Wat willen de Palestijnse terroristen?

door Bassam Tawil | 15 oktober 2015

In de afgelopen dagen had ik de gelegenheid om de huizen van enkele Palestijnse mannen en vrouwen te bezoeken, die betrokken zijn bij de aanhoudende golf van terrorisme tegen Israël - het geweld dat sommigen een 'intifada' of opstand noemen.

Wat ik zag - wat u of iemand anders tijdens deze bezoeken ook had kunnen zien - was dat geen van deze Palestijnen een hard en zwaar leven had. Hun levensomstandigheden waren allesbehalve ongelukkig. In feite leiden deze moordenaars een comfortabel leven, met onbeperkte toegang tot onderwijs en werk.

Vier van de terroristen kwamen uit Jeruzalem, als permanente bewoners, maar die geen burgerschap hadden aangevraagd, maar die wel Israëlische identiteitskaarten hebben. Ze genoten al de rechten van een Israëlische burger, met uitzondering van te stemmen voor de Knesset. Maar het is niet zo dat deze Arabieren in Jeruzalem willen doden en sterven omdat ze willen stemmen bij de Israëlische parlementsverkiezingen.

Deze jonge mensen maakten gebruik van hun status als permanente inwoners van Israël toen ze eropuit gingen om Joden te vermoorden. Ze hadden allen Israëlische identiteitskaarten, en op die manier konden ze vrij reizen binnen Israël, en zelfs voertuigen met Israëlische nummerplaten bezitten en rijden. Ze hadden ook recht op de sociale uitkeringen en de gratis gezondheidszorg, die wordt verleend aan alle Israëlische burgers, ongeacht hun geloof, kleur of etniciteit.

Geen van deze jonge Palestijnen die betrokken zijn bij de recente terreuraanvallen leefde in een lemen huis, een tent, of zelfs maar een gehuurd appartement. Ze leefden in huizen die eigendom zijn van hun families en ze hadden onbeperkt toegang tot het internet. Ze zijn allemaal in bezit van smartphones en op die manier konden ze hun visie op Facebook en Twitter delen, en onder andere deelnemen aan de moedwillige opruiing tegen Israël en de Joden.

In het huis van Muhannad Halabi bijvoorbeeld, de Palestijn die twee Joden vermoorde in de Oude Stad van Jeruzalem vorige week, kun je ontdekken dat zijn vader een zakenman is die handelt in airconditioning systemen en een eigen bedrijf heeft in Ramallah. Het huis van de familie, in het dorpje Surda, aan de noordelijke rand van Ramallah, ziet eruit alsof het uit een film komt die is opgenomen in San Diego.

Muhannad Halabi's familie zei, dat het een verwende jongen was die alles kreeg wat hij vroeg. Hij had rechten gestudeerd aan de Al-Quds Universiteit in de buurt van Jeruzalem, en was in staat om vrij tussen Ramallah en de campus te pendelen. Maar het goede leven van Muhannad had hem niet weerhouden om deel te nemen aan de Islamitische Jihad en de moord op twee Joden. Hij wilde Joden vermoorden omdat hij was gehersenspoeld door onze leiders en de media, en hij werd gedreven door haat - hij leefde niet in ellende en ontbering.

Het geval van Shuruq Dweyat, een 18-jarige studente uit het Tsur Baher dorp in Jeruzalem, is niet echt veel verschillend van dat van Muhannad Halabi. Ze wordt nu behandeld in een Israëlisch ziekenhuis, gratis, na te zijn neergeschoten en ernstig gewond door de Jood die ze probeerde te vermoorden in de Oude Stad van Jeruzalem. Ze studeerde geschiedenis en geografie aan de Universiteit van Bethlehem, waar ze vier keer per week naar toe reisde vanuit haar huis, zonder te worden geconfronteerd met eventuele obstakels of te worden gestopt door Israëlische soldaten.

Foto's die Shuruq postte op sociale media tonen een gelukkige vrouw die nooit stopte met lachen en te poseren voor "selfies". Ze heeft haar eigen smartphone. Haar familie, net als die van alle andere terroristen, heeft een eigen huis en ze leidde een zeer comfortabel leven. De Israëlische identiteitskaart van Shuruq laat haar toe om naar elke plaats in Israël te gaan, op elk moment. Ze koos ervoor om te profiteren van dit voorrecht en te proberen een willekeurige Jood in de straat te vermoorden. De reden? Ook zij was blijkbaar gedreven door haat, antisemitisme en onverdraagzaamheid. Ook zij was het slachtoffer van de massale propagandamachine die onophoudelijk Israël en Joden demoniseert.

