Stel je voor: jihadisten met kernwapens aan beide zijden.
8 september 2015 - Daniel Greenfield
Als een sluwe olie verkoper die een vat probeert te verpatsen en de leugen voorspiegelt dat er de keuze is: of dit te kopen of te sterven. Zo verkocht Obama de Iran-deal als het enige alternatief voor oorlog. De deal is in feite een zekere weg naar oorlog.
Of zoals Churchill zei: "U kreeg de keuze tussen oorlog en oneer. U koos voor oneer, en u zult de oorlog krijgen." Het duurde niet lang, of de Britse en Franse troepen werden geconfronteerd met Tsjechische tanks die hernoemt werden als Panzers, die het in beslag had genomen, die onderdeel waren van de nazi-buit vanwege de verzoening.
Toen Obama beweerde dat de Iraanse nucleaire deal het enige alternatief was, en anders oorlog, loog hij op meer dan één manier. De Verenigde Staten werden al in de oorlog gesleept met Iran vanwege de controle over Irak. Die oorlog was een van de hefbomen die Iran heeft benut om de weg vrij te krijgen voor het nucleaire programma. Iran sleepte ons ook bijna in de oorlog in Syrië en wij zweefden op de rand om in die van Jemen te worden gesleept.
Iran en ISIS hebben een grondig werk gedaan door hele landen te verdelen in sjiitische en soennitische blokken. En er is geen teken dat deze islamitische herschikking van de Sykes Picot-grenzen zal gaan stoppen. Als het proces wordt voortgezet, zal de schaal en reikwijdte van de oorlog zich uitbreiden en de regio transformeren, weg uit de buurt van natiestaten.
Iedereen heeft de keuze tussen het steunen van een soennitische ISIS of een sjiitische ISIS. Obama koos de sjiitische ISIS.
Dit zou ook gebeurd zijn zelfs zonder de deal, maar Irans overwinning en Obama's verzoening zal het proces versnellen. Rusland steunt schaamteloos de sjiitische militaire coalitie als onderdeel van de viering van Teheran's overwinning. En de Russen zijn daar niet alleen voor het beschermen van Assad, maar om Amerika uit de regio te drukken. Als gebieden van activiteiten elkaar overlappen, komen er incidenten. En Obama zal zich nogmaals terugtrekken.
Maar het gaat niet alleen over Syrië. Iran beloofde haar Russische en Chinese donateurs dat zij zullen profiteren van een grote regionale herschikking. Naties die geallieerd zijn met de VS zullen worden omvergeworpen of onderdrukt. En zodra dat proces echt aan de gang gaat, zal de bedreiging van de olievoorraden beginnen, en dan kan zelfs een Democraat niet aan de kant blijven staan. Maar dan zal Amerika nog weinig geloofwaardigheid hebben, en slechts een paar bondgenoten, en belangrijke strategische nadelen.
De echte test zal niet in Syrië zijn. Die is reeds gekomen en geweest in Jemen. En het zal waarschijnlijk komen in Bahrein. Bahrein heeft een meerderheid van sjiitische bevolking en is de thuisbasis van de vijfde vloot. In de Arabische lente sloegen de Saoedi's de Iraanse "burgerlijke" opstand neer in Bahrein met behulp van tanks. De volgende keer zal het niet zo makkelijk zijn voor het huis van Khalifa of het huis van Saoed. Als Iran één ding weet wat het kan doen, is het hoe de opstanden te bewapenen en te trainen, en dit keer rond haar bod voor een overname van Bahrein, wat Russische steun zal krijgen.
Iran's 'Islamitische Front voor de bevrijding van Bahrein' heeft een belangrijke rol gespeeld in de Arabische lente, met protesten onder de paraplu van de politieke islam en mensenrechtenorganisaties. Irans ideale spel zou zijn dat de eerste groepen de Westerse politieke steun winnen voor een overname op de manier waarop de Moslimbroederschap het deed in Egypte. Bahrein overhandigen aan de bewonderaars van de Iraanse revolutie lijkt gek, maar zo werd Iran aan Khomeini gegeven of Egypte aan Al Qaeda's moederorganisatie, de Moslimbroederschap.
De Saoedi's moesten rekening houden met de mogelijkheid dat Obama, Hillary of Biden Iran zouden steunen tegenover de Saoedi's in Bahrein, zoals ze deden in Irak en Jemen. En die hebben hun eigen plannen gemaakt.
Enkele maanden nadat Ahmadinejad van Iran Caïro bezocht en een ontmoeting had met Morsi van de Moslimbroederschap, keerden de Saoedi's de Qatarese-Obama coup om, die de Moslimbroederschap aan de macht bracht. En toen vorig jaar de deadline naderde van de onderhandelingen met Iran, begonnen de Saoedi's met het dumpen van olie, wat pijnlijk was voor Rusland en Iran. Een soortgelijke Saoedi-beweging tegen Iran had ook geholpen om de islamitische revolutie te brengen. De Saoedi's verwachten waarschijnlijk niet die ramp ongedaan te kunnen maken, maar zij hadden gehoopt het door Obama gesteunde Iraanse herstel tegen te kunnen houden.
