TURKIJE'S VLUCHTELINGEN OPLICHTERIJ

De Turkse regering geeft de Afrikaanse migranten een gemakkelijke toegang tot de grenzen van Europa.

29 september 2015 - Stephen Brown

Alsof Europa al niet genoeg last heeft van vluchtelingen, meldde de Britse krant, The Daily Telegraph, onlangs dat Turkije opzettelijk olie op het vuur gooit.

Volgens de Telegraph beweert het Europese Unie grens-agentschap Frontex, dat Turkije verantwoordelijk is voor een toename van de Afrikaanse migranten die illegaal de Turkse grens oversteken naar de Balkan. Het bureau merkte "een drievoudige toename van de Afrikanen" op in deze route "in de drie maanden tot en met juni." De Sub-Sahara Afrikaanse staten van Ghana, Kameroen en Congo werden genoemd als voorbeelden van landen van herkomst. Het aantal vluchtelingen uit deze landen is gestegen van vier naar respectievelijk zes à negen keer.

"Het (Frontex) detecteerde in totaal zo'n 4.071 Afrikanen onder de 54.437 illegale grensoverschrijdingen," stelt de Telegraph.

Frontex geeft gedeeltelijk de schuld aan Turkish Airlines, de nationale luchtvaartmaatschappij van Turkije, voor deze Afrikaanse opleving. De luchtvaartmaatschappij, die beweert te vliegen naar het grootste aantal bestemmingen wereldwijd, heeft "een aantal nieuwe lijnen naar Afrika" geopend als onderdeel van een 'commerciële strategie'.

"Het (Frontex) merkte dat de vervoerder nu het grootste netwerk heeft in Afrika, met bijna een verdubbeling van de wekelijkse stoelcapaciteit van 38.000 tot 70.000, en van plan is om zes nieuwe bestemmingen te openen", schrijft de Telegraph-journalist Matthew Holehouse.

Afrikaanse economische migranten en echte vluchtelingen, die misbruik maken van de wijdverspreide aanwezigheid van Turkish Airlines in Afrika, om naar Istanbul te vliegen. Van daar gaan ze te voet over de Bulgaarse of Griekse grenzen, een wandeling van een paar uur. Eenmaal erover, zijn ze Europa's probleem.

En wat erger is voor een reeds worstelend Europa: het aantal Afrikaanse vluchtelingen naar Istanbul zal waarschijnlijk alleen maar toenemen. Frontex meldt dat Turkish Airlines haar Afrikaanse netwerk zal uitbreiden in januari tot minstens 45 bestemmingen in 30 landen.

Holehouse schrijft dat de opening van zoveel nieuwe routes wordt "geïnterpreteerd als aangedreven (door de Turkse president Erdogan) om de Turkse invloed in de regio te verhogen".

Erdogan maakte een staatsbezoek aan Afrika eerder dit jaar, een bezoek aan de landen in de Hoorn van Afrika. Hij is van plan om meer Afrikaanse landen te bezoeken als onderdeel van een poging om de economische en strategische positie van Turkije op dat continent te versterken. De Turkse regering heeft al grote investeringen gedaan in Somalië en Ethiopië.

De reis naar de Hoorn van Afrika zorgde echter ook voor een controverse. De Turkse vice-premier Numan Kultulmus, die Erdogan begeleidde, probeerde de anti-westerse gevoelens aan te wakkeren toen hij zei: "Voor het eerst sinds de Ottomanen er weg gingen, zien de Afrikanen nu eens een blanke hand die hen niet zal uitbuiten, tot slaaf maken, of voor hun hoofd slaan ... "

Kultulmus lijkt op zijn best de beroemde slavenmarkt van Istanbul te zijn vergeten, waar veel zwarte Afrikanen, voor het eerst deze niet-exploiterende Turkse "witte hand" hebben ervaren. Vooral sommige mannelijke Afrikaanse slaven moeten, na te zijn gecastreerd, tranen van dankbaarheid hebben geuit vanwege zulk een hoogstaande behandeling.

Maar wie kan Afrikaanse migranten beschuldigen, op weg naar het Westen, dat ze een manier van reizen kiezen die hen zo snel en zo veilig voor de Europese deur brengt? Trouwens, een vlucht die een migrant bijna tot aan de bestemming brengt in een comfortabele vliegtuig, is uiteraard fysiek minder uitputtend en waarschijnlijk veel goedkoper dan een gevaarlijke tocht door de Sahara-woestijn, gevolgd door een gevaarlijke reis in een onveilige boot over de Middellandse Zee. En de Turkish Airlines kaartjes-agenten zijn ongetwijfeld veel beleefder en gemakkelijker mee te handelen dan mensensmokkelaars.

Wat de Turkse route nog aantrekkelijker maakt voor de illegale migranten, en niet alleen die uit Afrika, maar ook voor de duizenden die naar Istanbul vliegen vanuit het Midden-Oosten en Afghanistan op weg naar Europa, is het gemak waarmee zij een visum kunnen krijgen van Turkije. Men kan online zowel aanvragen als betalen voor het document.