Als u de 19-jarige Fadi Alloun had ontmoet, zou u eventueel een van de meest knappe mannen in Jeruzalem hebben kunnen zien. Fadi kwam naar Jeruzalem vanuit Issawiyeh. Hij was ook iemand die genoot van een goed leven onder het bestuur van Israël. Hij had ook een Israëlische identiteitskaart en was in staat om vrijelijk door het hele land reizen. Zijn familie vertelde me dat hij graag naar winkelcentra in Israël ging om kleren te kopen bij winkelketens als Zara, Renuar, Castro. Met zijn hippe kleding en zonnebril leek hij meer op een Italiaanse mode-model dan een gemiddelde terrorist. Ook hij had onbeperkte toegang tot het internet en zijn familie had een huis in eigendom.

Fadi's goede leven in Israël kon echter niet voorkomen dat hij erop uit ging om de eerste de beste Jood neer te steken, die hij op straat ontmoette. Dit gebeurde vorige week toen Fadi een 15-jarige Jood neerstak, net buiten de oude stad van Jeruzalem. Fadi zelf werd neergeschoten en gedood door Israëlische politieagenten die overhaastig naar de plaats van aanslag kwamen. Fadi ging er niet op uit om Joden te vermoorden omdat hij een hard leven had. Ook werd hij niet gedreven door ellende en armoede. Hij had bijna alles waarnaar hij streefde, en zijn familie was goed af. Het leven dat Fadi heeft gehad, was in feite veel beter dan de levens van veel van zijn collega-Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook. Als Israëlische inwoner was Fadi in staat om in Israël overal te gaan waar hij wilde, en had gratis toegang tot restaurants, winkelcentra en sportscholen.

De andere jonge mannen en vrouwen die de huidige golf van terroristische aanslagen hebben uitgevoerd leiden ook een goed leven; sommigen hadden banen in Israël, mede dankzij hun Israëlische identiteitskaarten. Degenen die uit de Westelijke Jordaanoever kwamen, konden de checkpoints en de veiligheidsbarrière omzeilen, net als duizenden andere Palestijnse arbeiders dat doen, die elke dag oversteken naar Israël op zoek naar werk en een beter leven.

Om eerlijk te zijn, benijd ik deze terroristen vanwege het comfortabele leven dat ze hadden. Het meubilair in hun huizen is veel beter dan mijn meubels. Toch weerhield deze luxe hen er niet van om erop uit te gaan om Joden te vermoorden.

Wat betekent dit allemaal? Wel, het toont aan dat de Palestijnse terroristen niet worden gedreven door armoede en ontbering, zoals veel mensen sinds lang beargumenteren. Palestijnse terroristen worden gedreven door haat tegen Joden, door wat hun leiders, de media en moskeeën aan hen vertellen: dat de Joden de vijanden zijn, en dat zij geen recht hebben om in dit deel van de wereld te zijn.

Het toont ook aan dat dit conflict niet over de islamitische heilige plaatsen gaat, of over Jeruzalem, maar over het vermoorden van Joden waar dat mogelijk is. De moorden op twee Joden in de Oude Stad van Jeruzalem, en die op een Joods paar voor de ogen van hun vier kinderen, hebben niets te maken met de Aqsa Moskee of met een "bezetting". Het is gewoon de wens om zo veel Joden te vermoorden als maar mogelijk. De terroristen zullen geen onderscheid maken tussen een Jood in Oost-Jeruzalem, de Westelijke Jordaanoever, Tel Aviv of Afula [het noorden van Israël]. Voor de terroristen en hun sponsors zijn alle Joden "kolonisten" en Israël is één grote nederzetting die moet worden opgeheven.

Ons conflict met Israël gaat niet over "bezetting" of Jeruzalem, heilige plaatsen of grenzen. Noch gaat het over armoede en slechte levensomstandigheden, muren, hekken of checkpoints. Dit conflict gaat echt alleen over het bestaan van Israël in dit deel van de wereld. De huidige golf van terrorisme is gewoon een nieuwe fase in onze droom om Israël van de aarde te vegen. Dit is geen intifada. Het is gewoon een moordpartij gericht op het terroriseren van de Joden, om hen te dwingen dit deel van de wereld te verlaten. Ze zijn al geslaagd in de rest van het Midden-Oosten, en nu zijn ze tevens bezig met de christenen.

De terroristen en hun aanhangers strijden niet tegen een controlepost of een muur. Ze willen Israël vernietigd zien, en Joden afgeslacht, en de straten van Israël vol laten stromen met Joods bloed.

Bron: What Do Palestinian Terrorists Want?