HET VERHAAL VAN DE ONTROUWE TERRORIST

Het is tijd dat Israël de ontrouwe terroristische aanhangers uit haar huis schopt.

21 augustus 2015 - Daniel Greenfield

Toen de Canadese premier Stephen Harper Israëls Parlement bezocht, werd hij geïnterrumpeerd door een moslim-politicus. Netanyahu vertelde de Canadese conservatieve leider dat de aanwezigheid van deze vocale oppositie het verschil was tussen Israël en Syrië.

De leider van de islamitische provocateurs wees op de parlementariër Talab Abu-Arar, en huilde: "Er is geen water of elektriciteit in zijn dorp. In Syrië hebben ze wel zulke dingen."

Zoals later bleek, had Talab Abu-Arar niet alleen water, elektriciteit, airconditioning, hoge snelheid internet en een satelliet televisie schotel, en de Moslimbroederschap-politicus had ook twee vrouwen.

Abu Arar had "maar liefst tien kinderen" gekregen bij zijn eerste vrouw, maar op middelbare leeftijd heeft Imam een tweede, een twintig-jarige vrouw genomen. Helaas de vrome moslimleider was blijkbaar niet in staat om toestemming te krijgen van zijn eerste vrouw, waardoor de regeling illegaal is onder de ongelovige wet van de Zionistische entiteit.

Niet alleen interfereert de Israëlische apartheidsstaat in hun culturele praktijken, zoals het slaan van vrouwen en het eer-doden, maar het vernedert ook de moslimman door hem te vertellen dat hij aan zijn vrouw moet vragen om een andere vrouw erbij te nemen.

Terwijl de islamitische wet het niet vereist dat een moslimman toestemming moet krijgen van zijn vrouw om zijn harem uit te breiden, doet Israël dat wel. Talab Abu-Arar, die tot nu toe een aanhoudende campagne tegen Israël heeft gevoerd, kon deze plotselinge alliantie tussen zijn vrouw en de zionistische duivel blijkbaar niet overwinnen. Hoe vaak Abu-Arar in de Knesset ook in de oppositie tegen Israël aan de kaak stelde dat die polygamie als "anti-democratisch" ziet, er was geen andere manier.

Hij kon niet vechten tegen zowel Israël als zijn vrouw.

En dus vrouw nr.2, erkend door de islamitische wet, maar voor Israël illegaal en strafrechtelijk, woont in een apart huis. Officieel heeft de tweede vrouw, nog meer kinderen aan de clan toegevoegd, maar alleen als minnares. Maar Abu Arar, officieus het hoofd van een moskee in zijn dorp, bleek te zijn begonnen met het kijken naar vrouw nr.3, of minnares nr.2. Afhankelijk van hoe je in het Arara-drama van "As the Oasis Turns" telt.

Talab Abu-Arar's officiële e-mailadres voor Israël's Knesset, het Parlement, verscheen op de lijst met adressen, die gelekt is uit de "dating" website van Ashley Madison voor mannen die hun vrouwen willen bedriegen.

In zijn geval was het letterlijk "vrouwen".

Net zoals Anthony Weiner, een Engelse politicus met banden naar de Moslimbroederschap, verweet ook Talab Abu-Arar de "hackers" die zijn "e-mail publiceerden dat ze schade wilden berokkenen aan zijn goede naam". Het is onduidelijk waarom een hacker heimelijk een account zou willen opzetten, dat niemand buiten het sitebeheer om zou kennen, of hoe deze hackers aan zijn e-mailadres zouden kunnen komen.

Of hoe te onthullen dat een man met een officiële minnares er eenenzeventig meer wil, zelfs voordat hij het martelaarschap zocht, en daardoor eventueel schade kan lijden aan zijn goede naam.

Er zijn natuurlijk meer vernietigende dingen te zeggen over Talab Abu-Arar dan dit vermeende hectisch proberen om de vier-vrouwen limiet te halen voordat hij vijftig wordt.

De Moslimbroederschap in Israël is ook verdeeld in verschillende secties. Terwijl Hamas de bekendste van hen is, werkt de Broederschap ook als een "Islamitische beweging in "48 Palestina". Typisch voor de Moslimbroederschap is de twee-gezichten-strategie, aangezien de "beweging" verdeeld is tussen de noordelijke tak als "extremistisch", en de "gematigde" zuidelijke tak.

Beide willen Israël vernietigen, maar alleen de zuidelijke "gematigden" doen dit middels het openbare ambt.

Ibrahim Sarsour, het hoofd van de zuidelijke islamitische beweging, zat in de Knesset en beloofde een "brug te bouwen tussen Israëlische Joden en de Arabische en islamitische wereld." De details van de architectuur van die prachtige brug was echter betrokken op de vernietiging van Israël en de oprichting van een kalifaat in Jeruzalem.