Eén van de verslaggevers van de Telegraph stelt: "Ze doen alsof ze uit Afghanistan komen" - en een dergelijke e-visum is voltooid in een proces van vijf minuten. Deze 'grote zwakte in de grenscontroles van Europa', zoals het werd genoemd, wordt ook verergerd door het feit dat de Turkse ambtenaren niet effectief op noteren wat er aan Afrikaanse aankomsten is.

"Die aanvragen van een e-visa uit landen die beschouwd worden als een bron van illegale immigratie, moet extra documenten vereisen, zoals een verblijfsvergunning voor de Schengen-landen", schrijft Colin Freeman, een andere Telegraph-journalist. 'Er is echter geen online-proces voor het verifiëren van dergelijke documenten. "

En terwijl Freeman eraan toevoegde, dat deze controle moet worden gedaan bij aankomst van de migranten in Turkije, zegt hij: "De autoriteiten doen weinig" aan het controleren, omdat zij geen veiligheidsrisico zijn.

Deze "nalatige" visumprocedure, zeggen Europese ambtenaren, heeft erin geresulteerd dat Istanbul "een belangrijke hub" is voor de migranten in hun aanval op Europa. Geschat wordt dat de stad tienduizenden mensen bevat op weg naar het Europese paradijs, en dat aantal voortdurend wordt aangevuld.

Men zou nu moeten vragen waarom Turkije, dat zelf wordt belast met meer dan een miljoen vluchtelingen en goed weet wat de de problemen zijn die zij vormen, het hen vergemakkelijkt om een verhoging in de Europese migrantencrisis te zijn?

Een reden is dat Turkije een financieel voordeel plukt van migranten via de route van Istanbul, in de vorm van de kaartverkoop en visumkosten van zijn luchtvaartmaatschappij. Het aanpakken van deze cynische woekerwinsten van menselijke ellende, daarover zegt Holehouse: "Terwijl de aandacht van de wereld is gericht op de illegale smokkelbendes, suggereert de bewering (door Frontex tegen Turkish Airlines) dat grote bedrijven - die volledig legaal handelen - ook een belangrijke en slecht begrepen rol spelen in de massale migratie naar het continent."

Een andere zorgt betreft Turkije's verlangen om zijn invloed in Afrika te verhogen. Zoals Mexico willen ook de corrupte Afrikaanse regeringen hun aantal armen zien verminderen en daarmee de sociale druk verlagen. Dergelijke regeringen zouden Turkije waarderen dat het een maatschappelijke ventiel verstrekt in de vorm van een snelle en eenvoudig toegang van deze ongewenste armen om naar Europa te reizen, waarvandaan, hopelijk, de migranten uiteindelijk geld naar huis zullen sturen.

Maar er is misschien een veel sinisterer reden achter de Turkse medeplichtigheid in het helpen om Europa te overspoelen met illegale migranten. De regering-Erdogan, weliswaar een NAVO-bondgenoot, is het meest waarschijnlijk een actieve partner in het plan om Europa te islamiseren door Derde Wereld immigratie.

Voor velen onbekend, maar het Moslim Broederschap (MB) heeft nu zijn hoofdkantoor in Istanbul, waarheen ze gedwongen werden te verhuizen vanuit Qatar. En ze werden verwelkomd door de regering-Erdogan vorig jaar. Een alliantie tussen Erdogan, die de islamitische wereld wil leiden, en een MB, die beide samenzweren om de wereld islamitische maken, is perfect logisch en kan al bestaan.

En hoewel niet alle Afrikaanse migranten die via Istanbul reizen, moslim zijn, een ieder die Europa bereikt, vormt nog steeds een aanslag op de schatkist, geld dat kan worden gebruikt voor de verdediging, het creëren van rijkdom of infrastructuur van een gastland. Immers, militaire kracht is gebaseerd op financiële kracht. Een Europese financiële ineenstorting, zoals ACORN voor Amerika had gepland door overbelasting van de verzorgingsstaat, is iets wat de MB zeker zou willen.

Zelfs als het Europese financiële systeem niet ineenstort, zullen duizenden van de nieuwe, islamitische nieuwkomers waarschijnlijk nooit integreren of werk vinden, en een nooit eindigende bedreiging vormen voor het sociale netwerk van de gastlanden. Erger nog, dat dergelijke gefrustreerde individuen de rekruten kunnen zijn voor eventuele toekomstige, jihad-gerelateerde onlusten in de Europese steden. Men hoeft zich alleen maar Frankrijk in 2005 te herinneren.

Op het einde zal Turkije de vlammen aanwakkeren van de vluchtelingencrisis, alleen al om haar positie te versterken tegenover het dan verzwakte Europa. En dit kan alleen maar vreugde geven bij de islamitische vijanden van het Westen.

Bron: Turkey’s Refugee Scam | Frontpage Mag