In plaats van te vechten om de sancties in stand te houden, gingen de Saoedi's de bron vergiftigen.
Of hij het begreep of niet, door de ondertekening van de Iraanse sjiitische bom, tekende Obama ook voor een Egyptische en Saoedi-Arabische soennitische bom. Het kernvermogen van Israël is stilzwijgend opgevat als een defensief wapensysteem als laatste redmiddel, en iets dat niet zou leiden tot een regionale wapenwedloop. De genocidale militaire invasies van Israël kwamen tot een einde en alle wapens bleven ingepakt.
Iran is echter niet op zoek naar afschrikkende wapens tegen haar buren. Met de val van Saddam kreeg het geen ernstige dreiging van een invasie door de Sunni krachten. En vandaag kan het nucleaire programma dan ook geen enkel ander doel hebben, dan haar macht en grondgebied uit te breiden, terwijl het de Verenigde Staten uit de regio dwingt. Een atoombom op Israël zou helpen om haar het recht geven over de islamitische wereld te regeren en onderwijl de vijanden te intimideren.
Een Midden-Oosten MAD met Iraniërs en Saoedi's in een nucleaire impasse zou al slecht genoeg zijn, maar beide machten hebben een lange geschiedenis in het gebruik van terroristen om hun vuile werk te doen. En de overdracht van kernmateriaal aan terroristen is een stuk moeilijker bij te houden dan een ICBM te lanceren.
Als Iran en Saoedi-Arabië de bom krijgen, zal dat niet het einde zijn. Het is slechts een begin. Een decennium geleden had Iran al een miljard dollar uitgegeven aan het helpen van Syrië om een eigen kernreactor te krijgen. Een nucleair Iran zal zijn proliferatie uitbreiden naar het sjiitische regime in Bagdad, en naar de Hezbollah in Libanon en alle andere sjiitische geallieerde staten die ze maar kunnen instellen. De Saoedi's zullen hun eigen nucleaire mogelijkheden uitbreiden naar hun GCC-bondgenoten en Egypte, zodat in plaats van twee nucleaire mogendheden, er maar liefst tien kernwapenstaten kunnen komen.
Stel je een miniatuur koude oorlog voor met een veel grotere verspreiding, en jihadisten met kernwapens aan beide zijden.
Dat is wat de nucleaire deal met Iran in werkelijkheid betekent. Elk Sunni Koninkrijk zal vlammen onder haar eigen nucleaire schild als kleine tirannen die de bevolking onder de duim houden en de andere duim op de knop. Een enkele populaire opstand kan al nucleaire wapens te zien geven in de handen van Al Qaeda of ISIS.
Aan de andere kant zal Iran agressief haar invloed uitbreiden onder het aangaan van escalerende Marine confrontaties met Amerika en zijn bondgenoten. Het is mogelijk dat Obama, Biden of Hillary in staat zijn om snel weg te lopen, snel genoeg om een oorlog te voorkomen, maar ze zullen niet de daaruit voortvloeiende economische chaos kunnen voorkomen. En de oorlog zal hen volgen naar huis aangezien de islamitische landen een geschiedenis hebben van het afwikkelen van hun doelen doordat die gericht zijn op meer "legitieme" niet-islamitische doelstellingen. Dat is hoe 9/11 gebeurde, als onderdeel van een strijd om de Saoedi-Arabische macht.
En als de Verenigde Staten blijven, zullen onze mensen proberen om de vrede vast te houden in een regio die nucleair is gegaan, en waar Amerikaanse bases de voornaamste doelwitten zullen zijn voor Iran en zijn terroristische bondgenoten. De Verenigde Staten zal een nucleaire aanval vanuit Iran vergelden, maar wat als die komt van de Hezbollah?
De vraag is niet of er een oorlog zal zijn. De vraag is hoe slecht de oorlog zal worden.
Dat is wat Churchill begreep en Chamberlain niet. Terwijl Churchill de voorlopers van de Taliban in Afghanistan wilde bestrijden, wilde Chamberlain wat familiezaken afdoen. Hij zag het leger als onnodige kosten, en oorlog als iets waarover kan worden onderhandeld. Churchill wist beter.
Wij zijn bezig met iets dergelijks vandaag.
Het Midden-Oosten is al geëxplodeerd. Het zal opnieuw ontploffen. Alles wat we hebben gedaan is het deksel erop houden. Obama's overgave betekent dat wij niet meer bepalen hoe die explosie zal gaan gebeuren, maar het zal ons niet meer stoppen daarin gesleept te worden, in ieder geval zodra de bommen beginnen af te gaan.
De Obama-adviseurs hebben hem verteld het Amerikaanse buitenlandse beleid uit te besteden naar Teheran. En dat is wat hij deed. Het overdragen van de macht aan je vijand, maakt hem niet tot je vriend. Het zal ook een oorlog niet afstoppen.
Het zal een oorlog geven die veel erger zal zijn.
Bron: Why the Iran Nuclear Deal Will Mean War | Frontpage Mag