Net als Abu Arar was Sarsour iemand met twee gezichten. Terwijl hij bezig was in het opzetten van afspraken met liberale Joodse leiders en ze een brug te beloven vanuit de 7e eeuw, maakte hij ook afspraken met Hamasleiders. Een Moslimbroederschap-politicus die deelneemt aan politieke activiteiten in een ongelovige land heeft altijd een januskop. Zijn ultieme loyaliteit ligt bij de islamitische staat, het rijk van duizend jaar, wanneer een kalifaat wordt gebouwd op de as en de botten van het volk van het land dat zijn beweging heeft opgenomen.

De "gematigde" en de "extreme" takken van de islamitische beweging delen dezelfde destructieve doelen met Hamas. Wanneer ze niet op zoek zijn naar nieuwe vrouwen op Ashley Madison, proberen ze Israël te vernietigen.

De wortels van de islamitische beweging in Israël gaan terug tot Hitler's Moefti, die was uitgeroepen als de eerste leider van de lokale afdeling van de Moslimbroederschap. De Moefti stond niet alleen in zijn nazi-banden, maar ook de Broederschap had zich gelieerd met de nazi's. Tijdens de Israëlische Onafhankelijkheidsoorlog zijn hun troepen het land binnengevallen in een poging om de Joden in Israël met ongeveer 10.000 strijders uit te roeien.

Een bataljon van Broederschap-slachters ging naar het dorp Kfar Darom, waar 400 mannen, vrouwen en kinderen werden verdedigd door vijfenveertig Israëlische militieleden. De Broederschap jihadisten hebben het dorp aangevallen en werden teruggeslagen. Ze lanceerde een artilleriebeschieting tegen het kleine dorp, maar net als veel van de raketten afgevuurd door hun afstammelingen van Hamas, vielen deze granaten direct neer, en in plaats daarvan werden de terroristen gedood.

De Moslimbroederschap had zelfs tanks, en de Joodse verdedigers hadden een tekort aan munitie en voedsel, maar het dorp hield twee maanden vol. Onder de aanvallers was een Egyptenaar die uiteindelijk het imaginaire gezicht van het "Palestijnse" volk zou worden onder deze Moslimbroederschap aanvallers. Zijn naam was Yasser Arafat.

De mythe van de gematigde en extremistische terrorist is zoals de mythe van de trouwe bedriegende echtgenoot.

Arafat, Al Qaeda, Hamas en al deze takken van de islamitische beweging zijn allemaal hetzelfde. Het is heel de Moslimbroederschap achter deze facades, gevels en valse gezichten, en hun agenda is een massamoord.

De zuidelijke "gematigde" islamitische beweging is die in wiens kleuterscholen de kinderen leren om te zingen: "O Allah, slacht hen af. O Allah, maak weduwen van joodse vrouwen... en wezen van hun kinderen."

Wanneer Abu Arar niet op zoek is naar zijn 72 maagden, geeft hij interviews aan Hamas-publicaties, of verklaart dat het niet goed is dat Joden bidden op de plaats van hun eigen tempel, die nu onder een islamitische bezetting ligt, omdat "elke niet-islamitische persoon geen recht heeft om te bidden in de Heilige Aqsa moskee."

"Het moet ten allen tijde worden afgesloten voor Joden," zei Abu Arar.

Dit is de ware Apartheid.

Talab Abu-Arar "bedriegt", net als de rest van de islamitische beweging van politici in de Knesset, Israël, maar net als zijn dubbele huwelijk, is het een voor de hand liggend overspel. Niemand verwacht anders van een man die openlijk met twee vrouwen pronkt, zo moet ook niemand van Moslimbroederschapleden verwachten dat die loyaal zouden zijn aan welk land ook waarin ze toevallig leven, en dat ze het niet zullen bedriegen.

Wanneer het overspel zo duidelijk is, is het tijd voor een echtscheiding. In politiek opzicht betekent dit dat Abu Arar en zijn bondgenoten uit Israëls Parlement zouden moeten worden geschopt, zodat ze meer tijd hebben om op zoek te gaan naar vrouw nr.3 en 4.

Het spektakel van terroristische supporters die openlijk pleiten voor de vernietiging van Israël, zit in het Parlement en dit is des te meer obsceen omdat de Israëli's aan de rechterkant verhinderd werden in het uitvoeren van hun openbare ambt voor veel minder dan de jihadisten van de gemeenschappelijke lijst. Een politieke beweging die met de vijanden van een land samenspant om het te vernietigen is een vijandige organisatie en moet ook op die manier worden behandeld.

Als de gebruikersnamen van Ashley Madison zijn gelekt, dan worden die ontrouwe mannen uit hun huis getrapt. Het is tijd voor Israël om de ontrouwe terroristische supporters uit zijn huis te schoppen.

Bron: Tale of the Two-Timing Terrorist | Frontpage Mag