologie" - de Methodisten, de Evangelische Lutherse kerk van Amerika (ELCA), de Anglicanen (kerk van Engeland), de Presbyteriaanse (USA) kerk, Verenigde Kerk van Canada, Verenigde Kerk van Christus en de Kerk van Schotland, om een handvol van de meest venijnige daders te noemen.

Terwijl de WCC de trommel roert voor de zaak van de "Palestijnse bevrijding", onderschrijven steeds meer evangelicals en velen die voor lang de vrienden van Israël waren, de WCC-hype. Christelijke anti-zionistische leiders werven evangelicals voor hun Palestijnse zaak door middel van "solidariteit"-tours, -conferenties en andere propaganda.

De WCC portretteert zijn werk van "vrede en gerechtigheid voor Palestina" als een geldige christelijk/humanitaire onderneming; maar het is in waarheid slechts een andere variatie van Jodenhaat met de bedoeling om de legitieme Joodse vorderingen op hun oude vaderland ongeldig te maken. Dit verhaal speelt de Palestijnen in de kaart, evenals Hamas en andere islamitische terroristische organisaties die oproepen tot "dood aan Israël". Vandaag klinken de slogans zoals "vrede en rechtvaardigheid" en "dood aan Israël" als een bosbrand en echoën in alle universiteit campussen, in kerken en in de westelijke pers, om tenslotte iedere vorm van redelijkheid of logica te ondermijnen. Geen rationele discussie lijkt dit adembenemende monster te kunnen beteugelen.

Bron: World Council of Churches Feeds the Monster | FrontPage Magazine